تعجب عجیب متوجه سکوت کامل مسئولان و بویژه استاندار سیاسی مازندران است که هیچ مخالفتی نکرد و دفاع از حقوق مردم شمال به‌خصوص مازندران را قربانی همپالگی سیاسی با آقای روحانی و جریان اصلاح‌طلبی کرد.
پرواز یقه‌سفیدها بر فراز نظرات همه کارشناسی‌ها
انتقال آب خزر؛ طرحی در اوج اعمال قدرت/ مخالفینی که یک‌شبه موافق شدند!
تاریخ انتشارچهارشنبه ۱ آبان ۱۳۹۸ - ۲۳:۰۱
کد مطلب : ۴۰۵۳۰۲
۰
به گزارش بلاغ، درست است که در ده‌ها و صدها لایحه و طرح ارائه شده در مجلس شورای اسلامی، درصدی از این لوایح و طرح‌ها ممکن است دچار خطا شوند، اما علت بررسی در کمیسیون‌های مربوطه و چکش‌کاری‌های کارشناسی و تخصصی و بهره‌جویی از نظرات متخصصان و کارشناسان ارشد، ضریب خطا را به حداقل ممکن کاهش می‌دهد و فراتر از آن وقتی در صحن علنی مجلس مطرح و پس از بررسی نظرات موافقان و مخالفان، می‌توان به تصویب و یا رد آن لایحه و طرح ایمان داشت و به آن عمل کرد.
طرحی پرمساله مورد حمایت یقه‌سفیدهای دولت
لایحه انتقال آب دریای خزر به استان سمنان پس از طی مراحل مختلف کارشناسی، و ردکامل آن از سوی متخصصان کشور و مخالفت شدید صاحب‌نظران محیط زیست کشور، علی‌رغم لابی‌گری‌های شدید سیاسی دو دولت کنونی و قبلی، که در هر دو دولت روسای آن به‌دلیل انتفاع استان خود مصمم به اجراء آن برغم مخالفت‌ها بودند، در مجلس شورای اسلامی رد شد و پرونده آن برای همیشه به بایگانی سپرده شده بود، که بناگاه در سفر سال گذشته آقای روحانی به استان و شهر خود و در سخنرانی برای مردم استان سمنان از سوی ایشان اعلام شد که طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان حتماً اجراء می‌شود.
مخالفینی که یک‌شبه موافق شدند
پیرو اعلام غیرقانونی آقای روحانی، دولت و رئیس سازمان محیط زیست،که معاون رئیس جمهور نیز هست، با شیب ملایم به‌طرف تائید نظر روحانی رفتند و با چراغ خاموش مقدمات اجراء طرح غیرقانونی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان فراهم آمد.
در این میان تعجب عجیب متوجه سکوت کامل مسئولان و بویژه استاندار سیاسی مازندران است که هیچ مخالفتی نکرد و دفاع از حقوق مردم شمال به‌خصوص مازندران را قربانی همپالگی سیاسی با آقای روحانی و جریان اصلاح‌طلبی کرد.
طرحی سراسر زیان‌بار
انتقال آب دریای خزر فاجعه مرگباری که بیخ گوش اکوسیستم استان‌های شمالی به صدا درآمده است، از مدت‌ها قبل ناقوس آن کوک شده بود و بارها و بارها با مخالفت‌های شدید کارشناسان محیط زیست مواجهه شد.
انتقال آب دریای خزر که نه تنها در توجیه اقتصادی، بلکه تخریب گسترده اکوسیستم جنگل‌های خزری را به دنبال خواهد داشت، موافقان کم اما تاثیرگذاری دارد که به رغم همه مخالفت‌ها چندی پیش نظرات خود را به تایید سازمان حفاظت محیط زیست کشور عیسی کلانتری رساندند و تراژدی مرگباری را بر پیشانی خزر حک کردند.
