آگهی‌های نوبتی برای متهم گرانی افسارگسیخته خانه و اجاره‌بها
رسانه‌ها و نشریات زنجیره‌ای پس از استعفای وزیر ناکارآمد راه و شهرسازی، به شکل نوبتی به تطهیر و تمجید از وی می‌پردازند. آخرین بار روزنامه شرق، ضمن متنی مفصل و تقریباً یک صفحه‌ای که حالت رپرتاژ آگهی دارد، نوشت «به نظر می‌رسد عباس آخوندی خود را برای انتخابات 1400 آماده می‌کند و امید وی به خاکستری‌هاست»!
پیش از این مصاحبه نیز خبرگزاری دولتی خبر‌آن‌لاین به شکل مفصل و در چند قسمت به گفت‌وگو با آخوندی پرداخته بود. و بعد برخی نشریات مانند اعتماد شماری از مجلات نیز در این زمینه به شکل کاملاً تبلیغاتی برای آخوندی یادداشت و مقاله یا مصاحبه منتشر می‌کنند. جالب این که در نوع این مطالب، او ژست روشنفکری و نظریه‌پردازی می‌گیرد؛ چنان که شهریور 98 به روزنامه اعتماد گفته بود (و تیتر شده بود که) «من روشنفکری هستم که وارد حوزه اجرا شدم». روزنامه شرق نیز قبلاً تیتر «بحران سیاست‌ورزی» را برای مصاحبه خود با وزیر سابق راه و شهرسازی انتخاب کرده بود.
اما در نوع این مطالب سفارشی، تنها چیزی که غالباً پرداخته نمی‌شود کارنامه این وزیر بی‌کفایت و پرحاشیه است؛ چنان که حتی بعضاً با تقبیح روحانی هم مواجه شد. قیمت مسکن و اجاره بها به خاطر پنج سال وزارت آخوندی، با رشد سرسام‌آور 3 تا 4 برابری مواجه شد؛ چرا که او از موضع یک مدیر ناتوان اما مغرور، با افتخار می‌گفت در طول دوره وزارتش حتی یک مسکن هم نساخته است. او مدعی بود دولت و وزارت متبوعش هیچ وظیفه‌ای درباره تولید و تأمین مسکن مورد نیاز مردم ندارد؛ و در مقابل تا توانست علیه مسکن مهر که نزدیک 10 میلیون نفر را صاحب خانه کرد بدگویی کرد. آخوندی ضمناً وعده‌هایی نظیر مسکن اجتماعی را هم داد که هرگز حتی در حد ساخت و عرضه یک واحد قابل ارزیابی هم اجرایی نشد. وی در عوض، تبدیل به توجیه‌کننده سیاست خارجی غربگرایانه شده بود و در آستانه انتخابات مجلس توانست با آوردن 3 فروند هواپیما به کشور نمایش تبلیغاتی درباره گشایش پسابرجامی اجرا کند. اما پس از برگزاری پوپولیستی انتخابات، تمام قراردادها و توافق‌های کذایی با بوئینگ و ایرباس تحت عنوان حربه صدها فروند هواپیما، روی کاغذ ماند و حتی یک دلار خسارت نیز از طرف غربی دریافت نشد؛ چرا که اصلاً جریمه و خسارتی پیش‌بینی نشده بود و گویا آن نمایش توافق، صرفاً تاریخ مصرف انتخاباتی داشت. برخی تحلیل‌ها حاکی از آن است که آخوندی با توجه به ثروت صدها میلیاردی، با هزینه کردن‌های ماه‌های اخیر، دنبال فراموشاندن کارنامه سیاه خود در حوزه مسکن (و راه‌سازی) است.
مسئولان دستگاه قضایی در ماه‌های اخیر بر ضرورت تعقیب مدیران متخلف و خائن به خاطر «ترک فعل» در حوزه مدیریت‌شان تأکید کرده‌اند و به نظر می‌رسد همین جدیت، یکی از دلایل تقلای آخوندی و رسانه‌های اجاره‌ای برای ساختن تصویری وارونه از این وزیر بدکارنامه‌ای است که بزرگ‌ترین آسیب‌ها و خسارت‌ها را به زندگی مردم زد؛ و در حالی که می‌توانست بدون توجه به تحریم‌ها، حوزه مسکن را به عنوان یک پیشران بزرگ اقتصادی، تبدیل به فرصت رونق تولید و اشتغال و تأمین نیاز اساسی مردم کند، تبدیل به تهدید و خسارتی بزرگ برای کشور کرد.
