سیاستمداران ما در مواردی بسیار مهم‌تر و جدی‌تر از موضوع ورزش، پوزه نمایندگان رژیم اشغالگر قدس را به خاک مالیده‌اند، در موضوع ورزش هم باید هرچه سریع‌تر وارد گود شده و به گونه‌ای رفتار کنند تا در عرصه ورزش هم رژیم کودک‌کش به اهدافش نرسد. قهرمانان ما توان غلبه بر نمایندگان رژیم اشغالگر قدس را داشته و دارند اما برای اینکه قبح موضوع به‌رسمیت شناختن رژیم جعلی به نفع صهیونیست‌ها و حامیان آنها نشود، از حق خود گذشته و باز هم می‌گذرند اما حالا که در موضوع اخیر صهیونیست‌ها با موذی‌گری توانسته‌اند پای IOC را به پرونده کشتی‌گیر ما باز کنند، اگر به نتیجه دلخواه‌شان برسند، قطعاً همین بلا را سر قهرمانان وزنه‌برداری، تکواندو و هر ورزشی که امید کسب مدال از میادین معتبر داریم، می‌آورند.
ملت شریف ایران، قهرمانان و ملی‌پوشان ورزش‌های مختلف کشورمان نه تنها رژیم جعلی صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسند بلکه در مواقع لزوم حمایت همه‌جانبه خود از آرمان‌های مردم مسلمان و مظلوم فلسطین را با قاطعیت و مقتدرانه به نمایش گذاشته‌اند. حتی اگر علیرضا کریمی، علیرضا رضایی و فدراسیون کشتی ما با محرومیت و تعلیق مواجه شوند، هیچ‌کس راضی نمی‌شود جنایت‌های رژیم اشغالگر را نادیده بگیرد یا از یاد ببرد اما اگر در همین یک فقره، لابی صهیونیست‌ها به پیروزی برسد، مطمئناً برای از میدان به در کردن سایر قهرمانان و ملی‌پوشان ایرانی در بقیه ورزش‌ها به همین ترفند متوسل می‌شوند. اگر با یک برنامه‌ریزی سریع، مناسب و لابی قوی، مانع رخنه آنها به سرنوشت ورزشکاران توانمند کشورمان بشویم، دیگر شاهد چنین مزاحمت‌هایی نخواهیم بود اما اگر به موقع اقدام نکنیم، چند روز دیگر که بازی‌های آسیایی زیر نظر IOC در اندونزی شروع شود، چه می‌کنیم؟! بسیار پسندیده و سنجیده است مسئولان ارشد سیاسی، به نحو مقتضی به لابی با IOC بپردازند تا دیگر موی دماغ قهرمانان ما نشود.