آب مایع حیات بخشی که به دلیل شرایط محیطی در بیشتر نقاط کشورمان حال ناخوشی دارد؛ اما انتقال آب دریای خزر از جنجالی‌ترین طرح‌هایی که این روزها در هجوم مظلومیت خزر خود را پنهان کرده، طرح خاک خورده ای است که می‌بایست به تاریخ می پیوست، اما بخاطر حضور دو رئیس جمهور از استان سمنان هر بار از پستوی دولت بیرون کشیده شد و هوس اجرایی شدن در سر می‌پروراند.
انتقال آب دریای خزر، طرحی کاملاً خسارت‌بار
انتقال آب دریای خزر به سمنان موجب تغییرات اکولوژیکی از جمله آلودگی‌های زیست محیطی به دلیل مصرف صنعتی، توسعه کشاورزی و تخریب تنوع زیستی و همچنین ورود گونه‌های مهاجم همچون گیاهان و ماهی‌ها به فلات مرکزی خواهد شد.
بر اساس تحقیقات انجام شده در کشور‌های مختلف، طرح‌های انتقال آب نه تنها از لحاظ اقتصادی بسیار پرهزینه هستند، بلکه برای هر دو نقطه ارسال کننده و دریافت کننده دارای هزینه‌های سنگین اجتماعی و زیست محیطی می‌باشند و تمام تجارب بین المللی و داخلی نشان می‌دهند که پروژه‌های انتقال آب بین حوضه‌ای، روش‌های ناپایداری هستند که نه تنها مشکللات را حل نکرده‌اند، بلکه اوضاع آب را وخیم‌تر کرده‌اند.
به نظر می‌رسد مسئولان قبل از روی آوردن به استراتژی اجرای طرح انتقال آب که مخاطرات بسیار بالایی دارد، ابتدا سایر راه‌حل‌های جایگزین ممکن از جمله راه‌حل‌های مربوط به مدیریت تقاضای آب شامل بازیافت آب، مرمت و لایروبی قنات‌ها و احیای شیوه‌های سنتی تأمین و مدیریت آب، مدیریت کاربری اراضی، توجه به موضوع آب در سیاست‌های رشد جمعیت به‌خصوص موضوع مهاجرپذیری، و توجه به موضوع آب در توسعه صنعتی را مورد توجه قرار دهند.
تبعات بخش اقتصادی طرح انتقال
طرح انتقال آب شیرین‌شده خزر به سمنان از آن دست طرح‌هایی است که با مخالفت جدی فعالان اقتصادی هم روبه‌روست. مهم‌ترین موضوع مطرح‌شده از سوی اقتصاددانان این است که چگونه می‌شود با صرف انرژی آب خزر را شیرین کرد، ١٦٠ کیلومتر مسیر را لوله فولادی کشید، پنج ایستگاه پمپاژ و پنج ایستگاه متعادل‌کننده در طول مسیر ایجاد کرد و آب با قیمت مناسب در اختیار سمنان قرار داد؟ کارفرمای پروژه یعنی شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران مدعی است که اجرای این پروژه اقتصادی است.
این پروژه پرمساله باید از قلب جنگل های هیرگانی عبور کند و با وجودی که از لوله‌های وسیع قطر دو متری استفاده می شود قطعا حجم بزرگی از خاکبرداری ها را شاهد خواهیم بود.
به گفته انجمن جنگلبانی آمار فاجعه باری از این طرح داده شده است، رقم‌های نجومی که به تخریب بیش از 4000 اصله ارس و بیش از 26 هزار درخت هیرکانی خواهد انجامید باید فاتحه میراث تاریخی‌مان را بخوانیم.
بولدزری که قرار است میلیون‌ها تن خاک جنگلی مرغوب را نابود کند، بر اکوسیستم منطقه فاجعه ای دردناک رقم خواهد زد.
نابودی دستکم 100 هکتار از جنگل‌های هیرکانی
مسئول سابق کمیته حفاظت و نظارت سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید: از 180 کیلومتری که بناست آب خزر به سمنان برسد، 140 کیلومتر آن در استان مازندران واقع شده است؛ انتقال آب از 140 کیلومتر از استان مازندران همانگونه که آقای نصیر احمدی، رئیس اداره دریایی مازندران، هم تخمین زده‌اند دستکم 100 هکتار از جنگل‌های هیرکانی را نابود خواهد کرد؛ مگر جنگل‌های هیرکانی چقدر توان دارد که از 100 هکتار دیگر از آن باید چشم بپوشیم؟.
