به گزارش
بلاغ، تغییرات بازار در همه اجناس و کالاها لحظهای است و هیچ ثباتی ندارد. فروشنده نگران است که اگر جنس خود را بفروشد، دیگر نمیتواند همان جنس را با قیمت دیروز بخرد و خریدار نیز، نگرانتر که چگونه مایحتاج خود را تهیه و برای یکماه بتواند دخل و خرج خود را تنظیم کند؛ چرا که او دارای حقوق ثابت و مخارج متغیر است و این دو بهیچوجه با هم همخوانی ندارند و تفاوت این دو، موجب بدهی بیشتر و فقر فزونتر او شده است.
با رجوع روزانه به بازار بهمدت یکهفته و ثبت قیمتها، میتوان بوضوح تفاوت قیمتها طی یک هفته را مشاهده کرد و این واقعیت، نه سیاهنمایی که انعکاس واقعیت تلخ این روزهای بازار و قصه پرغصه مردم بویژه قشر محروم جامعه است که روز بهروز آمار آنها در حال افزایش است.
مسئلة اقتصاد و فقر زدایی به قدری در اسلام دارای اهمیت است که از حضرت رسول(ص) در صفحه 17 جلد 12 وسائلالشیعه نقل شده: اگر نان نبود - و شکم ها گرسنه بود - از نماز و روزه و انجام سایر فرائض و واجبات خبری نخواهد بود". با وجود این که اقتصاد و حل مشکل فقر و بیکاری اهمیت فراوانی دارد، ولی بدتر از فقر، نداشتن برنامة صحیح اقتصادی و جدولی متناسب با درآمدها برای مخارج و هزینههای زندگی است. خطری که اسراف و ریخت و پاش ها، زندگی فرد و جامعه را تهدید میکند، به مراتب زیادتر از فقر است.
برنامهریزی اقتصادی اکثر مردم کشورمان، که دارای حقوق و درآمد ثابت هستند، تابعی از متغیرهای اقتصادی کشور شده است و هیچکسی امروزه نمیتواند براساس درآمد اندک و ثابت خود برای مخارج ثابت اما متغیر و روبه افزایش زندگی خود برنامهریزی کند. بواقع از آنجا که اقتصاد ایران دولتی است، به گفته بسیاری از اقتصاددانان، بیبرنامگی دولت در بخش اقتصاد موجب بروز آسیبهای فلاکتباری برای جامعه و خانوادهها شده است که افزایش سطح نارضایتیهای عمومی و تاثیرگزاری مستقیم بر فرهنگ و اعتماد جامعه، از پیامدهای طبیعی چنین وضعیت تاسفبار است.
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: "از فقر به خداوند پناه ببرید که باعث عقب ماندگی و نارسایی در امور دینی و موجب پریشانی عقل و نارسایی فکر است". امروزه عامل اصلی فقر در کشور، فقدان برنامه اقتصادی از سوی دولت است و متاسفانه علیرغم گذشت پنجسال از ریاست جمهوری آقای حسن روحانی و تاکیدهای صریح مقام معظم رهبری در لزوم توجه جدی و فوری به اقتصاد مقاومتی و توجه به ظرفیتهای فراوان داخلی، اما هنوز توجه دولت به خارج از کشور و دلسپاری به لبخندهای شیطانی بیگانگان و دشمنان این ملت و انقلاب است.
این روزها کسی نمیتواند ادعا کند که حال اقتصاد و معیشت مردم ایران خوش است و مسئولان دولت نیز از درد روزانه و خجالت مردان جامعه در مقابل امرار معاش روزانه خانواده خود، بیاطلاع است؛ اما چه میشود که دولت و رئیس جمهور همچنان به گفتار درمانی و خوش کردن دل خود به آمارهایی که از واقعیتهای جامعه فاصله زیادی دارند، مشغولند؟. در خوشبینانهترین تعبیر باید گفت که کشور دچار سوءمدیریت شدید از سوی دولت شده است. دولتی که خزانه پول کشور و همه منابع درآمدی ایران در اختیار اوست.