طرح پیش‌فروش نفت می‌توانست 7 سال قبل با حمایت از تولید اجرا شود
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌گوید: یکی از مفاد طرح ما در کمیته فقهی بورس این بود که روی منابع ارزی مردم تکیه کرده بودیم، ولی طرح پیشنهادی دولت هیچ تکیه‌ای روی این مسئله ندارد. اگر ارز در دست مردم با عرضه اوراق سلف جمع‌آوری شود، عرضه ارز توسط دولت را به شدت بالا می‌برد و همین موجب متعادل شدن قیمت ارز در بازار می‌شود.
غلامرضا مصباحی مقدم به جماران گفته است: به نظر می‌رسد امروز قرار است این طرح برای حل مشکل کسری بودجه دولت استفاده شود. این طرح به دوره‌ای بازمی‌گشت که کشور با تهدید تحریم سرمایه‌گذاری‌های بخش نفتی مواجه بود. ما در کمیته فقهی بورس معتقد بودیم حالا که دشمنان تحریم می‌کنند، می‌توان از منابع مالی مردم در این مسیر استفاده کرد. اگر این اقدام به موقع انجام می‌شد امروز دولت در شرایطی تحمیلی اقدام به عرضه اوراق فروش سلف نفت نمی‌کرد.
وی اظهارداشت: دولت امروز در شرایط تنگنا برای تامین هزینه‌های جاری خود و تامین هزینه‌های عمرانی که در بودجه پیش‌بینی شده و باید کسری بودجه را پوشش دهد، اقدام به این کار کرده است. با اینکه اصل این موضوع مورد قبول ما است، ولی معتقدیم که هدف باید سرمایه‌گذاری در صنایع بالادستی نفت و گاز یا برای پالایش نفت خام و فروش فرآورده‌ها باشد، نه جبران کسری بودجه دولت.
مصباحی مقدم گفت: یکی از مفاد طرح ما در کمیته فقهی بورس این بود که روی منابع ارزی مردم تکیه کرده بودیم، ولی طرح پیشنهادی دولت هیچ تکیه‌ای روی این مسئله ندارد. اگر ارز در دست مردم با عرضه اوراق سلف جمع‌آوری شود، عرضه ارز توسط دولت را به شدت بالا می‌برد و همین موجب متعادل شدن قیمت ارز در بازار می‌شود. متاسفانه در طرح دولت چنین موردی پیش‌بینی نشده است.
وی گفت: در طراحی ما ارزی که به دست می‌آمد، نقدی یا اسکناس بود. ضمن اینکه مانعی هم برای خریداری این اوراق توسط سرمایه‌گذاران خارجی وجود نداشت. طبعا ارز نقدی در بازار بسیار تاثیرگذار بوده و می‌تواند عرضه و تقاضای ارز را متعادل کند. در این مورد نیز تدبیری در طراحی دولت نشده است.
مصباحی مقدم بیان کرد: تفاوت دیگر طرح مذکور با طرح پیشنهادی دولت در این است که ما نمی‌خواستیم از این روش برای جبران «کسری بودجه» دولت بهره ببریم. بلکه قرار بود برای افزایش سرمایه‌گذاری به ویژه در صنایع بالادستی نفت استفاده کنیم. یعنی وقتی دیدیم سرمایه‌گذاری خارجی با مشکل مواجه شده، جایگزین آن را منابع مالی ملت ایران قرار دادیم. و برای این کار نیز دو امتیاز در نظر گرفتیم. نخست، امتیاز فروش از ناحیه خریداران این اوراق؛ دوم، امتیاز خرید اوراق از ناحیه دولت. وی افزود: قرار شد بر مبنای امتیاز فروش از ناحیه خریداران، افراد بتوانند اوراقی را که خریداری کنند و قبل از موعد سررسید در نقطه بهینه‌ای بفروشند. به عبارت دیگر، زمانی که انتظار افراد از سود محقق می‌شود، اوراق خود را بفروشند. امتیاز خرید از سوی دولت را نیز چنین در نظرگرفته بودیم که اگر تا حدی سود بالاتر رفت، حق خرید داشته باشد.
