برای گلوی نازکی که فقط یک قطره آب میخواست

بلاغ-تاریخ باز تکرار می شود. تکراری هربار تازه تر . بازهم قصه ی لالایی رباب و اشک های علی اصغر. بازهم بی تابی علی اصغر برای قطره ای آب. بازهم شرمندگی اباعبدالله برای تشنگی بچه ها و نیامدن عباس بن علی.
این روزها آب که میخوری دوجرعه بنوش، یک جرعه برای امام حسین و اصحابش و یک جرعه برای علی اصغر شیرخوار، آخر حساب علی اصغر از همه اهل بیت امام جداست.
او فقط شش ماه داشت. نوزادی که نه تاب تشنگی دارد نه می داند لب تشنه جان دادن یعنی چه. چه حزن سنگینی دارد زمین. امروز وقتی دردانه ات را روی دست گرفتی حتما یاد امام حسین بودی که غنچه شش ماهه اش را روی دست گرفت برای جرعه ای آب تاآرام کند عطش نازک گلوی گل را. امروز رباب بر گهواره خالی علی اصغرلالایی می خواند.
لالا لالایی گل پونه ….. قناری بی آب ودونه……خداخودش روزی رسونه….لالا لالایی
خون علی اصغر امروز در آسمان هفتم دوباره زنده خواهد شد و اشک میریزد آسمان تا شاید مرهمی باشد بردل داغ رباب.
باید مادر باشی تاداغ غنچه شش ماهه لب تشنه را بفهمی.
باید پدر باشی تا شرمندگی دربرابر اولاد را بفهمی.
گلوی طفل نازک پوست رباب چقدر طاقت داشت که میزبان تشنه کامی اش تیر سه شاخه بود؟ اگر حرامیان ذره ای، فقط ذره ای آّب به گلوی طفل شیرخوار رباب می رساندند چقدر از آب کم می شد؟ مگر نه اینکه آب مهریه مادر بزرگ علی اصغر بود؟
بخواب کودک شش ماهه رباب. آرام بخواب…
بعد از تو دیگر کسی تشنه نخوابیده است. دیگر کسی منتظر آّب نیست.
رباب منتظر است که برگردی. برگردی از سفرکوتاهی که با پدر رفتی. منتظر است در گهواره دراز بکشی و مادر برایت لالایی بخواند وتو با شیطنت کودکانه ات نازکنی تا نازدانه تر بشوی.
علی اصغر حتما شهادت برای تو تولدی دوباره است، دوباره متولد شدنت مبارک.

السلام علیک علی الطفل رضیع العطشان/ع