تاریخ انتشارچهارشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ - ۰۰:۲۵
کد مطلب : ۴۱۵۱۳۰
انسان با دو بعد جسم و روح، محل تاثیر و تاثر الام هریک بر دیگر از ابعاد خود است. در مبارزه با کرونا آنهم در ایران اسلامی، باید به معنویت و پیوست فرهنگی مبارزه با کرونا بیشتر توجه شود تا سرعت و قاطعیت پیروزی کم‌هزینه‌تر شود.
۰
plusresetminus
صاحب‌نظران غربی شگفت‌زده از قدرت درمانی دعا/ لزوم ارائه الگوی پیوست فرهنگی برای مبارزه با کرونا
به گزارش بلاغ، اگر در مبارزه با کووید19 (کرونا) کشورهای مختلف روش واحد درمان با دارو را مشترکاً تجربه می‌کنند، ایران اسلامی علاوه بر روش آنان از امتیاز اعتقادی و ایمانی مردم خود نسبت به آموزه‌های دینی، که التجاء به ادعیه و توسل به امامان معصوم علیهم‌السلام است، نیز سود می‌جوید که این روش توأمانی، نافذتر و پرسودتر است؛ چراکه ضمن تسریع درمان، با از بین رفتن بیماری، ارتباط ایمانی جامعه با منابع الهی تقویت شده و این تاثیر، در همه مناسبات فردی و اجتماعی جامعه پیشران محبت و مودت و تعاون اجتماعی خواهد بود و سرمایه‌ای است که فناناپذیر می‌باشد.

سلامت انسان‌ها مرهون چه عواملی است؟

 انسان موجودی دوبعدی بوده و هم جسم و هم روح او ممکن است بیمار شود، از همین‌رو باید توجه کرد که مشکلات جسمی می‌تواند باعث مشکلات روحی افراد شود.  معنویت و باورمندی به ماورا در انسان می‌تواند باعث ایجاد امید در افراد شود؛ همچنین امید نیز می‌تواند باعث نشاط افراد شده و آنها را از مشکلات روانی و ناراحتی‌ها و استرس‌ها نجات دهد.

وقتی انسانی در آرامش کامل باشد و هیچ مشکلی در سلامت روان نداشته باشد، آسیب‌هایی که به جسم او وارد می‌شود نیز به زودی التیام می‌یابد.

بسیاری از دانشمندان معاصر غربی بر این باورند که، یکی از اساسی‌ترین نیازهای انسان معاصر، نیاز به دین و ارزش‌های معنوی است. زیرا ایمان به خدا نوعی قدرت معنوی به انسان می‌بخشد که او را در تحمل سختی‌ها کمک می‌کند و نگرانی و اضطراب را دور می‌سازد و قرائت دعا می‌تواند به عنوان یک نوع درمان تسکینی، محرکی برای ایجاد پاسخ‌های فیزیولوژیک و سایکولوژیک در بیمار باشد.
معنویت و دعا موجب پیشرفت روح و سلامت روان می گردد.

معنویت و دین در مواجهه با حوادث تلخ و غیر قابل پیش بینی زندگی به انسان کمک قابل توجهی می‌کنند. افسردگی حاد، اضطراب، تنش و استرس از بیماری های روانی دوران معاصر است که ساختار وحدت یافته شخصیت انسان را از بین می برند و قدرت سازگاری فرد را در رابطه باخود، جامعه، محیط و خداوند را بسیار کاهش می دهند و موجب اختلال در ساختار تفکر و رفتار و عواطف می گردند.

دین و دعا موجب ارامش و استرس‌زدایی می‌شوند
امروزه این امر بدیهی است که بیماری‌ها ناشی از استرس و افسردگی است چنانچه استرس می‌تواند در بروز سرطان و بسیاری از بیماری‌ها موثر باشد. تنها چیزی که می‌تواند استرس انسان را کاهش دهد، اعتقاد به خداوندمتعال و ارتباط با فرستادگان خداوند است که این مهم می‌تواند راهگشای سلامت روان و در نتیجه سلامت جسم باشد. خداوند در آیات خود می‌فرماید: دوستان من نه غمگین می‌شوند و نه نگران و همین موضوع می‌تواند بیانگر این باشد که افسردگی در میان مومنان راستین باید به میزان زیادی، کم باشد.

