روزنامه سازندگی با سعید حجاریان، گفت‌وگویی را تنظیم کرده و به نقل از او نوشته است: «بحث نظارت استصوابی برای حاکمیت حیثیتی شده و برای حفظ و تحکیم آن می‌گویند مصوب مجلس است. پس از نماینده اصلاح‌طلب مجلس جدید انتظار می‌رود طرح و تدوین قانون جدید را در دستور کار قرار دهد. این روند به‌مرور می‌تواند انحصار قانون‌گذاری را به مجلس بازگرداند و آن را در رأس امور قرار دهد. چنین مجلسی می‌تواند جایگاه نهادی وزارت خارجه، وزارت اطلاعات و. .. را احیاء کند.» حجاریان در بخشی از این مصاحبه می‌گوید: «امروز برخی از مردم می‌گویند شما گفتید به روحانی رأی بدهید تا شرایط بسامان شود اما این‌طور نشد فلذا دیگر با طناب شما به چاه نمی‌رویم».
وی بازهم در ادامه طرح «انتخابات مشروط» از موضع عاقل اندرسفیه به مدعیان اصلاحات تأکید می‌کند: «شاید عبور مقطعی از انتخابات رویکرد مناسبی باشد اما نیاز به‌ترویج آن نیست؛ اگر شرایط فراهم نشد با ذکر دلایل از خیر انتخابات می‌گذریم، همین!... در پایان باید گفت خاتمی‌و هرکسی دیگر باید با وسواس بیشتری استراتژی‌شان را انتخاب کنند و آبروی خود را خرج هر کس و هر نوع انتخابی نکنند تا سرمایه اصلاحات هدر نرود.»حرف حجاریان در مورد رویکرد مردم نسبت به اصلاح‌طلبان را باید قابل‌تأمل دانست چه آنکه این واقعیت به‌قدری مسلّم و انکارناپذیر شده که اصلاح‌طلبان نیز نمی‌توانند آن را کتمان کنند. گرچه آنها سعی کرده‌اند طی چند ماه گذشته با اعلام برائت از دولت، از زیر بار مسئولیت مشکلات و معضلات کشور که محصول حمایت آنان از روحانی بود، شانه خالی کنند اما اعترافات صریح حجاریان حاکی از ناکامی مدعیان اصلاحات در این راهبرد است؛ بنابراین و به قول حجاریان «امروز برخی از مردم می‌گویند شما گفتید به روحانی رأی بدهید تا شرایط بسامان شود اما این‌طور نشد فلذا دیگر با طناب شما به چاه نمی‌رویم.»
با اینکه ظریف را تحریم کردند اما بازهم مذاکره کنیم!
روزنامه زنجیره‌ای اعتماد در یادداشتی در صفحه اول خود نوشت: «درست است که تحریم امروز به بخشی از سیاست خارجی قدرت‌های بزرگ تبدیل شده و این قدرت‌ها از ابزار تحریم برای پیشبرد اهداف و رویکرد بین‌المللی‌شان بهره می‌برند اما این مسئله هم مطرح است که در همین نظام تحریم‌ها نباید بی‌محابا و عریان عمل کرد.»
در این مطلب آمده است: «در مخالفت تحریم ظریف همین نکته بس که کانال‌های دیپلماتیک نباید به‌هیچ‌روی بسته شود. حتی در دوره جنگ‌های بزرگ هم شاهد این هستیم که وزارت خارجه دولت‌های درگیر دائم با یکدیگر در تماس و تعامل هستند. به هر‌ترتیب جنگ و نزاع باید یک روزی تمام شود و مسیر و مجرای آن از طریق مذاکره و دیپلماسی است.»
از منظری کشور تحریم‌کننده دنبال صلح و توافق نیست. مسیر دیپلماسی در جمیع احوالات باید باز باشد. به تجربه دیده شده که حتی در شرایطی که جنگی میان دولت اتفاق بیفتد و دولتی بر دولت دیگر غلبه نظامی‌کند... باز آخرسر، کانال‌های دیپلماتیک میان دولت تجاوزگر و اشغال‌شده برای پایان‌دادن به غائله باز می‌شود.»
