وعده رونق اقتصادی دادند حالا می‌گویند جلوی قحطی را گرفتیم!
در حالی که سوءمدیریت دولت در 8 سال گذشته، سفره مردم را کوچک کرده، عجیب است که روحانی و جهانگیری منت نیامدن قحطی را سر مردم می‌گذارند! وعده دولتمردان در انتخابات، رونق اقتصادی و سرشار کردن مردم از درآمد در حد بی‌نیاز شدن از یارانه بود، یا جلوگیری از قحطی؟!
روزنامه وطن امروز در گزارشی در این‌باره نوشت: با وجود شرایط بغرنج و آزاردهنده تورم اقلام خوراکی و ناتوانی بخش قابل توجهی از مردم در تامین نیازهای اولیه خود، هفته گذشته اسحاق جهانگیری و حسن روحانی در تعابیری نزدیک به هم، منت ونزوئلایی نشدن و نبود قحطی را بر سر مردم گذاشتند.
به طور کلی روایت شرایط «بدتر» در وضعیت «بد»، از استدلال‌های دولت روحانی برای توجیه عملکرد است. شاید انتظار هم این است که مخاطب از شرایط کنونی با این استدلال راضی باشد. با این دست فرمان اگر در کشور قحطی هم می‌شد، روحانی خطاب به مردم می‌گفت اجازه ندادیم آفریقا شود؛ البته تمام این موارد در حالی بیان می‌شود که قرار بود آنچنان رونق اقتصادی ایجاد شود که...
در 8 سال گذشته نرخ تورم عمومی کالاها به بالاترین میزان خود پس از دهه 70 رسید، رتبه اول تورم مربوط به دولت مرحوم اکبر هاشمی‌رفسنجانی است که حالا دولت حسن روحانی با تورم 36/5 درصدی یک پله پایین‌تر قرار دارد. البته این دولت با ثبت رکورد تورم نقطه به نقطه بیش از 60 درصدی اقلام خوراکی در اسفندماه سال گذشته، رتبه نخست تورم اقلام خوراکی را نصیب خود کرده است.
غیر از تورم و گرانی، عجز در توزیع کالاهای اساسی مانند روغن و مرغ و حتی در برخی موارد نان و اقلام کنسروی باعث ایجاد صحنه‌های تلخی شد. کالاهایی که بدون تاثیر از تحریم‌های اقتصادی، مشمول ارز ترجیحی بوده و به میزان کافی و حتی بیشتر از سنوات گذشته برای آنها اعتبار در نظر گرفته شده بود. برای درک این موضوع می‌توان به ریز آمار مصرف اقلام خوراکی مرکز آمار مراجعه کرد. طبق گزارش‌های این مرکز، سرانه مصرف برنج در کشور از سال 92 تا 99 از 38 به 33 کیلوگرم، گوشت دام از 11 به 7 کیلوگرم، لبنیات از 115 به 106 کیلوگرم، روغن از 22 به 19 کیلوگرم و قند و شکر از 22 به 16 کیلوگرم کاهش یافته است.
در این 8 سال درآمد مردم کاهش یافت. درآمد سرانه در یک دهه اخیر از 9/2 میلیون تومان در سال 90 به ازای هر نفر، به 8/4 میلیون تومان در سال ۹۸ کاهش یافته است.
آسیب بی‌تدبیری کرونایی به اقتصاد کشور و کارگران
یک کارشناس اقتصادی می‌گوید سوء تدبیر کرونایی دولت، خسارت هنگفتی به اقتصاد کشور وارد کرد.
وحید شقاقی شهری به روزنامه آرمان گفته است: بهترین فرصتی که می‌توانستیم کرونا را مدیریت کنیم تا کمترین تبعات اقتصادی و تبعات منفی را به کسب‌وکارها وارد کند، همان تعطیلات نوروز بود. خود به خود در تعطیلات عید نوروز بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد کسب‌وکارها همیشه تعطیل هستند و ما می‌توانستیم در همین تعطیلات ۱۵ روزه کشور را قرنطینه کنیم و چون فوتی‌های ناشی از کرونا به کمتر از 60 نفر در روز رسیده بود اگر قرنطینه می‌شد احتمال داشت حتی فوتی‌ها به زیر 20 نفر در روز هم برسد و با شروع سال جدید از ۱۵ فروردین به بعد، با کمی مراعات و هشدارهای لازم کسب‌وکارها می‌توانستند فعالیت خودشان را ادامه بدهند. این حداقل‌ترین تصمیم‌گیری‌ای بود که در شرایط عادی می‌توانست گرفته شود، اما متوجه نمی‌شوم چرا ۱۵ روز تعطیلات کشور را قرنطینه نکردیم، حالا هم می‌خواهند مشاغل گروه‌های ۲ و ۳ و ۴ را دو هفته تعطیل کنند، مفهوم این تصمیم این است که در مجموع یک ماه کسب‌وکارها تعطیل خواهند شد و تعطیلی یک ماهه در این شرایط وخیم اقتصادی که بسیاری از بنگاه‌ها به دلیل کاهش قدرت خرید مردم موجودی انبارشان افزایش پیدا کرده و درآمد آنها هم راکد شده است. در این شرایط سیاستگذاری که مدیریت این مسئله را در دست دارد باید به مردم و کارشناسان اقتصادی و اجتماعی ایران پاسخ بدهد که دلیل این تصمیم چیست؟ باید بگویند چه شد که ۱۵ روز فرصت طلایی‌ای را که ۶۰ تا ۷۰ درصد کسب‌و‌کار هم تعطیل بودند، از دست دادیم؟ حالا که کسب‌وکارها می‌خواهند بعد از دو هفته تعطیلات شروع به کار کنند به دلیل گسترش کرونا و افزایش فوتی‌ها و سرایت‌ها دوباره باید همه کشور به تعطیلی و قرنطینه فرو برود که بزرگ‌ترین ضربه را به کسب‌وکارها وارد کرده که در سال‌های اخیر هم به دلیل تحریم‌ها و کاهش قدرت خرید مردم آسیب‌‌دیده است. چه کسی امروز پاسخگوی زیان‌های این کسب‌وکارها خواهد بود؟ علاوه‌بر اینکه افراد شاغل و حقوق‌بگیر در این مشاغل زندگی‌شان تعطیل خواهد شد، البته این تعطیلی‌ها برای سه میلیون کارمند دولت که با خانه‌نشینی هم حقوقشان را دریافت خواهند کرد، لذت‌بخش است، اما زندگی 17 یا 18 میلیون کارگر و فعال در بخش خصوصی دچار مشکل خواهد شد. هیچ برآوردی هم از خسارت‌های وارده به کسب‌وکارهایی که از تعطیلات آسیب می‌بینند وجود ندارد، تولید ملی ناخالص ایران سال گذشته بالغ بر دو هزار و پانصد هزار میلیارد تومان بوده است که 70 درصد آن تقاضای مصرفی بخش خصوصی است، در حدود پنج تا 10 درصد آن هم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است و عملا زمانی که کسب‌وکارها تعطیل می‌شود به شدت تقاضای مصرف و هزینه‌های مصرفی بخش خصوصی کاهش می‌یابد، یعنی 70 درصد 2500 هزار میلیارد تومان با مشکل مواجه می‌شود. یعنی کسی قرار بوده کالایی را خرید کند حالا باید دو هفته صبر کند و این باعث آسیب به تولید ناخالص داخلی است.
از تکرار ذوق‌زدگی کودکانه درباره برجام پرهیز کنید
نایب رئیس اتاق بازرگانی می‌گوید؛ فعالان اقتصادی نگران هستند که به خاطر مذاکرات، مجدداً اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید اصلاحات اقتصادی ضروری به فراموشی سپرده شود.
حسین سلاح‌ورزی که در گذشته از حامیان برجام بوده، در روزنامه همشهری می‌نویسد: توافق ایران و طرف‌های برجام حتما برای فعالان بخش خصوصی مایه خوشحالی و امیدواری است؛ اما در کنار این خوشحالی و امیدواری سایه‌ای از ترس و نگرانی هم نسبت به تبعات منفی این تحولات وجود دارد که باید جدی گرفته شود.
حبل‌المتین سیاستگذاری اقتصاد ایران، برای خروج از این شرایط دشوار و بحران‌های پی‌درپی، بی‌هیچ تردیدی سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی است و مهمترین نگرانی فعالان واقعی بخش خصوصی اقتصاد کشور در مورد توافق جدید این است که مبادا گشایش‌های بین‌المللی موجب بی‌توجهی مجدد سیاستگذاران و کارگزاران حاکمیتی عرصه اقتصاد به اصول اقتصاد مقاومتی شود.
اگر بخواهیم کل آموزه‌ها و توصیه‌های نهفته در سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی را در یک عبارت خلاصه کنیم؛ آن عبارت «ساختن اقتصادی درونزا و برونگرا» است.
وی می‌افزاید: آنچه فعالان اقتصادی را نگران می‌سازد؛ بی‌توجهی احتمالی مدیران حاکمیتی به موضوع درونزایی اقتصاد، پس از تسهیل دسترسی به دلارهای نفتی و سایر درآمدهای ارزی ناشی از خام فروشی‌هاست.
ترس فعالان اقتصادی بخش خصوصی مشخصا از این است که با دسترسی به منابع آسان و ارزان ناشی از خام‌‌فروشی، مدیران حاکمیتی عرصه اقتصاد، گرفتن تصمیم‌‌های سختی که برای بازسازی ساختاری اقتصاد مورد نیاز است را باز هم به تعویق بیاندازند و به نمایش‌های مبتنی بر پول‌پاشی و خلق رفاه بادکنکی با توزیع یارانه و توسعه گلخانه‌ای و دستوری صنایع غیر بهره‌ور و غیر مولد روی بیاورند.
همشهری همچنین از قول سید حمید حسینی دبیر اتاق بازرگانی ایران و عراق نوشت: در دوره قبلی به محض حضور شرکت‌های چندملیتی در حوزه صادرات فرآورده‌ها، شرکت‌های بخش خصوصی را کنار گذاشتند و از آنها خواستند تا با رقبای بین‌المللی‌شان وارد رقابت شوند و وقتی اعتراض شد، اعلام کردند دست‌کم همانند شرکت‌های خارجی، نسبت به فاینانس و تامین مالی جهت صادرات فرآورده‌ها کمتر از میزان تعیین‌شده برای خارجی‌ها اقدام کنید؛ یعنی به‌طور محترمانه همه شرکت‌های داخلی را از بازار بیرون کردند و وقتی تحریم‌ها برگشت، دوباره سراغ داخلی‌ها آمدند و گفتند چرا همکاری نمی‌کنید و از فرصت بهره نمی‌برید، درحالی‌که زنجیره ارزش بخش خصوصی از بین رفته بود.
محمدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین هم خواستار پرهیز از تکرار ذوق‌زدگی بچه‌گانه درباره برجام شد.
شورای شهر را آباد کردید که می‌خواهید نامزد ریاست‌جمهوری شوید؟!
شهرداری و شورای شهری که بودجه هنگفتی در اختیارش بوده، باید در ماه‌های پایانی چهار سال فعالیت خود توضیح دهد این بودجه هنگفت کجا خرج شده است؟
به گزارش جهان نيوز، اگرچه همه نگاه‌ها به روزهای پایانی دولت معطوف شده است، اما اخبار و گزارشات از وضعیت شوراهای شهر بخصوص در شورای شهر تهران چندان مطلوب نیست. شهرداری تهران نیز اگرچه بودجه مطلوبی دریافت می‌کند اما کارایی لازم را ندارد تا جایی که «محسن هاشمی» رئیس‌شورای شهر تهران نیز لب به انتقاد گشوده و عنوان کرده است: «بودجه شهرداری تهران در چهار سال قبل دو برابر بودجه شهرداری لندن بود که این بودجه با احتساب ارزش پول ملی از دو برابر به یک سوم رسیده؛ به دلیل کمبودها و ضعف‌هایی که در اجرا توسط شهرداری و هم عملکرد شورا وجود داشته از شهروندان تهرانی عذرخواهی می‌کنیم!»
اگرچه رئیس‌پارلمان شهری تهران از وضعیت بوجود آمده در مدیریت خدماتی پایتخت عذرخواهی می‌کند اما موضوع اصلی اینجاست که با وجود کم کاری مشهود شهرداری، چرا شورای شهری‌ها «پیروز حناچی» را مورد بازخواست قرار نمی‌دهند و به انتقادات رسانه‌ای و پشت تریبونی بسنده می‌کنند.
از سوی دیگر سؤال اینجاست پولی که هاشمی به آن‌اشاره کرده، اگر در تهران به خوبی خرج نشده پس به کجا رفته است و مدیریت هزینه و فایده شهرداری تهران چگونه بوده که کارایی چندانی نداشته است؟ این سؤالاتی است که با یک عذرخواهی ساده حل و فصل نمی‌شود و بایستی شورای شهری‌ها برای توبیخ شهردار دست به کار شوند. اما نگاهی به فعالیت این روزهای شورای شهر تهران نشان می‌دهد که برخی از اعضاء به دنبال امور دیگری هستند و برای استعفا و رفتن به پست‌های جدید فعالیت می‌کنند.
محسن هاشمی اظهار امیدواری کرده است که مطالبات و انتظارات در دوره آینده شورا حل شود. جالب اینجاست که وی با اینکه رئیس‌شورای شهر تهران بوده، اما این بار برای شورا ثبت‌نام نکرده است. این استعفاهای نمایشی تا جایی بوده است که «پرویز سروری» عضو سابق شورای شهر تهران به این موارد واکنش نشان داده و وی این استعفاها را فرافکنی و رفع مسئولیت عنوان کرده است که در روزهای آخر شورای شهر دردی از مشکلات مردم دوا نمی‌کند. سروری در این باره بیان کرده است: «در چند ماه پایان شورای پنجم تازه یادشان افتاده مشکلاتی در خدمت رسانی است و باید استعفا دهند. البته این استعفاها شویی بیش نیست و به جایی هم نمی‌رسد و باید گفت که اعضای فعلی به جای کارهای نمایشی بروند در چند ماه باقیمانده مشکلات را حل کنند.» درباره اظهارات محسن هاشمی مبنی بر اینکه بودجه 4 سال قبل 2 برابر بودجه لندن بوده‌اما ارزش آن اکنون به یک سوم بودجه لندن کاهش یافته گفته است، این سقوط ارزش پول ملی نیز هنر ائتلاف حاکم بر دولت و شورای شهر است.
خدعه موازی آمریکا برای وین و یمن
در مذاکرات وین دقیقا چه خبر است؟ خبرگزاری دولتی خبر آنلاین تیتر غلط‌اندازی زده با این مضمون: «خبرهای خوب از وین؛ از گشایش برجام تا لغو تحریم.» اما واقعیت چیست؟ آقای عراقچی گفته «ما هنوز چالش‌ها و جزییات سختی در پیش داریم و برای آنها راه‌حلی نیافته‌ایم.»
اولیانوف نماینده روسیه هم می‌گوید: «هنوز موضوع لغو تحریم‌ها مشخص نشده است. هر دو طرف ایرانی و آمریکایی برای احیای کامل برجام تمایل دارند، اما هنوز مشکلات زیادی وجود دارد و موضوع لغو تحریم‌ها مشخص نشده است. مقامات واشنگتن، البته به‌طور مبهم، فهمانده‌اند که ممکن است نخستین گام را بردارند، ولی به‌طور دقیق هم گفته‌اند که لغو تحریم‌ها فقط در صورتی ممکن است که ایران شروع به بازگشت به انجام تمامی تعهدات خویش کند.»
