به گزارش بلاغ؛ سازمان لیگ فوتبال در حالی از آغاز دیدار تیم‌های پرسپولیس و نفت مسجدسلیمان جلوگیری کرد که طبق آیین‌نامه چنین اقدامی قانونی نیست.
روز دوشنبه دیدار تیم‌های فوتبال پرسپولیس و نفت مسجدسلیمان از هفته هفتم لیگ برتر فوتبال ایران با 31 دقیقه تأخیر و از ساعت 18:31 دقیقه در ورزشگاه آزادی آغاز شد. دلیل تاخیر در انجام این بازی مسئله تبلیغات محیطی دور زمین بود. عدم عقد قرارداد و واریز پول از سوی باشگاه پرسپولیس به حساب شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، برای انجام بازی در ورزشگاه آزادی منجر به این شد که این شرکت ابتدا اجازه ورود به تبلیغات به ورزشگاه و سپس روشن شدن تابلوهای تبلیغاتی را ندهد.
سازمان لیگ نیز تهدید کرده بود در صورتی که تابلوهای تبلیغاتی دور زمین روشن نشوند، جلوی شروع بازی را خواهد گرفت. همین اتفاق رخ داد و سازمان لیگ تا زمانی که تابلوهای دور زمین نمایش داده نشدند، اجازه آغاز بازی را نداد. این موضوع البته با ورود وزیر ورزش موقتاً ختم به خیر شد تا بازی با نیم ساعت تاخیر آغاز شود. جدا از چالش‌های تبلیغات محیطی که این فصل به اوج خودش رسیده و سازمان لیگ سازوکار مشخصی در این باره ندارد، به نظر می‌رسد اقدام این سازمان برای جلوگیری از برگزاری بازی غیرقانونی بوده است.
بر اساس گزارش خبرگزاری تسنیم در آیین‌نامه برگزاری مسابقات لیگ برتر، دلیل یا دلایل لازم برای آغاز نشدن یک مسابقه پیش‌بینی شده است. در ماده 12 این آیین‌نامه آمده است: «اگر بنا به دلایل قهری از قبیل مناسب نبودن زمین یا شرایط آب و هوایی یا از کار افتادن نورافکن‌ها یا مناسب نبودن چمن یا عدم امنیت مسابقه مسئولان و تماشاگران و عوامل اجرایی یا شرایط پیش‌بینی نشده و غیرمترقبه مسئول برگزاری مسابقه نتواند بازی را شروع کنند می‌بایست با هماهنگی داور تصمیم‌های زیر را برای ادامه یا لغو بازی اتخاذ نمایند».
این در حالی است که روشن نشدن یا عدم نمایش تبلیغات محیطی دلیلی موجه برای عدم برگزاری یک مسابقه فوتبال نیست. در ماده 13 نیز صراحتا همان موارد ماده 12 برای توقف یا به تعویق افتادن یک مسابقه لحاظ شده است.
صادق درودگر، عضو هیئت‌رئیسه سازمان لیگ برای توجیه اقدام سازمان لیگ به ماده 22 آیین‌نامه استناد و اعلام کرده «تیم‌های میزبان، باید ورزشگاه را به‌صورت پاک (بدون تبلیغات) تحوبل دهند». این در حالی است که طبق بند 2 ماده 22 «باشگاه‌ها موظف می‌باشند، ورزشگاه را بصورت پاک و عاری از هر گونه تبلیغات از 24 ساعت قبل از مسابقه در اختیار برگزار کنندگان قرار دهند و در صورت وجود هر گونه تبلیغات در حد فاصل بین چمن و جایگاه تماشاگران (طبقه اول و دوم) با باشگاه خاطی برابر مقررات برخورد انضباطی خواهد شد و باشگاه مذکور موظف به پرداخت تا دو برابر خسارت وارده می‌باشد». بنابراین این موضوع باید طبق مقرارت انضباطی برخورد شود و نمی‌تواند دلیلی منطقی و قانونی برای لغو یا تعویق یک مسابقه باشد.
تمام اینها در شرایطی است که در روز‌هایی که حیدر بهاروند به عنوان سکان‌دار اصلی این کِشتی، در قبال همه اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، روزه سکوت گرفته، صادق درودگر به عنوان سخنگوی غیر رسمی، بازار داغی برای مصاحبه -البته با اظهارات حاشیه‌ساز- پیدا کرده است. با این وجود می‌توان گفت سازمان لیگ بعد از اقدام عجیب در اجازه بازی ندادن به دو مهاجم خارجی استقلال، یک بار دیگر دچار اشتباه محاسباتی شده است.
