بلاغ، پیام های راهبردی اربعین، مافوق تصور و محاسبات مادی است که هرساله جوشش آن جهان را مبهوت می کند، قدرتی که توان آن را دارد بالغ بر 20میلیون (البته تعداد رسمی حضور زائران) انسان مومن و موحد مسلمان و غیرمسلمان را در یک نقطه مکانی و زمانی دور هم، با یک هدف و یک شعار مجتمع سازد که مثال آن در دنیا و در تاریخ دنیا، نظیر و بدیلی ندارد.
بزرگترین گردهمایی مذهبی جهان و کسب رتبه 1 تا 8 گینس
طولانی ترین راهپیمایی جهان
بزرگترین اطعام دهی جهان با 200میلیون وعده غذایی
طولانی ترین نماز جماعت جهان
بزرگترین حجم خدمات داوطلبانه و رایگان ازقبیل: استراحتگاه، تأمین امنیت، ماساژ دست و پا، میان وعده‌های متنوع و نوشیدنی‌ها و میوه‌جات سرشار... .
متکثرترین آئین مذهبی (شیعه، سنی، مسیحی، یهودی، بودایی، زرتشتی)
اَمن ترین نقطه در ناامن ترین نقاط جهان
این قدرت اربعین حسینی است که تازه هنوز در آغاز راه است.
در دعای افتتاح می خوانیم: «مومنان را ه حق شِکوِه وشکایت می کنند که عدد ما کم است و عدد دشمنان و فتنه ها زیاد.» و این قدرت اللهی خون خداست که قدرت راهبردی اربعینی به جریان حق عنایت کرد و می کند که دیگر جای شکوه و شکایت نمی ماند و باید قدر آن را دانست.
تجلّی مردم‌سالاری دینی عاشقانه، نه در پای صندوق های رأی، بلکه با پای پیاده و تاول زده و تحمل زخم و خستگی، خود را به حرم و حریم یار رساندن، چیزی است که دنیای به اصطلاح دموکراتیک، حتی در رویای خود هم نمی دید.
همه اینها بخش کوچکی از دریافت‌های راهبردی اربعین است، لیکن به نظر نگارنده که امسال توفیق تشرف و پیادهروی از ضریح تا ضریح را یافتم، بزرگترین پیام و ظرفیت راهبردی اربعین را در مفهوم مقدس و مظلومی به نام نذر دیدم، مفهومی که در عین حال قداست، می تواند پایه ای از ارکان اقتصاد مقاومتی برای کشورهای اسلامی باشد.
همانطور که ذکرشد در اربعین امسال 200میلیون وعده غذا (منهای میان وعده ها) تدارک دیده شد و نه تنها کمبودی احساس نمی شد، بلکه اضافه هم می آمد.
مومنان در طول مسیر 100کیلومتری از نجف تا کربلا (با احتساب مسیر درون شهری) برای ادای "نذر" به صف شدند و از ماه ها قبل، مکان ها را وجب به وجب ذخیره کردند و موکب ها و خیمه ها را راه‌اندازی کردند تا به عبارت نورانی قرآن: برای گشایش رزق و روزی انفاق کنند.
نذر، یک الزام غیرواجب است که با اراده مومن مسلمان با ایجاد یک تعهد درونی، بینی و بین الله شکل می گیرد و از مقولات صدقات و نفقات مستحبی است که پایه و اساس مانور عظیم حسینی در اربعین را شکل می دهد و تاثیر برجسته ای در تاسیس آن دارد.
نذر، زکات، انفاق، صدقات، خمس و ... ازجمله پایه های پیشنهادی قرآن کریم در حوزه اقتصاد مقاومتی یا اقتصاد برکتی است، اقتصادی که مبتنی بر توصیه و توجه خدا و بازوی مومنان است و نه بازی کافران و شیطان پرستان که همیشه به علاوهی هم بودند.
خداوند به واسطه نذر، زکات و صدقات، گشایشی بدون حساب و کتاب در حوزه اقتصاد فردی و اجتماعی ایجاد می کند.
بنابراین می توان با استفاده از ظرفیت بی نظیر اربعین و ایجاد تحرک و تحریک ملی و امتی، مفهومات مقدسی همچون نذر، زکات، انفاق و صدقات را به عنوان پایه های اقتصاد مقاومتی و اقتصاد برکتی بیش از پیش ترویج کرد.
رمز خواهش و تمنّای صاحبان موکب در طول مسیر حرکت زوار در اربعین حسینی از عزادران برای صرف و میل غذا و خوراک از اموال‌شان، این است که آنها معتقدند، اولاً: «اگر زوّار حسین(ع) از مال اندوخته و نذری آنها نخورد و نیاشامد پس این مال دچار اشکال شرعی است، چرا که زوّار حسین که زوّار خداست به آن گرایش پیدا نکرد.» و ثانیاً: «معتقدند بهترین اره گشایش و برکت رزق و روزی، انفاق است.»
امروز کشور و نظام مقدس ما بیشتر از همه نیاز به تزریق فرهنگ و ظرفیت فرهنگی اقتصاد مقاومتی قرآنی و اربعینی را دارد.
نهادهای مقدسی همچون کمیته امداد امام خمینی(ره) ماموریت های ویژه از ناحیه نظام درخصوص مفهومات مقدسی همچون زکات و نذر (طرح فلاح) دریافت کرده اند و دارند لیکن کافی نیست و باید این عزم و اراده در سطح امت و کلان جامعه پیاده شود تا کشور به تعبیر مقام معظم رهبری، هر وقت خواست شیرهای نفت را ببندد و دشمن را تحریم کند و نان بازوی با برکت خود را بخورد و بیاشامد؛ انشالله.
