راه برون‌رفت از برچیدن بی‌حجابی که همراه با مطالبه و پیگیری جدی مردم است، تسریع در تصویب طرحی کاربردی با مشخص شدن متولی امر حجاب در کشور با ضمانت‌های قانونی و اجرایی است که این مهم در قانون جامع عفاف و حجاب دیده می‌شود.

به گزارش بلاغ، اجرای سند حجاب و عفاف با همدلی و همراهی دستگاه‌های متولی راهی برای برچیده شدن بی‌حجابی در جامعه است.

رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر مازندران گفت: براساس مصوبه ۸۲۰ شورای انقلاب فرهنگی ۳۲ دستگاه‌های اجرایی باید در زمینه حجاب و عفاف فعالیت داشته باشند که متاسفانه برخی از این دستگاه‌ها به تعهدات خود عمل نکرده‌اند.

اما طرح جامع عفاف و حجاب چیست و چرا نوشته شد؟

از آنجایی که برای مسأله حجاب و عفاف وجود واحد پاسخگو و فراقوه‌ای لازم بود، همچنین وجود متولیان و قوانین زیاد و فاقد ضمانت‌های اجرایی مانند مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی کار را بی‌نتیجه باقی گذاشته بود، طرح جامع عفاف و حجاب بر اساس بند اول از اصل سوم قانون اساسی که دولت جمهوری اسلامی را موظف به ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی و سلامت جامعه و مبارزه بـا کلیه مظاهر فساد می‌کند، نوشته شد.

در این طرح جامع با تأکید بر اینکه «عفت» دارای اقسامی از جمله عفت در رفتار، عفت در پاکدامنی، عفت در نگاه، عفت در کلام و همچنین عفت در پوشش است،‌ حد عفت در پوشش را «حجاب» مطرح کرده و به صورت عام به موضوع عفاف به عنوان محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی و سلامت جامعه و به صورت خاص به مسأله حجاب توجه شده است.

از نظر بانیان طرح جامع عفاف و حجاب، اجرای کامل این طرح از زمان شروع در هر منطقه یک سال و برای کل کشور در همه عرصه‌ها ۲ سال زمان می‌برد تا روند رو به رشد بدحجابی و سایر مظاهر فساد اخلاقی متوقف شود و مسأله عفاف و حجاب عادی‌سازی شده و به روال قانونی و شرعی برگردد.

البته در این طرح تلاش شده با توازن دوگانه‌ای که بین لزوم رعایت عفاف و حجاب و چگونگی اجرا طراحی شده است، حجاب به عنوان یک واجب شرعی در جامعه رعایت شود و در سایه چگونگی رعایت آن، کرامت انسانی افراد حفظ شده و موجب طرد آن‌ها از دین و نظام نشود.

این طرح اشتباه راهبردی طرح‌های قبلی را که مسأله عفاف و حجاب را به قوه قضاییه گره می‌زد، مدنظر قرار داده و به همین خاطر خواستار قضازدایی در مواجهه با مسأله بی‌حجابی و بدحجابی است و پیشنهاد داده تا با حذف مواجهه مستقیم، تنش‌زایی به حداقل ممکن تقلیل پیدا کند.

در این طرح در راستای اجرای قانون رعایت حجاب بر اصل سرعت و سهولت و همچنین پرهیز از شدت، خشونت و برچسب قضایی، جرم بدحجابی با «تخلف» و بدحجاب به جای مجرم، «متخلف» تعریف شده است که در صورت تخلف بدحجابی، فرد خاطی بدون دستگیری و محاکمه، ضمن مجازات با تمهیدات فرهنگی روبرو می‌شود و انتظار می‌رود اثربخشی این طرح، در اجرای قانون پوشش در سطح اجتماع به سرعت اتفاق بیفتد.

نکته حائز اهمیت این طرح آن است که بار اصلی این طرح با ساماندهی، نقش‌آفرینی و اعطای قدرت‌های سازماندهی‌شده از طریق بدنه مردمی است و تصدی‌گری دولت برداشته شده است. البته دولت، قوه قضاییه و پلیس نقش حمایتگری و اعطای اختیارات و قدرت به نیروهای آموزش دیده و سازماندهی شده مردمی را ایفا خواهند کرد.


طرح جامع حجاب و عفاف در کجا اجرا می‌شود؟

محیط اجرایی طرح جامع عفاف و حجاب در ابتدا در دستگاه‌های دولتی، وسایل نقلیه، فضای مجازی، لباس و پوشاک، مراکز آموزشی، اماکن تجاری، مراکز خدماتی، تفریحی، درمانی و ورزشی، محلات، معابر عمومی، خانه و خانواده و ... است. در این طرح، ۱۱ عرصه به صورت گام به گام و مرحله به مرحله و برای هر مرحله با شروع از هنجارشکنی‌های شدید، برنامه‌ریزی شده و به یکباره در همه عرصه‌ها و همه افراد اجرا نمی‌شود.

بنابراین به نظر می‌رسد راه برون‌رفت از برچیدن بی‌حجابی و بدحجابی که همراه با مطالبه‌ها و پیگیری‌های مردمی اینجا و اینجا و اینجا است، تسریع در تصویب طرحی کاربردی با مشخص شدن متولی امر حجاب در کشور همراه با ضمانت‌های قانونی و اجرایی است که این مهم در قانون جامع عفاف و حجاب دیده می‌شود و با تصویب آن در مجلس شورای اسلامی ظرف حداکثر ۲ سال، وضعیت عفاف و حجاب به ثبات خواهد رسید.