امید به پیروزی حزب آمریکایی که بیشترین ضربه را به ایران زده است!
مدعیان اصلاحات و اعتدال در حالی دنبال پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات آمریکا هستند که خسارت دموکرات‌ها به ایران کمتر از خسارت‌های وارده توسط جمهوریخواهان نیست.
روزنامه جوان در این زمینه نوشت: در ماه‌های اخیر تیتر‌های حمایتی رسانه‌های اصلاح‌طلب از جو بایدن، نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا افزایش یافته است. «رؤیای ایرانی آبان ۹۹» اوج این تیتر‌های از روی ذوق‌زدگی از پیروزی احتمالی جو بایدن بود. اصلاح‌طلبان در سال ۹۵ هم به شکلی صریح و روشن از هیلاری کلینتون دفاع کردند.
احمد نقیب‌زاده، فعال اصلاح‌طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «اگر بایدن به ریاست‌جمهوری برسد و به برجام نیز بازگردد یک موفقیت بزرگ نصیب ایران خواهد شد... اگر بایدن به عنوان رئیس‌جمهور بعدی آمریکا انتخاب شود و ترامپ در انتخابات شکست بخورد شاید نیاز به نرمش نیز وجود نداشته باشد. با وجود این سیاست خارجی ایران دچار یک بی‌سرانجامی شده است. ایران باید شرایط بین‌المللی را درک کند. امروز در عصر دولت ملی به سر می‌بریم و یک دولت برای یک ملت را باید پذیرفت».
این جملات یعنی بخشی از اصلاح‌طلبان نه فقط برای بهبود شرایط اقتصادی چشم‌انتظار کمک غرب هستند، بلکه حتی خود نیز نمی‌توانند موفقیت و پیروزی بیافرینند و برای موفقیت ایران، منتظر هستند تا مردم آمریکا به جو بایدن رأی بدهند و برای ما موفقیت خلق کنند!
در هفته‌های گذشته حزب دموکرات آمریکا سیاست‌های خود را در قالب سندی ۸۰ صفحه‌ای منتشر کرد که در بخشی از آن آمده است: «ما معتقدیم برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بهترین روش برای قطع تمامی مسیر‌های حرکت ایران به سمت سلاح هسته‌ای، به نحو قابل راستی‌آزمایی است. خروج یکجانبه آمریکا از برجام ما را از متحدان‌مان جدا و راه را برای از سرگیری حرکت ایران به سمت قابلیت ساخت سلاح هسته‌ای باز کرد. به همین دلیل است که بازگشت به پایبندی دوجانبه به این توافق تا این حد اضطراری است. توافق هسته‌ای همیشه قرار بوده آغاز دیپلماسی ما با ایران باشد نه پایان آن. دموکرات‌ها از تلاش‌های جامع دیپلماتیک برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران و پرداختن به سایر فعالیت‌های تهدیدکننده این کشور اعم از ستیزه‌جویی منطقه‌ای، موشک‌های بالستیک و سرکوبگری داخلی حمایت می‌کنند». در واقع دموکرات‌ها هم مانند جمهوریخواهان به‌طور جدی در پی محدود کردن پیشرفت‌های ایران هستند، فقط روش هر کدام متفاوت است. و تضمین دانستن امضای آنان و امیدواری به رأی‌آوری کلینتون برای ادامه برجام تنها بخشی از این ضربات اعتماد به دموکرات‌هاست. روحانی در سال ۸۳ در مقطعی که دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، در حاشیه نشست خبری با رسانه‌ها گفت: «ایران از دموکرات‌ها زیان بیشتری دیده است... ما ترجیح نمی‌دهیم دموکرات‌ها برنده شوند. آنها به طور تاریخی بیش از جمهوریخواهان به ایران صدمه زده‌اند.»
روزنامه سازندگی از جمله رسانه‌هایی است که به دفعات از جو بایدن حمایت کرده و حتی با هر بار حمایت یک فرد شاخص آمریکایی از او هم تیتر اصلی در صفحه یک زده است. مثلاً تیتر «اتحاد سوسیالیست‌ها و لیبرال‌ها علیه ترامپ» با زیرتیتر «برنی سندرز هم از جو بایدن حمایت کرد» یا تیتر «اوبامای دوم» یا «توطئه در کاخ سفید» و...