دلیل مقاومت سازمان لیگ چیست؟
دیروز خدایی معاون شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی درباره اتفاقات بازی پرسپولیس و نفت آبادان و تاخیر ۳۰ دقیقه‌ای قبل از بازی و افزایش قیمت هزار برابری اجاره بهای ورزشگاه آزادی گفت: افزایش قیمتی صورت نگرفته است. فوتبال یک ظرفیتی دارد که شامل اسپانسرها و تبلیغات می‌شود. داستان از اینجا شروع شد که باشگاه استقلال از ما درخواست کرد که از این پس ورزشگاه را با تبلیغات محیطی اجاره کند و خودشان این مسئولیت را انجام دهند. سازمان لیگ برای ۲۴۰ بازی و طبق گفته مسئولان این سازمان، ۲۰۰ میلیارد تومان درآمد داشته است. از این تعداد، ۳۰ بازی متعلق به استقلال و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی بود که باشگاه استقلال گفت برای این تیم و در صورت درخواست برای پرسپولیس، می‌تواند ۳۰۰ میلیارد تومان درآمدزایی کند. از ۲۱۰ بازی باقی مانده هم می‌توان ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد تومان درآمدزایی کرد که جمعا ۵۰۰ میلیارد تومان می‌شود.
وی با بیان اینکه باشگاه‌ها برای اجاره زمین با این شرکت طرف حساب هستند گفت: باشگاه استقلال می‌گوید من این زمین را با تبلیغات اجاره می‌کنم. من می‌توانم بگویم این کار را نکن؟ آقای آجورلو می‌گوید من برای تبلیغات در هر بازی یک میلیارد تومان می‌دهم. من می‌توانم بگویم نده؟
با مسائلی که معاون شرکت توسعه مطرح کرد حالا سؤالی که پرسیده شده، این است که چرا سازمان لیگ در مقابل حق بدیهی باشگاه‌ها و این منطق روشن و واضح، چنین مقاومت می‌کند؟ رویه در پیش گرفته شده اصرار غلط جلوی توسعه روند باشگاهداری در فوتبال ایران است و طبیعی بود که باشگاه‌ها روزی روی این موضوع واکنش نشان بدهند. حالا که این اتفاق رخ داده و یک باشگاه راه خود را در بحث تبلیغات محیطی پیدا و البته چراغ را برای بقیه روشن کرده، چرا باید مقابلش سنگ‌اندازی ببیند؟ در پس این مقاومت، چه چیزی نهفته که سازمان لیگ به روند غلط و غیرحرفه‌ای خود ادامه می‌دهد؟
اینکه از این راه باشگاه‌ها به توسعه برسند، یک مجموعه ورزشی درآمد بیشتری داشته باشد و البته مشکلات اقتصادی و مالی در نظام باشگاهداری کم شود، چه ایرادی دارد که یک سازمان به خاطرش حاضر است همه کار انجام بدهد؟ اینکه جلوی برگزاری یک بازی گرفته شود، همه عواملش برای سنگ‌اندازی مقابل باشگاه‌ها متحد شوند و... رویه‌ای است که نخ نما شده و باشگاه‌ها آن را بر نخواهند تابید و سازمان یگ بایستی در قبالش پاسخگو باشد؛ نه اینکه فردی را که دارای سابقه‌ای روشن است، جلو بیندازد و به دنبال انحراف مباحث باشد. به راستی، در پس این ماجرا چه موضوعی است که سازمان لیگ اینچنین برابر منطق و عقلانیت می‌ایستد؟
سازمان لیگ نیز تهدید کرده بود در صورتی که تابلوهای تبلیغاتی دور زمین روشن نشوند، جلوی شروع بازی را خواهد گرفت. همین اتفاق رخ داد و سازمان لیگ تا زمانی که تابلوهای دور زمین نمایش داده نشدند، اجازه آغاز بازی را نداد. این موضوع البته با ورود وزیر ورزش موقتاً ختم به خیر شد تا بازی با نیم ساعت تاخیر آغاز شود. جدا از چالش‌های تبلیغات محیطی که این فصل به اوج خودش رسیده و سازمان لیگ سازوکار مشخصی در این باره ندارد، به نظر می‌رسد اقدام این سازمان برای جلوگیری از برگزاری بازی غیرقانونی بوده است.
بر اساس گزارش خبرگزاری تسنیم در آیین‌نامه برگزاری مسابقات لیگ برتر، دلیل یا دلایل لازم برای آغاز نشدن یک مسابقه پیش‌بینی شده است. در ماده 12 این آیین‌نامه آمده است: «اگر بنا به دلایل قهری از قبیل مناسب نبودن زمین یا شرایط آب و هوایی یا از کار افتادن نورافکن‌ها یا مناسب نبودن چمن یا عدم امنیت مسابقه مسئولان و تماشاگران و عوامل اجرایی یا شرایط پیش‌بینی نشده و غیرمترقبه مسئول برگزاری مسابقه نتواند بازی را شروع کنند می‌بایست با هماهنگی داور تصمیم‌های زیر را برای ادامه یا لغو بازی اتخاذ نمایند».
این در حالی است که روشن نشدن یا عدم نمایش تبلیغات محیطی دلیلی موجه برای عدم برگزاری یک مسابقه فوتبال نیست. در ماده 13 نیز صراحتا همان موارد ماده 12 برای توقف یا به تعویق افتادن یک مسابقه لحاظ شده است.
