گرگها کف می زدند تا یزید وار انقلاب را تشنه شهید کنند

به گزارش بلاغ،حواست هست هنگامی که زنجیر بر دوش و دست بر سینه می کوبی ،گرگ ها کف می زدند تا یزید وار انقلابت را تشنه تشنه شهید کنند چرا که دستان علی را در غدیردیدند.همان دستانی که پیامبر (ص) هنگام رحلتش بالا برد و او را امام نامید .پیامبر(ص) بخوبی میدانست همه ی سران قبایل و بزرگان و اشراف قریش که به زیر چتر اسلام آمده اند و رسوخ ایمان در اعماق مغز و دل این امت و بارور شدن وجدانهای دینی در نفوسی که تا جاهلیت چند سال بیشتر فاصله ندارد ،به زمان طولانی نیازمند است.

از طرفی کینه توزی ها، جهل عمومی توده های قبایل، اشرافیت، خصومت ها و پلیدی های جاهلیت که در پوشش ایمانی خود را نشان داده بود و تنها کسی که میتوانست سرپرست امتی باشد که تنها چند سال از طاغوت فاصله گرفت ؛علی مرد سیاست ،امامی با روح چند بعدی تنها کسی که می توانست تمام مسلمانان جهان را به دور خودش جمع کند.اما بازهم ماجرا به این جا ختم نشد و پیامبراحساس خطر می کرد که آن نفاق داخلی بود.

ابوسفیان ها و معاویه ها که دشمنیشان آشکار و برای مقابله با آنها هراسی نبود؛اما جناح قدرتمند سیاسی که در برابر علی قد علم می کند سعد بن ابی وقاصها ، طلحه و زبیرها و عبدالرحمن بن عوفها است که دل پیامبر(ص)را پریشان خاطر میساخت چرا که ماهیتشان را می شناخت و قبل از انکه کاراز کار بگذرد منتظری را از قائم مقامی عزل کرد و ریاست مجلس را به بهشتی واگذار و اصل پنجم را وارد جریان کرد

.اینجا بود سقیفه روی کار آمد اگر بگوییم سقیفه یعنی بازنگهداشتن علی از خلافت ,درست نیست؛ چرا که حکومت در نظرش از کفش کهنه بی ارزش تر است و برای رسیدن به حکومت، نه علاقه نشان می دهد و نه به هیچ وسیله غیر اخلاقی متوسل می شود .سقیفه یک جریان فکری است ، یعنی فکرعلی پا نگیرد؛ فکرعلی هم بازسازی معالم دین خدا بود .

جناح قدرتمند سیاسی که از اول به ثمر نشاندن انقلاب همراه و یار امام بودند و سابقه طولانیشان در انقلاب زبانزد مردم بود اما خلق و خوی اسلامی نداشتند. به زبان ایمان آورده در حالی که هنوز شرک و نفاق در دلشان لانه کرده بود؛ در برابر علی ایستادند و میخواستند اسلام را به طاغوت برگردانند ؛دوران اشرافیت و تبعیض و فقر توده های عظیم مردمی در یک کلام برای قدرت طلبی و بدست آوردن دنیا شمشیر را از رو کشیدند و در برابر کسی که اهل باج دادن به شیاطین نبود صف کشیدند،لشگر به لشگر تا مردم را فريب بدهند با قرآن روي تبليغات بي بي سي گذاشتن وهزاران تكه ماهواره هاي خارج شده ازسي اِن اِن قلاب! از مال مضايقه نكردند. هدايا و تحفه هاي زيادي براي سران لشكري و كشوري ومراجع ديني فرستادند وبراي اينكه عواطف مردم را به سمت خويش سوق دهند ،پارچه سبز به سر كردند و خود را آل ا... ناميدند.

با اين توهم كه اينجا كوفه و لباس مبدل آنها را فاتح شهر مي كند!جعل احاديث سياسي با مارك عمر! چهار ستون بيوت عظام!!!را آنچنان لرزاند كه به بهانه انتقام خون سي ساله انقلاب مدعي خلافت شدند .

همان هايي که تا زمان پیامبر فرصت و یا موقعیت ابراز وجود نداشتند و پس از رحلت پیامبر این فرصت را یافتند تا خود را نشان دهند؛ چراکه عمروعاصهاي هواخوه دنيا به امارتها و وزارت خانه هاو بانكها اكتفا نمي كردند.ابن زبيرها برروي تخت اتاق فكر لندن !و سران اميه ،با اشاره عایشه! به ملك (تركستان، طبرستان، لرستان، كردستان وفارس )عمرسعد با خطابه ها وابن مرجانه با نامه ها به فراهم آوردن اقدامات ولايتعهدي اسرائيل نابكاردست بكار شدند بهمراه شيخ ساده لوح كه ابوموسي اشعري چندهزار سال است نتوانسته به او بفهماند نرود راه رفته اش را كه مقصد گور سياه است.

حسین علیه السلام برای اینکه سقیفه پا نگیرد به مسلخ رفت ؛وعلی این را دانست چرا که گفت "اگر دشمنان عرصه را برای ما تنگ کنند حادثه عاشورا تکرار می شود".ظهرعاشورا يزيد مست لايعقل با سگانش همانهايي كه كينه بدروفتح المبين ،احد و والفجر هشت را در دل داشتند با دهان هاي با حقد و غضب گشوده شده و دندان هاي با غيظ فشرده شده عليه اسلام و امام و انقلاب وارد ميدان شدند! آن طرف اجتماع بنی صدریون که دامنهایشان را پر از سنگ کرده و روز عاشورا سوت و کف مى‏زنند و بجای الله اکبر مر گ بر اصل ولایت فقیه سرمی دادند ،وعمربن سعدهایی که دستور حمله به خیام را داده و با هلهله و هياهوبه مجالس عزا رحم نکردند وعلم عباس (ع) رابه آتش کشیدند .و اين طرف ابن عباس ها که تنها نظاره گر میدان بودند .همانهایی که منطقشان بازي سياسي و رعايت مصالح نفس خودكه درمعامله هر طرفي شكست بخورد نبايد بند را به اِن قل آب داد تا درهرشرايط و صورتي منافع ومطامع پست سياسي خويش رادرچنگ داشته باشيم.

حال هیچ اصحاب و یاری برای امام باقی نماند تنها نامرد مردمی به نشان نهروانیها به چشم میخوردمگر نه اینکه حفظ جان ولی زمان از همه چیز بالاتر است ودراین میدان صدای هل من ناصر را بچه کارگرها و آن دانشجوی بسیجی شنید که درمقابل دشمنی که برای جو و گندم آماده کشتن امام بود،جانشان را سپری برای دفاع ازولایت ولی خدا کرد ونگذاشت تیری به مولی اصابت کند.