شورای آتلانتیک: ایران از برجام ناامید شد توافق با چین، برد- برد است
یک اندیشکده آمریکایی با اشاره به سند همکاری 25 ساله ایران و چین تصریح کرد این توافق، نتیجه ناامیدی ایران از برجام با آمریکا و اروپاست.
شورای آتلانتیک می‌نویسد: ایران در حال نهایی کردن توافق 25 ساله با چین از جمله در حوزه تضمین فروش نفت و همکاری‌های تجاری است. چین دومین اقتصاد بزرگ جهان است. چین و ایران در حال نهایی کردن این توافق هستند و جزئیات دقیق آن در هر دو کشور به طور رسمی اعلام نشده است. برای پکن، این توافقنامه بخشی از ابتکار کمربند و ابتکار جاده ابریشم جدید شی‌جیپینگ، رهبر حزب چین است، او با اجرای طرح جاده ابریشم جدید به دنبال پیوند ده‌ها کشور آسیایی با اروپا و آفریقا در یک برنامه توسعه جهانی به سرپرستی پکن است. به همین خاطر باید این موافقتنامه را نوعی معامله برد- برد دانست.
شرایط این توافق به اندازه کافی محکم شده تا سرمایه‌گذاری چین در ایران به میلیاردها دلار در حوزه‌های زیرساختی و توسعه اقتصادی برسد. چاه‌های نفتی، پالایشگاه‌ها و سایر امکانات نفتی ایران نیاز به نوسازی دارند توافق فوق در تضاد آشکار با امیدهای مداوم دولت ترامپ برای نابودی اقتصاد ایران از طریق کمپین فشار حداکثری است.
واقعیت این است که چین و ایران به یکدیگر احتیاج دارند، چین به نفت نیاز دارد و همین حالا هم بزرگ‌ترین مشتری نفت خام تهران است، از طرف دیگر، تهران باید با رکود عمیقی که بخشی از آن توسط تحریم‌های مجدد آمریکا تحمیل شده دست و پنجه نرم کند.
در مقایسه با توافق‌های طولانی که بین چین و سایر کشورها شکل گرفته، توافق با تهران اگر واقعا اجرا و تداوم داشته باشد، توافقی قابل توجه است. در سال 2013، یعنی یک سال پس از به قدرت رسیدن شی، رئیس‌جمهور چین قرارداد نفتی 270 میلیارد دلاری با روسیه امضا کرد. امروز با وجود رقابت ژئوپلتیکی دو کشور همچنان این توافق نفتی برقرار است آن هم در شرایطی که روسیه امروز بزرگ‌ترین منبع نفت در خارج از سازمان کشورهای صادرکننده نفت یعنی اوپک است. در مارس امسال، هنگامی که تقاضای اروپا برای نفت خام روسیه کاهش یافت، چین 1/6 میلیون تن نفت در طی چهار هفته از مسکو خریداری کرد.
همکاری بیست و پنج ساله بین چین و ایران برای اولین بار در سفر سال 2016، شی پیشنهاد شد. نسخه فعلی این توافق بیش از هر چیز بر حوزه تجارت نفت متمرکز است. توسعه فناوری 5 جی در ایران بخشی دیگر از توافق است که براساس آن شرکت‌های فنی و سخت‌افزاری چین ملزم به توسعه این فناوری می‌شوند. در حوزه امنیتی نیز مقرر شده روابط نظامی محکم‌تری بین سه کشور ایران، چین و روسیه از جمله در حوزه آموزش‌های مشترک، توسعه سلاح و به اشتراک‌گذاری اطلاعات برقرار شود. چندی پیش نیز این سه کشور در دریای عمان رزمایش دریایی مشترکی برگزار کردند.