ناتوانی انسان در برابر عوامل طبیعی مانند سیل، زلزله، بیماری و ناتوانی در برابر دشمنان، یکی از عوامل نگرانی و استرس به شمار می‌آید. بدین ترتیب همة عواملی که قابل احصاء است، در یک چیز با هم مشترک‌اند و آن، ضعف باورهای دینی و فراموشی یاد خداست. در مقابل، تنها راه پیشگیری از تشویش خاطر و رسیدن به آرامش و سلامت روان، برقراری رابطه با قدرت مطلق هستی است. انسان، تنها در پناه خدا و با ياد و نام او به آرامش و اطمینان می‌رسد و از دام نگرانی و ناآرامی می‌رهد. «ألا بذکر الله تطمئنّ القلوب؛ بدانید و آگاه باشید که یاد خدا و ذکر او باعث آرامش دل‌هاست».

یکی از مصداق‌های برجستة ذکر خدا، دعاست. اگر انسان با خدا ارتباط داشته باشد و در هر شرایطی، از جمله موقعیّت‌های دشوار زندگی، مانند بیماری، فقر و مشکلات اقتصادی تنها از خداوند کمک بخواهد، هرگز به سرآسیمگی و ناچاری گرفتار نمی‌شود.

دعا، اعتقادی مشترک بین همه ادیان
دعا کردن در بین تمام ادیان و مکاتب بشری وجود داشته است به طوریکه تمام مکاتب و نحله‌های بشری در اموری مانند بیماری و گرفتاری‌ها از آن استفاده می‌کردند، اما بعد از انقلاب صنعتی و ورود تکنولوژی به زندگی بشر تا حدی تأثیر دعا کم رنگ‌تر دیده شد و تا جایی رسید که تأثیر دعا در سلامتی و مسائل فیزیکی را منکر شدند.

اما در سال‌های اخیر دوباره دانشمندان بر این اعتقاد مهر تأیید زده‌اند که تأثیر دعا در سلامتی و بیماری‌ها بسیار زیاد است. به طوری که برای اثبات این ادعا پژوهشگاه‌ها و مراکز خاصی را به خاطر این مسأله تأسیس کرده‌اند.

نکته جالب این است که هرروزه این دانشمندان به دستورات اسلام در رابطه با دعادرمانی و تأثیرات آن مهر تأیید زده و باعث شگفتی بسیاری از صاحب نظران غربی شده‌اند.

دعا نقش اساسی در تغییر رفتار و درمان بیماری‌های جسمی و روحی افراد دارد. دعا در بهبودی افراد بیمار نقش تعیین‌کننده‌ای را ایفاء می‌کند ولی این به معنای این نیست که طب و دارو در درمان بیمار بی‌اهمیت است.

سلامت معنوی و نقش دعا در سلامت جامعه بسیار موثر است چرا که افرادی که رابطه بهتری با خدا و اعتقاد قلبی و ایمان قوی‌تر دارند در مقابل مشکلات و حتی بروز بیماری‌ها بسیار قوی‌تر عمل می‌کنند همچنین سلامت معنوی افراد جامعه موجب عمر طولانی تر و سلامت روان پایدارتر می‌شود.

دعا سیستم ایمنی بدن را قوی می‌کند چرا که دعا موجب افزایش انرژی مثبت و دفع انرژی منفی می‌شود, در نتیجه سیستم دفاعی بدن تقویت می‌شود.

قدرت درمانی دعا:
 با آن که هیچ کس  به طور قطع  نمی‌تواند  ثابت  کند دعا  بیماری‌ها  را درمان می‌کند پزشکان  بسیاری  نمونه هایی از بهبودی‌ها را ذکر می کنند که نمی‌توانند دلیل دیگری برای آنها پیدا کنند.تنها چیزی که می دانیم  این است  که دعا و معنویت می تواند  باعث  کاهش  استرس  و بالابردن  قدرت  سیستم ایمنی  شود.

