- وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ
- مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِر…
با عرض سلام و ادب با ساحت حضرت ولی‌عصر(عج) و همچنین مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه‌ای (حفظه الله) و مردم شریف و ولایتمدار ایران اسلامی.

همان‌طور که در آیه‌ی 49 سوره یونس آمده است برای هرکس مهلتی قرار داده‌ شده است و در پایان ، اجل به سراغش خواهد آمد. چه خوب است که زندگی و پایان آن زیبا باشد و ختم به شهادت درراه دفاع از حریم و حرم اهل‌بیت علیهم‌ السلام باشد.

خود و همه شما عزیزان را به رعایت تقوای الهی توصیه می‌کنم و خاضعانه از شما می‌خواهم همواره پشتیبان ولایت‌فقیه باشید و دست بر سینه و گوش‌ به‌ فرمان رهبری معظم باشید.
هرچه می‌‌توانید در این دنیا دست‌گیری کنید و انفاق نمایید که این کار مانند هرس کردن شاخه‌های اضافی درختان میوه در فصل پاییز می‌ماند که باعث رشد و باروری بیشتر و درنهایت عاقبت‌به‌خیری شما خواهد شد.

از پدر و مادرم به خاطر زحماتی که برای حقیر کشیده‌اند صمیمانه متشکرم و آرزوی توفیق و عمر بابرکت و عاقبت‌به‌خیری برای شما دو عزیز بزرگوار دارم. باباجان پس از شهادت من برای کوچه شهید اسفندیاری شهر خودمان یک آب‌خوری ایجاد کنید برای ذکر سرور و سالار شهیدان امام حسین(ع) و شهدای مدافع حرم.

از همسر و فرزندانم هم عذرخواهی می‌کنم که نتوانستم همسر و پدری باشم که لایق شما باشد و از شما تشکر می‌کنم که حقیر را در این چند سال تحمل کردید و در سختی‌های زندگی پا به‌پای من؛ در شهر غریب مشکلات را تحمل کرده و خم به ابرو نیاوردید.
ابوالفضل جانم، اسم تو را به دلیل عشق به قمر بنی‌هاشم ابوالفضل العباس (ع) به این نام نهادم، ان‌شاءالله در تمامی مراحل زندگی‌ات ادب و مرام و منش و معرفت آن حضرت الگوی تو بوده و سربلند و پیروز باشی.

حنانه جانم، شما هم که لقب حضرت زهرا(س) نام توست. امیدوارم زهرایی باشی و مایه‌ی سربلندی خانواده‌ات. دختر عزیزم من و امثال بنده به جهاد با آن نامردان می‌رویم که مبادا کسی فکر جسارت به وطن و ناموسمان کند و مبادا چادر از سر زن مسلمان کشیده شود. پس خود را به الگویی چون حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س) شبیه کن و در زندگی لحظه‌ای از این مسیر خارج نشو.

برادر و خواهر عزیزم، چند سالی در کنار هم با خوبی و بدی گذشت. امیدوارم حلالم کنید و برایم طلب آمرزش و مغفرت کنید.

از همه عزیزانی که در رشد و تعالی بنده در این مسیر الهی و اسلامی زحمت‌کشیده‌اند کمال تشکر رادارم و حلالیت می‌طلبم.

همسر عزیزم، دوستت دارم. همه‌ی سختی‌ها و مشکلات را با همراهی و همدلی تحمل کردی و کوچک‌ترین شکایتی نکردی، الحقّ و الانصاف که حق‌گویی و صداقت و همراهی تو بود که تحمل مشکلات را برایم آسان می‌کرد و در روزهایی که به جهاد اعزام می‌شدم در طول این چند سال همیشه تو بودی که به من امید و عزت می‌دادی و همه‌جا پشتیبانم بودی، دستت را می‌بوسم و از تو حلالیت می‌طلبم. امیدوارم مرا عفو کرده و برایم از درگاه خداوند طلب آمرزش کنی.

دارایی مادی حقیر از قبیل منقول و غیرمنقول همه را به همسرم تقدیم می‌کنم و پس از شهادتم به او می‌رسد(برسد) زیرا که زحمت تربیت و پرورش دو فرزندم را خواهد کشید و از او می‌خواهم که ذره‌ای در تربیت اخلاقی اسلامی ابوالفضل و حنانه کوتاهی نکند، همان‌طور که تاکنون نهایت تلاش خود را کرده تا فرزندانی مؤدب و وارسته باشند.

و آخر دعوانا أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین - و من الله توفیق
 تقاضامندم یادمانی به نام بنده حقیر ایجاد کنید تا روشنگر راه مجاهدان باشد.
محمد معافی
29/1/1395