معتقدند که ایران نباید با کدخدای جهان سرشاخ بشود به همین دلیل است که تأکید می‌کنند درهرصورتی باید مذاکره کنیم؛ حتی وقتی هم راهبرد مذاکره به در بسته می‌خورد و وزیر خارجه کشورمان را تحریم می‌کنند. گفتنی آنکه در طول تاریخ بعد از انقلاب اسلامی هیچ دستگاه خارجه‌ای تا به این حد از خود انفعال نشان نداد که کار به آنجا برسد که دشمنان نظام اسلامی، با گستاخی هرچه‌تمام‌تر، وزیر خارجه کشورمان را تحریم کنند. روزنامه اعتماد و نویسنده آن از این واقعیت غافل‌اند که استراتژی مقاومت جمهوری اسلامی در مورد پهپاد آمریکایی و ناو انگلیسی باعث شده است که حداقل، عربستان برای ما پالس‌هایی مثبت مبنی بر ازسرگیری روابط دیپلماتیک ارسال می‌کند و از سویی دیگر بسیاری از کشورها درخواست آمریکا برای مشارکت در ائتلاف نظامی‌تنگه هرمز را رد می‌کنند.
پریشان‌گویی و گاف صادق زیباکلام!
دلواپسان، صدام را «حر» می‌نامیدند؟
صادق زیباکلام در یادداشت صفحه اول روزنامه آرمان نوشت: «این روزها شاهد‌اشک‌های تمساح دلواپسانی هستیم که برای تحریم محمدجواد ظریف از سوی ترامپ و کاخ سفید در ایران شروع به ریختن کرده است. این هم از عجایب روزگار ما است که کسانی که ظرف 6 سال گذشته از هیچ تهمت، افترا و بهتانی به ظریف خودداری نکردند و اگر هم همچنان تردیدی نسبت به نگاهشان به ظریف وجود داشت در گاندو حرف آخر را علیه وی مطرح ساختند، حالا ابراز ناراحتی می‌کنند که چرا ظریف تحریم شده است؟»وی در اظهاراتی تعجب‌برانگیز گفته است: «وقتی صدام به کویت حمله کرده بود و زمانی که آمریکایی‌ها برای حمله به عراق آماده شدند کم نبودند دلواپسانی که می‌گفتند ما باید به کمک صدام بشتابیم. خداوند رحمتش کند مرحوم آیت‌الله‌هاشمی‌رفسنجانی تلاش فراوانی کرد که مبادا ایران و صدام در یک جبهه در برابر آمریکا قرار بگیرند. کم نبودند دلواپسانی که می‌گفتند صدام «حر» شده و در گذشته هرچه بوده اکنون باید به کمک او بشتابیم چون در برابر آمریکا قرار گرفته است»
ذکر این نکته ضروری است که اولاً) منتقدان برجام، دلشان به حال ظریف نسوخته و ناراحتی‌شان به‌خاطر زیرسؤال رفتن عزت و ابهت جمهوری اسلامی است چه آنکه در تاریخ بعد از انقلاب هیچ دولت آمریکایی این جسارت را به خود نداده که وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران را تحریم کند و ثانیاً) صادق زیباکلام که پیش‌ازاین نیز در گاف‌دادن و پریشان‌گویی کارنامه جالبی دارد، گویا به‌خاطر ندارد و یا نمی‌داند کسانی که می‌گفتند صدام، خالدبن‌ولید شده اتفاقاً از جریان چپ آن روز و نیروهای اصلاح‌طلب امروز بودند نه دلواپسان که به‌نظر وی منتقدان برجام هستند!
نیلی حاضر به بازگویی نظر خود در جلسه ارز 4200 تومانی نشد
روزنامه ایران گفت‌وگویی را با مسعود نیلی، دستیار ویژه پیشین رئیس‌جمهور در امور اقتصادی و دبیر سابق ستاد هماهنگی اقتصادی دولت منتشر کرد. وی در این گفت‌وگو از بازگویی نظر خود در جلسه معروف به دلار 4200 تومانی خودداری کرد. در این مصاحبه، خبرنگار از نیلی می‌پرسد؛ «سؤال آخرم، در جلسه معروفی که به دلار 4200 تومانی معروف شد. ایده شما چه بود؟» وی می‌گوید: «اجازه بدهید درباره آن جلسه صحبت نکنم. من عموماً از حاشیه‌هایی ازاین‌دست اجتناب می‌کنم. انتقادهای بسیار جدی به شرایط موجود کشور وارد است که همه تقصیرها هم تنها متوجه دولت نیست، درحالی‌که امروز جامعه به‌گونه‌ای دیگر فکر می‌کند و نوعی نگاه نسبت به ایشان پیدا کرده است که شاید خیلی منصفانه نباشد. من نمی‌خواهم به حاشیه‌ها دامن بزنم و در تشدید این شرایط نقش ایفا کنم»
وی حتی مقابل اصرار خبرنگار که؛ «می‌خواهم بدانم نظر کارشناسی شما درباره نرخ ارز در آن جلسه چه بود؟» نظر خود در جلسه مذکور را نمی‌گوید؛ اما گفتنی است که مسعود نیلی یک روز قبل از آغاز گرانی افسارگسیخته دلار که منجر به انفجار قیمت‌ها و کوچک‌ترشدن سفره مردم شد، در مقاله‌ای که از سوی موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی در رسانه‌ها توزیع شد، خواستار افزایش نرخ دلار شد. این موسسه، مجموعه‌ای وابسته به نهاد ریاست جمهوری و به‌عنوان اتاق فکر دولت جمهوری اسلامی است که در حوزه‌های پژوهشی و آموزشی فعالیت می‌کند. تصمیم دولت برای ارز تک‌نرخی با قیمت 4200 تومان و توزیع ناکارآمد آن، رانت 18 میلیارد دلاری را در حلقوم مفسدان و رانت‌خواران ریخت.