با یک غربالگری ساده قربانیان این طرح سیاست زده را خواهیم فهمید طرحی که نه از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است و نه بار تلفاتی که قرار است بر جان طبیعت نثار کند قابل جبران است.
موضوع هفتگانه‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد
طی ماه گذشته موضوع انتقال آب از دریای خزر به فلات مرکزی کشور از جمله موضوعات پربحث بود تا جایی که این موضوع یکی از دلایل نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای استیضاح رضا اردکانیان - وزیر نیرو عنوان شد. در ادامه به هفت نکته درباره طرح انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی کشور اشاره شده است.
۱) موضوع انتقال آب دریای خزر به سمنان برای نخستین بار به صورت جدی در دولت نهم مطرح شد اما از آن زمان تا دولت دوازدهم اجرای این طرح مسکوت ماند تا اینکه سال گذشته حسن روحانی - رییس جمهوری - اعلام کرد که دولت آمادگی کامل برای انتقال آب دریای خزر را دارد. سازمان حفاظت محیط زیست نیز همان زمان این اقدام را به شرط رعایت ضوابط زیست محیطی بلامانع دانست.
۲) ۱۸ مهر ماه امسال عیسی کلانتری - رییس سازمان حفاظت محیط زیست - با انتشار نامه‌ای به وزیر نیرو موافقت این سازمان را با انتقال آب دریای خزر اعلام کرد. این اقدام کلانتری واکنش نمانیدگان مجلس، منابع طبیعی استان مازندران و کارشناسان محیط زیست را در پی داشت.
۳) منابع طبیعی استان مازندران پس از این اقدام اعلام کرد که کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی این استان در نامه‌ای به سازمان حفاظت محیط زیست با ۹ بند با انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی کشور مخالفت کرده است. هر چند که سازمان حفاظت محیط زیست در پاسخ به این اظهارات گفت که منابع طبیعی مخالفتش با انتقال آب خزر را اعلام نکرده بود.
۴) بر اساس گفته سازمان حفاظت محیط زیست انتقال آب قرار است از خط لوله نفت در مسیر ری – نکا صورت گیرد اما منابع طبیعی بر این باور است که بیش از ۱۱ کیلومتر از مسیر پیشنهادی انتقال لوله آب از جنگل‌های هیرکانی عبور می‌کند که درصورت اجرای پروژه تخریب زیادی برای جنگل در پی دارد.
۵) نگرانی‌های دیگر منابع طبیعی این است که عملیات خاکبرداری انتقال آب سبب از دست رفتن خاک غنی جنگل‌ها می‌شود و از سوی دیگر شورآبه و پساب ناشی از شیرین کردن آب می‌تواند دریای خزر را با مشکل مواجه کند همچنین تامین نیروی برق برای ایستگاه‌های پمپاژ به جنگل‌های هیرکانی آسیب جدی وارد می‌کند.
۶) با در نظر گرفتن این نکات عبدالرضا کرباسی - معاون پیشین محیط زیست دریایی سازمان محیط زیست - بر این باور است که راهکارهای به صرفه‌تری برای مقابله با کم آبی بخش‌های مختلف کشور وجود دارد چراکه فقط در بخش کشاورزی حداقل سالانه ۱۵ میلیارد متر مکعب آب قابل صرفه‌جویی است. از این رو نباید به روش‌های گران قیمت تهیه آب شیرین روی آورد.
۷) هر چند که سازمان حفاظت محیط زیست با انتقال آب موافقت کرده است اما وزیر نیرو می‌گوید که آنچه در این روزها رخ داده، نه موافقت با طرح است، نه مخالفت با طرح، نه موافقت مشروط است، نه بررسی مجدد طرح.
انتقالی که در مبداء و مقصد فاجعه می‌آفریند
این فاجعه تلخ را از هر طرف سکه ببینیم، فاجعه بار خواهد بود؛ اگر در مقصد به شیرین کردن آن پرداخته شود خاک شورتر و کویری تر خواهد شد و اگر در مبدا انجام شود شوری به جا مانده تمام آبزیان را نابود خواهد کرد.
