«کوک زندگی» بعد از کرونا

به گزارش بلاغ، طعم خوش زندگی پس از بهبودی بیماران کرونایی برای بسیاری افراد امیدبخش می‌شود، آنهایی که ابتلا به «کووید19» را پایان زندگی می‌پنداشتند، با بهبودی مبتلایان دریافتند که می‌توان با امید به خدا کرونا را شکست داد، علیرضا کلاگر بیمار 41 ساله گرگانی از جمله مبتلایان به کروناست که پس از 22 روز دست و پنجه با «کووید19» اکنون به زندگی عادی برگشته است و حالا قدر عافیت را بیش از گذشته می‌داند.
تریبون فارس این بار در اختیار علیرضا کلاگر یکی از بهبودیافتگان کرونایی قرار گرفت تا از روند ابتلا و تجربیات دوران نقاهت برایمان بگوید کسی که بعد از 22 روز جنگ تن به تن با این ویروس توانست بر آن غلبه کند و حالا قرار است تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارد تا مردم مرتکب رفتارهای پرخطر نشوند و بدانند «کووید19» همچنان در کمین است و با هیچ کسی شوخی ندارد، و نباید کوچک بودن این ویروس را به پای پیش افتاده بودن آن نوشت.
* مردم ویروس کرونا را جدی بگیرند
این بهبودیافته کرونایی که کارمند یکی از دستگاه‌های اداری در استان گلستان است می‌گوید؛ همه چیز از یک سرماخوردگی ساده شروع شد، تعدادی از همکارانم بین یک الی دو هفته به دلیل آنفولانزای شدید در بیمارستان بستری شدند تا اینکه تست کرونای آنها مثبت شد.
کلاگر که کوفتگی، کسالت و بی‌حالی به دلیل ابتلا به سرماخوردگی برای مدتی در بدنش جا خشک کرده بود ترجیح می‌دهد تا در خانه بماند، خودقرنطینگی راهکاری برای عبور از این شرایط انتخاب می‌شود تا اینکه حال عمومی این بیمار 41 ساله کمی نامساعد می‌شود و به یکی از کلنیک‌های درمانی مراجعه می‌کند، عکس‌های رادیولوژی نشان می‌دهد که ریه‌ها عفونی شده اما رو به بهبود است، پزشک مربوطه تست کرونا را منفی اعلام می‌کند با این حال خودقرنطینگی خانگی با خوردن قرص و کپسول ادامه می‌یابد و باز هم بهبودی حاصل نمی‌شود تا اینکه مراجعه به بیمارستان صیاد شیرازی گرگان همه چیز را مشخص می‌کند؛ سی‌تی‌اسکن ریه و آزمایش خون این بار خبر از عفونت ‌شدید ریه دارد و پز‌شک بیمارستان سریعا بیمار مبتلا به کرونا را به بستری ‌شدن هدایت می‌کند.
وی از مردم می‌خواهد ویروس کرونا را جدی بگیرند و ادامه می‌دهد؛ ‌شاید عمده‌ای این روزها به کرونا مبتلا هستند و علائمی مثل سرفه‌خشک و تنگی نفس نداشته باشند، زوایای بروز این ویروس نا‌شناخته در بدن افراد متفاوت است، به طوری که بسیاری فکر می‌کنند سرماخوردگی ساده گرفتند در صورتیکه کرونا دارند، این ویروس بسته به سیستم بدنی هر فرد واکنش‌های مختلفی نشان می‌دهد کسانی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای دیابت، قلبی و عروقی بیشتر از دیگران در معرض ابتلا قرار دارند.
* بعد از 8 روز بستری در بیمارستان بهبود پیدا کردم
کلاگر زمانی که در بیمارستان صیاد شیرازی گرگان بستری شد را به خاطر می‌آورد و ادامه می‌دهد، داروهای قوی برایم تجویز شد تقریبا بعد از هشت روز بهبود پیدا کردم که جا دارد از همه کادر درمانی استان که سلامت خود را برای بهبود سلامت دیگران به خطر می‌اندازند، قدردانی کنم.
این بهبودیافته کرونایی؛ شمار کسانی که در بیمارستان بستری بودند را اکثرا به دلیل خوددرمانی عنوان کرده بود و یا اینکه در دقیقه۹۰ به بیمارستان مراجعه کرده بودند و تصورشان این بود که سرماخوردگی ساده و یا آنفولانزا گرفتند و خودشان کم کم خوب می‌شوند.
ویروس کرونا وقتی وارد بدن می‌شود و به ریه نفوذ می‌کند میزان عفونت هم بسیار شدید می‌شود که اگر به این مرحله رسید بازگشت سلامت افراد کمی سخت می‌شود اما اگر علایم بیماری زود تشخیص داده شود مدت زمان درمان کاهش و روند بهبودی سریع‌تر حاصل می‌شود.