در بخش دیگری از این گفت‌وگو خبرنگار سعی می‌کند با حربه‌ای دم‌دستی، دامن دولت را از بی‌تدبیری و سوءمدیریت پاک کند. خبرنگار ایران‌ترفند خود را این‌گونه در سؤالش به کار می‌بندد؛ «با توجه به حضور شما در نظام سیاست‌گذاری، آیا چنین چشم‌اندازی می‌بینید که ساخت سیاسی عملکرد خود را تعدیل کند و به گروه‌های دیگر اجتماعی و کارشناسی وزن بیشتری بدهد؟» نیلی هم پاسخ داده است؛ «تخصص من جامعه‌شناسی نیست، اما فکر می‌کنم مسیر اصلاح جوامع تدریجی است. نمی‌توان انتظار داشت تحولات بزرگی به‌طور ناپیوسته اتفاق بیفتد و به‌این‌ترتیب جامعه‌ای که تا دیروز بد بود، ناگهان امروز به یک جامعه ایده‌آل تبدیل شود...»
خبرنگار که هنوز به مقصود پلشت خود نرسیده، باز می‌پرسد؛ «در شرایط پیش رو، آیا ساخت سیاسی به نظام کارشناسی رجوع خواهد کرد یا همچنان بر رویکردهای سیاسی و هیجانی تأکید می‌کند؟ شما امیدوار هستید؟»
نیلی می‌گوید: «من امیدوارم و فکر می‌کنم بزرگی مشکلات، درنهایت فشاری را وارد خواهد کرد تا طی آن اتکا به‌نظرات کارشناسی در طول زمان تقویت شود؛ اما نکته ظریفی هم وجود دارد که به سطح‌بندی تصمیمات مربوط می‌شود»
بی‌توجهی به کار و نظرات کارشناسی و حتی فحاشی به کارشناسان، نه مربوط به ساخت سیاسی که ویژگی بارز دولت روحانی است. به گونه‌ای که شخص آقای روحانی تاکنون با برچسب‌ها و اتهامات متعدد منتقدان و کارشناسان را نواخته و در جاده یک‌طرفه زیر گرفته است.
تفکیک صمت و حذف 4 صفر از پول ملی به خودی خود مشکل اقتصادی را حل نمی‌کند
روزنامه ایران دیروز تصریح کرد که اصلاحات شکلی در اقتصاد نظیر تفکیک وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت و حذف 4 صفر از پول ملی به خودی خود و بدون اصلاحات اساسی و محتوایی کمکی به اقتصاد کشور نمی‌کند. ارگان دولت نوشت: «انجام اصلاحات نهادی و شکلی مثل تفکیک وزارتخانه صمت و نیز حذف صفر از پول ملی، احتمالاً بجا و قابل دفاع است ولی این اقدامات به خودی خود مشکل اقتصادی را حل نمی‌کند. مسائل اقتصادی ایران نیازمند تحولات جدی در نظام تخصیص بودجه، در ساختار درآمدهای دولت، در نظام قیمت‌گذاری روی کالا، پول، ارز و خدمات دولتی، در شفافیت و پاسخگویی و در مبانی و معیارهای انتصاب مدیران، در اصلاحات نظام اداری و در استقلال بانک مرکزی و کنترل شدید سیاست‌های پولی، در نظام تعرفه‌های گمرکی، در وضعیت بانک‌ها و گرفتن مالیات و... است و بدون اصلاحات جدی محتوایی در این امور نمی‌توان امیدی داشت که تغییرات شکلی و نهادی مثل تفکیک وزارت صمت یا حذف 4 صفر از پول ملی، دردی را از اقتصاد کشور درمان کند.»
