۳ خبر منتخب و ویژه یکشنبه ۲ بهمن‌ماه

امام جماعت مسجد مکی زاهدان می‌گوید: قانون اساسی کشور باید به‌روز شود.

عبدالحمید اسماعیل‌زهی در نماز جمعه گفت: قانون اساسی کشور ۴۴ سال پیش و با توجه به شرایط آن زمان نوشته شده و تاکنون متاسفانه هیچ تغییری در قوانین آن ایجاد نشده بنابراین تغییر قانون اساسی یک ضرورت و نیاز امروز جامعه است. قانون اساسی کشور باید مطابق با قوانین روز جامعه باشد ولی متاسفانه قوانین ما هنوز همان قوانین قدیمی هست که در گذشته نوشته شده است. مجلس شورای اسلامی و مسئولان باید هرچه سریع‌تر نسبت به تغییر و به‌روز کردن قانون اساسی کشور اقدام کنند.

اسماعیل‌زهی اظهار داشت: کسانی که می‌گویند ما دنباله‌رو اسلام و دین هستیم بدانند که اگر قوانین روز را در نظر نگیرند موفق نخواهند شد زیرا قرآن و سیره رسول خدا(ص) به‌روز است. توصیه ما به مسئولان امر این است که به جوانان ترحم شود تا این جوانان عزیز سرخورده نشوند. جوانان برای آینده خودشان سخن و اعتراضی دارند و باید خواسته آنان مورد توجه قرار گیرد.

وی گفت: مسئولان به خواسته جوانان رسیدگی کنند اگر خواسته آنان غیر منطقی بود با آنان صحبت و جوانان را قانع کنند و اگر خواسته آنان به حق است باید به خواسته و نیاز آنان توجه شود نه اینکه جوانان را به زندان بیندازید. با زنان، کودکان و جوانانی که اعتراض دارند باید به سخن و اعتراض آنان گوش داده شود نه اینکه شکنجه و اعدام شوند. باید بر آنان ترحم شود.

وی که اخیرا از فرقه صهیونیستی بهائیت هم جانبداری کرده بود، افزود: همه مذاهب باید در کشور آزاد باشند و کسی نباید مانع عبادت آنان شود و همه باید آزادی مذهبی خودشان را داشته باشند.

وی گفت: هیچ حکومتی حق ندارد که جلوی تعلیم زنان را بگیرد ما در عصر ارتباطات هستیم. عبدالحمید با اشاره به ایام برگزاری کنکور سراسری در کشور تصریح کرد: امروز به من آماری دادند که ۶۰ درصد از شرکت‌کنندگان زنان هستند و این نشان می‌دهد که زنان در زمینه فراگیری علم تلاش می‌کنند. زمینه‌های علم‌آموزی زنان و مردان باید در کشور ایجاد شود. زنان نشان دادند که از مردان هم در فراگیری علم و دانش جلوتر هستند.

یادآور می‌شود اظهارات تحریف‌آمیز و فتنه‌انگیزانه عبدالحمید اسماعیل‌زهی، هر هفته بلافاصله به سرتیتر بی‌بی‌سی و صدای آمریکا و رادیو فردا تبدیل می‌شود. و این در حالی است که برخی رژیم‌های سرکوبگر مانند رژیم سعودی که مورد التفات و عنایت خاص عبدالحمید هم هست، مورد حمایت آمریکا و انگلیس قرار دارند و از این جهت خیلی عجیب نیست که حامیان محمد بن‌ارّه سعودی، از آقای عبدالحمید هم حمایت بکنند.

نکته دوم این که قانون اساسی کشورمان یک بار در سال 68 مورد بازنگری قرار گرفته و ادعای آقای عبدالحمید خلاف واقع است. در عین حال باید به وی یادآوری کرد که انگلیس اصلا قانون اساسی ندارد و آمریکا هم قانونش مربوط به دویست سال قبل است. کشورهای مرتجع عربی هم که بعضا از فتنه‌انگیزی در سیستان و بلوچستان حمایت می‌کنند، فاقد قانون اساسی اسلامی و مردم‌سالارانه هستند و به شکل سلطنتی و موروثی اداره می‌شوند.

