گروهی از پژوهشگران همراه دو محقق ایرانی طی پژوهشی جدید نشان دادند با استفاده از نانوذرات سیلیکای پیروژنیک می توان عملکرد مخلوط آسفالت گرم را ارتقا داد تا در جاده عمر طولانی‌تری داشته باشد.

به گزارش بلاغ، مخلوط آسفالت گرم (WMA ) در صنعت تولید آسفالت به عنوان یک گزینه حافظ محیط زیست و پایدار توجهات را به خود جلب کرده است. مخلوط گرم آسفالت مصرف انرژی را کاهش می‌دهد و همزمان میزان بخار آب و انتشار گازهای گلخانه‌ای طی فرایند ترکیب آسفالت در مقایسه‌های نمونه‌های فعلی دارد. با این وجود میزان رطوبت بالا و سالمند شدن آسفالت سبب می‌شود WMA در جاده‌ها عمر کمتری داشته باشد.
گروهی از محققان دانشگاه سوانزی انگلیس و دانشگاه فنی براونشوایگ آلمان با همکاری گشتاسب چراغیان و سجاد کیان قابلیت نانوذرات سیلیکای پیروژنیک (FSN) را شناسایی کرده‌اند که می‌توان آن را به عنوان یک چسب ضد پیری به کار برد که نه تنها به کاهش دما کمک می‌کند بلکه تا حد زیادی برای محدودیت‌های ناشی از حساسیت به رطوبت غلبه می‌کند.
گشتاسب چراغیان محقق ارشد این پژوهش از دانشگاه برانشوایگ می‌گوید: تحقیق پیش رو خلاءهای فناوری WMA را پوشش می‌دهد. FSN ها با سطح وسیع به عنوان یک ماده مقرون به صرفه و غیر سمی گزینه ایده آلی است که می‌تواند تأثیر زیادی در محافظت از آسفالت در فناوری WMA بگذارد. علاوه بر این ، یافته‌های ما در مورد مفهوم فعل و انفعال مولکولی بین نانو ذرات و اتصال دهنده‌های آسفالت می‌تواند راه‌های جدیدی را برای استفاده از فناوری نانو در مهندسی آسفالت باز کند.
سجاد کیان یکی دیگر از مؤلفان این پژوهش می‌گوید: در آینده با استفاده از این روش می‌توان آسفالت‌هایی توسعه داد که با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای عمر طولانی‌تری در جاده‌ها دارند.