این ادعا که ایران خود را تسلیم چین کرده و یا به نوعی تبدیل به مستعمره شده صحیح نیست. تهران در برنامه جامع اقدام مشترک یا همان JCPOA (برجام) با قدرت‌های جهانی، از جمله آمریکا به توافق رسید، اما این طرح با رویکرد واشنگتن از هم پاشید، بنابراین طبیعی بود که تهران به دنبال حوزه‌های دیگری برای مذاکره باشد. توافقنامه پیشنهادی بین تهران و پکن نشان از ناامیدی ایران از برجام و همچنین کاهش اهمیت آمریکا در غرب آسیا به عنوان منطقه‌ای غنی از نفت دارد. هر وقت واشنگتن و متحدان اروپایی خود عقب‌نشینی کنند، همانطور که در مورد ایران در زمان ترامپ رخ داد، پکن آماده است تا جای آنها را بگیرد.
ثانیه‌های طلایی بورس که از سهامداران دریغ می‌شود
یک روزنامه حامی دولت می‌گوید دست‌های پنهانی درحال نقش‌آفرینی منفی در بازار بورس هستند اما نظارتی صورت نمی‌گیرد.
شرق می‌نویسد: از ابتدای سال تاکنون چهارمیلیون کد بورسی جدید ثبت شده و شاخص‌ها هر روز رکوردی جدید ثبت می‌کند. این حجم نقدینگی وارد شده به بورس از دارایی مردمی است که به امید کسب سود بالاتر به این بازار روانه شده‌اند؛ اما این بازار چندان صادق نیست و بازی‌هایی دارد که مردم نه از آن مطلع هستند و نه دست‌های پنهان را می‌شناسند.
ترفندها این روزها ثانیه‌های طلایی را از سهامداران می‌دزدند. بازار بورس یک بازار ریسکی است و سود و زیان آن لحظه‌ای و ثانیه‌ای است. یک متقاضی اگر ثانیه‌ای را برای ثبت معامله‌اش از دست بدهد، ضرر می‌کند و آن مشتری که ثانیه را به دست آورده، سود می‌کند. ترفند مورد اشاره هم ایجاد دسترسی به همین ثانیه‌های طلایی برای سهامداران کلان است.
این روزها بازار بورس تنها پناهگاه توده مردم برای حفظ ارزش پولشان شده و با سیاست‌های تشویقی دولت خیلی‌ها حتی دارایی اندکشان را فروخته و تبدیل به سهام می‌کنند یا از بانک وام می‌گیرند و فکر می‌کنند سپرده این پول به بورس باز هم می‌صرفد به پرداخت اقساط بانکی با بهره، یا کشاورزی که از تراکتورش پولی در نمی‌آورد و فکر کرده اگر آن را بفروشد و پولش را به بورس ببرد، زندگی‌اش شاید اندکی راحت‌تر بگذرد.
اما آیا در این غلغله بورس این سهامداران تازه وارد و خرد، سهم و دسترسی برابری با سهامداران کلان در انجام معامله بورسی دارند؟ اگر کد بورسی دارید و سهامی در بورس دارید، احتمالا در هنگام انجام فعالیت در سایت کارگزاری‌تان به پیام‌هایی برخورده‌اید که امکان دسترسی‌تان را محدود کرده، پیام‌هایی مانند خطا یا مشکل فنی هسته مرکزی یا خطای ناشناخته که امکان ثبت معامله به شما نمی‌دهد. اما آیا اینها فقط یک خطای فنی است؟
درباره اختلالات فعالیت در نرم‌افزار کارگزاری‌های بورس یک کارشناس آی‌تی، به «شرق» می‌گوید: برای انجام معاملات در بازار بورس، کارگزاری‌ها به عنوان یک واسطه بین مشتری‌ها (سهامداران) و هسته مرکزی سازمان بورس عمل می‌کنند. این هسته مرکزی در واقع تشکیل شده از یک یا چند سرور است که تعداد این سرور(ها) معمولا براساس میزان ترافیک مشخص می‌شود.
