مراکز فرهنگی و هنری فردیس؛ زخم خوردگان مظلوم کرونا

به گزارش بلاغ به نقل ازکرونا ویروس، به یک آسیب همه گیر در جهان تبدیل شده است که شیوه مدیریتی در هر کشوری میزان آسیب و سیطره این ویروس در حوزه های مختلف را مشخص می کند. در کشوری، کرونا بَختکی است که بر همه چیز سایه افکنده و در کشوری دیگر همان ویروس اگرچه خطرناک و کشنده، اما عاملی می شود برای تغییر سبک زندگی در جهت پیشرفت و مقاوم ساختن جامعه در مقابل بحران، با کمترین فشار و آسیب به مردم.
از اسفندماه سال گذشته، شیوع کرونا وآغاز تعطیلی های بسیاری از مشاغل و مراکز، حدود ۸ ماه می گذرد و در طول این مدت بسیاری از افراد برای کاهش هزینه ها، مجبور به جمع آوری یا تعطیلی کسب و کار خود شدند. به تشخیص ستاد کرونا، بسیاری از اصناف، باشگاه های ورزشی، مراکز فرهنگی و غیره در بیشترین مدت از بازه زمانی فوق تعطیل بودند و عملا چرخه اقتصاد صاحبان این مشاغل از کار افتاد. اگرچه دولت بسته های حمایتی برای مشاغل آسیب دیده از کرونا اعلام کرد، اما براساس آنچه آسیب دیدگان کرونا می گویند؛ عملا این بسته ها یا کارایی لازم را نداشت و یا به طور کامل اجرا نشد.
در بمب جمعیتی شهر کوچک و بدون زیرساخت فردیس، وجود مراکز فرهنگی آموزشی یا فرهنگی تفریحی، غنیمتی است که می تواند بخش کوچکی از نیازهای این شهر را تامین کند وانتظار می رود سرمایه گذاری که در این منطقه سرمایه اش را اگرچه برای کسب درآمد اما با عشق و علاقه برای ارائه خدمت می گذارد؛ مورد حمایت ویژه مسئولان قرار گیرد.
از اصناف تا باشگاه های ورزشی، همه صحبت‌های خود را از طریق رسانه‌های مختلف به گوش مسؤولان رساندند و گاهی برخی‌ها یواشکی یا با اغماض و مماشات مسؤولان نظارتی، سرخودانه از محدودیت خارج شدند و چراغ کسب و کار را روشن نگه داشتند. اما مراکز فرهنگی، هنری به ویژه برخی از آنها همچون سینماها مظلوم واقع شدند و با وجود تعطیلی مطلق در مدت زمان فوق، کمتر حرفی از مشکلاتشان زده شد. برخی از دفاتر مطبوعاتی و رسانه ها در فردیس اگرچه کارشان همچنان ادامه دارد، اما اول با گرانی کاغذ و بعد با بالارفتن هزینه های اجاره، محدود یا تعطیل شدند.
در این راستا پای درد و دل صاحبان برخی ازاین مراکز فرهنگی در فردیس نشستیم تا ببینیم درد چه بود وبرای درمانش چه تجویز شد!
تسهیلات کرونایی پاسخگوی هزینه‌های آموزشگاه‌ها نیست
آقای شجاعی مدیر یک آموزشگاه موسیقی در فردیس که حدود ۱۷ نفر در آموزشگاهش مشغول به کار هستند؛ می گوید: از آبانماه سال گذشته پس از اغتشاشات، همه آموزشگاه ها با ریزش هنرجو مواجه شدند و پس از آن شیوع کرونا و تعطیلی های چندین ماهه، موجب ورشکستگی بسیاری از آموزشگاه شد و آنهایی که ماندند فقط با عشق وسختی بسیار، هزینه اجاره های چند میلیونی، انشعابات و نگهداری آموزشگاه را تامین می‌کنند.
می پرسم از بسته های حمایتی دولت از جمله وام های ۱۶ میلیونی که برای مشاغل آسیب دیده از کرونا اعلام شد، استفاده کرده اید یا خیر؟!