این روزنامه افزود: «بنابراین دولت باید چنین برنامه‌هایی را داشته باشد. سیاستگذاران دولتی نیز به‌خوبی می‌دانند که اقدامات شکلی بدون اصلاحات محتوایی نه تنها کمکی به اقتصاد کشور نمی‌کند، بلکه چه بسا هزینه‌هایی نیز ایجاد خواهد کرد. هزینه‌های مادی و هزینه‌های اجتماعی و حتی هزینه‌های از دست رفتن فرصت که از همه موارد مهم‌تر است.»
ورود زنان به ورزشگاه تقاضای عمومی‌جامعه است!
ارگان دولت دیروز گفت‌وگویی را با معصومه ابتکار، معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده منتشر کرد. وی در پاسخ به این مطلب که «این روزها ورود بانوان به ورزشگاه‌ها بسیار مورد توجه مردم به‌ویژه زنان در گروه‌های سنی مختلف قرار گرفته است. معاونت زنان در این خصوص چه کارهایی انجام داده، بالاخره زمانی می‌رسد که زنان بی‌دغدغه بتوانند در کنار خانواده به تماشای بازی‌ها در استادیوم و خارج از محیط منزل بروند؟» گفته است: «ما رایزنی‌ها و فعالیت‌های زیادی در این حوزه داشتیم و به جرأت می‌توانم بگویم کاری نبوده که در این زمینه از دستمان برمی‌آمده و نکرده باشیم. حتی رایزنی‌ها و مذاکرات متعددی با گروه‌های هواداران داشتیم. این واقعیت را باید بپذیریم که این مسئله، تقاضای عمومی جامعه است.»
مدعیان اصلاحات مواردی از قبیل کنسرت، ورود زنان به ورزشگاه، رفع حصر و. .. را اولویت‌ها و مطالبات اصلی مردم جا می‌زنند تا برایشان به مثابه نارنجک دودزا و بمب صوتی برای پوشاندن اوضاع نابسامان اقتصاد کشور و نقش آنها در این وضعیت ایفا کند.
اعتراف اصلاح‌طلبان؛ مجلس ششم به کشور لطمات سنگینی وارد کرد
روزنامه شرق در گزارشی به موضوع تحصن جمعی از نمایندگان طیف موسوم به اصلاح‌طلب مجلس ششم پرداخته و در ابتدای گزارشش آورده است: «هنوز برخی از آن رخداد دفاع می‌کنند و بیشتر بر علت تحصن یعنی ردصلاحیت‌ها تکیه می‌کنند و برخی دیگر با نکوهش تصمیم 139 نماینده مجلس ششم صرف تحصن را نوعی عدم تمکین به قانون می‌دانند.»
این گزارش در ادامه افزوده است: «رسول متجب نیا فعال سیاسی اصلاح‌طلب که به تازگی در پی جدایی از حزب اعتماد ملی، حزب خود یعنی حزب جمهوریت را تأسیس کرده است در اظهارنظری انتقادهای تندی به تحصن کنندگان مجلس ششم وارد کرده و بسیاری از اصلاح‌طلبان را لجوج و عامل لطمات سنگین به جبهه اصلاحات دانسته است.»
این گزارش سپس بخش‌هایی از گفته‌های منتجب‌نیا را آورده است: «اگر بخواهیم پرونده دوره ششم و آستانه مجلس هفتم را باز کنیم بسیار درد ناک و غم‌انگیز است و نشان می‌دهد که بسیاری از چهره‌های اصلاح‌طلب چه ضربه و چه لطمه‌ای به اصلاح‌طلبان زدند یعنی ما تا اوج پیروزی پیش رفتیم و انصافاً در آن مقطع بسیاری از مقامات نظام کوتاه آمدند و تعامل کردند ولی بعضی از دوستان ما از در لجبازی وارد شدند...» این فعال سیاسی طیف موسوم به اصلاح‌طلب در ادامه گفته است: «اگر بخواهم موضوع را باز کنم مسائل زیادی هست برای گفتن که اگر بدانید تصدیق خواهید کرد که چه ضربه‌های سنگینی را به ملت و کشور و اصلاحات زدند و خود را هم متولی اصلاح‌طلبان می‌دانند.»
گزارش شرق در ادامه به گفته‌های یکی دیگر از نمایندگان مجلس ششم پرداخته و گفته است که نمایندگان مجلس ششم فکر می‌کردند در جامعه از این کار آنها استقبال خواهد شد اما جامعه اصلاً از کار آنها استقبال نکرد.
