به گزارش بلاغ، هفته وحدت بنابر اختلاف مورخان در تاریخ دقیق میلاد خاتم‌الانبیاء حضرت محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله وسلم با ابتکار بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره)، با تبرک‌جویی از وجود مقدس رسول گرامی اسلام(ص)، فرصتی را خلق کرد تا اختلاف‌های تحمیلی دشمنان به مسلمانان به وحدت بر محور نبی مکرم اسلام(ص) تبدیل شود تا امکان مفاهمه صمیمانه برای اجرای تعالیم و سیره آن حضرت در میان مسلمانان بوجود آید؛ چراکه به‌فرموده قرآن "لقد کان لکم فی رسول‌الله اسوه حسنه" (مسلّماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند.)"سوره مبارکه الأحزاب آیه21".

پیامبری در اوج مهربانی و صفات برجسته الهی
قرآن کریم متقن ترین و بهترین کتاب در معرفی و شناساندن پیامبر اعظم ـ صلی الله علیه و آله ـ است؛ زیرا این کتاب کلام وحی و سخن خداوند متعال است و از جهت حقانیت و درستی مطالب، معتبرترین کتاب به شمار می رود. خداوند متعال، در قرآن کریم، در آیات متعددی درباره پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ سخن گفته است.

در قرآن کریم، اوصاف فراوانی برای پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ ذکر شده است که به بخشی از آنها با ذکر آیه ها اشاره می کنیم:

1. شاهد(گواه)، مبشر(بشارت دهنده)، نذیر(انذار دهنده)، داعی الی الله (دعوت کننده به سوی خدا)، سراج منیر(چراغ روشنایی دهنده).
این اوصاف والا و پرمنزلت در آمده است:
«یا اَیُّهااْلْنَّبیُ اِنّا اَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً* وَ داعیاً اِلَی اللّهِ بِاِذْنِهِ وَ سِراجاً وَ مُنیراً»

2. رئوف و رحیم
این دو صفت به همراه دو ویژگی از ویژگی های اخلاقی پیامبر رحمت حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ چنین بیان شده است:
«لَقَدْ جاءَکُمْ رَسولٌ مِنْ اَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلیْکُمْ بِاْلْمُؤمِنینْ رَئوفٌ رَحیمٌ»
«رسولی از خود شما به سوی‌تان آمد که رنج های شما بر او سخت است و اصرار به هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.»

در این آیه کریمه، علاوه بر دو صفت «رئوف» و «رحیم» به دو ویژگی اخلاقی پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ اشاره شده است. ویژگی نخست این است که پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ آن قدر خیرخواه و همدرد و دوستدار مردم بود که از رنج‌هایی که به مردم می رسید آزرده خاطر می شد، به طوری که برای او سخت بود که ببیند به کسی رنج و سختی برسد.

ویژگی دوم، دلسوزی آن حضرت است. حضرت دوست نمی دارد که حتی یک نفر از انسان‌ها در مسیر هدایت نباشد. از این رو، این دلسوزی آن چنان است که خداوند، از اصرار حضرت در هدایت مردم، به «حریص علیکم» تعبیر کرده است. چنان که خداوند در سوره مبارکه کهف در در این باره خطاب به پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید:
« فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی ءاثرِهِمْ اِنْ لَمْ تُؤْمِنواْ بِهذا اْلْحَدیثْ أَسِفا»
«گویی ـ اگر آنها به این گفتار ایمان نیاورند ـ می خواهی خود را از غم و اندوه به جهت اعمال آنها، هلاک کنی.»