سد گتوند، زاینده رود، ارومیه و... اسم های آشنایی هستند که در این چند تا سال اخیر زیر تیغ تصمیم های کج سلیقه دولتمردان ما به تراژدی دردناکی تبدیل شدند که همواره شاهد این سریال تلخ هستیم؛ عده ای برای بهره‌وری‌های اقتصادی و عده‌ای برای کام سیاسی خود حاضر می شوند میراث بین المللی مان را نابود کنند.
انتهای پیام/
طرحی پرمساله مورد حمایت یقه‌سفیدهای دولت
لایحه انتقال آب دریای خزر به استان سمنان پس از طی مراحل مختلف کارشناسی، و ردکامل آن از سوی متخصصان کشور و مخالفت شدید صاحب‌نظران محیط زیست کشور، علی‌رغم لابی‌گری‌های شدید سیاسی دو دولت کنونی و قبلی، که در هر دو دولت روسای آن به‌دلیل انتفاع استان خود مصمم به اجراء آن برغم مخالفت‌ها بودند، در مجلس شورای اسلامی رد شد و پرونده آن برای همیشه به بایگانی سپرده شده بود، که بناگاه در سفر سال گذشته آقای روحانی به استان و شهر خود و در سخنرانی برای مردم استان سمنان از سوی ایشان اعلام شد که طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان حتماً اجراء می‌شود.
مخالفینی که یک‌شبه موافق شدند
پیرو اعلام غیرقانونی آقای روحانی، دولت و رئیس سازمان محیط زیست،که معاون رئیس جمهور نیز هست، با شیب ملایم به‌طرف تائید نظر روحانی رفتند و با چراغ خاموش مقدمات اجراء طرح غیرقانونی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان فراهم آمد.
در این میان تعجب عجیب متوجه سکوت کامل مسئولان و بویژه استاندار سیاسی مازندران است که هیچ مخالفتی نکرد و دفاع از حقوق مردم شمال به‌خصوص مازندران را قربانی همپالگی سیاسی با آقای روحانی و جریان اصلاح‌طلبی کرد.
طرحی سراسر زیان‌بار
انتقال آب دریای خزر فاجعه مرگباری که بیخ گوش اکوسیستم استان‌های شمالی به صدا درآمده است، از مدت‌ها قبل ناقوس آن کوک شده بود و بارها و بارها با مخالفت‌های شدید کارشناسان محیط زیست مواجهه شد.
انتقال آب دریای خزر که نه تنها در توجیه اقتصادی، بلکه تخریب گسترده اکوسیستم جنگل‌های خزری را به دنبال خواهد داشت، موافقان کم اما تاثیرگذاری دارد که به رغم همه مخالفت‌ها چندی پیش نظرات خود را به تایید سازمان حفاظت محیط زیست کشور عیسی کلانتری رساندند و تراژدی مرگباری را بر پیشانی خزر حک کردند.
آب مایع حیات بخشی که به دلیل شرایط محیطی در بیشتر نقاط کشورمان حال ناخوشی دارد؛ اما انتقال آب دریای خزر از جنجالی‌ترین طرح‌هایی که این روزها در هجوم مظلومیت خزر خود را پنهان کرده، طرح خاک خورده ای است که می‌بایست به تاریخ می پیوست، اما بخاطر حضور دو رئیس جمهور از استان سمنان هر بار از پستوی دولت بیرون کشیده شد و هوس اجرایی شدن در سر می‌پروراند.
انتقال آب دریای خزر، طرحی کاملاً خسارت‌بار
انتقال آب دریای خزر به سمنان موجب تغییرات اکولوژیکی از جمله آلودگی‌های زیست محیطی به دلیل مصرف صنعتی، توسعه کشاورزی و تخریب تنوع زیستی و همچنین ورود گونه‌های مهاجم همچون گیاهان و ماهی‌ها به فلات مرکزی خواهد شد.