شایان ذکر است که بخشی از جریان سیاسی موسوم به اصلاح‌طلب همواره بر طبل بی‌قانونی می‌کوبد و انتظار دارد هر کاری انجام دهند و هر هزینه‌ای را به جامعه و کشور تحمیل کنند و سپس دوباره تأیید صلاحیت شوند. همین مورد زمینه تحصن نمایندگان مجلس ششم را فراهم کرد که خسارت‌هایی را برای کشور به بار آورد.
وی بازهم در ادامه طرح «انتخابات مشروط» از موضع عاقل اندرسفیه به مدعیان اصلاحات تأکید می‌کند: «شاید عبور مقطعی از انتخابات رویکرد مناسبی باشد اما نیاز به‌ترویج آن نیست؛ اگر شرایط فراهم نشد با ذکر دلایل از خیر انتخابات می‌گذریم، همین!... در پایان باید گفت خاتمی‌و هرکسی دیگر باید با وسواس بیشتری استراتژی‌شان را انتخاب کنند و آبروی خود را خرج هر کس و هر نوع انتخابی نکنند تا سرمایه اصلاحات هدر نرود.»حرف حجاریان در مورد رویکرد مردم نسبت به اصلاح‌طلبان را باید قابل‌تأمل دانست چه آنکه این واقعیت به‌قدری مسلّم و انکارناپذیر شده که اصلاح‌طلبان نیز نمی‌توانند آن را کتمان کنند. گرچه آنها سعی کرده‌اند طی چند ماه گذشته با اعلام برائت از دولت، از زیر بار مسئولیت مشکلات و معضلات کشور که محصول حمایت آنان از روحانی بود، شانه خالی کنند اما اعترافات صریح حجاریان حاکی از ناکامی مدعیان اصلاحات در این راهبرد است؛ بنابراین و به قول حجاریان «امروز برخی از مردم می‌گویند شما گفتید به روحانی رأی بدهید تا شرایط بسامان شود اما این‌طور نشد فلذا دیگر با طناب شما به چاه نمی‌رویم.»
با اینکه ظریف را تحریم کردند اما بازهم مذاکره کنیم!
روزنامه زنجیره‌ای اعتماد در یادداشتی در صفحه اول خود نوشت: «درست است که تحریم امروز به بخشی از سیاست خارجی قدرت‌های بزرگ تبدیل شده و این قدرت‌ها از ابزار تحریم برای پیشبرد اهداف و رویکرد بین‌المللی‌شان بهره می‌برند اما این مسئله هم مطرح است که در همین نظام تحریم‌ها نباید بی‌محابا و عریان عمل کرد.»
در این مطلب آمده است: «در مخالفت تحریم ظریف همین نکته بس که کانال‌های دیپلماتیک نباید به‌هیچ‌روی بسته شود. حتی در دوره جنگ‌های بزرگ هم شاهد این هستیم که وزارت خارجه دولت‌های درگیر دائم با یکدیگر در تماس و تعامل هستند. به هر‌ترتیب جنگ و نزاع باید یک روزی تمام شود و مسیر و مجرای آن از طریق مذاکره و دیپلماسی است.»
از منظری کشور تحریم‌کننده دنبال صلح و توافق نیست. مسیر دیپلماسی در جمیع احوالات باید باز باشد. به تجربه دیده شده که حتی در شرایطی که جنگی میان دولت اتفاق بیفتد و دولتی بر دولت دیگر غلبه نظامی‌کند... باز آخرسر، کانال‌های دیپلماتیک میان دولت تجاوزگر و اشغال‌شده برای پایان‌دادن به غائله باز می‌شود.»
معتقدند که ایران نباید با کدخدای جهان سرشاخ بشود به همین دلیل است که تأکید می‌کنند درهرصورتی باید مذاکره کنیم؛ حتی وقتی هم راهبرد مذاکره به در بسته می‌خورد و وزیر خارجه کشورمان را تحریم می‌کنند. گفتنی آنکه در طول تاریخ بعد از انقلاب اسلامی هیچ دستگاه خارجه‌ای تا به این حد از خود انفعال نشان نداد که کار به آنجا برسد که دشمنان نظام اسلامی، با گستاخی هرچه‌تمام‌تر، وزیر خارجه کشورمان را تحریم کنند. روزنامه اعتماد و نویسنده آن از این واقعیت غافل‌اند که استراتژی مقاومت جمهوری اسلامی در مورد پهپاد آمریکایی و ناو انگلیسی باعث شده است که حداقل، عربستان برای ما پالس‌هایی مثبت مبنی بر ازسرگیری روابط دیپلماتیک ارسال می‌کند و از سویی دیگر بسیاری از کشورها درخواست آمریکا برای مشارکت در ائتلاف نظامی‌تنگه هرمز را رد می‌کنند.