شبکه آمریکایی بلومبرگ می‌گوید قدرت‌های جهانی در تلاشند تا برجام را تا پیش از اول خرداد، موعد پایان توافق موقت ایران و آژانس احیا کنند. و خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از مقامات آمریکایی می‌نویسد «دولت بایدن در حال بررسی عقب‌نشینی از برخی تحریم‌های اعمال شده دوره ترامپ است تا تهران را به بازگشت به توافق متقاعد کند. با این حال این مقامات عنوان کرده‌اند که (صرفا) آماده لغو تحریم‌های ناسازگار با برجام هستند».
در این میان، ند پرایس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا تاکید کرد: «ما به دنبال بررسی برداشتن تحریم‌هایی هستیم که با توافق هسته‌ای هماهنگ و سازگار نیست. اما حتی اگر ما به برجام بپیوندیم (که همچنان مسئله‌ای فرضی است)، ما همچنان به اجرای تحریم‌های دیگر، از جمله تحریم‌های برنامه موشکی ایران، فعالیت منطقه‌ای، حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر ادامه خواهیم داد»
همزمان آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا پس از ملاقات با رئیس موساد تصریح : «چالش‌هایی در مورد ایران، از جمله در ارتباط با فعالیت‌های ثبات‌زدا، حمایت از تروریسم، حقوق بشر و برنامه هسته‌ای وجود دارد. در حالی که با ایران مذاکره می‌کنیم، همزمان، به اتخاذ اقدامات لازم علیه فعالیت‌های این کشور نیز ادامه می‌دهیم.»
این خبر‌ها در حالی منتشر می‌شود که پریروز، خبر «توافق آمریکا و اسرائیل برای تشکیل کارگروه ضدایرانی» در رسانه‌های آمریکا منتشر شد. بر اساس این خبر، جیک سالیوان مشاور امنیت ملی بایدن، در دیدار با «مئیر بن شبات» همتای صهیونیست خود، ضمن تشریح آخرین وضعیت مذاکرات وین، توافق کردند کار گروهی را برای بررسی تهدیدهای ایران تشکیل دهند. بنا بر اعلام رسمی کاخ سفید، «آمریکا و اسرائیل توافق کردند یک گروه کاری بین آژانسی ایجاد کنند تا توجه ویژه را به تهدیدهای فزاینده ایران تشکیل دهند. دو طرف همچنین به مذاکره درباره نگرانی‌های جدی مشترک‌شان نسبت به پیشرفت‌های اخیر برنامه هسته‌ای ایران پرداختند. آمریکا، اسرائیل را در جریان مذاکرات وین قرار داد و بر علاقه شدید واشنگتن در رایزنی نزدیک با اسرائیل در موضوع هسته‌ای تأکید کرد. طرفین در مورد تهدید قابل توجه رفتارهای تهاجمی ایران در منطقه توافق کردند و مقامات آمریکایی بر حمایت بی‌دریغ رئیس‌جمهور بایدن از حق دفاع از اسرائیل تأکید کردند. ایالات متحده در تعهد خود به امنیت اسرائیل تسلیم‌‌ناپذیر است.»
از سوی دیگر، آمریکا هیئتی را هم برای بررسی تحولات عراق و یمن، به این دو کشور فرستاده و به نظر می‌رسد در تلاش است از طریق برخی دولت‌های همسو، روند پیشروی پیروزی‌ها و پیشروی مقاومت یمن در مارب را کُند نماید.
آنها که تاکنون در آتش جنگ یمن می‌دمیدند، حالا درصدد اعلام آتش‌بس فریبکارانه برای توقف پیروزی مقاومت یمن و بازسازی توان مضمحل شده رژیم سعودی هستند. وزارت خارجه باید احتیاط لازم را به خرج دهد. به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها در حال تله‌گذاری برای برجام دو- به موازات وعده درمانی فریبکارانه آمریکا درباره اصل برجام در وین- هستند! و حال آنکه در حقیقت، با ژست «امکان برداشتن تحریم‌های هسته‌ای»، در تدارک تشدید تحریم‌ها با بهانه‌های گوناگون هستند.
یادآور می‌شود برخی روزنامه‌های مدعی اصلاح‌طلبی، در روز پنج‌شنبه در تیترهای مشابه، به استقبال اظهارات تاکتیکی ولیعهد جنایتکار عربستان رفتند؛ و این در حالی است که تحرکات مشترک آمریکا و عربستان صرفا، سناریویی برای کشیدن ترمز پیشروی‌های مقاومت یمن و بازسازی توانایی فرسوده سعودی‌ها ارزیابی می‌شود.
تیتر برخی از نشریات و رسانه‌ها به این شرح است؛
- همشهری: عربستان، مسافر جدید قطار دیپلماسی.
- سازندگی: پایان دوئل، ایران و عربستان به سوی عادی‌سازی در روابط پیش می‌روند.
- دنیای اقتصاد: راز چرخش عربستان.
- اعتماد: نسیم عقلانیت در ریاض، بن‌سلمان به لحن آشتی‌جویانه در ریاض روی آورد.
- انتخاب: برجام، بن‌سلمان را وادار کرد به مذاکره از موضع پایین تن دهد(!)
- خبرآنلاین: ظریف در منطقه و تغییر لحن عربستان، پیام ایران چه بود.
- زمینه‌‌های تقابل ایران و عربستان از بین رفته و به سمت نزدیکی پیش می‌روند(!)
