شهيد «حسينعلى رنجبر» به همسرش مى گويد: «در برابر شهادتم، مثل حضرت زینب ایستادگی کنید. با رفتار خود، به مردم درس بدهید؛ چرا که این انقلاب، به شیر زنانی چون شما محتاج است
۰
به گزارش بلاغ، حسينعلى رنجبر دوم خرداد ۱۳۴۱ در روستای «مُطهر عُلیا» از توابع بخش دابوی شهرستان آمل به دنيا آمد. پدرش على اصغر و مادرش عذرا نام داشت.
دوران تحصيل
سال های ابتدايی تحصیلی «حسینعلی»، در زادگاهش طی شد. سپس با گذر از مقطع راهنمایی در مدرسه «چهارده معصوم» واقع در «علی آباد»، وارد دبیرستان «لسانی» آمل شد و تحصیلاتش را تا پایه دوم متوسطه در رشته علوم تجربی ادامه داد.
خصوصيات اخلاقى
حسينعلى که در دو سالگی از نعمت وجود پدر محروم شده بود، همواره یار و یاور مادر بود تا باری از دوشش بردارد.
در بیان خلق و خوی او، همین بس که فردی متواضع و گشاده رو بود و با دیگران رفتاری حسنه داشت. امانتدار بود و نسبت به بیت المال حساس. حسینعلی به انجام واجبات و ترک محرمات بسیار اهمیت می داد.
او در جذب نوجوانان به بسیج و سپاه، بسیار می کوشید و از برپاکنندگان محافل دینی در محل بود و مطالعات گسترده ای در این زمینه داشت. نهجالبلاغه می خواند و دیگران را نیز تشویق به انجام این کار می کرد.
«زهرا رحیمی»، بانوی مؤمنه ای بود که حسینعلی در سال ۱۳۶۰ با او پیمان ازدواج بست. «علی» تنها ثمره این زندگی مشترک است.
حاج عمران
حسینعلی در ۴ تیر ۱۳۶۲ به عضویت سپاه فیروزکوه در آمد و به عنوان مسئول دبیرخانه واحد فرماندهی این پایگاه، مشغول به کار شد و در تاريخ ۲۶ تير ۱۳۶۴ نیز، به سِمَت مسئول دبیرخانه واحد فرماندهی پایگاه بوکان در کردستان منصوب شد.
همسرش می گوید: «همیشه به ما می گفت: در برابر شهادتم، مثل حضرت زینب ایستادگی کنید. با رفتار خود، به مردم درس بدهید؛ چرا که این انقلاب، به شیر زنانی چون شما محتاج است.»
سرانجام حسینعلی در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۶۵، طی عملیات کربلای ۱۰ در منطقه حاج عمران، به جمع همسنگران شهیدش پیوست و جسم پاکش نیز با گذشت شانزده بهار از تقویم روزگار، به آغوش خانواده بازگشت و در گلزار شهدای مطهرعلیا آرام گرفت.