رسانه‌ها و نشریات زنجیره‌ای پس از استعفای وزیر ناکارآمد راه و شهرسازی، به شکل نوبتی به تطهیر و تمجید از وی می‌پردازند. آخرین بار روزنامه شرق، ضمن متنی مفصل و تقریباً یک صفحه‌ای که حالت رپرتاژ آگهی دارد، نوشت «به نظر می‌رسد عباس آخوندی خود را برای انتخابات 1400 آماده می‌کند و امید وی به خاکستری‌هاست»!
پیش از این مصاحبه نیز خبرگزاری دولتی خبر‌آن‌لاین به شکل مفصل و در چند قسمت به گفت‌وگو با آخوندی پرداخته بود. و بعد برخی نشریات مانند اعتماد شماری از مجلات نیز در این زمینه به شکل کاملاً تبلیغاتی برای آخوندی یادداشت و مقاله یا مصاحبه منتشر می‌کنند. جالب این که در نوع این مطالب، او ژست روشنفکری و نظریه‌پردازی می‌گیرد؛ چنان که شهریور 98 به روزنامه اعتماد گفته بود (و تیتر شده بود که) «من روشنفکری هستم که وارد حوزه اجرا شدم». روزنامه شرق نیز قبلاً تیتر «بحران سیاست‌ورزی» را برای مصاحبه خود با وزیر سابق راه و شهرسازی انتخاب کرده بود.
اما در نوع این مطالب سفارشی، تنها چیزی که غالباً پرداخته نمی‌شود کارنامه این وزیر بی‌کفایت و پرحاشیه است؛ چنان که حتی بعضاً با تقبیح روحانی هم مواجه شد. قیمت مسکن و اجاره بها به خاطر پنج سال وزارت آخوندی، با رشد سرسام‌آور 3 تا 4 برابری مواجه شد؛ چرا که او از موضع یک مدیر ناتوان اما مغرور، با افتخار می‌گفت در طول دوره وزارتش حتی یک مسکن هم نساخته است. او مدعی بود دولت و وزارت متبوعش هیچ وظیفه‌ای درباره تولید و تأمین مسکن مورد نیاز مردم ندارد؛ و در مقابل تا توانست علیه مسکن مهر که نزدیک 10 میلیون نفر را صاحب خانه کرد بدگویی کرد. آخوندی ضمناً وعده‌هایی نظیر مسکن اجتماعی را هم داد که هرگز حتی در حد ساخت و عرضه یک واحد قابل ارزیابی هم اجرایی نشد. وی در عوض، تبدیل به توجیه‌کننده سیاست خارجی غربگرایانه شده بود و در آستانه انتخابات مجلس توانست با آوردن 3 فروند هواپیما به کشور نمایش تبلیغاتی درباره گشایش پسابرجامی اجرا کند. اما پس از برگزاری پوپولیستی انتخابات، تمام قراردادها و توافق‌های کذایی با بوئینگ و ایرباس تحت عنوان حربه صدها فروند هواپیما، روی کاغذ ماند و حتی یک دلار خسارت نیز از طرف غربی دریافت نشد؛ چرا که اصلاً جریمه و خسارتی پیش‌بینی نشده بود و گویا آن نمایش توافق، صرفاً تاریخ مصرف انتخاباتی داشت. برخی تحلیل‌ها حاکی از آن است که آخوندی با توجه به ثروت صدها میلیاردی، با هزینه کردن‌های ماه‌های اخیر، دنبال فراموشاندن کارنامه سیاه خود در حوزه مسکن (و راه‌سازی) است.
مسئولان دستگاه قضایی در ماه‌های اخیر بر ضرورت تعقیب مدیران متخلف و خائن به خاطر «ترک فعل» در حوزه مدیریت‌شان تأکید کرده‌اند و به نظر می‌رسد همین جدیت، یکی از دلایل تقلای آخوندی و رسانه‌های اجاره‌ای برای ساختن تصویری وارونه از این وزیر بدکارنامه‌ای است که بزرگ‌ترین آسیب‌ها و خسارت‌ها را به زندگی مردم زد؛ و در حالی که می‌توانست بدون توجه به تحریم‌ها، حوزه مسکن را به عنوان یک پیشران بزرگ اقتصادی، تبدیل به فرصت رونق تولید و اشتغال و تأمین نیاز اساسی مردم کند، تبدیل به تهدید و خسارتی بزرگ برای کشور کرد.