مشتری‌ها (سهامداران) از طریق رابط کاربری هر کارگزاری که همان وب‌سایت آنلاین یا اپلیکیشن موبایلی انجام معاملات است درخواست‌های خرید یا فروش خود را به سازمان بورس ارسال می‌کنند. گاهی وقت‌ها مشتریان برای خرید یا فروش سهام با پیغام‌های خطایی نظیر «کندی در دریافت پاسخ سفارشات بورسی» مواجه می‌شوند که این کندی باعث وارد شدن خسارت مالی به مشتریان می‌شود. در همین راستا سرور یکی از همین کارگزاری‌ها به تازگی حدود یک هفته تا 10 روز دچار اختلال شده است.
این کندی‌ها در روزهای اخیر زیادتر شده که با پیگیری‌های صورت گرفته از کارگزاری‌ها، این گونه عنوان شد که مشکل از کندی هسته مرکزی سازمان بورس است اما در نهایت با پیگیری از شرکت مدیریت فناوری بورس تهران، آنها این موضوع را رد کردند. حال سؤال اینجاست که در همین زمان‌هایی که پیغام کندی هسته مرکزی برای مشتریان در حال ارسال است، چگونه تعدادی معامله به سرعت در حال انجام است.
او اضافه می‌کند: دقیقا لحظاتی که بازار هیجانی است و حتما باید سهام را بخرید یا بفروشید، سامانه به قدری کند می‌شود که امکان این معامله برای افراد وجود نخواهد داشت. متأسفانه پس از رفع سکته موقتی سامانه، دیگر دیر شده و فرد امکان معامله را از دست داده و ناگزیر است سهام خود را در قیمت‌های نامتعارفی معامله کند.
برجام برای دموکرات‌ها هم تمام شده است
نامزد دموکرات‌ها در انتخابات آمریکا نیز در صورت پیروزی، با برجام همان کاری را می‌کند که دونالد ترامپ انجام داد.
روزنامه وطن امروز در یادداشتی نوشت: طی ماه‌های گذشته، بسیاری از رسانه‌های آمریکایی از بایدن پرسیده‌اند در صورت پیروزی در انتخابات، چه تصمیمی را در قبال توافق هسته‌ای با ایران اتخاذ می‌کند؟! و او نیز تنها پاسخ داده است: «خروج ترامپ از برجام اشتباه بود!». در مقابل، افرادی مانند «ریچارد نفیو» معمار تحریم‌های ایران در دوران اوباما، «ویلیام برنز» دیپلمات برجسته دموکرات آمریکایی و «جیک سولیوان» یکی از اعضای موثر تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا در مذاکرات برجام، تأکید کرده‌اند ایران باید در ازای پذیرش برخی تعهدات سخت‌تر مانند «حذف بند غروب آفتاب» و پذیرش دائمی شدن محدودیت‌های هسته‌ای خود، نسبت به بازگشت کلی (و نه واقعی) دولت بعدی آمریکا به توافق هسته‌ای امیدوار باشد!
نباید فراموش کرد که هم‌حزبی‌های بایدن [که تحت فرمان مطلق او و دیگر سران حزب دموکرات هستند] در قبال «تمدید تحریم تسلیحاتی ایران» همپای ترامپ و پمپئو گام برداشته‌اند تا نزد لابی‌های صهیونیستی محکوم به کم‌کاری در قبال ایران نشوند! نامه اخیر 385 نماینده کنگره آمریکا- شامل اکثر نمایندگان دموکرات- در حمایت از تمدید تحریم تسلیحاتی ایران با هماهنگی و تایید کامل بایدن انجام شده است. معاون رئیس‌جمهور سابق آمریکا حتی جرات نداشت در مناظره‌های انتخاباتی مقدماتی حزب دموکرات، سخنی از بازگشت مطلق به برجام بگوید! او صرفا خروج ترامپ از توافق هسته‌ای را غیرعاقلانه خواند اما در این حال، بازگشت به برجام را در عمل مشروط به پذیرش همه خواسته‌های نامشروع منطقه‌ای و موشکی واشنگتن از سوی ایران کرد.
