چقدر دردناک است، پوشش بانویی با چنین قدمت، در چنگال تهاجم فرنگی تکه تکه شود تا بی اصالت‌های بیگانه که شاید قدمت نام گرفتنشان حتی به یک صده هم نرسد تمدن هزار ساله زن بختیاری را با تهاجم فرهنگی به تاراج ببرند.

به گزارش بلاغ حجاب را می‌توان جزو لاینفک فرهنگ بومی، ملی مردم ایران دانست و این فرهنگ با آداب و رسوم ملی و محلی ایران درآمیخته، به‌طوری که رعایت آن و شدت حدود و پایبندی به معیارها و رفتارها و پیامدهای حجاب به‌عنوان فرهنگ طبقه اشراف و دربار در جامعه مطرح بوده و پیروی از این الگو برای زنان ایرانی تفاخر و شخصیت و ارزش به حساب می‌آمده و فرهنگ عدم رعایت حجاب و عدم شرم و حیا فرهنگ مردم طبقات بی‌فرهنگ و برده‌ها بوده است.
به‌دلیل اینکه فرهنگ بی‌حجابی از دربار و ‌میان طبقه اشراف وقت رایج شد، موجب جاذبه آن بین عامه مردم شده که در کنار اجبار و زور حاکم کم کم به فرهنگ تبدیل شده است.
تا جایی که اطلاعات تاریخی و باستان‌شناختی وجود دارد باید گفت؛ که جامعه ایرانی چه از عصر بسیار کهن و باستانی خود، یعنی پیش از هخامنشیان و چه در دوره تاریخی خود، که از زمان هخامنشیان آغاز می‌شود، تا به امروز جامعه‌ای معتقد به پوشش و عفاف بوده است.
در تمامی تصاویر و نقش برجسته‌های قرون قبل از ظهور اسلام و بعداز آن، چه مرد و چه زن ایرانی پوشش کامل داشته‌اند. یعنی هم لباس سر داشته‌اند و هم لباس تن و پا، از این‌رو می‌توان جامعه و فرهنگ ایرانی را با فرهنگ و تمدن‌های دیگری ازجمله یونان، که در آن گاهی اوقات مردان و زنان عریان یا کم پوشش بوده‌اند متفاوت دانست.
پوشش اقوام ایرانی از شمال این جغرافیا گرفته تا شرق و غرب و جنوب آن نمادی از اصالت ریشه‌دار مردمان این دیاربوده است؛ زمانی که دستور کشف حجاب توسط رضاشاه  داده شد در جای جای ایران در مقابل این حکم مقاومت‌هایی انجام گرفت، و زمانی که تاریخ بختیاری را می‌خوانیم، می‌بینیم این حکم چگونه در میان زنان و مردان بختیاری به خاک مالیده شده و به دیوار کوبیده شد و موضوعی که در مواجهه با کشف و منع حجاب رضاخانی نیز کمرنگ نشد.
اقوامی که در نواحی مختلف ایران ساکن هستند، به لحاظ اقلیمی و جغرافیایی تحت تأثیر آب‌وهوا و وضعیت زیستی منطقه و مهم‌تر از همه متأثر از جنبه‌های اعتقادی و دینی، پوشش خاصی برای خود دارند و گاه از طریق همین پوشش است که می‌توان مؤلفه‌های فرهنگی هر منطقه را شناخت.
هم چنین زنان بختیاری در استان ما از لحاظ پوششی پیشینه غنی دارند اما متاسفانه با وجود اینکه زنان متمدن این ایل همواره در طول تاریخ حجاب کاملی داشته‌اند، جای تاسف دارد که در راستای این موضوع مهم و کهن آثار چندانی در دست نیست.
هر چنداین روزها که تنها برای لایک خوردن در فضای مجازی، بی‌بی مریم بختیاری را با اشعار خارق العاده ، ستایش می‌کنیم، جای بس تاسف دارد که حتی در حد نامِ بی‌بی، این بانو را معرفی نمی‌کنیم.
