60 درصد ظرفیت تولید پوشاک کشور خالی است

رضا تازیکی درباره میزان‌اشتغالزایی در صنعت پوشاک اظهار کرد: طبق آمارهای رسمی نزدیک به 530 هزار نفر در کل کشور (واحدهای کوچک و بزرگ و خانگی) در پوشاک مشغول کار هستند که حداکثر 40 تا 50 درصد پوشاک کشور را تولید می‌کنند و بقیه ظرفیت‌ها خالی است.

وی ادامه داد: کشور ترکیه 80 میلیون نفر جمعیت دارد و حدود دو میلیون و 200 هزار نفر‌اشتغال در صنعت پوشاک این کشور دارند، ما هم 80 میلیون نفر جمعیت در کشور داریم بنابراین حداقل‌اشتغال در صنعت پوشاک در کشور باید یک میلیون و 500 هزار نفر باشد.

مدیر طرح ملی توسعه کسب و کار و‌اشتغال با انتقاد از عملکرد فنی و حرفه‌ای تصریح کرد: سازمان فنی و حرفه‌ای به جای اینکه پوشاک صنعتی آموزش دهد، خیاط خانگی آموزش می‌دهد. روش‌های آموزش مهارتی کاملاً با روش‌های به روز دنیا فاصله دارد. در حال حاضر برخی از کشورها به صورت انگشت شمار از نرم‌افزارهای روز دنیا برای الگو کشی استفاده می‌کنند. اما در کشورما هنوز نرم‌افزارهای بسیار قدیم برای الگوکشی استفاده می‌شود.

تازیکی افزود: تنها پنج درصد صنعت پوشاک در دست برندها است و 95 درصد بازار در دست تولید داخل است. بیش از 60 درصد ظرفیت پوشاک در کشور خالی است و تولید کنندگان می‌توانند از این فضا استفاده کنند. جلوگیری از ورود پوشاک وارداتی به کشور، باعث ایجاد یک صنعت انحصاری می‌شود. زمانی که برای صنعت پوشاک رقابتی وجود نداشته باشد، کیفیت کاهش و قیمت افزایش می‌یابد. یعنی رقابتی وجود ندارد.

وی در بیان اهداف سند توسعه پوشاک کشور گفت: خودکفایی در تولید پوشاک، توسعه صادرات صنعت پوشاک دو موضوع مهم در حوزه پوشاک است. هدفگذاری ما  ایجاد 400 هزار شغل در صنعت پوشاک و صادرات 500 میلیون دلار  صادرات پوشاک است. اگر حدود 500 میلیون دلار جذب سرمایه از خارج داشته باشیم، در صنعت پوشاک بیش از 150هزار شغل جدید می‌توان ایجاد کرد. بدون جذب سرمایه‌گذار خارجی امکان ایجاد شغل مهیا نیست.
 این مسئول اضافه کرد: وزارت صنعت در این قضیه موضع منفعلانه دارد و معتقد است با ممنوعیت واردات مشکلات حل می‌شود و هیچ سیاست فعالی در این قضیه ندارد. الان وزارت صنعت برنامه‌های پراکنده برای صنعت پوشاک دارد. یکی از برنامه ایجاد شهرک پوشاک است. اما واقعیت این است که مشکل صنعت پوشاک ساختمان نیست. یکی دیگر از برنامه‌ها ممنوعیت برندهای خارجی در کشور است، که هیچ اتفاقی نمی‌افتد. با این کار تقلب بیشتر و محصولات بی‌کیفیت‌تر می‌شود. جذب سرمایه‌گذار خارجی باعث امنیت، اعتماد، انتقال دانش و تجربه می‌شود. اگر سند توسعه پوشاک به شرط گرفتن سفارش خارجی اجرایی شود می‌توانیم از ظرفیت صنعت پوشاک برای‌اشتغالزایی استفاده کنیم.