علیرغم شرایط نابهسامان اقتصادی با توکل بر خدا، قایق امیدش را به دریای کارآفرینی میاندازد اما صیدی جز "عدم صدور مجوز" به تورش نمیافتد.
۰
به گزارش بلاغ علیرغم شرایط نابهسامان اقتصادی با توکل بر خدا، قایق امیدش را به دریای کارآفرینی میاندازد اما صیدی جز "عدم صدور مجوز" به تورش نمیافتد.
نخی از کلاف سردرگم قصهاش را یک کارآفرین که هفتخان صدور مجوز کسبوکار را پشت سر گذاشته بود دستم داد، اینکه به دلیل محدودیت منابع مالی قادر به احداث کارگاه بزرگی نیست و مجوز یک کارگاه خانگی را ۳ سال است که از او دریغ کردهاند.
حالا به این امید که با این گفتوگو گره کور این کارآفرینی به دست متولیان صدور مجوز باز شود پای دردودلهای این بانوی کارآفرین خوزستانی نشستهایم تا پرده از نانی برداریم که سالها است به بهانه صدور مجوز، آجر میشود. فارس: ضمن معرفی خودتان در رابطه با کارآفرینیتان توضیحی بدهید عالیپور: مینا عالیپور و ساکن شهرستان شوشتر هستم، از سه سال پیش مشاغل خانگی ترشیجات و آمادهسازی سبزی را با کمک همسرم آغاز کردم اما بعد از گذشت یک سال و نیم با توجه به اینکه اکثر مغازهداران و اصناف به دلیل اینکه محصولات ما برچسب بهداشتی نداشت و آن را از ما نمیخریدند برای گرفتن این برچسب اقدام کردم که با دو راهحلِ، اجاره یک واحد مسکونی جدا یا اجاره یک واحد در شهرک صنعتی مواجه شدم که به دلیل نوپا بودن شغلمان گزینه اجاره واحد در شهرک صنعتی در همان ابتدا خط خورد و با هزار سختی توانستیم یک خانه کوچک غیر از منزل خودمان را برای صدور مجوز مشاغل خانگی اجاره کنیم.
صدور مجوز مشاغل خانگی برای ما برچسب بهداشتی در پی نداشت و تنها توانستیم اجازه تولید محصول و فروش آن به صورت خانگی و سنتی را پیدا کنیم که یک سال و نیم دیگر نیز به این شکل توانستیم دوام بیاوریم. فارس: با توجه به این تعاریف پس شما هنوز موفق به دریافت مجوز مشاغل صنعتی و برچسب بهداشت نشدهاید؟ عالیپور: بعد از آن و در حال حاضر نیز که پیگیر هستم مجددا با همان موانع کارگاه بزرگ صنعتی مواجه میشوم و این در حالی است که اگر چند سال پیش با ۱۰ میلیون پیشپرداخت و ماهیانه ۱۰۰ الی ۱۵۰ هزار تومان میتوانستیم برای کار در شوشتر منزلی را اجاره کنیم الآن با ۴۰ الی ۵۰ میلیون پیشپرداخت و ماهیانه ۶۰۰ تومان اجاره و یا رهن ۸۰ الی ۹۰ میلیون تومانی تهیه این کارگاه امکانپذیر است، هرچند برای رهن خانه نیز شرایط خاصی درنظر گرفته شده که آپارتمانهای شوشتر هیچکدام از این شرایط را پذیرا نیست و کار برای ما سختتر میشود چرا که باید پیگیر خانهای ویلایی و با هزینهای بالاتر باشیم.
در مراجعه به شهرک صنعتی به من گفتند اجاره واحد مستقل بسیار هزینهبر است اما واحدی که نیمهتعطیل باشد و بتوانم تمام مراحل کاریام را آنجا انجام دهم تا مورد تایید جهادکشاورزی و غذاودارو باشد پیشپرداختی ۹۰ میلیون تومانی و اجاره ماهیانه ۳میلیون و پانصدهزار تومانی میطلبد و این در حالی است که درآمد ما با این مبالغ همخوانی ندارد.
