رئیس سازمان توسعه تجارت ایران ادامه داد: به همین خاطر بهترین راه برای توسعه تجارت، تمرکز بر روی کشورهای همسایه است؛ هر چند می‌دانیم تمرکز به چند کشور همسایه هم دارای ریسک خواهد بود.
وی بیان کرد: در سال 97 بعد از خروج آمریکا از برجام و فشار بر جمهوری اسلامی ایران، سازمان توسعه تجارت برنامه تعامل بیشتر با همسایگان را طراحی کرد و در آن سال حدود 24 میلیارد دلار از کل صادرات کشور به کشورهای همسایه انجام شد.

به نوشته خبرگزاری فارس ،زادبوم با بیان اینکه بر اساس پژوهش‌های مؤسسه مطالعات بازرگانی، صادرات به کشورهای همسایه می‌تواند بیش از هزار و 100 میلیارد دلار بازار داشته باشد، گفت: اگر تنها 20 درصد از این بازار را در اختیار داشته باشیم، صادرات ما به کشورهای همسایه مبلغ قابل توجهی خواهد شد.

رئیس سازمان توسعه تجارت ایران با بیان اینکه در چند سال اخیر صادرات غیرنفتی ایران حدود 44 تا 45 میلیارد دلار بوده است، گفت: البته این ظرفیت وجود دارد که صادرات را افزایش دهیم و برای دستیابی به این هدف می‌توان به منابع داخلی کشور اتکا کرد و آنها را به تولید تبدیل کرده و صادر کنیم.

وی یادآور شد: فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان نگران بازار محصولات خود نباشند، زیرا بازار آنها در پشت گوش ما است. زادبوم تأکید کرد: باید کاری کنیم که تجار و صادرکنندگان احساس آرامش کنند.

رئیس سازمان توسعه تجارت ایران افزود: صادرات برق ما به پاکستان 100 مگاوات است، این در حالی است که آنها علاقه‌مندند تا این میزان را به 500 مگاوات افزایش دهند و لذا توانیر در حال سرمایه‌گذاری است تا صادرات برق به پاکستان به 500 مگاوات افزایش یابد.

وی در ادامه گفت:‌ با شش کشور موافقت‌نامه ترجیحی داریم و با کشور سوریه نیز موافقت‌نامه تجارت آزاد داریم و با صربستان برای تجارت آزاد در حال مذاکره هستیم و باید توجه داشته باشیم که برای دستیابی به تجارت آزاد با دیگر کشورها هوشمندی لازم است. زادبوم افزود: برای دستیابی به تجارت آزاد با اوراسیا باید هم امتیاز بدهیم و هم امتیاز بگیریم و لازم است که دولت و مجلس از این موضوع حمایت داشته باشند. رئیس سازمان توسعه تجارت ایران با تأکید بر اینکه با افغانستان، پاکستان و عراق نمی‌توانیم به‌صورت طولانی‌مدت روابط یک طرفه داشته باشیم گفت: 20 درصد بازار عراق و 30 درصد بازار افغانستان را در اختیار داریم، اما آنها دائما به ما تأکید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند که ما هم باید به شما صادرات داشته باشیم و لذا در تجارت باید به موضوع تعاملات دوطرفه توجه داشت و این شرایط را فراهم کرد.

گفتنی است ارائه آمار دقیق درباره ظرفیت‌های اقتصادی در دسترس کشور کار بسیار ضروری است چرا که فعالان اقتصادی را از‌ای باز پیرامون کشور آگاه می‌کند، اما سؤال اینجاست که بیان این آمار به تنهایی و بدون اهتمام جدی دولت چه فایده‌ای دارد؟

دولت تدبیر و امید در هفت سال و نیم گذشته تمرکز، انرژی و اعتبار خود را روی مذاکره با غربی‌ها گذاشت و به امید گشایش اقتصادی از مسیر سرمایه‌گذاری خارجی، فرصت‌ها و ظرفیت‌های داخلی فراوانی را از دست داد. این در حالی بود که هم بسیاری از جوانان کارآفرینان و شرکت‌های ایرانی به آب و آتش می‌زدند که دولت توانایی‌های آنان در اجرای پروژه‌های مهم ببیند، همچنین بسیاری از دلسوزان نسبت به ظرفیت‌های اقتصادی آماده در بین همسایگان کشور که به علت تعلل دولت نصیب دیگران می‌شد، تأکید می‌کردند، اما آرزوهای برجامی جلوی چشم دولت را گرفته بود و این توانایی‌ها و ظرفیت‌ها را آنچنان‌که باید، ندید.

هم اکنون نیز در کنار ارائه آمار و ارقام از توان داخلی و ظرفیت‌های همکاری‌های منطقه‌ای، دولت باید از همین فرصت باقی‌مانده برای احیای اعتماد از دست رفته کارآفرینان داخلی و تجار فعال منطقه‌ای استفاده نماید.

برای این کار علاوه ‌بر تقویت توان تولید، باید قوای رایزنی اقتصادی کشور در بین همسایگان تقویت گردد. ارتقای سطح دیپلماسی اقتصادی کشور در همکاری متقابل وزارت خارجه، وزارت صمت و بخش خصوصی به دست می‌آید، نیازمند اراده جدی و هماهنگی بین دستگاه‌های مربوطه است که یقیناً خارج از توان و اختیارات دولت نیست.