 مقام «خلق عظیم»
خداوند، پیامبر خود را به عظمت اخلاقی داشتن می ستاید:
«وَ اُنَّکَ لَعلَی خُلِقٍ عَظیمٍ»
خداوند با جمله اسمیه و تأکید می فرماید: «تو دارای اخلاق عظیمی هستی». وقتی خدای سبحان از چیزی به عظمت یاد کند، معلوم می شود که آن چیز از عظمت فوق العاده ای برخوردار است، چون او هر چیزی را به «عظمت» نمی ستاید، بسیاری از موارد را با صفت «ضعف» یا «قلت» یاد می کند. سراسر دنیا را اندک می شمارد:« مَتاع الدُّنْیا قَلیل» و از دسیسه های شیطان به عنوان «اِنَّ کَیْدَ الشَّیْطانَ کانَ ضَعیفاً» سخن می گوید؛ اما وقتی از خلق رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ نام می برد می فرماید:
«ای پیامبر! تو واجد همه ملکات نفسانی در حد أعلی هستی.»

 مقام «رأفت و رحمت»
رحمت و رأفت، صفت فعل حق است و هر صفت فعل را از مقام فعل موصوف انتزاع می کنند نه از مقام ذات وی، و جایگاهی که محل انتزاع رأفت و رحمت است، جایگاهی امکانی است، رحمان جایگاه می شود «رأفت و رحیم» و بارزترین مصداق و مظهر آن رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ است. خداوند برای خود رحمتی عامه و رحمتی خاصه قایل است و این دو خصوصیت را برای قرآن و پیامبر نیز بیان داشته است؛ از طرفی می فرماید: من رحمت عامه ای دارم: «رَحْمَتی وَسِعَتْ کُلَّ شَی ءْ» یعنی هر چه مصداق شی ء است مشمول رحمت من است، و از طرف دیگر می فرماید: متقیان، از رحمت ویژه ام برخوردارند. «فَسَأَکْتَبَها الَّذینَ یَتَّقون» و در مورد پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: تو مظهر رحمت مطلق من هستی زیرا«وَ ما اَرْسَلْناکَ اِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمین» و نسبت به مؤمنان، رحمت خاص داری: «بِالْمُؤمِنینَ رَئُوفٌ رَحیمٌ».

معجزه رأفت و مهربانی پیامبر اسلام
در تاریخ سابقه ندارد فردی حتی در جایگاه پیامبری توانسته باشد ظرف دو دهه قلوب مردم را چنان متحول کند که با عشق و شیدایی جان‌نثار او و راه او باشند. پیامبر اسلام(ص) هنگامی که دار فانی را وداع می‌فرمود، قلوب مردم نیمی از جمعیت جهان تحت عشق و ارادت آن حضرت آماده هر فداکاری و ایثار مال و جان خود بوده و پس از بیش از 14 قرن، همچنان این گرایش رو بفزونی است.

اعجاز اخلاص، جاودانه است
این‌که بعد از گذشت 14 قرن همچنان دین اسلام و پیامبر خاتم مورد عشق حقیقت‌جویان قرار می‌گیرند، گواه زنده‌ای بر جاودانگی اخلاص حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله و سلم است. آخرین دین خداوند در اوج کمال، نیازمند پیامبری بود در اوج کمال و آن شخصی نبود جز محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله و سلم.
او محبوب‌ترین آفریده خداوند و منتخب همه پیامبران و اوصیاء و برخووردار از همه صفات کمالیه در اوج فضیلت‌هاست.
دین او (اسلام) دربردارنده ارزش‌های متعالی همه ادیان و متضمن سعادت همه انسان‌ها و پاسخ‌گوی نیاز بشریت تا قیام قیامت است. معجزه ماندگار و مکتوب او، قرآن است که همچنان پس از 14 قرن همه را به مصاف و تحدی فرامی‌خواند تا انس و جن با مطالعه دقیق همه آثار مکتوب، به اصالت و اقتدار و الهی بودن قرآن پی ببرند و عالمانه و آگاهانه به اسلام ایمان آورند.