بر اساس تحقیقات انجام شده در کشور‌های مختلف، طرح‌های انتقال آب نه تنها از لحاظ اقتصادی بسیار پرهزینه هستند، بلکه برای هر دو نقطه ارسال کننده و دریافت کننده دارای هزینه‌های سنگین اجتماعی و زیست محیطی می‌باشند و تمام تجارب بین المللی و داخلی نشان می‌دهند که پروژه‌های انتقال آب بین حوضه‌ای، روش‌های ناپایداری هستند که نه تنها مشکللات را حل نکرده‌اند، بلکه اوضاع آب را وخیم‌تر کرده‌اند.
به نظر می‌رسد مسئولان قبل از روی آوردن به استراتژی اجرای طرح انتقال آب که مخاطرات بسیار بالایی دارد، ابتدا سایر راه‌حل‌های جایگزین ممکن از جمله راه‌حل‌های مربوط به مدیریت تقاضای آب شامل بازیافت آب، مرمت و لایروبی قنات‌ها و احیای شیوه‌های سنتی تأمین و مدیریت آب، مدیریت کاربری اراضی، توجه به موضوع آب در سیاست‌های رشد جمعیت به‌خصوص موضوع مهاجرپذیری، و توجه به موضوع آب در توسعه صنعتی را مورد توجه قرار دهند.
تبعات بخش اقتصادی طرح انتقال
طرح انتقال آب شیرین‌شده خزر به سمنان از آن دست طرح‌هایی است که با مخالفت جدی فعالان اقتصادی هم روبه‌روست. مهم‌ترین موضوع مطرح‌شده از سوی اقتصاددانان این است که چگونه می‌شود با صرف انرژی آب خزر را شیرین کرد، ١٦٠ کیلومتر مسیر را لوله فولادی کشید، پنج ایستگاه پمپاژ و پنج ایستگاه متعادل‌کننده در طول مسیر ایجاد کرد و آب با قیمت مناسب در اختیار سمنان قرار داد؟ کارفرمای پروژه یعنی شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران مدعی است که اجرای این پروژه اقتصادی است.
این پروژه پرمساله باید از قلب جنگل های هیرگانی عبور کند و با وجودی که از لوله‌های وسیع قطر دو متری استفاده می شود قطعا حجم بزرگی از خاکبرداری ها را شاهد خواهیم بود.
به گفته انجمن جنگلبانی آمار فاجعه باری از این طرح داده شده است، رقم‌های نجومی که به تخریب بیش از 4000 اصله ارس و بیش از 26 هزار درخت هیرکانی خواهد انجامید باید فاتحه میراث تاریخی‌مان را بخوانیم.
بولدزری که قرار است میلیون‌ها تن خاک جنگلی مرغوب را نابود کند، بر اکوسیستم منطقه فاجعه ای دردناک رقم خواهد زد.
نابودی دستکم 100 هکتار از جنگل‌های هیرکانی
مسئول سابق کمیته حفاظت و نظارت سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید: از 180 کیلومتری که بناست آب خزر به سمنان برسد، 140 کیلومتر آن در استان مازندران واقع شده است؛ انتقال آب از 140 کیلومتر از استان مازندران همانگونه که آقای نصیر احمدی، رئیس اداره دریایی مازندران، هم تخمین زده‌اند دستکم 100 هکتار از جنگل‌های هیرکانی را نابود خواهد کرد؛ مگر جنگل‌های هیرکانی چقدر توان دارد که از 100 هکتار دیگر از آن باید چشم بپوشیم؟.
با یک غربالگری ساده قربانیان این طرح سیاست زده را خواهیم فهمید طرحی که نه از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است و نه بار تلفاتی که قرار است بر جان طبیعت نثار کند قابل جبران است.
موضوع هفتگانه‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد
طی ماه گذشته موضوع انتقال آب از دریای خزر به فلات مرکزی کشور از جمله موضوعات پربحث بود تا جایی که این موضوع یکی از دلایل نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای استیضاح رضا اردکانیان - وزیر نیرو عنوان شد. در ادامه به هفت نکته درباره طرح انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی کشور اشاره شده است.
