به گزارش
بلاغ، فردای کرونا، فردای اقتصاد کشورهایی است که در همه زمینهها خود را قوی کردهاند. در آینده نزدیک شاهد غولهای اقتصادی ورشکسته، انبوه بیکاران و دولتهای ورشکسته خواهیم بود.
در ایتالیا، اکنون ویروس در مناطق کمتر توسعه یافته جنوب ایتالیا شروع به فعالیت کرده است،ایتالیا همین الان هم در مقابله با ویروس در شمال کشورش که توسعه یافته است از پای در آمده و به شدت وابسته به کمک های خارجی(به ویژه چین) شده است.
اقتصادش هم توان ادامه این وضعیت را ندارد، بدون کرونا هم اقتصاد ایتالیا در 10 سال اخیر هم در رکود بوده است بگذریم که فعالیت های اقتصادیش نیز، اکنون تعطیل شده است با شیوع ویروس در جنوب کشور، روزهای بسیار بدتری در انتظار ایتالیا میباشد.
در ایران هم باید در انتظار روزهای سختتری باشیم ،ایران از چندین جهت ضربه اساسی خورده است.
بر اثر تحریم ها صادرات نفت از ۲.۲ میلیون بشکه در روز به ۳۰۰هزار بشکه رسیده یعنی یک هفتم ...این نتیجه بی بدیل برجام و اعتماد به غرب است. دولت ایران هم در مقابل این ویروس سریعاً وارد نشده و در حقیقت عملکرد انفعالی داشته است.
اگر از حضور هفته ای یکبار بالاترین مقام اجرایی کشور در جلسات ویژه کرونا بگذریم، تاثیر عدم قرنطینه و سیل مسافران نوروزی را نمیتوان در رشد و توسعه این بیماری نادیده گرفت به طوری که در بابل ۱۱ نفر از شهر تهران جان خود را ازدست دادند!.
از تاثیر کرونا بر فرآیند همه فعالیتها که بگذریم، نکته انکارناپذیر و خسارت جبرانناپذیر، تلفات انسانی است و سپس فلجشدن تدریجی اقتصاد جهانی و اعتراف به این مطلب که چرخ فعالیتهای اقتصادی جهان به زحمت حرکت میکند.
باید پذیرفت وقتی فعالیت های اقتصادی نباشد نه ثروتی هست نه مالیات و نه خریدی و نه رونق کاری. و اما اقتصاد جهان به آرامی در حال ورشکستگی است. کمآوردنی بدتر از شرایط جنگی.
مردم آرام آرام هر چه پس انداز داشتهاند را صرف خرید و تهیه غذا میکنند و خانه نشین شدهاند.دولتها ناچار خواهند بود ته ماندههای بانکی وصندوق های ذخایر خود را جارو کنند و به فقرا و بیکاران بدهند و یا چون آمریکا در معده غول های اقتصادی بریزند.
کافیست به بودجه کمکی آمریکا نگاه کنید از ۲ تریلیون دلار ۸۵۰ میلیارد دلار صرف کمک به شرکتها شده، دولتهایی که هزینه شان چند برابر درآمدهایشان شده و اینجا البته شاید فرصتی برای چین باشد کشوری که جمعیتش بیش از مجموع جمعیت اروپا و آمریکای شمالی لست. کشوری که توان تولید بالایی دارد. اینجاست که اهمیت #جمعیت و زاد و ولد معنا پیدا میکند
به اعتقاد عدهای از استراتژیستها، شاید چین همان آمریکایی باشد که در آستانه جنگ جهانی دوم به جهان مینگریست.
سیدعلیرضا عابدی