صادق درودگر، عضو هیئت‌رئیسه سازمان لیگ برای توجیه اقدام سازمان لیگ به ماده 22 آیین‌نامه استناد و اعلام کرده «تیم‌های میزبان، باید ورزشگاه را به‌صورت پاک (بدون تبلیغات) تحوبل دهند». این در حالی است که طبق بند 2 ماده 22 «باشگاه‌ها موظف می‌باشند، ورزشگاه را بصورت پاک و عاری از هر گونه تبلیغات از 24 ساعت قبل از مسابقه در اختیار برگزار کنندگان قرار دهند و در صورت وجود هر گونه تبلیغات در حد فاصل بین چمن و جایگاه تماشاگران (طبقه اول و دوم) با باشگاه خاطی برابر مقررات برخورد انضباطی خواهد شد و باشگاه مذکور موظف به پرداخت تا دو برابر خسارت وارده می‌باشد». بنابراین این موضوع باید طبق مقرارت انضباطی برخورد شود و نمی‌تواند دلیلی منطقی و قانونی برای لغو یا تعویق یک مسابقه باشد.
تمام اینها در شرایطی است که در روز‌هایی که حیدر بهاروند به عنوان سکان‌دار اصلی این کِشتی، در قبال همه اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، روزه سکوت گرفته، صادق درودگر به عنوان سخنگوی غیر رسمی، بازار داغی برای مصاحبه -البته با اظهارات حاشیه‌ساز- پیدا کرده است. با این وجود می‌توان گفت سازمان لیگ بعد از اقدام عجیب در اجازه بازی ندادن به دو مهاجم خارجی استقلال، یک بار دیگر دچار اشتباه محاسباتی شده است.
دلیل مقاومت سازمان لیگ چیست؟
دیروز خدایی معاون شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی درباره اتفاقات بازی پرسپولیس و نفت آبادان و تاخیر ۳۰ دقیقه‌ای قبل از بازی و افزایش قیمت هزار برابری اجاره بهای ورزشگاه آزادی گفت: افزایش قیمتی صورت نگرفته است. فوتبال یک ظرفیتی دارد که شامل اسپانسرها و تبلیغات می‌شود. داستان از اینجا شروع شد که باشگاه استقلال از ما درخواست کرد که از این پس ورزشگاه را با تبلیغات محیطی اجاره کند و خودشان این مسئولیت را انجام دهند. سازمان لیگ برای ۲۴۰ بازی و طبق گفته مسئولان این سازمان، ۲۰۰ میلیارد تومان درآمد داشته است. از این تعداد، ۳۰ بازی متعلق به استقلال و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی بود که باشگاه استقلال گفت برای این تیم و در صورت درخواست برای پرسپولیس، می‌تواند ۳۰۰ میلیارد تومان درآمدزایی کند. از ۲۱۰ بازی باقی مانده هم می‌توان ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد تومان درآمدزایی کرد که جمعا ۵۰۰ میلیارد تومان می‌شود.
وی با بیان اینکه باشگاه‌ها برای اجاره زمین با این شرکت طرف حساب هستند گفت: باشگاه استقلال می‌گوید من این زمین را با تبلیغات اجاره می‌کنم. من می‌توانم بگویم این کار را نکن؟ آقای آجورلو می‌گوید من برای تبلیغات در هر بازی یک میلیارد تومان می‌دهم. من می‌توانم بگویم نده؟
با مسائلی که معاون شرکت توسعه مطرح کرد حالا سؤالی که پرسیده شده، این است که چرا سازمان لیگ در مقابل حق بدیهی باشگاه‌ها و این منطق روشن و واضح، چنین مقاومت می‌کند؟ رویه در پیش گرفته شده اصرار غلط جلوی توسعه روند باشگاهداری در فوتبال ایران است و طبیعی بود که باشگاه‌ها روزی روی این موضوع واکنش نشان بدهند. حالا که این اتفاق رخ داده و یک باشگاه راه خود را در بحث تبلیغات محیطی پیدا و البته چراغ را برای بقیه روشن کرده، چرا باید مقابلش سنگ‌اندازی ببیند؟ در پس این مقاومت، چه چیزی نهفته که سازمان لیگ به روند غلط و غیرحرفه‌ای خود ادامه می‌دهد؟
اینکه از این راه باشگاه‌ها به توسعه برسند، یک مجموعه ورزشی درآمد بیشتری داشته باشد و البته مشکلات اقتصادی و مالی در نظام باشگاهداری کم شود، چه ایرادی دارد که یک سازمان به خاطرش حاضر است همه کار انجام بدهد؟ اینکه جلوی برگزاری یک بازی گرفته شود، همه عواملش برای سنگ‌اندازی مقابل باشگاه‌ها متحد شوند و... رویه‌ای است که نخ نما شده و باشگاه‌ها آن را بر نخواهند تابید و سازمان یگ بایستی در قبالش پاسخگو باشد؛ نه اینکه فردی را که دارای سابقه‌ای روشن است، جلو بیندازد و به دنبال انحراف مباحث باشد. به راستی، در پس این ماجرا چه موضوعی است که سازمان لیگ اینچنین برابر منطق و عقلانیت می‌ایستد؟
