علت نام‌گذاری خیابانی در ساری به نام 18 دی

به گزارش بلاغ، شاید مردم مرکز استان مازندران کمتر درباره علت نامگذاری خیابان 18 دی شهرشان اطلاع داشته باشند و یا اینکه بدانند چه حوادثی در این روز تاریخی انقلاب افتاد.

یکی از افرادی که در اعتصابات ضد شاه در ساری حضور داشت، حجت‌الاسلام عبدالحمید عبدالاحد بود، این مبارز انقلابی درباره اتفاقات روز 18 دی می‌گوید: حادثه روز 18 دی ساری از 29 آبان 1357 کلید خورد، زمانی که عصر این روز بعد از تظاهرات به منزل آمدم، متوجه شدم که برق منزل ما قطع شده است.

این مبارزه انقلابی گفت: به دلیل حضور در تظاهرات شناسایی شده بودم و چون از قبل نیز مشارکت فعالی در راهپیمایی‎ها داشتم، سوابقم نزد ساواک بود، می‌دانستم به سراغم می‌آیند، بنابراین در همان روز ساواک به منزل ما حمله کرد و بدون هیچ حرفی بنده را به شهربانی انتقال دادند.

وی با اشاره به اینکه ساواک حتی لحظه‎ای به من فرصت پوشیدن لباس روحانیت را نداد، بیان داشت: با وضع وحشیانه‌ای مرا بردند و در محل اداره ساواک با حضور حدود ۵۰ نفر مرا بدون سوال اولیه و تفهیم اتهام با چوب لگد به شدت شکنجه کردند، به نحوی که استخوان‌های دست و سینه و کمرم را شکستند.

عبدالاحد با بیان اینکه در شهربانی حسابی شکنجه شدم، اظهار کرد: پس از شکنجه فراوان بی‌هوش شدم و پس از به هوش آمدن خودم را در کمیته ضدخرابکاری بیمارستان ساواک دیدم و در روز اول دی 57 از زندان آزاد شدم ولی به دلیل جراحات ناشی از شکنجه در بستر بیماری در خانه پدر همسرم بستری بودم.

در ادامه وی به کتابی که در رابطه با حوادث 18 دی منتشر شده است، اشاره می‌کند.

اوج این تظاهرات روز 18 دی ماه 1357 بود، طبق فرمان امام خمینی (ره) که از مردم خواسته بودند این روز را به پاس شهدای مردم قزوین، مشهد، کرمانشاه و … مراسم بگیرند، 18 دی عزای عمومی اعلام شد و سراسر کشور شاهد تظاهرات مردمی بودند.

در سند شماره 670 کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک جلد دوم مربوط به روز شمار استان مازندران در صفحه 454 درباره حوادث روز 18 دی ساری، آمده است: در ساعت 11 روز 18 دی 1357 عده‌ای که تعداد آنها حدود یک‌هزار نفر است از این خیابان به طرف مأمورانی که نگهبان پیکره 66 بودند سنگ پرتاب کردند و به طرف این مجسمه حمله‌ور شدند.

ابتدا مأموران پشت پایه پیکره قرار گرفته و قصد داشتند از تیراندازی به سمت مردم خوداری و آنها را متفرق کنند ولی با توجه به هجوم جمعیت که قصد تخریب و کشتن مأموران را داشتند ناچار به تیراندازی شده و در نتیجه دو نفر کشته و 10 نفر مجروح شدند.

در پاورقی این کتاب نیز به اسامی کشته شدگان نیز اشاره شد و آمده است: برابر آمار رسمی در تظاهرات ساری دو نفر به اسامی عسکر توفیقی و علی عابدین‌پور به شهادت رسیدند ولی بر اساس شاهدان عینی تعداد کشته‌شدگان به بیش از 12 نفر می‌رسد و همچنین بیش از 20 نفر دیگر بر اثر اصابت گلوله و یا ضربات باتوم مجروح شدند.

تیراندازی به سوی مردم هنگامی آغاز شد که تظاهرکنندگان در حالی که شاخه‌های گل به دست داشتند، از میدان 6 بهمن گذشتند و قصد داشتند به سربازان گل بدهند که این مطلب در روزنامه کیهان و در شماره 10608 در صفحه یک به چاپ رسید.

تظاهرات مردم ساری در روز 18 دی در روزنامه آیندگان نیز منتشر شد و در آن به خاک و خون کشیده شدن مردم ساری در این خیابان نیز اشاره شد.