اگر من درآمد بالایی داشتم چرا باید از برچسبگذاری بهداشتی و مجوز صنعتی بودن محصولاتم ناراضی باشم؟ فکر من خیلی فراتر از فروش محصولات در محله بلکه در سطح استان، کشور و حتی جهانی بود اما قانونی که منکر آن نیستم ما را حمایت نکرد و عقب ماندیم.
فارس: شرکت شما در حال حاضر و با توجه به مشاغل خانگی ماندنش برای چند نفر کارآفرینی میکند؟ عالیپور: شروع کار، دو نفره و با کمک همسرم بود اما به تدریج به اعضای شرکت اضافه شد تا جایی که شرکتم را به عنوان یک شرکت تعاونی هفت نفره به ثبت رساندم ، حالا بعد از گذشت چند سال شرکتی که میتوانست گسترش پیدا کرده و افراد بیشتری را با اشتغالزایی تحت چتر حمایتی خود قرار دهد به مرحلهای رسیده که یکی از اعضایش به دلیل ناامیدی از آن جدا شده و بقیه اعضا نیز درصدد ترک همکاری هستند. فارس: آیا بالاخره توانستید کارگاهی را که مورد تایید باشد اجاره کنید؟ عالیپور: در حال حاضر به شکل سنتی به فعالیت خود ادامه میدهیم هرچند به نیمه صنعتی هم قانع شده و درخواستش را دادیم اما با مخالفت غذا و دارو مواجه شدیم.
اخیرا منزلی ۲۵۰ متری و با زیربنای ۱۳۰متر را با هزار سختی به عنوان کارگاه پیدا کردم اما غذاودارو میگوید این خانه برای تولید همزمان ترشی و سبزی کافی نیست؛ حتما قانونی وجود دارد که من از آن سر در نمیآورم چرا که در همه زمینهها سررشته ندارم و حتما دلیل مخالفت آنها طبق قانون است اما برای منی که علیرغم سختیها و محدودیتها و با توکل بر خدا کارم را شروع کردم این حجم از ناامیدی دردآور است.
پس از آن جهادکشاورزی شروع کار را تایید کرد اما تنها باید از بین تهیه ترشی یا سبزی یکی را انتخاب میکردیم که ما نیز با حساب و کتاب و دو دو تا چهار تا، تهیه سبزی را انتخاب کردیم و ترشی را به صورت سنتی ادامه دادیم اما با ایراد جدیدی از جهادکشاورزی و غذا و دارو مواجه شدیم که شرکت شما باید برند داشته باشد.
به غیر از رفتوآمد به پایتخت و زمانبر بودن، ثبت برند مستلزم هزینه ۳ الی ۴ میلیونی است اما این مخارج برای منی که شغلم تنها مختص ۶ ماه از سال است و درآمدم محدود است مقدور نیست.
ما به این بهانه که مشاغل خانگی داریم و بیکار نیستیم داریم خودمان را گول میزنیم درصورتی که اگر همین هزینه ۴۰ الی ۵۰ میلیون را در بانک بگذاریم و سود ۱۵ درصدی بانکداری بدون ربا را بگیریم بهتر است و دیگر با هیچ ارگانی هم سروکار نداریم.
فارس: در حال حاضر و با توجه به عدم صدور مجوز صنعتی، وضعیت کارآفرینیتان را چطور ارزیابی میکنید؟ عالیپور: اینکه بنا بر قانون برای منی که علیرغم شرایط بد اقتصادی در حال تلاش برای خروج از رکود هستم موانعی ایجاد شود برایم واقعا سخت است، در حال حاضر نیز علیرغم اینکه دو سال است به صورت رسمی در حال فعالیتم اما هیچ پیشرفتی نداشتهام و دستگاههایی که سالها پیش در صورت صدور مجوز با نازلترین قیمت میتوانستم تهیه کنم دستدومشان به بالای ۵۰۰ هزار تومان رسیده است.
اکنون نیز عقب ماندهایم و علی رغم اینکه دلمان میخواست پیشرفت کنیم عملا چیزی وجود ندارد که از آن به عنوان درآمدزایی نام ببریم و تنها به سفارشهای چند ده کیلویی که میگیریم دلخوشیم.
بلاغ: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.