فاصله حرف و عمل مدعیان توجه به رسانه در روز خبرنگار اثبات شد/ بازهم ماجرای دم خروس و قسم حضرت عباس در نکا

به گزارش بلاغ به نقل از پیک نکا، اکنون که روز خبرنگار را پشت سر گذاشته و برنامه‌ها، تجلیل‌ها و گزارش‌های مسئولان به بهانه این مناسبت به پایان رسیده است امکان صحبت منطقی و مستدل‌تر درمورد موضوعات مرتبط با آن فراهم شده است.

شاید بهترین توصیفات و فلسفی‌ترین عبارات برای تبیین جایگاه خبر و رسانه به خصوص در روزهای منتهی به روز خبرنگار را می‌شود از زبان گویای مسئولان شنید و در برخی مواقع شدت غُلُوها به حدی می‌رسد که حتی خود اهالی رسانه نیز در اهمیت و کاربرد جایگاه خود انگشت به دهان می‌مانند.

مسئولانی که مشخص نیست چنین متن‌هایی فی‌البداهه بر زبان آن‌ها جاری می‌شود و یا روزها برای ادای آن تمرینات سخت و نفس‌گیری را پشت سر می‌گذارند تا بتوانند در مقابل حاضران و به خصوص جمع اصحاب رسانه در ادای کلمات بهترین بازخورد را داشته باشند.

چراکه سخن گفتن و آن هم سخنانی که به نظر می‌رسد اعتقادی نسبت به آن‌ها وجود ندارد پس از حدود یکسال عدم عمل به این صحبت‌ها برای هر فردی سخت و طاقت فرسا است آن هم در میان افرادی که خود مخاطب این سخنان بوده و در هر لحظه نیز ناظر بر عملکرد مسئولان هستند.

اما این رسم نامبارک متأسفانه همچون بسیاری اقدامات نمایشی دیگر به رویه عادی و آسان برای مسئولان تبدیل شده که شاید تهیه گزارش و رسانه‌ای شدن مراسم گرامیداشت مقام خبرنگاران را بتوان تنها انگیزه مدیران در تن دادن به چنین برنامه‌هایی دانست.

معیار این نظر نیز رفتارهای دوگانه برخی از مدیران و اطرافیان آنان است که با خیال عدم اطلاع و فهم خبرنگاران مانند خوردن جرعه‌ای آب خلاف واقع‌گویی کرده و یا توهاماتی را مطرح می‌کنند که اهالی رسانه بنابه رعایت حرمت مسئولان و شأن فعالیت خبری خود اغلب در مقابل آن واکنشی نشان نمی‌دهند.

اما این عدم واکنش‌ها نه تنها سبب کوتاه آمدن و یا تلنگر به مدیران نمی‌شود بلکه هر روز آنان را نسبت به اقدامات ناجوانمردانه خود نسبت به افرادی که زبان گویای جامعه و ناقل عملکرد مدیران برای مردم هستند مصمم‌تر می‌سازد.

پیش از این در یادداشتی با عنوان «بی‌توجهی به جامعه خبرنگاران؛ نتیجه هیولاسازی ار رسانه‌های منتقد» برخی از اقدامات بعضی از مسئولان و زوایای آن نسبت به اهالی رسانه مورد نقد و ارائه نظر قرار گرفت.

این یادداشت در شرایطی منتشر شد که برخلاف سال‌های گذشته کوچکترین ارزشی برای خبرنگاران از سوی مسئولان برگزاری مراسم تجلیل لحاظ نشد و با نظر یک شخص تمام برنامه به نحو سطحی و بسیار ضعیف برگزار شد

ذکر این نکته ضروری است که واقعاً برگزاری مراسم گرامیداشت، اوج درخواست خبرنگاران نبوده و نیست بلکه فراهم شدن شرایط برای انجام هرچه بهتر رسالت خبری بهترین و بزرگترین آرزوی اهالی رسانه است که این مهم جز با افزایش درک، فهم و سواد رسانه‌ای برخی از مسئولان مدعی ممکن نیست.

در هر صورت این نقد در قالب یادداشتی و در شرایطی منتشر شد که قرار بود فردای آن روز مراسمی شهرستانی برای خبرنگاران در پلاژ ساحلی شهدای ارتش نکا بدون حضور تعدادی از خبرنگاران ازجمله اعضای سایت خبری پیک نکا برگزار شود.

اگر از زمان، نحوه و چرایی دعوت با اکراه از خبرنگاران در ابتدا درعوت نشده برای مراسم نیز بگذریم نوع اتفاقات روی داده در ساعات قبل از برنامه و در جریان مراسم جای بحث و بررسی خود را دارد تا برگزار کنندگان آن بیشتر در جریان بازخورد عملکرد خود قرار بگیرند.