پاداش رسالت پیامبر خاتم(ص)
تلاش بی‌وقفه و بی‌مثال حضرت رسول(ص) در هدایت انسان‌ها و جان‌نثاری او در مسیر محرومان و مستضعفان و حتی سعادت‌بخشی به گمراهان با یک دستور خداوند مشخص شد و آن نیز: «قل لا أسئلکم علیه اجراً الاّ المودّة فی القربی» و «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ "،
میان شما دو چیز سنگین و گران‏بها مى ‏گذارم، اگر بدان چنگ زنید هرگز پس از من گمراه نشوید: قرآن و عترت من أهل بیتم، و این دو از هم جدا نشوند تا در كنار حوض بر من درآیند،

علت این‌که پروردگار متعال در مورد پیامبر اعظم(ص)، «دوستی اهل بیت» را به عنوان پاداش مطرح کرد؛ این بود که رسالت حضرت‌شان برای همه‌ی زمان‌ها و مکان‌ها است؛ یعنی خط رسالت پیامبر(ص) در همه‌ی زمان‌‌ها و مکان‌‌ها امتداد دارد و امتداد خط رسالت تا پایان جهان با ولایت اهل بیت(ع) است. آنان امتداد همان خط‌ و مسیرند، نه مسیر دیگری! تمام‌شان یک نورند؛ تجلّیات مختلف یک حقیقت ‌‌اند؛ همگی انسان کامل‌اند. به بیان دیگر، دلیل این مودتی که اجر رسالت قرار گرفته، آن است که اهل بیت پیامبر(ص)، «سبیل الی الله» هستند؛ یعنی تمام سلسله امامان، راهنمای به حق و بدون اشتباه می‌باشند. این همان چیزی است که برگرفته از قرآن بوده و شیعه اثناعشری بدان اعتقاد دارد.

دوری از تعالیم حقیقی رسول‌الله(ص)، فاجعه بزرگ بشری
مصائب بشریت بویژه پس از نبی مکرم اسلام از آنجا آغاز شد که جریان نفاق و نفوذ توانست انحراف را در مسیر فکری و عملی جامعه اسلامی بوجود آورد و این انحراف بتدریج کار را به آنجا رساند که پس از 72 روز از واقعه غدیرخم، در همان روز ارتحال رسول گرامی خدا، امامت را به کناری نهاد و خلافت را جایگزین آن ساخت و در کوتاه‌ترین زمان نیز خلافت تبدیل به سلطنت و مقابله جدی با اهداف و آرمان نبی مکرم اسلام و به شهادت رساندن اهلبیت رسول‌الله(ص) شد.

هیچ‌گاه از یاد نبریم که به‌نام رسول‌الله(ص) و اسلام عزیز بدترین جنایات را جریان نفوذ و انحراف مرتکب شد و این جنایات به‌صورت نرم و فرهنگی با ایجاد ناامیدی و بدنامی در این زمانه نیز همچنان ادامه دارد.

وحدت، دغدغه دیروز و امروز و فردای رسول‌الله(ص)
در عظمت زحمات و تلاش‌های شبانه‌روزی نبی معظم اسلام(ص) همین بس که توانست در سایه از خودگذشتگی‌ها و دلسوزی پدرانه خود اعراب را با سلایق و قومیت‌ها و نژادهای مختلف زیر پرچم توحید گرد آورد و همواره در ایجاد اتحاد و انسجام جوامع اسلامی تاکید و ابرام ورزید. بدین جهت، امامان معصوم، که از اهلبیت مورد تاکید آن فرستاده برتر خداوند بودند، مظهر وحدت و اتحاد بوده و همواره بر این امر تاکید داشتند و خود نماد و جلوه کامل وحدت بوده‌اند همچنانکه ملت ایران به‌عنوان پیروان اهلبیت علیهم‌السلام منادی وحدت در جهان اسلام هستند و برای این وحدت هزینه‌های کلانی پرداخته و تحت هیچ شرائطی حاضر نمی‌شوند از وصیت موکد رسول‌الله و امامان معصوم صلوات‌الله علیهم اجمعین دست بردارند که وحدت، رمز مانایی و پایداری ملت ایران و علت‌العلل موفقیت‌شان در مقابل دنیایی از توطئه‌های شیطان بزرگ و اذناب داخلی‌شان است.

میلاد سراسر نور و رحمت تاج مرصع خلقت، حضرت محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله و سلم و رئیس مذهب امام جعفر صادق علیه‌السلام مبارک باد.

انتهای پیام/