طرح پیش‌فروش نفت می‌توانست 7 سال قبل با حمایت از تولید اجرا شود
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌گوید: یکی از مفاد طرح ما در کمیته فقهی بورس این بود که روی منابع ارزی مردم تکیه کرده بودیم، ولی طرح پیشنهادی دولت هیچ تکیه‌ای روی این مسئله ندارد. اگر ارز در دست مردم با عرضه اوراق سلف جمع‌آوری شود، عرضه ارز توسط دولت را به شدت بالا می‌برد و همین موجب متعادل شدن قیمت ارز در بازار می‌شود.
غلامرضا مصباحی مقدم به جماران گفته است: به نظر می‌رسد امروز قرار است این طرح برای حل مشکل کسری بودجه دولت استفاده شود. این طرح به دوره‌ای بازمی‌گشت که کشور با تهدید تحریم سرمایه‌گذاری‌های بخش نفتی مواجه بود. ما در کمیته فقهی بورس معتقد بودیم حالا که دشمنان تحریم می‌کنند، می‌توان از منابع مالی مردم در این مسیر استفاده کرد. اگر این اقدام به موقع انجام می‌شد امروز دولت در شرایطی تحمیلی اقدام به عرضه اوراق فروش سلف نفت نمی‌کرد.
وی اظهارداشت: دولت امروز در شرایط تنگنا برای تامین هزینه‌های جاری خود و تامین هزینه‌های عمرانی که در بودجه پیش‌بینی شده و باید کسری بودجه را پوشش دهد، اقدام به این کار کرده است. با اینکه اصل این موضوع مورد قبول ما است، ولی معتقدیم که هدف باید سرمایه‌گذاری در صنایع بالادستی نفت و گاز یا برای پالایش نفت خام و فروش فرآورده‌ها باشد، نه جبران کسری بودجه دولت.
مصباحی مقدم گفت: یکی از مفاد طرح ما در کمیته فقهی بورس این بود که روی منابع ارزی مردم تکیه کرده بودیم، ولی طرح پیشنهادی دولت هیچ تکیه‌ای روی این مسئله ندارد. اگر ارز در دست مردم با عرضه اوراق سلف جمع‌آوری شود، عرضه ارز توسط دولت را به شدت بالا می‌برد و همین موجب متعادل شدن قیمت ارز در بازار می‌شود. متاسفانه در طرح دولت چنین موردی پیش‌بینی نشده است.
وی گفت: در طراحی ما ارزی که به دست می‌آمد، نقدی یا اسکناس بود. ضمن اینکه مانعی هم برای خریداری این اوراق توسط سرمایه‌گذاران خارجی وجود نداشت. طبعا ارز نقدی در بازار بسیار تاثیرگذار بوده و می‌تواند عرضه و تقاضای ارز را متعادل کند. در این مورد نیز تدبیری در طراحی دولت نشده است.
مصباحی مقدم بیان کرد: تفاوت دیگر طرح مذکور با طرح پیشنهادی دولت در این است که ما نمی‌خواستیم از این روش برای جبران «کسری بودجه» دولت بهره ببریم. بلکه قرار بود برای افزایش سرمایه‌گذاری به ویژه در صنایع بالادستی نفت استفاده کنیم. یعنی وقتی دیدیم سرمایه‌گذاری خارجی با مشکل مواجه شده، جایگزین آن را منابع مالی ملت ایران قرار دادیم. و برای این کار نیز دو امتیاز در نظر گرفتیم. نخست، امتیاز فروش از ناحیه خریداران این اوراق؛ دوم، امتیاز خرید اوراق از ناحیه دولت. وی افزود: قرار شد بر مبنای امتیاز فروش از ناحیه خریداران، افراد بتوانند اوراقی را که خریداری کنند و قبل از موعد سررسید در نقطه بهینه‌ای بفروشند. به عبارت دیگر، زمانی که انتظار افراد از سود محقق می‌شود، اوراق خود را بفروشند. امتیاز خرید از سوی دولت را نیز چنین در نظرگرفته بودیم که اگر تا حدی سود بالاتر رفت، حق خرید داشته باشد.