طی  تحقیقی که در سال 1997 توسط دکتر داروساز هارولد  جی کواینگ  پروفسور روانپزشکی  و علوم رفتاری مرکز پزشکی دانشگاه داک بر روی سالمندان  انجام شد، افرادی  که به طور مکرر در مراسم مذهبی شرکت کردند نسبت به کسانی که در مراسم مذهبی شرکت نمی‌کنند علائم سیستم  ایمنی سالم‌تری بروز می‌دهند. در مطالعه‌ای  که در  سال  1998 بر روی  چهار  هزار نفر بزرگسال انجام شد مشخص شد آن دسته از کسانی که روزانه دعا می‌کردند و به طور هفتگی  در مراسم مذهبی شرکت می‌کردند نسبت به  کسانی که دعا نمی‌کردند و یا به مراسم مذهبی نمی‌رفتند،چهل درصد کمتر به تنش‌های شدید دچار می‌شدند.

در تحقیقی که در سال 2004  در دانشگاه  آیوا انجام شد ارتباط  بین حضور در مراکز مذهبی با زندگی طولانی‌تر مشخص شد.

در  تحقیقی که در سال  2001 روی زنان دارای سرطان سینه گسترده انجام شد ، " اس .ای.سفتون"  دستیار پروفسور  روانپزشکی  دانشگاه لوییزویل دانشکده دارو ، دریافت  زنانی  که میزان معنویت  در آنها بالا بود پخش  گلبول‌های سفید خون  و شمارش کلی لمفوسیت‌های  این افراد به بالاترین  حد می‌رسید، همین‌طور نسبت  به کسانی که معنویت در آنها وجود نداشت، سیستم  ایمنی  قوی‌تر داشتند.

در سال 2002 تحقیقی که از بیماران  ایدزی گرفته شد، مشخص شد که بیماران معنوی‌تر، سطح  هورمون استرس (کورتیزول ) کمتری دارند و تکرار دعا با عمر طولانی کاملا ًدر ارتباط  است.

دکتر کارل، نویسنده، پزشک، جراح و زیست شناس معروف فرانسوى و دارندة جایزه نوبل مى‌گوید: دعا و نماز قوى‌ترین نیرویى است که انسان مى‌تواند تولید کند. در حرفه پزشکى خود من مردانى را دیده‌ام که پس از آن که تمام معالجات در حال آنان مؤثر واقع نشده بود، به نیروى دعا و عبادت از بیمارى و مالیخولیا رهایى یافتند.

نگاهی گذرا بر منابع اسلامی در مورد دعا
اهمیت ذعا در آیات متعدد قرآن کربم بگونه‌ای ارجمند است که جایگاه و منزلت انسان در نزد خداوند را به اندازۀ دعا کردن انسان ذکر می‌کند.
 در منابع روایی‌ مان نیز به تواتر این تاثیر در کلام امامان شیعه آمده چنانکه امام صادق (ع) مى‌فرماید: بر تو باد به دعا کردن که داروى هر دردى است.

امام رضا (ع) نیز می‌فرماید: از پدر بزرگوارم (ع) شنیدم که می‌فرمود: «به راستی که دعا در مقابل بلا و گرفتاری می‌ایستد، و آن دو (یعنی دعا و بلا) تا روز قبامت قرین هم هستند».

از مجموع روایاتی که دربارۀ سلامتی بدن و شفاء از بیماری‌ها در منابع شیعه آمده می‌توان به این نتیجه رسید که مکمل اساسی دارو و درمان‌های پزشکی، داروئی که برای هر درد، بیماری و بلایی تأثیر دارد همان دعا کردن است .

به خاطر همین تأثیر زیاد و عجیب در دعا کردن که باعث سلامتی و شفاء از بیماری می شود و تأکید فراوان آن در دستورات دینی برای دعا کردن و همچنین انواع مباحث در این زمینه نیاز است که هر کدام از موضوعات آن به صورت مقاله و کتاب تدوین گردد.

اسلام که معتقد است دعا در سلامتی و شفا تأثیر دارد، باید برای هر بیماری دعای خاص خودش را ارائه کند و همین کار را انجام داده است و از طریق امامان (ع) به ما رسیده است، که بیان هر بیماری و نوع دعای آن در این نوشتار نمی‌گنجد و علاقمندان به این موضوع می‌توانند با اندک تحقیق به تک تک موارد آن آگاهی یابند.

دعا در کلام امامین انقلاب
بنیانگذار انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری، که هر دو از مراجع دینی و تربیت‌شدگان مکتب ائمه معصومین صلوات‌الله علیهم اجمعین هستند، مکرر از تاثیر جدی و مشهود و انکارناپذیر ذعا در بهبود بیماری و رفع و دفع بلایا اظهارات مستند داشته‌اند که در اینجا تنها به یک مورد آن اشاره می‌شود.