در موضوع زنان کافی است عملکرد پیشروی جمهوری اسلامی با ادبیات و عملکرد به‌شدت سختگیرانه امثال عبدالحمید و برخی مشابهان وی در عربستان و... مقایسه شود.

در موضوع اعدام اشرار تروریست و اغتشاشگران جنایتکار و جاسوسان هم باید به عبدالحمید اسماعیل‌زهی تبریک ویژه گفت که دقیقا مثل حامیان آمریکایی و اروپایی این جنایتکاران موضع می‌گیرد و به عبارت دیگر، از ریختن خون مردم بیگناه و ناامن کردن فضای کسب‌وکار و زندگی برای مردم طرفداری می‌کند. مواضع وی در این مسیر، شبیه برخی عناصر خریداری‌شده در عراق و سوریه است که برای داعش و دیگر گروه‌های تروریستی جاده صاف‌کنی می‌کردند. البته این پروژه آمریکایی، انگلیسی و صهیونیست با اقتدار و درایت جمهوری اسلامی، در ایران ناکام ماند. اما این میزان از هماهنگی میان سازمان سیا و موساد و ام‌آی‌سیکس انگلیس، حقیقتا اسباب سرافکندگی و شرمندگی برای آقای عبدالحمید است.

 

 

سفیر سابق کشورمان در لندن به جای اعتراض به اقدامات شرارت‌آمیز و مداخله‌جویانه انگلیس در امور ایران، گفت: دو کشور باید بپذیرند که برای هم قابل حذف نیستند(!)

محسن بهاروند معاون حقوقی وزارت خارجه در دولت روحانی بود که سپس به عنوان سفیر در لندن منصوب شد اما در پی برگزاری مراسمی خارج از عرف کشورمان در محل سفارت (به بهانه جشن پیروزی انقلاب) اسفند سال گذشته به تهران فراخوانده شده و برکنار شد.

وی در گفت‌وگو با روزنامه زنجیره‌ای اعتماد، بدون اینکه کمترین اشاره به نقش انگلیس در اغتشاشات اخیر، کارشکنی در اجرای برجام، حمایت از گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب و گستاخی اخیر دولت لندن پس از اعدام علیرضا اکبری (جاسوس ISI انگلیس) بکند، اظهار داشت: در دوره‌ای که سفیر ایران در لندن بودم احساس کردم که سیاست خارجی ما به شدت تحت تاثیر تاریخ است و این در حالی است که اصولا در تفکر سیاست خارجی نـگاه و رویکرد تاریخی چندان قابل اطمینان نیست ما نمی‌توانیم براساس تاریخ برای مسئله‌ای در زمان حال راه‌حل پیدا کنیم بلکه تاریخ می‌تواند چراغ راه آینده باشد. نمی‌توانیم ادعا کنیم که چون فلان مسئله در گذشته میان ما و انگلیس به آن شکل بوده پس غیرقابل تغییر است. این نگاه به‌خصوص در مسائل مربوط به سیاست خارجی اشتباه است. در مدت زمانی که در سفارت بودم‌، می‌دیدم چارچوب‌هـا و برنامه‌ریزی‌هایی که در دیپلماسی می‌چیدیم در یک نقطه به تجربه تلـخ تاریخی مـا و انگلیس برخـورد کـرده و ابتر می‌ماند. باید توجه داشت که میان دو کشور صرفا رابطه سیاسی برقرار نیست بلکه همکاری‌هایی در حوزه‌های غیرسیاسی مثلا اقتصادی و تجاری مانند کشاورزی‌، صنعتی یا آب وجود دارد اما در رابطه ما و انگلیس‌، همه این جنبه‌های غیرسیاسی همکاری نیز تحت‌الشعاع مسائل سیاسی قرار گرفته بود. این وضعیت به‌گونه‌ای بود که گاهی فکر می‌کردم حضور من به عنوان سفیر در انگلیس چه فایده‌ای دارد. به هر حال من معاون وزیر خارجه وقت بودم که به ماموریت اعزام شدم و این مسئله نشان دهنده اهمیت انگلیس برای ایران بود. همزمان انتظار می‌رفت که من باید بتوانم برخی مسائل را پیش ببرم اما همان‌طورکه گفتم بیشتر پروژه‌ها به آن مانـع تاریخی برخورد می‌کرد.