پریشان‌گویی و گاف صادق زیباکلام!
دلواپسان، صدام را «حر» می‌نامیدند؟
صادق زیباکلام در یادداشت صفحه اول روزنامه آرمان نوشت: «این روزها شاهد‌اشک‌های تمساح دلواپسانی هستیم که برای تحریم محمدجواد ظریف از سوی ترامپ و کاخ سفید در ایران شروع به ریختن کرده است. این هم از عجایب روزگار ما است که کسانی که ظرف 6 سال گذشته از هیچ تهمت، افترا و بهتانی به ظریف خودداری نکردند و اگر هم همچنان تردیدی نسبت به نگاهشان به ظریف وجود داشت در گاندو حرف آخر را علیه وی مطرح ساختند، حالا ابراز ناراحتی می‌کنند که چرا ظریف تحریم شده است؟»وی در اظهاراتی تعجب‌برانگیز گفته است: «وقتی صدام به کویت حمله کرده بود و زمانی که آمریکایی‌ها برای حمله به عراق آماده شدند کم نبودند دلواپسانی که می‌گفتند ما باید به کمک صدام بشتابیم. خداوند رحمتش کند مرحوم آیت‌الله‌هاشمی‌رفسنجانی تلاش فراوانی کرد که مبادا ایران و صدام در یک جبهه در برابر آمریکا قرار بگیرند. کم نبودند دلواپسانی که می‌گفتند صدام «حر» شده و در گذشته هرچه بوده اکنون باید به کمک او بشتابیم چون در برابر آمریکا قرار گرفته است»
ذکر این نکته ضروری است که اولاً) منتقدان برجام، دلشان به حال ظریف نسوخته و ناراحتی‌شان به‌خاطر زیرسؤال رفتن عزت و ابهت جمهوری اسلامی است چه آنکه در تاریخ بعد از انقلاب هیچ دولت آمریکایی این جسارت را به خود نداده که وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران را تحریم کند و ثانیاً) صادق زیباکلام که پیش‌ازاین نیز در گاف‌دادن و پریشان‌گویی کارنامه جالبی دارد، گویا به‌خاطر ندارد و یا نمی‌داند کسانی که می‌گفتند صدام، خالدبن‌ولید شده اتفاقاً از جریان چپ آن روز و نیروهای اصلاح‌طلب امروز بودند نه دلواپسان که به‌نظر وی منتقدان برجام هستند!
نیلی حاضر به بازگویی نظر خود در جلسه ارز 4200 تومانی نشد
روزنامه ایران گفت‌وگویی را با مسعود نیلی، دستیار ویژه پیشین رئیس‌جمهور در امور اقتصادی و دبیر سابق ستاد هماهنگی اقتصادی دولت منتشر کرد. وی در این گفت‌وگو از بازگویی نظر خود در جلسه معروف به دلار 4200 تومانی خودداری کرد. در این مصاحبه، خبرنگار از نیلی می‌پرسد؛ «سؤال آخرم، در جلسه معروفی که به دلار 4200 تومانی معروف شد. ایده شما چه بود؟» وی می‌گوید: «اجازه بدهید درباره آن جلسه صحبت نکنم. من عموماً از حاشیه‌هایی ازاین‌دست اجتناب می‌کنم. انتقادهای بسیار جدی به شرایط موجود کشور وارد است که همه تقصیرها هم تنها متوجه دولت نیست، درحالی‌که امروز جامعه به‌گونه‌ای دیگر فکر می‌کند و نوعی نگاه نسبت به ایشان پیدا کرده است که شاید خیلی منصفانه نباشد. من نمی‌خواهم به حاشیه‌ها دامن بزنم و در تشدید این شرایط نقش ایفا کنم»
وی حتی مقابل اصرار خبرنگار که؛ «می‌خواهم بدانم نظر کارشناسی شما درباره نرخ ارز در آن جلسه چه بود؟» نظر خود در جلسه مذکور را نمی‌گوید؛ اما گفتنی است که مسعود نیلی یک روز قبل از آغاز گرانی افسارگسیخته دلار که منجر به انفجار قیمت‌ها و کوچک‌ترشدن سفره مردم شد، در مقاله‌ای که از سوی موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی در رسانه‌ها توزیع شد، خواستار افزایش نرخ دلار شد. این موسسه، مجموعه‌ای وابسته به نهاد ریاست جمهوری و به‌عنوان اتاق فکر دولت جمهوری اسلامی است که در حوزه‌های پژوهشی و آموزشی فعالیت می‌کند. تصمیم دولت برای ارز تک‌نرخی با قیمت 4200 تومان و توزیع ناکارآمد آن، رانت 18 میلیارد دلاری را در حلقوم مفسدان و رانت‌خواران ریخت.
در بخش دیگری از این گفت‌وگو خبرنگار سعی می‌کند با حربه‌ای دم‌دستی، دامن دولت را از بی‌تدبیری و سوءمدیریت پاک کند. خبرنگار ایران‌ترفند خود را این‌گونه در سؤالش به کار می‌بندد؛ «با توجه به حضور شما در نظام سیاست‌گذاری، آیا چنین چشم‌اندازی می‌بینید که ساخت سیاسی عملکرد خود را تعدیل کند و به گروه‌های دیگر اجتماعی و کارشناسی وزن بیشتری بدهد؟» نیلی هم پاسخ داده است؛ «تخصص من جامعه‌شناسی نیست، اما فکر می‌کنم مسیر اصلاح جوامع تدریجی است. نمی‌توان انتظار داشت تحولات بزرگی به‌طور ناپیوسته اتفاق بیفتد و به‌این‌ترتیب جامعه‌ای که تا دیروز بد بود، ناگهان امروز به یک جامعه ایده‌آل تبدیل شود...»
خبرنگار که هنوز به مقصود پلشت خود نرسیده، باز می‌پرسد؛ «در شرایط پیش رو، آیا ساخت سیاسی به نظام کارشناسی رجوع خواهد کرد یا همچنان بر رویکردهای سیاسی و هیجانی تأکید می‌کند؟ شما امیدوار هستید؟»
نیلی می‌گوید: «من امیدوارم و فکر می‌کنم بزرگی مشکلات، درنهایت فشاری را وارد خواهد کرد تا طی آن اتکا به‌نظرات کارشناسی در طول زمان تقویت شود؛ اما نکته ظریفی هم وجود دارد که به سطح‌بندی تصمیمات مربوط می‌شود»
بی‌توجهی به کار و نظرات کارشناسی و حتی فحاشی به کارشناسان، نه مربوط به ساخت سیاسی که ویژگی بارز دولت روحانی است. به گونه‌ای که شخص آقای روحانی تاکنون با برچسب‌ها و اتهامات متعدد منتقدان و کارشناسان را نواخته و در جاده یک‌طرفه زیر گرفته است.
تفکیک صمت و حذف 4 صفر از پول ملی به خودی خود مشکل اقتصادی را حل نمی‌کند
روزنامه ایران دیروز تصریح کرد که اصلاحات شکلی در اقتصاد نظیر تفکیک وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت و حذف 4 صفر از پول ملی به خودی خود و بدون اصلاحات اساسی و محتوایی کمکی به اقتصاد کشور نمی‌کند. ارگان دولت نوشت: «انجام اصلاحات نهادی و شکلی مثل تفکیک وزارتخانه صمت و نیز حذف صفر از پول ملی، احتمالاً بجا و قابل دفاع است ولی این اقدامات به خودی خود مشکل اقتصادی را حل نمی‌کند. مسائل اقتصادی ایران نیازمند تحولات جدی در نظام تخصیص بودجه، در ساختار درآمدهای دولت، در نظام قیمت‌گذاری روی کالا، پول، ارز و خدمات دولتی، در شفافیت و پاسخگویی و در مبانی و معیارهای انتصاب مدیران، در اصلاحات نظام اداری و در استقلال بانک مرکزی و کنترل شدید سیاست‌های پولی، در نظام تعرفه‌های گمرکی، در وضعیت بانک‌ها و گرفتن مالیات و... است و بدون اصلاحات جدی محتوایی در این امور نمی‌توان امیدی داشت که تغییرات شکلی و نهادی مثل تفکیک وزارت صمت یا حذف 4 صفر از پول ملی، دردی را از اقتصاد کشور درمان کند.»
این روزنامه افزود: «بنابراین دولت باید چنین برنامه‌هایی را داشته باشد. سیاستگذاران دولتی نیز به‌خوبی می‌دانند که اقدامات شکلی بدون اصلاحات محتوایی نه تنها کمکی به اقتصاد کشور نمی‌کند، بلکه چه بسا هزینه‌هایی نیز ایجاد خواهد کرد. هزینه‌های مادی و هزینه‌های اجتماعی و حتی هزینه‌های از دست رفتن فرصت که از همه موارد مهم‌تر است.»