شجاعی می گوید: این وام‌ها هزینه‌های آموزشگاه‌ها و مراکز فرهنگی که معمولا مساحت و اجاره‌های بالا و هزینه‌های سنگین دارند را پاسخگو نیست. بیش از ۹۵ درصد آموزشگاه های فردیس استیجاری هستند و اقساط وام‌ها بر هزینه‌های موجود تحمیل می شود. آموزشگاهِ تعطیل چگونه می‌تواند این هزینه ها را جبران کند؟! وام ها در صورتی می تواند برای اینگونه مراکز کارساز باشد که مبالغ بالاتر به صورت بلاعوض یا با تنفس یکساله به آنها داده شود.
هنر، بویژه موسیقی غذای روح و مایه آرامش جامعه است؛ اما در شرایط سخت اقتصادی و فشار روحی برمردم، متاسفانه کمتر به آن توجه می شود. از ابتدای شیوع کرونا تا کنون با وجود رعایت همه پروتکل های بهداشتی و استفاده کمتر از یک سوم ازظرفیت آموزشگاه ها، با هرتغییر در شیوع کرونا، آموزشگاه ها تعطیل اعلام شدند؛ اعتراضی نیست، همه باید در مقابله با کرونا کمک کنیم. اما این همکاری باید همه جانبه باشد تا به نتیجه مطلوب برسیم؛ درحالیکه مراکزی مثل فست فودی ها، رستوران ها، قهوه خانه ها و خیابا نهای فردیس پر از افرادی است که بدون ماسک، رخ به رخ هم نشسته و یا درحال حرکتند.
ما و مربیان به حداقل ها راضی هستیم. کاش در شرایط کاهش شیوع کرونا، اجازه فعالیت با یک سوم ظرفیت و با رعایت پروتکل های بهداشتی را بدهند تا حداقل بتوانیم عشقمان و تنها کاری را که بلدیم، حفظ کنیم.
آموزشگاه‌های فرهنگی، هنری به وام تنفس دار نیاز دارند
با خانم بهرامی مدیر یک آموزشگاه تجسمی در فردیس که برای ۴ نفر اشتغال ایجاد کرده، صحبت می‌کنم؛ بازهم اصلی ترین مشکل همان تامین اجاره و هزینه هاست و مهمترین درخواست نیز اجازه فعالیت با کمترین میزان ظرفیت در شرایط کرونایی. اما حتی سختی ها و مشکلات و پرداخت۴ میلیون اجاره ماهیانه، با لحنی گرم وامیدوار، به گونه ای بیان می شود که گویا خاطره ای خوش، از اتفاقی خوشایند.
خانم بهرامی از وضعیت خود و آموزشگاهش در شرایط کرونایی می گوید: در ۳ ماه اول تعطیلی آموزشگاه، اجاره ها را از پس اندازم پرداخت کردم؛ اما ماه های بعد مجبور به قرض کردن شدم. اقساط وامی که اعلام شد به خاطر کرونا به تعویق می افتد، بانک از حسابم برداشت کرد. وام ۶ میلیونی! هم قرار بود دولت برای شرایط کرونایی پرداخت کند که با مشکلات سایت مربوطه امکان ثبت نام فراهم نشد؛ اگرچه این مبلغ کفاف هزینه های یک ماه آموزشگاه را هم نمی دهد. علاوه بر اینها سالانه ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان به مبلغ رهن آموزشگاه اضافه می شود که حالا با تعطیلی آموزشگاه، نگران تامین این مبلغ هستم.
خانم بهرامی با خنده ادامه می دهد: مسافرت رفتن ها تعطیل نشده، پارک ها، بانک ها، مراکز خرید و خیابان ها همچنان شلوغ است. آموزشگاه ها مظلوم ترین قشر هستند که حتی با وجود تعطیلی کلیه کلاس های کودکان و در صورت بازگشایی، تشکیل کلاس های بزرگسالان با یک تا ۳ نفر در فضای بیش از ۱۰۰ متری آموزشگاه و با رعایت پروتکل های بهداشتی، اجازه فعالیت ندارند! من و همه مربیانم هر کدام به نوعی سرپرست خانوار و مجبور به کار و درآمد، حتی با کمترین میزان و به اندازه گذران زندگی، هستیم. من از ۱۲-۱۳ سالگی به کار هنرهای تجسمی مشغولم و همین کار را بلدم و باید با هر سختی که باشد، آموزشگاه را سرپا نگه دارم.