کار به جایی رسیده که رسانه‌های غربی (که همواره تقویت دوگانه کاذب دموکرات- جمهوری‌خواه را در اخبار و تحلیل‌های خود دنبال می‌کنند) نیز نتوانسته‌اند از کنار «پارادوکس برجامی بایدن» به سادگی بگذرند. به‌عنوان مثال شبکه «یورو‌نیوز» در این‌باره می‌نویسد: «بایدن به طرفداران خود وعده داده با همکاری متحدان آمریکا نسبت به تقویت و گسترش برجام اقدام خواهد کرد. در واقع او با اشاره تلویحی به کافی نبودن ابعاد فعلی برجام تأکید کرده همزمان باید به‌طور موثرتری ایران را به عقب‌نشینی از اقداماتش در منطقه وادار کرد».
بازی بایدن در قبال برجام و دیگر پرونده‌های حساس در حوزه سیاست خارجی آمریکا کاملاً مشخص است. سال 2008 میلادی، زمانی که اوباما در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پیروز شد، «زبیگنیو برژینسکی» استراتژیست مشهور و مقبول و مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا تأکید کرد: «نباید انتظار داشته باشیم با حضور اوباما، مسیر سیاست خارجی آمریکا تغییر یابد. سیاست خارجی آمریکا، مانند یک کشتی بسیار بزرگ است که در یک اقیانوس در حال حرکت است و تغییر مسیر آن بسیار سخت است».
بایدن نیز در صورت پیروزی در انتخابات ماه نوامبر/ آبان، دقیقاً همان مسیر ترامپ را در پیش خواهد گرفت؛ «از باقی نگاه داشتن سفارت آمریکا در بیت‌المقدس تا حمایت از طرح معامله قرن!»؛ «از تمدید تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران تا اعمال فشار حداکثری به کشورمان با هدف انعقاد توافقی جامع و بسیار محدود‌کننده!»؛ «از تقویت دوباره داعش و گروه‌های تروریستی- تکفیری تا حمایت از تجزیه عراق و دیگر کشورهای منطقه!».
آزادی بیان با زبان بمب و جنایت و ترور!
سفیر فرانسه در تهران می‌گوید دولت متبوعش سازمان منافقین را تروریستی نمی‌داند!
فیلیپ یقه بو در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد و درباره میزبانی گروه‌های تروریستی از سوی پاریس، ابتدا خود را به تجاهل زده و گفت من متوجه نمی‌شوم!
او سپس در پی شنیدن نام سازمان منافقین می‌گوید: موضع فرانسه در این مسئله کاملا روشن است. در فرانسه و چندین کشور اروپایی دیگر، گروه MKO قانونا یک گروه تروریستی شناخته نمی‌شوند. ولی فعالیت این گروه‌ها خلاف قوانین فرانسه، کاملا ممنوع خواهد بود. اگر عملیاتی انجام دهند که از نظر ما غیرقانونی باشد، آنگاه این گروه قابل پیگرد قانونی است. دولت فرانسه هیچ ارتباطی با گروه مجاهدین خلق ندارد. ممکن است برخی شخصیت‌های رسانه‌ای و سیاسی از این گروه حمایت کنند. اما براساس قواعد آزادی بیان، سیستم قضایی فرانسه و اروپا نمی‌تواند مانع ارتباط این افراد با این گروه شود. هر بار دولت ایران برای پیگیری اقدامات تروریستی یا مبارزه با تروریسم درخواستی از ما مطرح کرده است ما جواب مثبت به خواست ایران داده‌ایم و با تهران همکاری کرده‌ایم. مسلما آزادی بیانی در اروپا و به ویژه فرانسه وجود دارد که اجازه می‌دهد شخصیت‌های پارلمانی و گروه‌های سیاسی با گروه‌های مختلف وارد تعامل شوند و برای ما امکان جلوگیری از این تعاملات وجود ندارد. موضع دولت فرانسه در مورد این گروه کاملا مشخص است، دولت هیچ ارتباطی با این گروه ندارد و تا زمانی که این گروه از قوانین فرانسه تخطی نکند، نمی‌توان آن را مورد پیگرد قرار داد.