امید به پیروزی حزب آمریکایی که بیشترین ضربه را به ایران زده است!
مدعیان اصلاحات و اعتدال در حالی دنبال پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات آمریکا هستند که خسارت دموکرات‌ها به ایران کمتر از خسارت‌های وارده توسط جمهوریخواهان نیست.
روزنامه جوان در این زمینه نوشت: در ماه‌های اخیر تیتر‌های حمایتی رسانه‌های اصلاح‌طلب از جو بایدن، نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا افزایش یافته است. «رؤیای ایرانی آبان ۹۹» اوج این تیتر‌های از روی ذوق‌زدگی از پیروزی احتمالی جو بایدن بود. اصلاح‌طلبان در سال ۹۵ هم به شکلی صریح و روشن از هیلاری کلینتون دفاع کردند.
احمد نقیب‌زاده، فعال اصلاح‌طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «اگر بایدن به ریاست‌جمهوری برسد و به برجام نیز بازگردد یک موفقیت بزرگ نصیب ایران خواهد شد... اگر بایدن به عنوان رئیس‌جمهور بعدی آمریکا انتخاب شود و ترامپ در انتخابات شکست بخورد شاید نیاز به نرمش نیز وجود نداشته باشد. با وجود این سیاست خارجی ایران دچار یک بی‌سرانجامی شده است. ایران باید شرایط بین‌المللی را درک کند. امروز در عصر دولت ملی به سر می‌بریم و یک دولت برای یک ملت را باید پذیرفت».
این جملات یعنی بخشی از اصلاح‌طلبان نه فقط برای بهبود شرایط اقتصادی چشم‌انتظار کمک غرب هستند، بلکه حتی خود نیز نمی‌توانند موفقیت و پیروزی بیافرینند و برای موفقیت ایران، منتظر هستند تا مردم آمریکا به جو بایدن رأی بدهند و برای ما موفقیت خلق کنند!
در هفته‌های گذشته حزب دموکرات آمریکا سیاست‌های خود را در قالب سندی ۸۰ صفحه‌ای منتشر کرد که در بخشی از آن آمده است: «ما معتقدیم برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بهترین روش برای قطع تمامی مسیر‌های حرکت ایران به سمت سلاح هسته‌ای، به نحو قابل راستی‌آزمایی است. خروج یکجانبه آمریکا از برجام ما را از متحدان‌مان جدا و راه را برای از سرگیری حرکت ایران به سمت قابلیت ساخت سلاح هسته‌ای باز کرد. به همین دلیل است که بازگشت به پایبندی دوجانبه به این توافق تا این حد اضطراری است. توافق هسته‌ای همیشه قرار بوده آغاز دیپلماسی ما با ایران باشد نه پایان آن. دموکرات‌ها از تلاش‌های جامع دیپلماتیک برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران و پرداختن به سایر فعالیت‌های تهدیدکننده این کشور اعم از ستیزه‌جویی منطقه‌ای، موشک‌های بالستیک و سرکوبگری داخلی حمایت می‌کنند». در واقع دموکرات‌ها هم مانند جمهوریخواهان به‌طور جدی در پی محدود کردن پیشرفت‌های ایران هستند، فقط روش هر کدام متفاوت است. و تضمین دانستن امضای آنان و امیدواری به رأی‌آوری کلینتون برای ادامه برجام تنها بخشی از این ضربات اعتماد به دموکرات‌هاست. روحانی در سال ۸۳ در مقطعی که دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، در حاشیه نشست خبری با رسانه‌ها گفت: «ایران از دموکرات‌ها زیان بیشتری دیده است... ما ترجیح نمی‌دهیم دموکرات‌ها برنده شوند. آنها به طور تاریخی بیش از جمهوریخواهان به ایران صدمه زده‌اند.»
روزنامه سازندگی از جمله رسانه‌هایی است که به دفعات از جو بایدن حمایت کرده و حتی با هر بار حمایت یک فرد شاخص آمریکایی از او هم تیتر اصلی در صفحه یک زده است. مثلاً تیتر «اتحاد سوسیالیست‌ها و لیبرال‌ها علیه ترامپ» با زیرتیتر «برنی سندرز هم از جو بایدن حمایت کرد» یا تیتر «اوبامای دوم» یا «توطئه در کاخ سفید» و...