در حالی که سوءمدیریت دولت در 8 سال گذشته، سفره مردم را کوچک کرده، عجیب است که روحانی و جهانگیری منت نیامدن قحطی را سر مردم می‌گذارند! وعده دولتمردان در انتخابات، رونق اقتصادی و سرشار کردن مردم از درآمد در حد بی‌نیاز شدن از یارانه بود، یا جلوگیری از قحطی؟!
روزنامه وطن امروز در گزارشی در این‌باره نوشت: با وجود شرایط بغرنج و آزاردهنده تورم اقلام خوراکی و ناتوانی بخش قابل توجهی از مردم در تامین نیازهای اولیه خود، هفته گذشته اسحاق جهانگیری و حسن روحانی در تعابیری نزدیک به هم، منت ونزوئلایی نشدن و نبود قحطی را بر سر مردم گذاشتند.
به طور کلی روایت شرایط «بدتر» در وضعیت «بد»، از استدلال‌های دولت روحانی برای توجیه عملکرد است. شاید انتظار هم این است که مخاطب از شرایط کنونی با این استدلال راضی باشد. با این دست فرمان اگر در کشور قحطی هم می‌شد، روحانی خطاب به مردم می‌گفت اجازه ندادیم آفریقا شود؛ البته تمام این موارد در حالی بیان می‌شود که قرار بود آنچنان رونق اقتصادی ایجاد شود که...
در 8 سال گذشته نرخ تورم عمومی کالاها به بالاترین میزان خود پس از دهه 70 رسید، رتبه اول تورم مربوط به دولت مرحوم اکبر هاشمی‌رفسنجانی است که حالا دولت حسن روحانی با تورم 36/5 درصدی یک پله پایین‌تر قرار دارد. البته این دولت با ثبت رکورد تورم نقطه به نقطه بیش از 60 درصدی اقلام خوراکی در اسفندماه سال گذشته، رتبه نخست تورم اقلام خوراکی را نصیب خود کرده است.
غیر از تورم و گرانی، عجز در توزیع کالاهای اساسی مانند روغن و مرغ و حتی در برخی موارد نان و اقلام کنسروی باعث ایجاد صحنه‌های تلخی شد. کالاهایی که بدون تاثیر از تحریم‌های اقتصادی، مشمول ارز ترجیحی بوده و به میزان کافی و حتی بیشتر از سنوات گذشته برای آنها اعتبار در نظر گرفته شده بود. برای درک این موضوع می‌توان به ریز آمار مصرف اقلام خوراکی مرکز آمار مراجعه کرد. طبق گزارش‌های این مرکز، سرانه مصرف برنج در کشور از سال 92 تا 99 از 38 به 33 کیلوگرم، گوشت دام از 11 به 7 کیلوگرم، لبنیات از 115 به 106 کیلوگرم، روغن از 22 به 19 کیلوگرم و قند و شکر از 22 به 16 کیلوگرم کاهش یافته است.
در این 8 سال درآمد مردم کاهش یافت. درآمد سرانه در یک دهه اخیر از 9/2 میلیون تومان در سال 90 به ازای هر نفر، به 8/4 میلیون تومان در سال ۹۸ کاهش یافته است.
آسیب بی‌تدبیری کرونایی به اقتصاد کشور و کارگران
یک کارشناس اقتصادی می‌گوید سوء تدبیر کرونایی دولت، خسارت هنگفتی به اقتصاد کشور وارد کرد.
وحید شقاقی شهری به روزنامه آرمان گفته است: بهترین فرصتی که می‌توانستیم کرونا را مدیریت کنیم تا کمترین تبعات اقتصادی و تبعات منفی را به کسب‌وکارها وارد کند، همان تعطیلات نوروز بود. خود به خود در تعطیلات عید نوروز بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد کسب‌وکارها همیشه تعطیل هستند و ما می‌توانستیم در همین تعطیلات ۱۵ روزه کشور را قرنطینه کنیم و چون فوتی‌های ناشی از کرونا به کمتر از 60 نفر در روز رسیده بود اگر قرنطینه می‌شد احتمال داشت حتی فوتی‌ها به زیر 20 نفر در روز هم برسد و با شروع سال جدید از ۱۵ فروردین به بعد، با کمی مراعات و هشدارهای لازم کسب‌وکارها می‌توانستند فعالیت خودشان را ادامه بدهند. این حداقل‌ترین تصمیم‌گیری‌ای بود که در شرایط عادی می‌توانست گرفته شود، اما متوجه نمی‌شوم چرا ۱۵ روز تعطیلات کشور را قرنطینه نکردیم، حالا هم می‌خواهند مشاغل گروه‌های ۲ و ۳ و ۴ را دو هفته تعطیل کنند، مفهوم این تصمیم این است که در مجموع یک ماه کسب‌وکارها تعطیل خواهند شد و تعطیلی یک ماهه در این شرایط وخیم اقتصادی که بسیاری از بنگاه‌ها به دلیل کاهش قدرت خرید مردم موجودی انبارشان افزایش پیدا کرده و درآمد آنها هم راکد شده است. در این شرایط سیاستگذاری که مدیریت این مسئله را در دست دارد باید به مردم و کارشناسان اقتصادی و اجتماعی ایران پاسخ بدهد که دلیل این تصمیم چیست؟ باید بگویند چه شد که ۱۵ روز فرصت طلایی‌ای را که ۶۰ تا ۷۰ درصد کسب‌و‌کار هم تعطیل بودند، از دست دادیم؟ حالا که کسب‌وکارها می‌خواهند بعد از دو هفته تعطیلات شروع به کار کنند به دلیل گسترش کرونا و افزایش فوتی‌ها و سرایت‌ها دوباره باید همه کشور به تعطیلی و قرنطینه فرو برود که بزرگ‌ترین ضربه را به کسب‌وکارها وارد کرده که در سال‌های اخیر هم به دلیل تحریم‌ها و کاهش قدرت خرید مردم آسیب‌‌دیده است. چه کسی امروز پاسخگوی زیان‌های این کسب‌وکارها خواهد بود؟ علاوه‌بر اینکه افراد شاغل و حقوق‌بگیر در این مشاغل زندگی‌شان تعطیل خواهد شد، البته این تعطیلی‌ها برای سه میلیون کارمند دولت که با خانه‌نشینی هم حقوقشان را دریافت خواهند کرد، لذت‌بخش است، اما زندگی 17 یا 18 میلیون کارگر و فعال در بخش خصوصی دچار مشکل خواهد شد. هیچ برآوردی هم از خسارت‌های وارده به کسب‌وکارهایی که از تعطیلات آسیب می‌بینند وجود ندارد، تولید ملی ناخالص ایران سال گذشته بالغ بر دو هزار و پانصد هزار میلیارد تومان بوده است که 70 درصد آن تقاضای مصرفی بخش خصوصی است، در حدود پنج تا 10 درصد آن هم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است و عملا زمانی که کسب‌وکارها تعطیل می‌شود به شدت تقاضای مصرف و هزینه‌های مصرفی بخش خصوصی کاهش می‌یابد، یعنی 70 درصد 2500 هزار میلیارد تومان با مشکل مواجه می‌شود. یعنی کسی قرار بوده کالایی را خرید کند حالا باید دو هفته صبر کند و این باعث آسیب به تولید ناخالص داخلی است.
از تکرار ذوق‌زدگی کودکانه درباره برجام پرهیز کنید
نایب رئیس اتاق بازرگانی می‌گوید؛ فعالان اقتصادی نگران هستند که به خاطر مذاکرات، مجدداً اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید اصلاحات اقتصادی ضروری به فراموشی سپرده شود.
حسین سلاح‌ورزی که در گذشته از حامیان برجام بوده، در روزنامه همشهری می‌نویسد: توافق ایران و طرف‌های برجام حتما برای فعالان بخش خصوصی مایه خوشحالی و امیدواری است؛ اما در کنار این خوشحالی و امیدواری سایه‌ای از ترس و نگرانی هم نسبت به تبعات منفی این تحولات وجود دارد که باید جدی گرفته شود.
حبل‌المتین سیاستگذاری اقتصاد ایران، برای خروج از این شرایط دشوار و بحران‌های پی‌درپی، بی‌هیچ تردیدی سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی است و مهمترین نگرانی فعالان واقعی بخش خصوصی اقتصاد کشور در مورد توافق جدید این است که مبادا گشایش‌های بین‌المللی موجب بی‌توجهی مجدد سیاستگذاران و کارگزاران حاکمیتی عرصه اقتصاد به اصول اقتصاد مقاومتی شود.
اگر بخواهیم کل آموزه‌ها و توصیه‌های نهفته در سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی را در یک عبارت خلاصه کنیم؛ آن عبارت «ساختن اقتصادی درونزا و برونگرا» است.
وی می‌افزاید: آنچه فعالان اقتصادی را نگران می‌سازد؛ بی‌توجهی احتمالی مدیران حاکمیتی به موضوع درونزایی اقتصاد، پس از تسهیل دسترسی به دلارهای نفتی و سایر درآمدهای ارزی ناشی از خام فروشی‌هاست.
ترس فعالان اقتصادی بخش خصوصی مشخصا از این است که با دسترسی به منابع آسان و ارزان ناشی از خام‌‌فروشی، مدیران حاکمیتی عرصه اقتصاد، گرفتن تصمیم‌‌های سختی که برای بازسازی ساختاری اقتصاد مورد نیاز است را باز هم به تعویق بیاندازند و به نمایش‌های مبتنی بر پول‌پاشی و خلق رفاه بادکنکی با توزیع یارانه و توسعه گلخانه‌ای و دستوری صنایع غیر بهره‌ور و غیر مولد روی بیاورند.
همشهری همچنین از قول سید حمید حسینی دبیر اتاق بازرگانی ایران و عراق نوشت: در دوره قبلی به محض حضور شرکت‌های چندملیتی در حوزه صادرات فرآورده‌ها، شرکت‌های بخش خصوصی را کنار گذاشتند و از آنها خواستند تا با رقبای بین‌المللی‌شان وارد رقابت شوند و وقتی اعتراض شد، اعلام کردند دست‌کم همانند شرکت‌های خارجی، نسبت به فاینانس و تامین مالی جهت صادرات فرآورده‌ها کمتر از میزان تعیین‌شده برای خارجی‌ها اقدام کنید؛ یعنی به‌طور محترمانه همه شرکت‌های داخلی را از بازار بیرون کردند و وقتی تحریم‌ها برگشت، دوباره سراغ داخلی‌ها آمدند و گفتند چرا همکاری نمی‌کنید و از فرصت بهره نمی‌برید، درحالی‌که زنجیره ارزش بخش خصوصی از بین رفته بود.
محمدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین هم خواستار پرهیز از تکرار ذوق‌زدگی بچه‌گانه درباره برجام شد.
شورای شهر را آباد کردید که می‌خواهید نامزد ریاست‌جمهوری شوید؟!
شهرداری و شورای شهری که بودجه هنگفتی در اختیارش بوده، باید در ماه‌های پایانی چهار سال فعالیت خود توضیح دهد این بودجه هنگفت کجا خرج شده است؟
به گزارش جهان نيوز، اگرچه همه نگاه‌ها به روزهای پایانی دولت معطوف شده است، اما اخبار و گزارشات از وضعیت شوراهای شهر بخصوص در شورای شهر تهران چندان مطلوب نیست. شهرداری تهران نیز اگرچه بودجه مطلوبی دریافت می‌کند اما کارایی لازم را ندارد تا جایی که «محسن هاشمی» رئیس‌شورای شهر تهران نیز لب به انتقاد گشوده و عنوان کرده است: «بودجه شهرداری تهران در چهار سال قبل دو برابر بودجه شهرداری لندن بود که این بودجه با احتساب ارزش پول ملی از دو برابر به یک سوم رسیده؛ به دلیل کمبودها و ضعف‌هایی که در اجرا توسط شهرداری و هم عملکرد شورا وجود داشته از شهروندان تهرانی عذرخواهی می‌کنیم!»
اگرچه رئیس‌پارلمان شهری تهران از وضعیت بوجود آمده در مدیریت خدماتی پایتخت عذرخواهی می‌کند اما موضوع اصلی اینجاست که با وجود کم کاری مشهود شهرداری، چرا شورای شهری‌ها «پیروز حناچی» را مورد بازخواست قرار نمی‌دهند و به انتقادات رسانه‌ای و پشت تریبونی بسنده می‌کنند.
از سوی دیگر سؤال اینجاست پولی که هاشمی به آن‌اشاره کرده، اگر در تهران به خوبی خرج نشده پس به کجا رفته است و مدیریت هزینه و فایده شهرداری تهران چگونه بوده که کارایی چندانی نداشته است؟ این سؤالاتی است که با یک عذرخواهی ساده حل و فصل نمی‌شود و بایستی شورای شهری‌ها برای توبیخ شهردار دست به کار شوند. اما نگاهی به فعالیت این روزهای شورای شهر تهران نشان می‌دهد که برخی از اعضاء به دنبال امور دیگری هستند و برای استعفا و رفتن به پست‌های جدید فعالیت می‌کنند.
محسن هاشمی اظهار امیدواری کرده است که مطالبات و انتظارات در دوره آینده شورا حل شود. جالب اینجاست که وی با اینکه رئیس‌شورای شهر تهران بوده، اما این بار برای شورا ثبت‌نام نکرده است. این استعفاهای نمایشی تا جایی بوده است که «پرویز سروری» عضو سابق شورای شهر تهران به این موارد واکنش نشان داده و وی این استعفاها را فرافکنی و رفع مسئولیت عنوان کرده است که در روزهای آخر شورای شهر دردی از مشکلات مردم دوا نمی‌کند. سروری در این باره بیان کرده است: «در چند ماه پایان شورای پنجم تازه یادشان افتاده مشکلاتی در خدمت رسانی است و باید استعفا دهند. البته این استعفاها شویی بیش نیست و به جایی هم نمی‌رسد و باید گفت که اعضای فعلی به جای کارهای نمایشی بروند در چند ماه باقیمانده مشکلات را حل کنند.» درباره اظهارات محسن هاشمی مبنی بر اینکه بودجه 4 سال قبل 2 برابر بودجه لندن بوده‌اما ارزش آن اکنون به یک سوم بودجه لندن کاهش یافته گفته است، این سقوط ارزش پول ملی نیز هنر ائتلاف حاکم بر دولت و شورای شهر است.
خدعه موازی آمریکا برای وین و یمن
در مذاکرات وین دقیقا چه خبر است؟ خبرگزاری دولتی خبر آنلاین تیتر غلط‌اندازی زده با این مضمون: «خبرهای خوب از وین؛ از گشایش برجام تا لغو تحریم.» اما واقعیت چیست؟ آقای عراقچی گفته «ما هنوز چالش‌ها و جزییات سختی در پیش داریم و برای آنها راه‌حلی نیافته‌ایم.»
اولیانوف نماینده روسیه هم می‌گوید: «هنوز موضوع لغو تحریم‌ها مشخص نشده است. هر دو طرف ایرانی و آمریکایی برای احیای کامل برجام تمایل دارند، اما هنوز مشکلات زیادی وجود دارد و موضوع لغو تحریم‌ها مشخص نشده است. مقامات واشنگتن، البته به‌طور مبهم، فهمانده‌اند که ممکن است نخستین گام را بردارند، ولی به‌طور دقیق هم گفته‌اند که لغو تحریم‌ها فقط در صورتی ممکن است که ایران شروع به بازگشت به انجام تمامی تعهدات خویش کند.»