این اظهارات در حالی است که رژیم فرانسه از چهاردهه قبل میزبان قاتلان 17 هزار شهروند و مقام ایرانی است؛ گروهکی که رسماً به این جنایت‌ها اعتراف کرده است و مضحک اینکه سفیر فرانسه، فعالیت‌های جنایتکارانه این سازمان تروریستی انگشت‌نما در دنیا را ذیل عنوان آزادی بیان لاپوشانی می‌کند. یادآور می‌شود فرانسوی‌ها برای مدتی حتی به بازداشت سرکرده‌های این گروهک پرداختند اما بعدها با فشار آمریکا و اسرائیل، اتهام تروریستی بودن را از روی این سازمان برداشتند. فرانسه پس از آن هم پایگاه گروهک‌های برانداز فعال در فتنه سبز شد و این آخری، گردانندگان کانال آمدنیوز را میزبانی می‌کرد.
عملیات فریب اروپا برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران
اروپایی‌ها به شکل فریبکارانه در پی تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران هستند که باید در مهرماه پایان پذیرد.
روزنامه وطن امروز در تحلیلی می‌نویسد: تروئیکای اروپا مخالفت خود با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران را موفقیتی تاریخی(!) در عرصه دیپلماسی عنوان کرده و آن را مصداق پایبندی(!) خود به سند برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد قلمداد می‌کند! آیا آنچه در آخرین جلسه شورای امنیت سازمان ملل با هدف بررسی تمدید تحریم تسلیحاتی ایران گذشت، مصداق «مخالفت ذاتی» و «استقلال‌طلبانه» اروپاییان با کاخ سفید بود یا حکایت از «مخالفت محاسبه‌شده» و «هدفمند» با واشنگتن، آن هم ذیل یک نقشه مشترک دارد؟! متاسفانه گزینه دوم صحیح است! با تجمیع 2 گزاره «تصویب قطعنامه ضدایرانی اخیر در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» و «مخالفت اروپاییان با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران» به وضوح درمی‌یابیم اروپاییان در حال تکمیل فاز دوم «نقشه مشترک خود و آمریکا» با هدف «تمدید محدود تحریم تسلیحاتی ایران» هستند.
در این بازی مشترک، مقامات آمریکایی نخست گزاره‌ای نشدنی به نام «تمدید نامحدود تحریم‌های تسلیحاتی ایران» را مطرح کرده‌اند. پس از آن، بازیگران اروپایی ضمن مخالفت با این گزاره، بر 3 هدف اصلی خود متمرکز هستند. نخست اینکه خود را به عنوان «ناجی برجام»(!) تلقی کنند. دوم مخالفت خود با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران را به عنوان یک برگ برنده، در مذاکرات برجامی بعدی‌شان با کشورمان نگاه داشته و آن را مصداق عینی حمایت از ایران در مقابل واشنگتن جلوه دهند! سوم از ایران بخواهند با توجه به این مخالفت (مخالفت با تمدید نامحدود تحریم‌های تسلیحاتی ایران)، به گزینه «نرم‌تر»، یعنی «تمدید محدود تحریم تسلیحاتی» تن دهد. بر همین اساس، کشورهای اروپایی در حال تهیه پیش‌نویس قطعنامه تمدید محدود و موقت تحریم تسلیحاتی ایران هستند. حداقلی‌ترین اقدامی که در این باره باید انجام داد، «پرده‌برداری از این بازی مشترک» و تاکید بر «عدم پذیرش تمدید موقت تحریم تسلیحاتی ایران» است. به عبارت بهتر، وزارت امور خارجه ما باید صراحتا اعلام کند پس از پایان یافتن روز 18 اکتبر سال جاری (27 مهرماه)، حتی ثانیه‌ای تن به تمدید تحریم‌های تسلیحاتی خود نخواهد داد.