می گوید: خدا بزرگ است و همه کارها را درست می کند. کاش دولت برای تامین مبلغ رهن آموزشگاه، وام هایی با تنفس مدت دار، در نظر بگیرد.
کرونا و قفل شدن سینماهای فردیس
اگر مرکز اکومال رزکان با سینماها و سایر امکاناتش را در نظر نگیریم، فردیس با جمعیتی بیش از ۶۰۰ هزار نفر، از گذشته دور تا کنون به عنوان تنها مراکز فرهنگی، تفریحی، دوسینما در فلکه پنجم و شهرک وحدت دارد که در تمام مدت از اسفند سال گذشته تا کنون تعطیل بوده اند. علاوه بر آن سینمای فلکه پنجم از جمله مراکزی بود که در نا آرامی‌های سال گذشته، دچار آتش سوزی و آسیب شد و کرونا ضربه ای دیگر بر اقتصاد این مرکز و سرمایه گذاران آن، وارد کرد.
آقای قاضی، مسؤول سینمای فلکه پنجم با اشاره به اینکه تمامی عوامل وابسته به فیلم و سینما از شرایط کرونا بیشترین آسیب را دیدند؛ می گوید: علاوه بر هزینه های اجاره و آبونمان انشعابات و نگهداری سینما، برای اغلب سینماداران، پرداخت مبالغ قراردادهای گذشته به دفاتر پخش فیلم نیز هست که تعطیلی سینما و صفر شدن درآمدها، فشار مضاعفی را بر سینماداران تحمیل می کند.
آقای قاضی معتقد است دولت باید در سطح کلان برای نمایش فیلم ها، دیده شدن آن و کمک به صنعت سینما برنامه ریزی کند؛ چرا که با عدم نمایش فیلم ها علاوه برسینماداران، خیل عظیمی از دست اندرکاران حوزه سینما و فیلمسازی و شرکت های پخش فیلم، دچار فشار اقتصادی یا ورشکستگی می شوند. ضمن اینکه دخل و خرج سینماداران حتی در شرایط عادی و دور از کرونا برابر است و تنها عشق وعلاقه دلیل فعالیت و مقاومت سینماداران است و حمایت مسئولان از صنعت سینما،می تواند نیروی محرکی برای سینماداران باشد، تا بتوانند بخشی از اوقات فراغت جامعه را پر کنند.
آقای یاسینی مدیر سینمای شهرک وحدت نیزکه ۴نفر در سینمایش مشغول به کار بوده و حالا همه بیکار شدند، می گوید: هزینه انشعابات و نگهداری سینما ماهانه حدود ۴ میلیون تومان است و تا کنون هیچ کمکی به این قشر صورت نگرفته است. کمک به سینماداران با وام های کوچک بی فایده است و دردی را از آنها دوا نمی کند.
تسهیلات کرونایی؛ حمایتی که محقق نشد
با رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان فردیس نیز در این خصوص گفت‌وگو کردیم.
حجت الاسلام حمیدرضا ولیزاده رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی فردیس با بیان اینکه بیش از ۲۰۰ مجموعه مختلف فرهنگی، هنری، رسانه ای و مطبوعاتی، چاپ و نشر و غیره به عنوان زیرمجموعه این اداره فعالیت می کنند؛ گفت: با توجه به اینکه اغلب این مجموعه ها از جمله آموزشگاه ها و سینماها، دارای مخاطب عام هستند؛ در شرایط کرونایی به شدت دچار آسیب شده و با ریزش هنرجویان ومراجعان مواجه شدند. از سوی دیگر اعمال محدودیت ها و تعطیلی اجباری کرونایی نیز وضعیت این مراکز را بحرانی تر کرد؛ به طوری که تامین هزینه های نگهداری برای برخی از آنها غیرممکن شده و اعلام تعطیلی موقت کردند.
همچنین افزایش هزینه‌ها و اجاره‌ها در سال جاری از دیگر مشکلات همه مجموعه‌های فرهنگی به ویژه دفاتر نشریات و روزنامه‌هاست که تنها عایدی آنها، از آگهی های مناقصات و مزایدات شهرداری ها تامین می شود که به منظور توزیع عادلانه آگهی ها بین روزنامه های فعال در شهر، با روی کار آمدن هر شهردار در فردیس و مشکین دشت، توزیع آگهی از طریق سامانه فرهنگ و ارشاد اسلامی از آنها درخواست شد؛ اما متاسفانه عدم ثبات مدیریتی شهرداری ها موجب شد این امر هیچ وقت به نتیجه نرسد.
