دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف خطاب به سخنگوی دولت گفت: آقای سخنگو، ما صبرمان زیاد است اما کاسه امیدمان از امثال شما لبریز شده است.
۰
plusresetminus
به گزارش بلاغ رسول قاسمی دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در همایش « سخنگو پاسخ می‌دهد» در حضور علی ربیعی سخنگوی دولت با انتقاد از عملکرد دولت گفت: آقای سخنگو، ما صبرمان زیاد است اما کاسه امیدمان از امثال شما لبریز شده است. فقط امیدمان به خداست که آخر این راهی که باید با دست فرمان شما سر کنیم، دره‌ی تاریک هلاکت نباشد.
قاسمی تاکید کرد: آقای سخنگو دیگر ما در شریف به آمدن سخنگوها به جای رئیس‌ها عادت کرده‌ایم البته که همه‌تان وظیفه‌ای بیش از سخنگویی برای خود قائل نیستید. 
 وی افزود: براستی آقای سخنگو، اصلا چه شده است که به اینجا آمده‌اید؟ آمده‌اید پاسخگوی چه چیزی باشید؟ آمده‌اید سقف کدام فلک را بشکافید و  کدامین طرح نو را در اندازید؟ باز چه شعبده‌ای در آستین دارید؟. دیگر زمان اینگونه نمایش‌ها به سر رسیده است.
این فعال دانشجویی اظهار داشت: دیگر این که ما بگوییم و شما توجیه کنید و آش همان آش و کاسه همان کاسه باشد تاثیری ندارد. مگر گوشی برای شنیدن‌ وجود دارد؟، گویا اصلا تمام مملکت دهان شده‌ است.
این فعال دانشجویی ادامه داد: به‌راستی این هم نمایشی است برای این که نشان داده شود هنوز امیدی به اصلاح، از طریق این گفتن‌های مکرر وجود دارد. که ما و شما میدانیم این گونه نیست. دیگر فریاد و فغان بر سر یکدیگر برای تغییر ساختارهای موجود، راه به جایی نمیبرد و دیگر لگد زدن به این جنازه ها فایده‌ای ندارد. 
وی ادامه داد: آقای ربیعی روزگاری قرار بود انقلابمان را به کشور‌های دیگر صادر کنیم. حال به چه وضعیتی ما رساندید؟ اعتماد عمومی را که از بین بردید به کنار، آخر چرا تمام تلاش خود را می کنید وظیفه سخنگویی خود را انجام دهید؟ کمی هم سخن نگویی را امتحان بکنید. لااقل نامه نانوشته دروغ ندارد و بند اعتماد ملت و دولت را بیش از این از بین نمی‌برد.
قاسمی یادآور شد: از این رو آمدن شما را حرکتی کاملا بی‌معنا و بی‌ارزش می دانم و خروجی آن را جز بالا و پایین رفتن آدرنالین جمع حاضر، نمی دانم. 
 