در شرایطی که ساعت 11 صبح روز یکشنبه موعد برگزاری مراسم اعلام شد اما حضور به موقع خبرنگاران با تأخیر عوامل برگزاری از این مرجع دولتی در نکا همراه شد و در همان ابتدا با عجله و سرعت بالا ظرف مدت کمتر از نیم ساعت اقدام به برگزاری یک مسابقه ورزشی و اعلام برندگان آن شد تا حدود ساعت 12 برنامه آغاز شود.

برنامه‌ای که ساعت 12 آغاز شد و تنها با حضور بخشداران هزارجریب و مرکزی، معاون فرماندار و مدیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان تنها مسئولان شهرستانی حاضر در آن ساعت 13 با پذیرایی ناهار پایان یافت درحالی که قریب به 40 دقیقه از وقت یک ساعته مراسم به سخنان فرماندار نکا پشت تریبون اختصاص یپیدا کرد و هیچ کدام از خبرنگاران سهمی از ارائه نظر در مراسم منتسب به خود نداشتند.

البته درمورد تنوع و نوع هدایای داده شده به هرکدام از خبرنگاران در آن مراسم حرفی نمی‌زنیم تا مانند عوامل برگزاری مراسم شأن خود را پایین نیاوریم و یا اینکه حتی در انتشار تصاویر افراد تقدیر شده در مراسم خود در سایت این مرجع دولتی شهرستان نیز اعمال سانسور کرده و تصاویر اعضای سایت خبری پیک نکا را حذف کردند.

اما برگزاری یک مراسم یک ساعته که چگونگی آن یک رزو قبل بسته شد و هیچکدام از مسئولان شهرستان در آن حضور نیافتند را نمی شود جز مدیریت ضعیف حاکم بر مجموعه دست‌اندرکار آن تلقی کرد .

مجموعه‌ای که سبک مدیریت رضاخانی در ان جریان داشته و با سلب اختیار از بسیاری مدیران در آن باید برنامه‌ها با شخص جناب رئیس هماهنگ شوند تا جایی که کسی جرأت کوچکترین خلاقیت و انجام ایده شخصی در کارها را پیدا نمی‌کند.

شاید از نطر برخی چنین نقد و نظراتی کمی نامهربانی و اقدام به تخریب مدیران تلقی شود که به هر ترتیب به برگزاری مراسم تجلیل از خبرنگاران اقدام کرده و جایگاه اهالی رسانه را گرامی داشته است.

اما ماجرا به همینجا ختم نمی‌شود و سنگ محک سخنران مراسم تجلیل از خبرنگاران در اردوگاه شهدای ارتش، تنها دو روز بعد مشخص شد تا معلوم شود که چنین مسئولانی تا چه اندازه برای سخنان خود و جایگاه خبر ارزش قایل بوده و تا چه اندازه حرف و عمل وی با هم تناسب دارد.

جایی که به دعوت اداره کل فرهنگ و ارشاد مازندران و خانه مطبوعات استان مراسم یک روزه‌ای در نمک‌آبرود شهرستان چالوس برای خبرنگاران و فعالان رسانه این استان در نظر گرفته شد و طبق نامه‌نگاری و هماهنگی‌های صورت تهیه وسیله نقلیه برای انتقال خبرنگاران به چالوس به عهده مسئولان فرمانداری شهرستان‌ها گذاشته شد.

مسئولیتی که چندان خطیر نبوده و تنها با یک هماهنگی ساده با یک یا چند اداره امکان تهیه خودرو وجود داشته است اما با پشت گوش اندازی‌های این نهاد دولتی این اقدام ساده نیز برای خبرنگاران نکایی صورت نگرفت تا برخی از خبرنگاران از این مراسم جا مانده و باقی دیگر نیز با خودروی شخصی ناچار به حضور در محل برگزاری مراسم شوند.

به نظر نمی‌رسد هماهنگ کردن یک یا چند خودرو برای خبرنگاران از جانب ادارات کار دشواری بوده باشد اما نشانگر حسن نیت و انطباق حرف برخی مسئولان با عمل ایشان است تا همه بدانند که چه افرادی از سویی با مدیریت ضعیف و سلیقه‌ای در شهر در حال گذران امور بوده و از سوی دیگر با ایجاد پروپاگاندا و رپرتاژهای رسانه‌ای برای تلقین خود به عنوان نماد اقدام و عمل در مازندران تلاش می‌کنند.