* بعد از ابتلا به کرونا فکر کردم به آخر خط رسیدم/ تغییر سیمای زندگی از منظر یک بهبودیافته کرونایی
وقتی این سوال را می‌پرسم که خودتان و یا خانواده زمانی که فهمیدید مبتلا به کرونا شدید آیا ترس و واهمه پیدا نکردید، واکنش شما نسبت به ابتلای به این بیماری چگونه بود، کمی مکث می‌کند و سپس ادامه می‌دهد، زمانی که دکتر گفت مبتلا به بیماری کرونا شدم فکر کردم که به آخر خط رسیدم و راه برگشتی ندارم چون چنین چیزی در جامعه جا افتاده بود، دکتر به من گفت با افرادی که با آنها مراوده داشتم اطلاع دهم که حتماً خودشان را چکاب کنند، از بیمارستان به دوستان و همکارانم قضیه را اطلاع دادم که به بیمارستان صیاد مراجعه و تست سی‌تی‌اسکن ریه انجام دهند.
کلاگر می‌گوید: آن موقع از لحاظ روحی اصلا حال خوبی نداشتم؛ اما بعد از مراقبت‌های کادر پزشکی و درمانی با گذشت هشت روز روند بهبودی‌ام کامل شد، چند نفر از دوستان مدام تماس می‌گرفتند تا جویای احوالم شوند وقتی متوجه شدند که سلامت‌ام را به دست آوردم دلشان آرام گرفت که این بیماری همه را نمی‌کشد و راهی برای درمان وجود دارد.
* لازمه بهبودی غلبه بر ترس، توکل بر خدا و رعایت موارد بهداشتی است
این بهبودیافته کرونایی می‌گوید قبل از آنکه برای درمان به بیمارستان صیاد منتقل شوم، با اینکه در قرنطینه خانگی بودم اما همسرم، مادر و پدرم در خانه پیش ما بودند؛ خدا را شکر تا امروز که ۳۷ روز از آن جریان گذشته هیچ علائم کرونا در خانواده‌ام وجود ندارد.
یکی از خطرات اصلی ویروس کرونا شیوع به شدت بالای آن است اینکه دائما تاکید می‌شود زنجیره توزیع بیماری باید قطع کنیم تا از شر این ویروس منحوس رها شویم باید بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد، اگر مردم زمانی مبتلا به این ویروس شدند اصلا نگران نباشند لازمه بهبودی غلبه بر ترس، توکل بر خدا و رعایت موارد بهداشتی است اگر این موارد را رعایت کنند حتما درمان می‌شوند.
هر کس که مبتلا به ویروس کرونا می‌شود باید بداند تا ۱۰ روز ناقل انتشار ویروس خواهد بود، علائم تا زمانی که بروز کند تقریبا ۱۰ روز طول می‌کشد، افرادی که علائم بیماری را ندارند در ارتباط با دیگران به راحتی این بیماری را در جامعه گسترش می‌دهند.
* خودم را در خانه قرنطینه کرونایی کردم
به آنهایی که هنوز ویروس کرونا را جدی نگرفتند توصیه می‌کنم به‌خاطر آنهایی که دوستشان دارند در خانه بمانند، تمام دغدغه دولت، مسوولان و مردم این است که زودتر این شرایط کرونایی برطرف شود، اگر کسی که ناقل بیماری باشد و در خانه نماند، مطمئن باشند که نه تنها به خودش رحم نکرده بلکه افراد خانواده و جامعه را به کرونا مبتلا می‌کند و از پای درمی‌آورد.
کلاگر درباره دور زدن ویروس کرونا تجربه موفقی که بتواند برای مردم خواندنی و شنیدنی باشد را یادآور می‌شود و می‌گوید زمانی که حتی نمی‌دانستم به کرونا مبتلا شدم و تنها علائم سرماخوردگی همراه با کمی کسالت و کوفتگی در بدنم بروز کرد قبل از بستری شدن در بیمارستان؛ خودم را در خانه قرنطینه کرونایی کردم، اتاق خودم را با بقیه جدا و مراوده با خانواده را کمرنگ کردم، سر یک سفره غذا نمی‌نشستیم، تمام وسایل شخصی خودم را جدا و ضدعفونی کردم.
* به مدد الهی به روزهای عادی برمی‌گردیم
کلاگر درباره خاطره دوران کرونایی در بیمارستان می‌گوید؛ برخی افراد به عنوان همراه بیمار دوست داشتند که وارد بخش عفونی شوند، جایی که بیماران کرونایی بستری بودند، این کار بسیار خطرناکی است و بیشتر ایجاد مزاحمت می‌کردند تا همراهی؛ خاطره‌ای که هیچگاه از یاد نمی‌برم و هر بار از گفتن آن مو به تنم سیخ می‌شود اعلام آمار روزانه کد 99 و 100 در بیمارستان بود، عده‌ای منتقل به آی‌سی‌یو و تعدادی راهی سردخانه؛ که این شرایط در روحیه بیماران تاثیر بدی داشت.
وقتی از این بهبودیافته کرونایی می‌پرسم شما قبلا مبتلا به یک ویروس منحوس بودید اکنون که در محل کارتان حاضر می‌شوید رفتار همکارانتان با شما چطور است؟ پاسخ می‌دهد؛ در اتاق کارم مسائل بهداشتی را رعایت می‌کنم، ماسک و دستکش دارم، با فاصله با دوستان مراوده می‌کنم، ارتباط دوستان و همکاران با من عادی است اما توصیه‌ای که در پایان به مردم عزیزم دارم این است که بدانند کادر درمانی این روزها خسته‌اند زحمات شبانه‌روزی مدافعان سلامت با هیچ زبانی قابل تقدیر نیست کمی به فکرآنها باشیم تا همگی هر چه زودتر و به مدد خدا به روزهای عادی برگردیم.