وی گفت: حال می‌خواهم مخاطب خود را مردم و دانشجویان دانشگاه قرار دهم تا حداقل توانسته باشم کاری مفید بکنم. ما نباید دلمان را به دولت‌ها و اتفاقات جدید صابون بزنیم. اتفاق خاصی قرار نیست بیفتد.
قاسمی ادامه داد: قرار نیست مجلسی کارآمد بیاید و معجزاتی بکند تا مشکلاتمان رفع شود. قرار نیست دولت فعلی در دو سال آینده یا دولت‌های بعدی حتی اگر جوان هم بشوند، با چنین ساختارهایی شق القمری کنند. بیایید از امید واهی دادن به خودمان دست بکشیم. به راستی دیگر، روزگار چنین اصلاحاتی، گذشته‌است و شواهد و قرائن، از اصلاح ناپذیری، سخن میگوید.
وی افزود: دیگر باید رویکردی جدید را اتخاذ کنیم و از سمتی دیگر به مساله نگاه کنیم . نگاهی که دیگر چشممان به بالا نباشد تا اتفاقی بیفتد.دیگر باید روی خودمان حساب کنیم. 
قاسمی یادآور شد: در روزگار امروز که دانشجو دیگر دیدگاه سیاسی ندارد و همه طیف‌های دانشجویی به بت‌پرستی مشغول شده‌اند، دیگر زمان آن رسیده که دانشجو برای خودآگاهی و ایجاد دیدگاه سیاسی تلاشی بکند،که پیام سیاسی و اجتماعی از دل آن بجوشد.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف گفت: در شرایط فعلی به راستی دانشجویان نه دیدگاه سیاسی و اجتماعی دارند، نه توسعه دهنده علم و فناوری هستند و نه پیشرو در مساله های کشور. البته مساله های واقعی را میگویم که شرح آن مجلسی دیگر می طلبد. دیگر اصلا دانشجویی وجود ندارد. از دانشجو و روز دانشجو برای ما ،تنها چلوکباب بختیاری آن باقی مانده است.
وی افزود: آیا کسی هست که آرمان‌خواه باشد و بتواند برای مشکلات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی اجتماع خود، دست به تحرکی بزند؟ آیا رویکردی از درون دانشگاه می جوشد؟ چه شده است که دانشجوی شریفی امروز را ولع پول و استارت آپ خفه کرده و کاری به کار بقیه و اجتماع ندارد؟ چه شده که دانشجو دیگر دیدگاه سیاسی و اجتماعی خود را از دست داده و پیروی‌های مضحک، نهایت کنش سیاسی آن شده است؟ چه شده است که مثلا دانشگاه شریف را به جز فرودگاهی برای رسیدن به شهر آرزو ها نمی توانیم ببینیم؟ 
قاسمی تصریح کرد: چه شده است که دانشجوی امروز نهایت شوق خود را در داد زدن بر سر دولتی که چیزی جز جنازه‌ای سیاسی از آن باقی نمانده است، نمایان می‌سازد؟ آری دیگر برای حرکت سیاسی نباید سخنگوی دولت را به صلابه بکشیم دولتی که به وضوح به جز قمار بر سر برجام دیگر برنامه‌ای نداشت و باید منتظر گلابی‌های جدیدی باشیم که در دو سال آتی میخواهد از درخت خشکیده آن بچیند. بلکه باید به درون نگاه کنیم و امید را از این جنازه های سیاسی ببرّیم و کمی هم خودمان در راهی که امروز ادعای آن را داریم قدم بگذاریم.
وی گفت: زمان آن رسیده که نه تنها آگاهی خودمان، بلکه جامعه خود را در ابعاد سیاسی و اقتصادی رشد بدهیم تا بتوانیم از ساختار های دیگر اجتماع استفاده کنیم. زمان آن رسیده که دانش عمومی و سواد عمومی اجتماع را افزایش دهیم تا از سواری دادن‌های بیهوده جلوگیری شود و تلاشی در این جهت بکنیم که توزیع قدرت بین آحاد ملت شکل بگیرد. زمان آن رسیده تا ان جی او های عمومی را تقویت کنیم و طرحی نو در اندازیم و  از رویکردهایی که ما را به امید واهی اصلاح از بالا به پایین وامی گذارد دوری کنیم. 
 
وی یادآور شد: جناب سخنگو لگدمال کردن جسد دولت فخیمه تان را نیز به باقی دوستان واگذار می‌کنیم و در ضمن اصلا فایده ای هم در آن نمی‌بینم. چرا که باز هم ما را به دولت مستعجل دیگری امیدوار می‌کنند. امیدی پوشالی. امیدی توخالی. امیدی که هر چه زودتر باید بندش پاره شود.





بلاغ: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

فقـر و غنــا در اسلام
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
خشم؛ پسندیده یا ناپسند؟
دوشنبه ۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۷
پرستاران سر دو راهی خانه‌نشینی و تغییر شغل
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳
آنچه خوبان همه دارند تو یک‌جا داری
يکشنبه ۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
وعده صادق، ضربه پشیمان‌کننده و پیشگیرانه
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