به گزارش خبرنگار بلاغ، یک از معلمان پیش‌دبستانی در رابطه با مشکلاتش نامه‌ای در خطاب به وزیر آموزش و پرورش، اینچنین نوشت:

خدمت وزیر محترم آموزش و پرورش جناب آقای فانی

سلام علیکم!

الان که این نامه را می‌نویسم زمانی است که سعی کردم خونسردی‌ام را حفظ کنم تا چیزی که می‌نویسم براساس حب و بغض شخصی نباشد، صدای من فریاد بسیاری از مربیان پیش‌دبستانی است که سعی دارند خودشان خودشان را باور کنند.

ما معلمان پیش‌دبستانی شاید فرزندان ناخوانده آموزش و پرورش و بهزیستی باشیم، مربیانی که آموزش و پرورش چترش را کامل باز نکرد، چتری نیمه باز که منتظریم با نگاه مهربانانه و قانون‌مدارانه شما گره‌گشایی شود.

6 سال سابقه کار در کنار فرزندان این سرزمین که با دستان کوچک خودشان هر روز امید را به ما هدیه می‌دهند و گفتن این کلمه که خانم معلم دوستت داریم تنها امید آمدن ما به جایی است که نوآموزان آن را مدرسه می‌نامند و ما آن را محل کار.

حقوقی که در این 6 سال از نظام آموزشی دریافت کردم هنوز به 3 میلیون نرسیده است البته امسال فرجی شد و به ماهی 200 هزار تومان رسید.

بیمه ما مربیان پیش‌دبستانی نیم‌بندتر از آن است که بتوانیم اعلام کنیم که بیمه هستیم حدود 15 روز در ماه بیمه هستیم که نگرانی اتفاق افتادن حادثه برای ما در غیر 15 روز بیمه نیز شرایط را حادتر می‌کند.

ما مربیان پیش‌دبستانی اگر به کارمان عشق نداشتیم ابزاری در دست کارفرمایان این بخش نبودیم، به نوعی از عشق و علاقه ما سواستفاده می‌شود.

منشی کارفرمایانی هستیم که باید برای دریافت شهریه نوآموزان نیز اقدام کنیم که این مسئله شأنیت کار ما فرهنگیان که به نوعی همکاران شما محسوب می‌شویم را خدشه‌دار می‌کند.

خبری که این روزها نیز برای ما مربیان که به نوعی فرزندان ناخوانده محسوب می‌شویم، این است که طرح جایگزینی مربیان پیش‌دبستانی را با نیروهای مازاد و بازنشسته در مدارس دولتی و حذف مربیان از این مقطع و تشکیل یک تعاونی دهان به دهان می‌چرخد که این مسئله استرس و نگرانی‌های زیادی را ایجاد کرده و به نوعی این قانونی یعنی به سلامت.

در پایان از شما به‌عنوان یکی از فرزندان این سرزمین تقاضا می‌شود که ضمن بررسی مشکلات و مسائل مطرح‌شده کاری کنید تا این مربیان که به نوعی در چند سال گذشته وجود و علم خود را وقف کودکان و نوآموزان کردند حق آنها ادا شود.