طرح دریا با ۴۷ غرقی در مازندران پایان یافت

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» با پایان طرح دریا در تابستان ۱۴۰۴، شمار جان‌باختگان ناشی از غرق‌شدگی در سواحل مازندران به ۴۷ نفر رسید؛ آماری که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل، افزایش ۶۲ درصدی را نشان می‌دهد. بیشتر قربانیان مرد و عمدتاً غیر بومی بوده‌اند و نوشهر در صدر شهرستان‌های پرخطر قرار گرفته است.

مدیرکل پزشکی قانونی مازندران، با اعلام آخرین آمار تلفات ناشی از غرق‌شدگی در سواحل دریای خزر، گفت: از آغاز طرح دریا در خردادماه تا پایان شهریور ۱۴۰۴، در مجموع ۴۷ نفر در آب‌های ساحلی استان جان خود را از دست دادند.

به گفته علی عباسی، از این تعداد، ۴۲ نفر مرد و ۵ نفر زن بوده‌اند و بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۸۵ درصد از غرق‌شدگان غیر بومی هستند.

نوشهر در صدر آمار غرقی‌ها

بر اساس آمار پزشکی قانونی، شهرستان نوشهر با ۱۳ مورد غرق‌شدگی بیشترین آمار را در میان شهرهای ساحلی مازندران به خود اختصاص داده است. پس از آن، شهرستان‌های رامسر با ۷ مورد و بابلسر و تنکابن هر کدام با ۶ مورد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

در مقابل، شهرستان‌های ساری، جویبار و نکا طی این مدت هیچ مورد فوت ناشی از غرق‌شدگی نداشته‌اند.

مرداد، ماه مرگبار دریا

تحلیل آماری نشان می‌دهد بیشترین موارد غرق‌شدگی در مردادماه رخ داده است.
به گفته عباسی، در این ماه ۱۷ نفر در دریا غرق شدند؛ شهریور با ۱۶ مورد و تیر با ۱۳ مورد در رده‌های بعدی قرار دارند، در حالی که خردادماه تنها یک مورد فوت ناشی از غرق‌شدگی به ثبت رسیده است.

نوجوانان؛ قربانیان اصلی غفلت

بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد بیشترین غرق‌شدگان در گروه سنی ۱۱ تا ۲۰ سال قرار دارند؛ به‌گونه‌ای که ۱۸ نفر از جان‌باختگان نوجوانان و جوانان بوده‌اند. در مقابل، کمترین میزان مربوط به زیر ده سال با ۲ مورد گزارش شده است.

این آمار، زنگ خطری جدی برای خانواده‌ها و نهادهای فرهنگی و آموزشی است که باید بیش از گذشته نسبت به آموزش مهارت‌های ایمنی در شنا و خطرات دریا به نوجوانان حساس باشند.

مدیرکل پزشکی قانونی استان در بخش دیگری از سخنان خود با ابراز تأسف از افزایش چشمگیر آمار غرقی‌ها، گفت: بیشتر افرادی که جان خود را از دست داده‌اند، در حالی وارد آب شده بودند که بارها هشدار داده شده بود از محدوده‌های غیر مجاز و فاقد ناجی غریق استفاده نکنند. متأسفانه بی‌توجهی به هشدارها، مهم‌ترین عامل وقوع این حوادث بوده است.

وی تأکید کرد: شنا در مناطق غیرایمن نه‌تنها جان فرد را به خطر می‌اندازد، بلکه باعث می‌شود خانواده‌ها و امدادگران در شرایط سخت و پرخطر قرار گیرند. اگر مردم فقط در طرح‌های رسمی و تحت نظارت ناجیان غریق شنا کنند، می‌توانیم به تحقق رؤیای “دریای بی‌غریق” امیدوار باشیم.

افزایش مسافرت‌ها و نادیده‌گرفتن هشدارها

کارشناسان حوزه امداد و نجات معتقدند که افزایش حضور مسافران غیر بومی، به‌ویژه در تعطیلات مردادماه، در کنار کم‌توجهی به علائم هشداردهنده و نبود آگاهی کافی از شرایط دریای خزر، از دلایل اصلی رشد آمار غرق‌شدگی در تابستان امسال بوده است.

بر اساس اعلام منابع امدادی، بسیاری از قربانیان در ساعات عصر یا غروب، زمانی که ناجیان در حال جمع‌آوری تجهیزات هستند، وارد آب شده و گرفتار جریان‌های خطرناک شده‌اند.

کارشناسان اجتماعی بر این باورند که پیشگیری از غرق‌شدگی تنها با افزایش نیروهای امدادی ممکن نیست و نیازمند فرهنگ‌سازی مستمر و آموزش عمومی است.
از نصب تابلوهای هشدار گرفته تا آموزش مهارت‌های شنا، آشنایی با جریان‌های مواج، و تقویت مهارت تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی، همگی از عواملی است که باید از سنین کودکی آموزش داده شود.

به گفته عباسی، پزشکی قانونی مازندران هر سال در کنار جمع‌آوری داده‌های آماری، با همکاری دستگاه‌های اجرایی، تلاش می‌کند تا پیام‌های پیشگیرانه را به‌صورت هدفمند به مردم و مسافران منتقل کند.

مدیرکل پزشکی قانونی مازندران گفت: دریای بی‌غریق آرزو نیست، اگر بخواهیم تنها با رعایت هشدارها، افزایش آگاهی و همراهی مردم می‌توانیم تابستانی بدون حادثه داشته باشیم. هیچ تفریحی ارزش به خطر انداختن جان انسان را ندارد.

وی از مردم خواست در فصل آینده، با توجه به تجربه تلخ امسال، شنا را تنها در طرح‌های رسمی و تحت نظارت ناجیان غریق انجام دهند تا خانواده‌ها تابستان را با آرامش و امنیت سپری کنند.

تابستان ۱۴۰۴ برای مازندران با رقم ۴۷ جان‌باخته در سواحل خزر به پایان رسید؛ آماری تلخ که نشان می‌دهد هشدارها هنوز آن‌طور که باید جدی گرفته نمی‌شوند. مردادماه امسال، نوجوانان بیش از همه قربانی ناآگاهی و هیجان زودگذر شدند.

اکنون با پایان طرح دریا، مسئولان امیدوارند تا با آموزش، فرهنگ‌سازی و نظارت بیشتر، تابستان آینده رنگ دیگری به خود بگیرد و رؤیای «دریای بی‌غریق» به واقعیت نزدیک‌تر شود.

انتهای خبر/