ایراد از آنجایی وارد است که می گوییم زن بختیاری اما نه از پوشش و حیا ذاتی او می‌گوییم و نه از تاثیری که در یک خانواده و‌ یک اجتماع دارد سخن می‌رانیم. زنان در فرهنگ بختیاری ثابت کردند که با پوشش کامل و حجاب و محدودیت در صحنه‌های مختلف حتی در صحنه جهاد می‌توانند، در کنار مردان و پا به پای مردان  تلاش کنند.
امروزه با این روند دوری جستن از پوشش‌های با قدمت، حقیقتاً جای بسی ترس دارد که فرهنگ غنی گذشته‌ را با با چه آسانی و بهای بی ارزشی معاوضه کند.
و براستی که چقدر دردناک است، پوشش بانویی با چنین قدمت، در چنگال تهاجم فرنگی تکه تکه شود تا بی اصالت‌های بیگانه که شاید قدمت نام گرفتنشان حتی به یک صده هم نرسد تمدن هزار ساله زن بختیاری را با تهاجم فرهنگی به تاراج ببرند.
این تناقض از آنجایی دردناکتر می‌شود که  از الگو و‌ تیپ‌های اروپایی که تبر در دست بدنبال بریدنِ ریشه‌ تمدن  کشور ما هستند، پیروی می‌کنیم و  مشتاقانه آنها را متمدن و به زبان عامیانه با کلاس می‌خوانیم و از طرفی  به صورت زبانی اصالتمان را در فضاهای مجازی فریاد می‌زنیم.
همین می‌شود که این روزها اگر یک سر به بازارها و اماکن عمومی بازار مرکز استانمان  بزنیم با چنان پوششی روبرو می‌شویم که گاهی گمان می‌کنیم شاید شوی مدل در بازار استانمان راه افتاده است و نبود لباس مناسب در بازار معضلی اساسی شده است، جالب اینجاست که گاها این پوشش‌های نامتناسب بر تن افرادی است که در شبکه‌های اجتماعی چندیدن هزار عضو و فالوور دارند آنهم به خاطر درج تصاویر بانوان بختیاری، اما پوشش واقعی خودشان کاملا اروپایی و غربی است که به قول دکتر شریعتی ما فرهنگ را داریم، اما خود تحریفش می کنیم.
وقتی سیاستمدار اروپایی خود اعتراف می‌کند برای نابود کردن ایرانیان باید دامن‌هایشان را کوتاه کنیم و گواه این مطلب می‌تواند اشاره به یکی از مسئولین یک مرکز مهم سیاسی در آمریکا باشد که گفت: به جای انداختن بمب دامن‌های کوتاه برایشان بفرستید، در واقع این به آن معناست که آنها ریشه‌یابی کردند و فهمیدند اصالت ما از زنان ما ریشه می‌گیرد و با یک حساب سرانگشتی دیدن که اگه زن را از اصل خلقت و‌ هویتش دور کنند، می‌تواند او را در یک فضای مسموم و‌ به دور از واقعیت رها کنند تا کشور خود به خود به سمت فساد و ریشه زدگی رود.
بعضی‌ها خیال می‌کنند کلاه تمدن و تجدد را به سر می‌کنند اما در پاسخ باید بگوییم که در واقع تمدن غرب، چنین وانمود می‌کند که می‌خواهد برای انسان لباس بدوزد، اما در حقیقت به جای آنکه لباس برتن او کند، او را برهنه ساخته است.
لذابا فرهنگ‌سازی صحیح می‌توان نسل نوجوان و جوان خود را متمایل به پوشش لباس‌های محلی کنیم و حجاب را که از احکام ضروری اسلام است از این طریق بین زنان و مردان رواج دهیم و هم چنین لباس محلی دهکردی، ترکی قشقایی و دیگر نقاط استان نیز جلوه و زیبایی‌های خاص خود را دارد که می‌توان با معرفی بیش از پیش این پوشش‌ها و تغییراتی در دوخت آن متناسب با زندگی امروزه آن را به عنوان پوشش کامل به زنان و بانوان جامعه عرضه داشت و جوانان از آحاد مردان و زنان باید لباس پرافتخار گذشتگان خود را به تن کنند و به این لباس که نماد حیا، عفت، شرف و شعار ایمان آنهاست، افتخارکنند.





بلاغ: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.