امام خمینی (ره) در رفع شبهه‌اى که در مورد دعا طرح شده بود فرمود: هیچ منافاتى بین به کار بستن اسباب طبیعت و رفتن پیش اطبا و کارمندان این جریانِ محکم طبیعت، با توسل به خداى عالم و طبیعت نیست، زیرا که جریان طبیعت نیز از مظاهر قدرت حق تعالى است و خدا است که به هر دارویى خاصیتى داده است. مگر آثارى که در داروى داروخانه‌ها مى بینیم، از خودِ آن‌ها است. این آثارى است که خداى قادر عالم به این دارو‌ها داده است.

رهبرانقلاب: شما ذکر خدا بگویید، خدای متعال هم بر شما صلوات میفرستد، به شما درود میگوید؛ هم خود ذات اقدس الهی، هم ملائکه‌ی او به شما مؤمنین درود میگویند.

‌‌و بدانیم که ذکر خدا، یاد خدا راهنما است، راه‌گشا است، دست‌گیر است، میتواند ما را قادر بر گره‌گشایی کند؛ گره زیاد داریم و دست قدرت و پنجه‌ی تواناییِ خود ما انسانها است که باید این گره‌ها را باز کند امّا این قدرت را، این توانایی را خدا به ما میدهد.
‌‌ذکر خدا به ما کمک میکند که بتوانیم بن‌بست‌ها را باز کنیم و راه‌ها را بگشاییم". ۹۵/۰۲/۰۸

و اما، کرونا
در موضوع کرونا، کشور با تدبیر دولت یکپارچه متاثر از این اپیدمی به پای مهار و ریشه‌کنی کرونا آمده، بگونه‌ای‌که تمام شبکه‌های رسانه ملی در تمام اوقات شبانه‌روز بر محور کرونا برنامه تهیه و پخش می‌کند.

کشور تا حدود زیادی تعطیل این اپیدمی شده و همه فکر و ذهن ایرانیان را مشحون از فضای کرونایی ساخته‌اند و ایران روزانه بابت این پدیده مهاجم چند صد میلیارد تومان هزینه می‌پردازد و هرگونه اجتماع جامعه از مسجد و اماکن زیارتی گرفته تا سوگ و سرور مردم تعطیل شده و رسانه ملی با شبکه‌های پرشمارش هم آنقدر از کرونا می‌گوید که برای مردم حساسیت برانگیز شده است.

اینکه همه توش و توان کشور برای مهار و ریشه‌کنی این مهمان ناخوانده پای کار آمده، اقدام ضروری و قابل تحسین است و باید به همه خادمان و فعالان این حوزه بویژه مجموعه درمانی و تشخیصی خدا قوت گفت و برای همه آنها بهترین پاداش را از خداوند مسئلت برد، اما پیوست فرهنگی که باید کرونا را در کنار همه تلاش‌های درمانی به زانو در آورد، چرا هیچ مورد توجه دولت و رسانه ملی قرار نمی‌گیرد؟!.

در گذشته‌های نه چندان دور این سرزمین، هرگاه طاعون، حصبه، وبا و...، می‌‌آمد و تلفات انسانی فراوان بجا می‌گذارد، مردم با التجاء به مشاهده شریفه و اماکن مقدسه و توسب یه دعا و ائمه طاهرین علیه‌السلام موفق می‌شدند با بازسازی خود بر بیماری اپیدمیک غلبه کنند و آن پیوند پس از رفع آن پدیده هم می‌توانست آثار فوق‌العاده تربیتی در جامعه از خود بجا بگذارد.

پیشنهاد می‌شود ضمن توجه جدی به سازوکارهای مادی در مقابله با کرونا و هر پدیده دیگر، دولت، رسانه ملی و همه نخبگان جامعه اهتمام ویژه‌ای در تقویت و تحکیم پیوند معنوی مردم با منابع ایمانی را در طراحی برنامه‌های متعدد و متنوع بعمل آورند تا با پرداخت هزینه حداقلی، تهدید کرونا و هر پدیده دیگر را تبدیل به فرصت رشد معنوی و تعالی ایمانی و اخلاقی جامعه کنند.

انتهای پیام/
 
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما