به گزارش بلاغ، 25 آذر، روز پژوهش و آغاز گرامیداشت پژوهش، روز بازگشایی مدرسه استعدادهای ناشناخته و رونمایی از نهضت نوآوری در عرصه علم و فناوری است که به اعتبار و قداست استقلال تدریجی کشور، باید به استقبالش بشتابیم و گرم تر از همیشه آن را در آغوش گرم خود بفشاریم و بدانیم که استقبال از پژوهش، استقبال از فصل رویش و پرورش استعدادها و بکارگیری هوشمند نخبگان در هدف مقدسی است که قطعاً خروجی آن، ابرقدرتی واقعی یک ملت در عصری است که برتری نظامی و ابرقدرتی متکی بر سلاحهای مدرن، کارآیی خود را از دست داده است!
آرامش نهایی جامعه در گرو آرایش علمی کشور و منبعث از میزان و چگونگی سرمایه گذاری و رویکرد عمومی به پدیده ای موسوم به پژوهش است که زیربنای توسعه و پیشرفت در تمامی جوامع مدرن بشری است و اگر حاکمیتی قادر به به استیلای فرهنگ پژوهش در جامعه خود نباشد، قطعاً آن جامعه، جامعه ای مولّد نبوده و قربانی فرهنگ و عارضه ای بنام مصرف و مصرف زدگی است که انتهای آن تثبیت وابستگی کهنه ای است که استکبار جهانی، بر آن موج سواری می کند.
پژوهش، ضامن تعالی مستمر و نوشدن پی در پی نظام آموزشی و سایر نظام های همگانی و تخصصی در عرصه های صنعتی، فرهنگی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی، علمی و غیره است که اولاً مانع تکرار و یکنواختی و ثانیاً عامل خلاقیت و ابتکار خواهد بود و رویکرد به پژوهش، رویکرد لایه های پنهان و نامکشوفی است که می توان آنها را معادن نیک بختی ملت ها به شمار آورد.
امروزه دانشگاه‌ها، مدارس، مؤسسات دانش بنیان و پارک های علم و فناوری، پرچم‌داران نهضت پژوهش در کشورند و علاوه بر کار پژوهشی، پیشتاز تربیت نسل پژوهشگر و نیز ترویج فرهنگ تحقیق و پژوهش در جامعه و نظامات متعدد درون جامعه اند و این اتفاق میمون و مبارکی است که با هر نگاهی قابل تقدیر و ستایش است.
بکارگیری اساتید و نخبگان برای توسعه پژوهش، جلوگیری از فرار مغزها و یا همان مهاجرت نخبگان است که متأسفانه قریب به یک قرن است که کشور ما و سایر کشورهای جهان سوم را می آزارد و برترین استعدادها مجبور می شوند در چارچوب نظام فراخوانی غرب، به خدمت نظامات پژوهشی نظام سلطه در آمده و عمرشان را مصروف فعالیت در قالب های بکارگیری آنها نمایند و هرگز نتوانند به جامعه، ملت و کشور خودشان خدمت نمایند و تنها افتخارشان به ایران، یدک کشیدن واژه تلخ ایرانی الاصل بودن است که بلافاصله در واژه شهروند امریکایی و غیره محو می شود!
بودجه ریزی، ارزش گذاری، بسترسازی و فرهنگ شدن پژوهش در جامعه با زمینه سازی های رسانه ای، منجر به فرهیختگی یک جامعه و مقاوم سازی همه جانبه یک ملت در برابر فشارها، تهدیدها، تحریم ها، تخریب ها، تحقیرها و تلبیس هایی خواهد شد که آفت استقلال و عزت و حکمت اند و طبعاً خوشایند ملت انقلابی ما که امروز، علم استقلال و مبارزه با وابستگی را در جهان بلند کرده، نخواهد بود.
در پایان ضمن تبریک مجدد این مناسبت ارزشمند به همه پژوهشگران، مخصوصاً پژوهشگران نمونه استانی و کشوری، تأکید می کنم که تغییر اولویت رویکرد دانشگاه‌ها از آموزش به پژوهش و پژوهش محورکردن نظام آموزشی، اتفاق آرمانی و بلندی است که همه ما در همایش های علمی و سازمان‌های دانش بنیان و همه مراکز علمی و پژوهش باید برای تحقق آن تلاش و همت مضاعف نشان دهیم.
آرامش نهایی جامعه در گرو آرایش علمی کشور و منبعث از میزان و چگونگی سرمایه گذاری و رویکرد عمومی به پدیده ای موسوم به پژوهش است که زیربنای توسعه و پیشرفت در تمامی جوامع مدرن بشری است و اگر حاکمیتی قادر به به استیلای فرهنگ پژوهش در جامعه خود نباشد، قطعاً آن جامعه، جامعه ای مولّد نبوده و قربانی فرهنگ و عارضه ای بنام مصرف و مصرف زدگی است که انتهای آن تثبیت وابستگی کهنه ای است که استکبار جهانی، بر آن موج سواری می کند.
پژوهش، ضامن تعالی مستمر و نوشدن پی در پی نظام آموزشی و سایر نظام های همگانی و تخصصی در عرصه های صنعتی، فرهنگی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی، علمی و غیره است که اولاً مانع تکرار و یکنواختی و ثانیاً عامل خلاقیت و ابتکار خواهد بود و رویکرد به پژوهش، رویکرد لایه های پنهان و نامکشوفی است که می توان آنها را معادن نیک بختی ملت ها به شمار آورد.
امروزه دانشگاه‌ها، مدارس، مؤسسات دانش بنیان و پارک های علم و فناوری، پرچم‌داران نهضت پژوهش در کشورند و علاوه بر کار پژوهشی، پیشتاز تربیت نسل پژوهشگر و نیز ترویج فرهنگ تحقیق و پژوهش در جامعه و نظامات متعدد درون جامعه اند و این اتفاق میمون و مبارکی است که با هر نگاهی قابل تقدیر و ستایش است.
بکارگیری اساتید و نخبگان برای توسعه پژوهش، جلوگیری از فرار مغزها و یا همان مهاجرت نخبگان است که متأسفانه قریب به یک قرن است که کشور ما و سایر کشورهای جهان سوم را می آزارد و برترین استعدادها مجبور می شوند در چارچوب نظام فراخوانی غرب، به خدمت نظامات پژوهشی نظام سلطه در آمده و عمرشان را مصروف فعالیت در قالب های بکارگیری آنها نمایند و هرگز نتوانند به جامعه، ملت و کشور خودشان خدمت نمایند و تنها افتخارشان به ایران، یدک کشیدن واژه تلخ ایرانی الاصل بودن است که بلافاصله در واژه شهروند امریکایی و غیره محو می شود!
بودجه ریزی، ارزش گذاری، بسترسازی و فرهنگ شدن پژوهش در جامعه با زمینه سازی های رسانه ای، منجر به فرهیختگی یک جامعه و مقاوم سازی همه جانبه یک ملت در برابر فشارها، تهدیدها، تحریم ها، تخریب ها، تحقیرها و تلبیس هایی خواهد شد که آفت استقلال و عزت و حکمت اند و طبعاً خوشایند ملت انقلابی ما که امروز، علم استقلال و مبارزه با وابستگی را در جهان بلند کرده، نخواهد بود.
در پایان ضمن تبریک مجدد این مناسبت ارزشمند به همه پژوهشگران، مخصوصاً پژوهشگران نمونه استانی و کشوری، تأکید می کنم که تغییر اولویت رویکرد دانشگاه‌ها از آموزش به پژوهش و پژوهش محورکردن نظام آموزشی، اتفاق آرمانی و بلندی است که همه ما در همایش های علمی و سازمان‌های دانش بنیان و همه مراکز علمی و پژوهش باید برای تحقق آن تلاش و همت مضاعف نشان دهیم.