وی می‌افزاید: من معتقدم که وقتی شما با کشوری مشکلات سیاسی دارید می‌توانید کاهش یا مدیریت تنش را با همکاری در زمینه‌های غیرسیاسی آغاز کنید و در نهایت این همکاری غیرسیاسی به کمک روابط سیاسی شما هم خواهد آمد. در دولت قبل هم در این زمینه با محمدجواد ظریف‌، وزیر وقت که استاد ما هم بودند اختلاف نظر داشتم. آقای ظریف معتقد بود که باهرکشوری ابتدا باید مسائل سیاسی را پیش برد تا در سایه توافق سیاسی همکاری‌های غیرسیاسی هم آغاز شود. من با این نظر مخالف بودم و معتقدم اگر به دنبال تقویت روابط با کشورهایی هستید که رابطه سیاسی مطلوبی با هم ندارید می‌توانید از مسائل غیرسیاسی شروع کنید.

بهاروند گفت: زمانی که در لندن بودم دوستان انگلیسی می‌گفتند: «شما در تاریخ ماندید‌، استعمار یک مسئله تاریخی بوده و ما زمانی امپراتوری بودیم اما تنها مردمی که هنوز فکر می‌کنند ما چنین قدرتی هستیم فقط شمادر ایران هستید.» من همواره در پاسخ به این سخنان می‌گفتم که اتفاقاشمابیش از ایرانیها در تاریخ ماندید. نوع رفتار شما با ما مانند این است که گویا هنوز یک امپراتوری هستید و از سر تحکم با ما صحبت کرده و رفتار می‌کنید. ما یک کشور انقلابی هستیم و از کسی توصیه نمی‌پذیریم. شما هنوز تکبر دوره استعمار را حفظ کردید.

اظهارات آقای بهاروند در حالی است که غیر از جنایات تاریخی 150 ساله رژیم انگلیس در حق ملت ایران، با خیانت‌ها و جنایت‌های جاری این رژیم در چند دهه اخیر (حمایت از صدام در جنگ تحمیلی، حمایت از گروهک‌های برانداز)، همراهی یا تحریم ملت ایران و توهم تکرار اقدامات براندازانه‌ای مانند کودتای 28 مرداد مواجه بوده‌ایم.

در موضوع برجام نیز، دولت انگلیس یکی از بدترین کارنامه‌ها را برجای گذاشت چنان‌که آقای ظریف اظهار داشت: 20 ماه پس از اجرای برجام، حتی نمی‌توانیم یک حساب بانکی در لندن افتتاح کنیم. اما از این گذشته، انگلیسی‌ها در فتنه‌های 88، 98، و فتنه اخیر، خباثت را به نهایت رساندند و از ایراد خسارات امنیتی، سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی دریغ نکردند.

با این همه عجیب است که سفیر بی‌کفایت و برکنار شده، ادای آدم‌های بی‌طرف و بی‌خبر را در میان دو کشور درمی‌آورد و حاضر نیست حتی کمترین اعتراضی به جنایات و خیانات جاری انگلیس در همین 5-6 سال اخیر انجام دهد.

موضع منفعلانه و مشکوک بهاروند در حالی است که چند سفیر دولت انگلیس در سال‌های اخیر در تهران، مواضعی وقیحانه و صریح علیه کشورمان داشته‌اند و حتی سفیر سابق انگلیس،  در زمان اغتشاشات چندسال قبل بازداشت شد.

 

 

در حالی که غربگراها بر کتمان زمستان سخت اروپا اصرار دارند، اما کارشناس یکی از همین رسانه‌ها به بخشی از واقعیت اذعان کرد.

