بلاغ-در این یادداشت سعی شده تا به طور مختصر به این موضوع اشاره شود که چرا تمامی افراد معرفی شده برای تصدی وزارت علوم از فعالان فتنه ۸۸ هستند، در واقع دولت با معرفی این افراد چه اهدافی را دنبال می کند و چرا در بین گزینه های معرفی شده اصولگراها وجود ندارند.
از زمانی که میلی‌منفرد وزیر علوم، تحقیقات و فناوری نخستین وزیر استیضاح شده دولت نام گرفت، تلاش روحانی و مشاورانش برای معرفی گزینه جدید با توجه به سمت و سوی غلطی که در پیش گرفته است به نتیجه نرسیده و بار دیگر با معرفی نفر بعدی(دانش) برای تصدی این پست به نظر می رسد که پالشی جدید بین دولت و مجلس به وجود خواهد آمد.
این طور به نظر می رسد که وزارتخانه را به اصلاح‌طلبان قول داده و آنها هم گزینه هایی را مطرح می کند که شاید باب دل رئیس جمهور هم نباشد اما چون به آنها این وعده را داده است به گزینه های پیشنهادی آنها تن می دهد، در واقع اصلاح طلبان نیز خود می دانند که فرد معرفی شده نمی تواند رای اعتماد مجلس را بدست آورد اما به نوعی با لجبازی سیاسی به دنبال تثبیت عقاید و نظر خود هستند.
اما نکته مهم دیگری که در اینجا لازم است به آن اشاره شود پاسخ به این سوال است که چرا همه افراد معرفی شده برای تصدی این وزارتخانه از اعضای فعال زمان فتنه سال ۸۸ هستند و یا به نوعی در آن نقش داشتند؟
به عقیده نگارنده، این طور به نظر می رسد که پروژه ای که اصلاح طلبان شاید به طور تدریجی و برای عادی سازی افکار عمومی به کار گرفته به نوعی به دنبال تطهیر این افراد است و می خواهند با معرفی آنها و استفاده از اهرم فشار از سد محکم نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی بگذرند و با گرفتن رای اعتماد به نوعی بی نقش بودن خود را در فتنه به مردم و افکار عمومی القا کنند.
از طرف دیگر دولت با کشاندن اذهان به سوی مذاکرات هسته ای و معطوف نمودن عمده فعالیت خود به آن سو، به دنبال عبور پنهان از این معبر سخت است و گزینه های خود را در سکوت معرفی می کند و به دنبال آن است که بی دغدغه به اهداف خود برسد اما آنچه مهم به نظر می رسد هوشیاری و بیداری نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی است که با اقتدار در برابر این تدابیر دولت «تدبیر و امید» قرار گرفته است.
شاید دولتمردان برای معرفی چنین افرادی این است که آنها گزینه اصلی خود را همچنان معرفی نکرده اند و چون می دانند نمایندگان مجلس به گزینه اصلی رای اعتماد نمی دهند، به دنبال تکرار مکررات هستند تا مجلس در شرمندگی نسبت به دولت قرار بگیرد و یا اینکه نمایندگان مردم را خسته کنند و در نهایت به یک فرد رای دهند.
اما آنچه که باید دولتمردان بدانند این است که وزارت علوم جای هر فردی نیست که بتواند آن را اداره کند، فرد معرفی شده علاوه بر بار علمی بسیار بالا، توسعه و پیشرفت جمهوری اسلامی ایران باید از اعتقادات و الزامات اصلی و اساسی آن باشد تا در برابر هر کوتاهی واکنش نشان دهند نه آنکه خود یکی از آغازکنندگان مشکل و معضل آن هم در سطح «فتنه» باشند.
از زمانی که میلی‌منفرد وزیر علوم، تحقیقات و فناوری نخستین وزیر استیضاح شده دولت نام گرفت، تلاش روحانی و مشاورانش برای معرفی گزینه جدید با توجه به سمت و سوی غلطی که در پیش گرفته است به نتیجه نرسیده و بار دیگر با معرفی نفر بعدی(دانش) برای تصدی این پست به نظر می رسد که پالشی جدید بین دولت و مجلس به وجود خواهد آمد.
این طور به نظر می رسد که وزارتخانه را به اصلاح‌طلبان قول داده و آنها هم گزینه هایی را مطرح می کند که شاید باب دل رئیس جمهور هم نباشد اما چون به آنها این وعده را داده است به گزینه های پیشنهادی آنها تن می دهد، در واقع اصلاح طلبان نیز خود می دانند که فرد معرفی شده نمی تواند رای اعتماد مجلس را بدست آورد اما به نوعی با لجبازی سیاسی به دنبال تثبیت عقاید و نظر خود هستند.
اما نکته مهم دیگری که در اینجا لازم است به آن اشاره شود پاسخ به این سوال است که چرا همه افراد معرفی شده برای تصدی این وزارتخانه از اعضای فعال زمان فتنه سال ۸۸ هستند و یا به نوعی در آن نقش داشتند؟
به عقیده نگارنده، این طور به نظر می رسد که پروژه ای که اصلاح طلبان شاید به طور تدریجی و برای عادی سازی افکار عمومی به کار گرفته به نوعی به دنبال تطهیر این افراد است و می خواهند با معرفی آنها و استفاده از اهرم فشار از سد محکم نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی بگذرند و با گرفتن رای اعتماد به نوعی بی نقش بودن خود را در فتنه به مردم و افکار عمومی القا کنند.
از طرف دیگر دولت با کشاندن اذهان به سوی مذاکرات هسته ای و معطوف نمودن عمده فعالیت خود به آن سو، به دنبال عبور پنهان از این معبر سخت است و گزینه های خود را در سکوت معرفی می کند و به دنبال آن است که بی دغدغه به اهداف خود برسد اما آنچه مهم به نظر می رسد هوشیاری و بیداری نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی است که با اقتدار در برابر این تدابیر دولت «تدبیر و امید» قرار گرفته است.
شاید دولتمردان برای معرفی چنین افرادی این است که آنها گزینه اصلی خود را همچنان معرفی نکرده اند و چون می دانند نمایندگان مجلس به گزینه اصلی رای اعتماد نمی دهند، به دنبال تکرار مکررات هستند تا مجلس در شرمندگی نسبت به دولت قرار بگیرد و یا اینکه نمایندگان مردم را خسته کنند و در نهایت به یک فرد رای دهند.
اما آنچه که باید دولتمردان بدانند این است که وزارت علوم جای هر فردی نیست که بتواند آن را اداره کند، فرد معرفی شده علاوه بر بار علمی بسیار بالا، توسعه و پیشرفت جمهوری اسلامی ایران باید از اعتقادات و الزامات اصلی و اساسی آن باشد تا در برابر هر کوتاهی واکنش نشان دهند نه آنکه خود یکی از آغازکنندگان مشکل و معضل آن هم در سطح «فتنه» باشند.
