به گزارش
بلاغ، چند روز از 24 خرداد ماه گذشته است و در هر شهر استان مازندران همایشهای مختلفی به نام همایش تدبیر و امید در شهرهای مختلف و در گوشه و کنار استان برگزار شده است، همایشهایی که در آن تمام قد از عملکرد دولت دفاع کردند و تمام مشکلات کشور نیز به دولت قبلی نسبت داده شد؛ بیکاری، تورم، رکورد، تحریم و... همه و همه زاییده دولت قبلی به تصویر کشیده شد و این دولت، دولتی معرفی شد که بر پایه انواع و اقسام مشکلات، کشور را تحویل گرفت...
دولت تدبیر و امید قرار بود با سرانگشتان تدبیر فقط 100 روز و تاکید میشود براساس آنچه که رئیس جمهور گفته بود، فقط 100 روز مشکلات را حل کند، اما اکنون سه سال از فعالیت دولت تدبیر و امید گذشته و با احتساب اینکه هنوز در همان 24 خردادی، که دولتیها همچنان به دنبال این هستند تا آن را بزرگو بزرگتر و روزی قرار دهند که ملت ایران از همه بدبختیها رها شده است، فقط یکهزار و 95 روز گذشته است یعنی حدود 11 تا 100 روز...
اگر دولت در 100 روز اول نتوانست به دلیل مشکلات زیاد به قول خود عمل کند، در 100 روز دوم، سوم، چهارم، پنجم و حتی دهم چه گلی به سر ملت زده شد، کاش کمی منصفتر باشیم هر روز خبر تعطیلی یککارخانه، شرکت، کارگاه، صدای استخوان شکن بیکاری در هر خانه به گوش میرسد، دولت تدبیر و امید در کدام بخش تدبیر کرده است؟
کاش مسئولان استان در همایشهای مختلف فقط و فقط درباره چرایی تعطیل شدن یک کارگاه و یک کارخانه مسئولیت را قبول میکردند، مازندران رتبه برتر طلاق در کشور را دارد، آماری است که دولتیها آن را اعلام کردند و به اذعان خودشان مازندران را پایلوت مبارزه با بیکاری و طلاق معرفی کردند، آیا این افتخار است، یا اینکه نهادهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مقصرند، کاش دستکم در این بخش مسئولیت را میپذیرفتند...
لغو بیمه رانندگان تاکسی و تحصن این قشر تنها بخش کوچکی از تحصنها و خسارتهایی است که قشر پایین جامعه آن را احساس میکنند، و تحصنهایی که پشت درب بسته ساختمان استانداری مازندران برگزار شد و پشت گوش انداختن مسئولان استان تنها کاری بود که در این باره انجام شد...
هشدار و تهدید به اخراج 400 کارگر بزرگترین کارخانه فرآوردههای لبنی نیز خبرناخوشایندی بود که در استان مازندران به گوش همگان رسید، فعالیت 30 درصدی شرکتهای موجود در شهرکهای صنعتی در استان نیز زنگ خطر و هشداری است که از خود دولتیها عنوان میشود، واقعا برای کدام موفقیت همایش، نمایش، گفتمان و برنامه میگذارید..
همایش 24 خرداد 95 نیز گذشت، همایشی که دولتیها و حامیان آنها در استان به جای اینکه واقعاً صادقانه به مردم گزارش عمکرد بدهند، فقط دولت قبلی را آنهم پس از سه سالی که خود بر سر کارند، تخریب کردند و خود را تبرئه.. واقعاً چند آجر مسکن آنهم نه از جنس مهر، که از هر نوعی ظرف سه سال اخیر روی هم گذاشته شد تا بیخانمانها و مستاجرها به آیندهای امیدبخش دل خوش کنند؟. چرا این گونه تیشه تخریب به دست گرفتید و خود را تبرئه میکنید؟!...
تنها نکتهای که از همایشهای این چند روز در استان مازندران شاهد بودیم این بود که دولت احمدینژاد این بود و آن بود، کاش میگفتید که ما چه کردیم، برای حل معضل بیکاری، برای کارگران فصلی که تقاضای دریافت سبد کالا را دارند، برای کارخانههایی که تعطیل شدند، برای حل معضل طلاقی که بر شناسنامه زنان جوان و مردان جوان شهرم ثبت شده است شما چه کردید؟. آیا از این بخش هم سلفی گرفتید و یا ترجیح دادید در این بخش هم فاکتور بگیرید و گناه کرده را به گردن دولتی بگذارید که اکنون نیست، خوب یا بد آن دولت اصلاً ملاک این گزارش نیست، بلکه مهم این است که کاش سخنرانان دولتی و خصوصی همایشهای 24 خرداد استان مازندران به جای سیاه کردن کاغذهای سفید برای دولتی که دیگر نیست، میگفتند ما هم عملکرد داریم...
البته الاماشاءالله ذهن مردم پر است از اقداماتی همچون حقوقهای میلیونی، حقوقهایی که فقط یکماه آن درآمد چندین سال کشاورزان خرده پای مازندرانی است، کشاورزی که اکنون محصولش به دلیل نداشتن صنایع تبدیلی، تبدیل به زباله میشود و درختانی که بعد از چند سال کار و تلاش، باید همدم تبرها شوند تا کشاورز آه خود را از بیتدبیری بر سر درختان خالی کند...
کاش اندکی فقط سر سوزنی تدبیر داشتیم و تدبیر خود را به رخ میکشیدیم نه تحقیر و نادیده انگاری خدماتی که شاید و فقط شاید یک مورد آن مثبت بود، واقعا دولت قبلی یک کار مثبت نداشت؟