در حال حاضر با توجه به مشکلات اقتصادی دولت، تنها حمایت از مشاغل آسیب دیده، ارائه تسهیلات کرونا از طریق ثبت نام در سامانه دولت بود که هنوز گزارشی از دریافت این تسهیلات توسط مراکز فوق، نرسیده است.
ضرورت تغییر ساختارمالی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
رئیس اداره فرهنگ‌ و ارشاد اسلامی فردیس گفت: متاسفانه مجموعه های خدماتی از جمله فرهنگ و ارشاد اسلامی اجازه درآمدزایی ندارند و برای رسیدگی به دغدغه های زیرمجموعه ها از جمله خبرنگاران و یا مراکز آسیب دیده و حمایت مالی آنها باید چشم به اعتبارات دولتی داشته باشند که با توجه به شرایط اقتصادی دولت، این امکان فراهم نیست.در حالیکه بخش های درآمدزا از جمله نهاد کتابخانه ها، سازمان سینمایی ، اوقاف و غیره که از این مجموعه مشتق شده، می‌توانند منبع درآمدی برای مجموعه فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد.
به نظر می رسد ساختار فرهنگ و هنر نیازمند تغییر است و مجموعه فرهنگ و ارشاداسلامی باید به تغییرساختار مالی اقدام کند.‌ همچنین برای تقویت مجموعه‌های فرهنگی و هنری، با حضور کارشناسان متخصص در مدیریت شهری، این مراکز تحت پوشش این نهاد قرار گیرد تا بتوانیم شاهد ارتقای خدمات فرهنگی و کاهش آسیب‌های اجتماعی در جامعه باشیم.
همه عمر شنیده بودم روحیه اهل هنرو فرهنگ با بقیه فرق دارد؛ اما کمتر تجربه کرده بودم. گویا سال ها وقت صرف کردن در این عرصه از آنها آدم های دیگری می سازد که حتی در تنگنای سخت اقتصادی گلایه هایشان با لحن مودبانه و غیرطلبکارانه ادا می شود و صحبت از قرض و قسط ها و کمبودهایشان با خنده و عذرخواهی از تکدر خاطرشنونده و خواننده. نگران بودند حرف هایشان باعث دلخوری مسئولان نشود. بخاطر عمر و سرمایه ای که در راه ارائه خدمت به مردم گذاشته بودند از کسی طلبکار نشدند وفقط گفتند کارشان عشق است و خواستند که دولت و مسئولان گوشه چشمی و اندک حمایتی برای بذل این عشق به جامعه و کسب روزی حلالشان داشته باشند. گویا اهالی فرهنگ و هنر با خود عهد کردند؛ گر مرد رهی میان خون باید رفت؛ از پای فتاده سرنگون باید رفت.
آیا این توقع زیادی است برای کسانی قدم برداریم که خوراک روح جامعه را تامین می‌کنند؟! شاید بتوان گفت آنچه این روزها جامعه دردمند و خسته از کرونا نه فقط در کشور ما بلکه در همه دنیا، نیاز دارد، خوراک روح است. هنر، آموزش در عرصه فرهنگ و اشتغال، کتاب ها و فیلم های آموزنده، همه آن چیز هایی است که در چهاردیواری محبوس از کرونا، می شود با آن درآمد داشت، زندگی کرد و وقت گذراند.
کاش حوزه فرهنگ و هنر که همیشه بیشترین شعار و کمترین سهم در تقسیم اعتبارات را دارد، بیشتر مورد توجه قرار گیرد و کاش متولیان امر از جمله اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مطالبات این قشر را با اهتمام بیشتری از مسئولان بالادستی پیگیری کند. حالا که شرایط اقتصادی کشور اجازه حمایتی در خور این مراکز را نمی دهد، امیدواریم مدیران شهری با راهکارهایی موثر در حدود اختیارات، بتوانند کمک حال اهالی فرهنگ و هنر باشند.

بلاغ: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.