۱) موضوع انتقال آب دریای خزر به سمنان برای نخستین بار به صورت جدی در دولت نهم مطرح شد اما از آن زمان تا دولت دوازدهم اجرای این طرح مسکوت ماند تا اینکه سال گذشته حسن روحانی - رییس جمهوری - اعلام کرد که دولت آمادگی کامل برای انتقال آب دریای خزر را دارد. سازمان حفاظت محیط زیست نیز همان زمان این اقدام را به شرط رعایت ضوابط زیست محیطی بلامانع دانست.
۲) ۱۸ مهر ماه امسال عیسی کلانتری - رییس سازمان حفاظت محیط زیست - با انتشار نامه‌ای به وزیر نیرو موافقت این سازمان را با انتقال آب دریای خزر اعلام کرد. این اقدام کلانتری واکنش نمانیدگان مجلس، منابع طبیعی استان مازندران و کارشناسان محیط زیست را در پی داشت.
۳) منابع طبیعی استان مازندران پس از این اقدام اعلام کرد که کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی این استان در نامه‌ای به سازمان حفاظت محیط زیست با ۹ بند با انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی کشور مخالفت کرده است. هر چند که سازمان حفاظت محیط زیست در پاسخ به این اظهارات گفت که منابع طبیعی مخالفتش با انتقال آب خزر را اعلام نکرده بود.
۴) بر اساس گفته سازمان حفاظت محیط زیست انتقال آب قرار است از خط لوله نفت در مسیر ری – نکا صورت گیرد اما منابع طبیعی بر این باور است که بیش از ۱۱ کیلومتر از مسیر پیشنهادی انتقال لوله آب از جنگل‌های هیرکانی عبور می‌کند که درصورت اجرای پروژه تخریب زیادی برای جنگل در پی دارد.
۵) نگرانی‌های دیگر منابع طبیعی این است که عملیات خاکبرداری انتقال آب سبب از دست رفتن خاک غنی جنگل‌ها می‌شود و از سوی دیگر شورآبه و پساب ناشی از شیرین کردن آب می‌تواند دریای خزر را با مشکل مواجه کند همچنین تامین نیروی برق برای ایستگاه‌های پمپاژ به جنگل‌های هیرکانی آسیب جدی وارد می‌کند.
۶) با در نظر گرفتن این نکات عبدالرضا کرباسی - معاون پیشین محیط زیست دریایی سازمان محیط زیست - بر این باور است که راهکارهای به صرفه‌تری برای مقابله با کم آبی بخش‌های مختلف کشور وجود دارد چراکه فقط در بخش کشاورزی حداقل سالانه ۱۵ میلیارد متر مکعب آب قابل صرفه‌جویی است. از این رو نباید به روش‌های گران قیمت تهیه آب شیرین روی آورد.
۷) هر چند که سازمان حفاظت محیط زیست با انتقال آب موافقت کرده است اما وزیر نیرو می‌گوید که آنچه در این روزها رخ داده، نه موافقت با طرح است، نه مخالفت با طرح، نه موافقت مشروط است، نه بررسی مجدد طرح.
انتقالی که در مبداء و مقصد فاجعه می‌آفریند
این فاجعه تلخ را از هر طرف سکه ببینیم، فاجعه بار خواهد بود؛ اگر در مقصد به شیرین کردن آن پرداخته شود خاک شورتر و کویری تر خواهد شد و اگر در مبدا انجام شود شوری به جا مانده تمام آبزیان را نابود خواهد کرد.
سد گتوند، زاینده رود، ارومیه و... اسم های آشنایی هستند که در این چند تا سال اخیر زیر تیغ تصمیم های کج سلیقه دولتمردان ما به تراژدی دردناکی تبدیل شدند که همواره شاهد این سریال تلخ هستیم؛ عده ای برای بهره‌وری‌های اقتصادی و عده‌ای برای کام سیاسی خود حاضر می شوند میراث بین المللی مان را نابود کنند.
انتهای پیام/
پربيننده ترين
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۰۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۶:۴۹
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳
يکشنبه ۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