شبکه آمریکایی بلومبرگ می‌گوید قدرت‌های جهانی در تلاشند تا برجام را تا پیش از اول خرداد، موعد پایان توافق موقت ایران و آژانس احیا کنند. و خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از مقامات آمریکایی می‌نویسد «دولت بایدن در حال بررسی عقب‌نشینی از برخی تحریم‌های اعمال شده دوره ترامپ است تا تهران را به بازگشت به توافق متقاعد کند. با این حال این مقامات عنوان کرده‌اند که (صرفا) آماده لغو تحریم‌های ناسازگار با برجام هستند».
در این میان، ند پرایس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا تاکید کرد: «ما به دنبال بررسی برداشتن تحریم‌هایی هستیم که با توافق هسته‌ای هماهنگ و سازگار نیست. اما حتی اگر ما به برجام بپیوندیم (که همچنان مسئله‌ای فرضی است)، ما همچنان به اجرای تحریم‌های دیگر، از جمله تحریم‌های برنامه موشکی ایران، فعالیت منطقه‌ای، حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر ادامه خواهیم داد»
همزمان آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا پس از ملاقات با رئیس موساد تصریح : «چالش‌هایی در مورد ایران، از جمله در ارتباط با فعالیت‌های ثبات‌زدا، حمایت از تروریسم، حقوق بشر و برنامه هسته‌ای وجود دارد. در حالی که با ایران مذاکره می‌کنیم، همزمان، به اتخاذ اقدامات لازم علیه فعالیت‌های این کشور نیز ادامه می‌دهیم.»
این خبر‌ها در حالی منتشر می‌شود که پریروز، خبر «توافق آمریکا و اسرائیل برای تشکیل کارگروه ضدایرانی» در رسانه‌های آمریکا منتشر شد. بر اساس این خبر، جیک سالیوان مشاور امنیت ملی بایدن، در دیدار با «مئیر بن شبات» همتای صهیونیست خود، ضمن تشریح آخرین وضعیت مذاکرات وین، توافق کردند کار گروهی را برای بررسی تهدیدهای ایران تشکیل دهند. بنا بر اعلام رسمی کاخ سفید، «آمریکا و اسرائیل توافق کردند یک گروه کاری بین آژانسی ایجاد کنند تا توجه ویژه را به تهدیدهای فزاینده ایران تشکیل دهند. دو طرف همچنین به مذاکره درباره نگرانی‌های جدی مشترک‌شان نسبت به پیشرفت‌های اخیر برنامه هسته‌ای ایران پرداختند. آمریکا، اسرائیل را در جریان مذاکرات وین قرار داد و بر علاقه شدید واشنگتن در رایزنی نزدیک با اسرائیل در موضوع هسته‌ای تأکید کرد. طرفین در مورد تهدید قابل توجه رفتارهای تهاجمی ایران در منطقه توافق کردند و مقامات آمریکایی بر حمایت بی‌دریغ رئیس‌جمهور بایدن از حق دفاع از اسرائیل تأکید کردند. ایالات متحده در تعهد خود به امنیت اسرائیل تسلیم‌‌ناپذیر است.»
از سوی دیگر، آمریکا هیئتی را هم برای بررسی تحولات عراق و یمن، به این دو کشور فرستاده و به نظر می‌رسد در تلاش است از طریق برخی دولت‌های همسو، روند پیشروی پیروزی‌ها و پیشروی مقاومت یمن در مارب را کُند نماید.
آنها که تاکنون در آتش جنگ یمن می‌دمیدند، حالا درصدد اعلام آتش‌بس فریبکارانه برای توقف پیروزی مقاومت یمن و بازسازی توان مضمحل شده رژیم سعودی هستند. وزارت خارجه باید احتیاط لازم را به خرج دهد. به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها در حال تله‌گذاری برای برجام دو- به موازات وعده درمانی فریبکارانه آمریکا درباره اصل برجام در وین- هستند! و حال آنکه در حقیقت، با ژست «امکان برداشتن تحریم‌های هسته‌ای»، در تدارک تشدید تحریم‌ها با بهانه‌های گوناگون هستند.
یادآور می‌شود برخی روزنامه‌های مدعی اصلاح‌طلبی، در روز پنج‌شنبه در تیترهای مشابه، به استقبال اظهارات تاکتیکی ولیعهد جنایتکار عربستان رفتند؛ و این در حالی است که تحرکات مشترک آمریکا و عربستان صرفا، سناریویی برای کشیدن ترمز پیشروی‌های مقاومت یمن و بازسازی توانایی فرسوده سعودی‌ها ارزیابی می‌شود.
تیتر برخی از نشریات و رسانه‌ها به این شرح است؛
- همشهری: عربستان، مسافر جدید قطار دیپلماسی.
- سازندگی: پایان دوئل، ایران و عربستان به سوی عادی‌سازی در روابط پیش می‌روند.
- دنیای اقتصاد: راز چرخش عربستان.
- اعتماد: نسیم عقلانیت در ریاض، بن‌سلمان به لحن آشتی‌جویانه در ریاض روی آورد.
- انتخاب: برجام، بن‌سلمان را وادار کرد به مذاکره از موضع پایین تن دهد(!)
- خبرآنلاین: ظریف در منطقه و تغییر لحن عربستان، پیام ایران چه بود.
- زمینه‌‌های تقابل ایران و عربستان از بین رفته و به سمت نزدیکی پیش می‌روند(!)