آقای رئیس جمهور! مهم ترین شاخصه عاشورا، حماسه بود نه مذاکره!

به گزارش بلاغ، جناب دکتر روحانی در سفر اخیر خود به زنجان، در موضوعات مختلف سخنانی را مطرح کرد که ایراداتی اساسی در این سخنان وجود دارد، زیرا وی برای توجیه دیپلماسی مذاکره در عرصه بین المللی، درس کربلا و واقعه عاشورا را مذاکره خواند، امری عجیب که نه تنها با واقعیات کربلا همخوانی ندارد بلکه با آموزه های امام حسین(ع) نیز به وضوح در تضاد است.

جناب آقای روحانی در جمع مردم زنجان گفت: درس کربلا درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین است.

وی در اثبات مدعای خود ملاقات امام حسین(ع) با عمر بن سعد در شب تاسوعا را مذاکره امام حسین(ع) با عمربن سعد نامید.

نکته اساسی اوّل در این است که امام حسین(ع) در مقابل حکومت ظالمانه یزید قیام فرمود و بر سر این مسئله، هیچ تسامح را نپذیرفت و هیچ هم مذاکره نکرد، حال اتمام حجت با دشمنان از طریق پند و نصیحت در شب تاسوعا و در صبح عاشورا و...آنهم در میدان مبارزه با هدف اصرار بر هدایت دشمنان و کاهش هزینه و ریزش، نباید تعبیر به مذاکره و تعامل سازنده در چارچوب منطق و موازین! شود چرا که نمی توان از موضع حق به نفع باطل عدول کرد و یا از برخی شقوق حق دست کشید.

در تبیین این امر باید به جملات نورانی امام حسین(ع) رجوع کرد تا مشخص شود رویکرد امام(ع) دقیقاً حماسه محور و مبارزه طلبی است نه مذاکره با شخصی لعین و فاسق همچون یزید!

امام حسین(ع) با تأکید فراوان بر «شهادت»، به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخصه های حماسه آفرینی، می فرمایند: «انی لا اری الموت الا سعاده و الحیوه مع الظالمین الابرما» من مردن را برای خودم سعادت، و زندگی با ستمگران را موجب ملامت می بینم.

همچنین آن حضرت در جایی دیگر فرمود: اولین و بزرگ‌ترین منکر جهان اسلام خود یزید است، کسی که به کتاب خدا توجه نکند و عدالت را به پا ندارد و حقوق جامعه را نپردازد و به آموزه های دین وفادار نباشد، ستمگر است.

لذا رویکرد امام در برابر بزرگترین منکر جهان اسلام، حماسه و مبارزه طلبی است نه به زعم آقای روحانی مذاکره و تعامل سازنده! زیرا مفاسد فراوان یزید مذاکره و تعامل سازنده را بی معنا می سازد، فرمایشات امام تنها انتخاب مرگ و شهادت و اجتناب از پذیرش ذلت را مطرح می سازد.

در تقبیح ادعای مذاکره محوری در کربلا باید گفت حضرت مذاکره با ستمگر را برای کیان جامعه و دین نه تنها مفید نمی دید، بلکه آن را به شدت مضر برشمرد؛ لذا در برابر تهدیدات علیه دین و جامعه مبارزه را برگزید به همین دلیل حضرت درباره یزید در استدلال به این که چرا بیعت نمی کند می فرماید: حیات دینی و معنوی با حاکم ستمگر دیگر جایی ندارد: «علی الاسلام السلام، اذا قد بلیت الأمه براع مثل یزید»، اگر مردم گرفتار حاکمی مانند یزید شوند، پس باید فاتحه اسلام را خواند. لذا کربلا عرصه مبارزه و حماسه است و نه مذاکره یا تعامل سازنده، بنابراین،باید به جناب آقای روحانی عرض کرد زمانی که کیان اسلام آنچنان در معرض نابودی کامل قرار می گیرد که باید فاتحه اسلام را خواند، دیپلماسی مذاکره و تعبیر نادرست تعامل سازنده در این وضعیت بی معناست همانگونه که رفتار و گفتار امام حسین(ع) نیز موید این مدعاست.

لذا گفتار امام هیچ شباهتی به رویکرد مذاکره محور با شخصیتی لعین به نام یزید ندارد، بلکه کاملاً امام، حماسه محور است و در مقابل استکبار کرنش نمی کند. از این رو اشتباه استراتژیک جناب رئیس جمهور در همین نکته نهفته است زیرا به زعم ایشان مذاکره با دولت جنایتکار آمریکا و دیگر قدرت های استکباری با برچسب بازی برد برد می تواند پیشرفت را برای نظام به ارمغان داشته باشد.

در خاتمه باید گفت لزوم تأمل دقت بیشتر در آموزه های کربلا از سوی دکتر روحانی ضروری به نظر می رسد. از این رو شایسته است جناب رئیس محترم جمهور با رجوع مجدد به منابع اصیل عاشورایی و دقت در به کار گیری الفاظ و تعابیر در موضوعات تاریخی، از القاء تفاسیر شخصی درحماسه حسینی اجتناب فرمایند.