سایت انتخاب لابه‌لای گفت‌وگوی طولانی‌اش، از قول سعید میرترابی کارشناس حوزه انرژی نوشت: «اروپایی‌ها تاکنون زمستان را با مشکلات زیادی گذرانده‌اند ولی بهای گاز و همه حامل‌های انرژی از زمانی که بحران اوکراین شروع شد، در ایام مختلف، تا چند برابر زیاد شده و آنجا هم این محدودیت‌ها را تجربه کرده‌اند. ضمن اینکه اروپایی‌ها از قبل دنبال این بودند تا انرژی‌های تجدیدپذیر را احیا کنند، همچنین به جای اینکه گاز لوله از روسیه بخرد، گاز مایع از قطر و آمریکا خریداری کرده است. یک بخش کمتری هم سراغ زغال سنگ رفته‌اند. البته این موارد با مدیریتی بوده که به سادگی هم صورت نگرفته است. همچنین گرمایش ساختمان‌ها در اروپا به شکلی است که زمان خاصی آب گرم دارند. آنجا قیمت گاز آنقدر زیاد است که توجیه می‌کند بخش‌های مختلف بهینه‌سازی کنند در نتیجه مصرف مهار می‌شود. ضمن اینکه سختی‌های خود را هم دارند یعنی این نیست که ما فانتزی نگاه کنیم و بگوییم آن‌ها با خیال راحت نشسته‌اند و مشکل انرژی‌شان را حل کرده‌اند».

این کارشناس می‌افزاید: «ما اگر بخواهیم مدل مصرف انرژی را تغییر دهیم، یکی خود مردم است که باید عادت کنند حداقل ده برابر پول گاز بیشتری بدهند تا به این برسند که ساختمان‌ها را عایق‌بندی کنند، پنجره دوجداره استفاده کنند، بخاری را کنار بگذارند و سیستم گرمایشی بهتری را جایگزین کنند، به تدریج مصرف هم اصلاح می‌شود. از آن طرف هم تولید مطرح است. یعنی ما پتانسیل افزایش تولید داریم و حتی تا دو برابر آنچه الان تولید می‌کنیم یعنی تا 2 هزار و 250 میلیون متر مکعب می‌توانیم افزایش تولید داشته باشیم. این امر نیاز به سرمایه‌گذاری و منابع دارد که شرکت ملی گاز برآوردش 80 میلیارد دلار منابع بوده است. اما این پول نیست و بخش انرژی سرمایه‌بر است. البته یک راهکار هم در ایران خیلی مغفول مانده این است که با وجود پتانسیل‌های عظیمی که ایران در بخش انرژی های تجدیدپذیر دارد، نه تنها از دنیا بلکه از همسایه‌هایش هم عقب‌تر است. ما اگر به جای بخش زیادی از نیروگاه‌ها که گاز می‌سوزانند، نیروگاه خورشیدی بزنیم، مصرف گاز را می‌توان مدیریت کرد. متاسفانه در کشور ما به این امر زیاد توجه نشده است. در بحث انرژی‌های تجدیدپذیر در بین کشورهای همسایه فقط از افغانستان و پاکستان جلوتر هستیم که این نشان می‌دهد هم ضعف برنامه‌ریزی داشته‌ایم و هم ضعف منابع و اراده. در حالی که اگر در بخش تجدیدپذیرها مثل دنیا حرکت کنیم قطعا در ایام سرد به ما کمک خواهد کرد»

گفتنی است تعبیر «زمستان سخت اروپا» که برای غربگرایان سنگین آمده و سعی بر انکار آن دارند، تعبیری است که بارها از سوی مقامات ارشد اروپایی مانند جوزپ بورل، بوریس جانسون و دیگران عنوان شده و مورد هشدار قرار گرفته است. در این فرآیند همچنین نشریات بسیاری مانند اکونومیست، گاردین، دیلی‌میل و دیگران بارها گزارش‌هایی منتشر کرده‌اند مبنی بر این که بسیاری از شهروندان اروپایی میان گرم کردن خود یا سیر کردن خود یکی را انتخاب کنند چرا که در اثر افزایش سرسام‌آور و بعضا ده برابری قبوض برق و گاز ناتوان از تامین هزینه های خود هستند. یا گزارش‌هایی که از سوزاندن وسایل چوبی، قسطی کردن پرداخت قبوض و همچنین مرگ ده‌ها هزار نفر در اروپا در اثر سرما و عدم تامین انرژی کافی حکایت می‌کند.