به امید احیای بسته پیشنهادی قرآن و به امید اقتصاد اربعینی
بزرگترین گردهمایی مذهبی جهان و کسب رتبه 1 تا 8 گینس
طولانی ترین راهپیمایی جهان
بزرگترین اطعام دهی جهان با 200میلیون وعده غذایی
طولانی ترین نماز جماعت جهان
بزرگترین حجم خدمات داوطلبانه و رایگان ازقبیل: استراحتگاه، تأمین امنیت، ماساژ دست و پا، میان وعده‌های متنوع و نوشیدنی‌ها و میوه‌جات سرشار... .
متکثرترین آئین مذهبی (شیعه، سنی، مسیحی، یهودی، بودایی، زرتشتی)
اَمن ترین نقطه در ناامن ترین نقاط جهان
این قدرت اربعین حسینی است که تازه هنوز در آغاز راه است.
در دعای افتتاح می خوانیم: «مومنان را ه حق شِکوِه وشکایت می کنند که عدد ما کم است و عدد دشمنان و فتنه ها زیاد.» و این قدرت اللهی خون خداست که قدرت راهبردی اربعینی به جریان حق عنایت کرد و می کند که دیگر جای شکوه و شکایت نمی ماند و باید قدر آن را دانست.
تجلّی مردم‌سالاری دینی عاشقانه، نه در پای صندوق های رأی، بلکه با پای پیاده و تاول زده و تحمل زخم و خستگی، خود را به حرم و حریم یار رساندن، چیزی است که دنیای به اصطلاح دموکراتیک، حتی در رویای خود هم نمی دید.
همه اینها بخش کوچکی از دریافت‌های راهبردی اربعین است، لیکن به نظر نگارنده که امسال توفیق تشرف و پیادهروی از ضریح تا ضریح را یافتم، بزرگترین پیام و ظرفیت راهبردی اربعین را در مفهوم مقدس و مظلومی به نام نذر دیدم، مفهومی که در عین حال قداست، می تواند پایه ای از ارکان اقتصاد مقاومتی برای کشورهای اسلامی باشد.
همانطور که ذکرشد در اربعین امسال 200میلیون وعده غذا (منهای میان وعده ها) تدارک دیده شد و نه تنها کمبودی احساس نمی شد، بلکه اضافه هم می آمد.
مومنان در طول مسیر 100کیلومتری از نجف تا کربلا (با احتساب مسیر درون شهری) برای ادای "نذر" به صف شدند و از ماه ها قبل، مکان ها را وجب به وجب ذخیره کردند و موکب ها و خیمه ها را راه‌اندازی کردند تا به عبارت نورانی قرآن: برای گشایش رزق و روزی انفاق کنند.
نذر، یک الزام غیرواجب است که با اراده مومن مسلمان با ایجاد یک تعهد درونی، بینی و بین الله شکل می گیرد و از مقولات صدقات و نفقات مستحبی است که پایه و اساس مانور عظیم حسینی در اربعین را شکل می دهد و تاثیر برجسته ای در تاسیس آن دارد.
نذر، زکات، انفاق، صدقات، خمس و ... ازجمله پایه های پیشنهادی قرآن کریم در حوزه اقتصاد مقاومتی یا اقتصاد برکتی است، اقتصادی که مبتنی بر توصیه و توجه خدا و بازوی مومنان است و نه بازی کافران و شیطان پرستان که همیشه به علاوهی هم بودند.
خداوند به واسطه نذر، زکات و صدقات، گشایشی بدون حساب و کتاب در حوزه اقتصاد فردی و اجتماعی ایجاد می کند.
بنابراین می توان با استفاده از ظرفیت بی نظیر اربعین و ایجاد تحرک و تحریک ملی و امتی، مفهومات مقدسی همچون نذر، زکات، انفاق و صدقات را به عنوان پایه های اقتصاد مقاومتی و اقتصاد برکتی بیش از پیش ترویج کرد.
رمز خواهش و تمنّای صاحبان موکب در طول مسیر حرکت زوار در اربعین حسینی از عزادران برای صرف و میل غذا و خوراک از اموال‌شان، این است که آنها معتقدند، اولاً: «اگر زوّار حسین(ع) از مال اندوخته و نذری آنها نخورد و نیاشامد پس این مال دچار اشکال شرعی است، چرا که زوّار حسین که زوّار خداست به آن گرایش پیدا نکرد.» و ثانیاً: «معتقدند بهترین اره گشایش و برکت رزق و روزی، انفاق است.»
امروز کشور و نظام مقدس ما بیشتر از همه نیاز به تزریق فرهنگ و ظرفیت فرهنگی اقتصاد مقاومتی قرآنی و اربعینی را دارد.
نهادهای مقدسی همچون کمیته امداد امام خمینی(ره) ماموریت های ویژه از ناحیه نظام درخصوص مفهومات مقدسی همچون زکات و نذر (طرح فلاح) دریافت کرده اند و دارند لیکن کافی نیست و باید این عزم و اراده در سطح امت و کلان جامعه پیاده شود تا کشور به تعبیر مقام معظم رهبری، هر وقت خواست شیرهای نفت را ببندد و دشمن را تحریم کند و نان بازوی با برکت خود را بخورد و بیاشامد؛ انشالله.
به امید احیای بسته پیشنهادی قرآن و به امید اقتصاد اربعینی