ورود زنان به ورزشگاه تقاضای عمومی‌جامعه است!
ارگان دولت دیروز گفت‌وگویی را با معصومه ابتکار، معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده منتشر کرد. وی در پاسخ به این مطلب که «این روزها ورود بانوان به ورزشگاه‌ها بسیار مورد توجه مردم به‌ویژه زنان در گروه‌های سنی مختلف قرار گرفته است. معاونت زنان در این خصوص چه کارهایی انجام داده، بالاخره زمانی می‌رسد که زنان بی‌دغدغه بتوانند در کنار خانواده به تماشای بازی‌ها در استادیوم و خارج از محیط منزل بروند؟» گفته است: «ما رایزنی‌ها و فعالیت‌های زیادی در این حوزه داشتیم و به جرأت می‌توانم بگویم کاری نبوده که در این زمینه از دستمان برمی‌آمده و نکرده باشیم. حتی رایزنی‌ها و مذاکرات متعددی با گروه‌های هواداران داشتیم. این واقعیت را باید بپذیریم که این مسئله، تقاضای عمومی جامعه است.»
مدعیان اصلاحات مواردی از قبیل کنسرت، ورود زنان به ورزشگاه، رفع حصر و. .. را اولویت‌ها و مطالبات اصلی مردم جا می‌زنند تا برایشان به مثابه نارنجک دودزا و بمب صوتی برای پوشاندن اوضاع نابسامان اقتصاد کشور و نقش آنها در این وضعیت ایفا کند.
اعتراف اصلاح‌طلبان؛ مجلس ششم به کشور لطمات سنگینی وارد کرد
روزنامه شرق در گزارشی به موضوع تحصن جمعی از نمایندگان طیف موسوم به اصلاح‌طلب مجلس ششم پرداخته و در ابتدای گزارشش آورده است: «هنوز برخی از آن رخداد دفاع می‌کنند و بیشتر بر علت تحصن یعنی ردصلاحیت‌ها تکیه می‌کنند و برخی دیگر با نکوهش تصمیم 139 نماینده مجلس ششم صرف تحصن را نوعی عدم تمکین به قانون می‌دانند.»
این گزارش در ادامه افزوده است: «رسول متجب نیا فعال سیاسی اصلاح‌طلب که به تازگی در پی جدایی از حزب اعتماد ملی، حزب خود یعنی حزب جمهوریت را تأسیس کرده است در اظهارنظری انتقادهای تندی به تحصن کنندگان مجلس ششم وارد کرده و بسیاری از اصلاح‌طلبان را لجوج و عامل لطمات سنگین به جبهه اصلاحات دانسته است.»
این گزارش سپس بخش‌هایی از گفته‌های منتجب‌نیا را آورده است: «اگر بخواهیم پرونده دوره ششم و آستانه مجلس هفتم را باز کنیم بسیار درد ناک و غم‌انگیز است و نشان می‌دهد که بسیاری از چهره‌های اصلاح‌طلب چه ضربه و چه لطمه‌ای به اصلاح‌طلبان زدند یعنی ما تا اوج پیروزی پیش رفتیم و انصافاً در آن مقطع بسیاری از مقامات نظام کوتاه آمدند و تعامل کردند ولی بعضی از دوستان ما از در لجبازی وارد شدند...» این فعال سیاسی طیف موسوم به اصلاح‌طلب در ادامه گفته است: «اگر بخواهم موضوع را باز کنم مسائل زیادی هست برای گفتن که اگر بدانید تصدیق خواهید کرد که چه ضربه‌های سنگینی را به ملت و کشور و اصلاحات زدند و خود را هم متولی اصلاح‌طلبان می‌دانند.»
گزارش شرق در ادامه به گفته‌های یکی دیگر از نمایندگان مجلس ششم پرداخته و گفته است که نمایندگان مجلس ششم فکر می‌کردند در جامعه از این کار آنها استقبال خواهد شد اما جامعه اصلاً از کار آنها استقبال نکرد.
شایان ذکر است که بخشی از جریان سیاسی موسوم به اصلاح‌طلب همواره بر طبل بی‌قانونی می‌کوبد و انتظار دارد هر کاری انجام دهند و هر هزینه‌ای را به جامعه و کشور تحمیل کنند و سپس دوباره تأیید صلاحیت شوند. همین مورد زمینه تحصن نمایندگان مجلس ششم را فراهم کرد که خسارت‌هایی را برای کشور به بار آورد.
