به گزارش
بلاغ؛
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که با عنوان "طاعون بزی" نیز شناخته میشود، یک بیماری کشنده حاد با واگیر بسیار بالا است که نشخوار کنندگان کوچک و شترها را درگیر میکند.
علائم این بیماری، تب، ترشحات چشم و بینی، تورم دهان، اسهال، ذاتالریه همراه با سختی تنفس بوده که گاهی منجر به مرگ نیز میگردد؛ عامل بیماری موربیلی ویروس از خانواده پارامیکسوویریده میباشد. بیماری PPR جزو فهرست بیماریهای مهم در سازمان جهانی دام (OIE) است و کشورها موظف هستند که در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش دهند.
انتقال ویروس به شکل ریز قطرههای عفونی در هنگام عطسه، سرفه و استنشناق هوای آلوده توسط دامهای سالم و همچنین تماس بین دام بیمار و سالم، مهمترین راه انتقال این بیماری است؛ وجود ترشحات و تراوشات عفونی در محل زندگی دام مانند آبشخورها، آخورها و بستر نیز میتواند یکی از راههای انتقال بیماری باشد، اما موربیلی ویروسها به مدت طولانی نمیتواند در بیرون از بدن میزبان، زنده بمانند.
همهگیری PPR براساس کنترل جابهجایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل است و موثرترین روش برای کنترل بیماری واکسیناسیون بوده که باید در مناطق اندمیک قبل از شروع فصول بارانی بهصورت سالیانه تکرار شود.
عدم آمار دقیق تلفات به علت صعبالعبور بودن و پوشش مناطق کوهستانی از برف
حسینعلی ابراهیمی کارنامی مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در گفتوگو با خبرنگار
بلاغ در خصوص آخرین وضعیت این بیماری در حیات وحش استان اظهار کرد:
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک هنوز در استان مازندران متوقف نشده است و هنوز هم شاهد تلفات در حیات وحش استان هستیم.
وی افزود: همکاران ما بهطور مرتب در حال پالایش و جمعآوری تلفات هستند اما هنوز متاسفانه متوقف نشده است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران خاطرنشان کرد: این بیماری در جنوب شهرستان چالوس و کلاردشت متمرکز است و خوشبختانه در هیچ نقطه دیگر از استان، گزارش نشده است.
این مسئول ادامه داد: البته به دلیل کوهستانی بودن محل زندگی کل و بزها و بهویژه پوشیده بودن این مناطق از برف، به دلیل مستور شدن لاشهها در زیر برف و صعبالعبور بودن مناطق کوهستانی، به یقین نمیتوان در خصوص تعداد واقعی تلفات و کاهش سرعت تلفات، اظهار نظر کرد.
تعداد تلفات طاعون در مازندران از 186 رأس گذشت
ابراهیمی کارنامی با اشاره به کاهش یافتن تلفات طی ماههای اخیر، تاکید کرد: تاکنون در اثر این بیماری، تعداد 186 رأس کل و بز وحشی در حیات وحش استان، تلف شدهاند.
وی اعلام کرد: تنها راه مقابله با این بیماری، قطع کردن چرخه این بیماری است و خوشبختانه با مشارکت دامپزشکی، ارتباط دامهای حیات وحش با دامهای اهلی را قطع کردهایم و این امر یکی از راهکارهای فوری برای کاهش تلفات است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران عنوان کرد: البته برای راهکارهای دیگر ممکن نیز دامپزشکی در حال مطالعه و پیگیری است تا ببینیم آیا میشود در حیات وحش نیز راه درمانی را دید یا خیر.
تاکنون درمانی برای کنترل این بیماری در حیات وحش شناخته نشده است
ابراهیمی کارنامی گفت: تاکنون هیچ راه درمانی برای درمان این بیماری در حیات وحش، پیشنهاد نشده است و باید مراقیت کنیم تا این چرخه تا حد امکان محدود باشد.
وی متذکر شد: سردتر شدن هوا دلیلی بر گسترش این بیماری نیست و بلکه با سردتر شدن هوا باید این بیماری کنترل شود، ولی امسال متاسفانه علیرغم دمای پایین دما تاکنون این بیماری کنترل نشده است، در حالیکه در گذشته تجربه نشان داده بود که با سردی هوا این بیماری در حیات وحش کنترل میشده است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران یادآور شد: این بیماری فعلا در غرب استان تداوم دارد و چیزی نیست که بشود با مداخله در طبیعت، جلوی آن را گرفت یا درمان کرد و باید با توجه به اینکه فعلا این ویروس در محیط است باید مراقبتهای جدی برای عدم سرایت آن به دامهای اهلی صورت گیرد.
گفتنی است
از مهرماه امسال، بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در مرز مشترک مازندران با طالقان از استان البرز مشاهده شده است و کماکان هم در بخش غربی استان با شدت و ضعف وجود دارد.
تاکنون موردی از بوتولیسم گزارش نشده است
ابراهیمی کارنامی در پاسخ به این سوال خبرنگار
بلاغ که آیا تاکنون موردی از مرگ پرندگان مهاجر به دلیلی بوتولیسم در تالابهای استان گزارش شده است یا خیر؛ اعلام کرد: خوشبختانه تا این لحظه گزارشی از بوتولیسم و مرگ مشکوک پرندگان در میانکاله نداشتیم.
شایان ذکر است طی دو سال متمادی 98 و 99 بیش از 80 هزار قطعه از پرندگان مهاجر در مازندران به علت سم بوتولیسم تلف شدند.
انتهای پیام/