در ماههای اخیر رسانه‌های زنجیره‌ای بارها اذعان کرده‌اند که کارنامه دولت قابل دفاع نیست و افکار عمومی، اقدامات دولت روحانی را به پای اصلاح‌طلبان می‌نویسند.
اما با این‌حال طیف مدعی اصلاحات به جای پذیرش مسئولیت وضع موجود و پاسخگویی به مطالبات مردم، با فرافکنی از یکسو مدعی هستند که اصلاح‌طلبان هیچ نقشی در دولت ندارند و از سوی دیگر مدعی هستند که دولت از اختیارات کافی برای رفع مشکلات برخوردار نیست.

طرح نام اصلاح‌طلبان در فسادهای اقتصادی؛علت سلب اعتماد مردم به اصلاحات
روزنامه زنجیره‌ای ابتکار در سرمقاله خود نوشت: «به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبانی که برای ورود به نهادهای قدرت جز رای‌آوری در انتخابات هیچ راه دیگری ندارند، طی سال‌های گذشته با بی‌مبالاتی و بی‌توجهی از کنار این عظیم‌ترین سرمایه‌شان [مردم] عبور کرده‌اند.... حال باید دید که آیا می‌توان این آب رفته را به جوی بازگرداند یا خیر! اصلاح‌طلبان اگر می‌خواهند در عرصه سیاست‌ورزی ایران باقی بمانند، باید در اندک زمان باقی‌مانده تا انتخابات اسفندماه، زمینه‌های مشارکت حداکثری را به قدر بضاعت و توان موجودشان در بسیج نیروهای اجتماعی فراهم آورند.
در ادامه این مطلب آمده است: «این بسیج نیروها اما این بار نه در بستر «تکرار می‌کنم» رئیس‌دولت اصلاحات قابل دستیابی است و نه با تکیه بر شعارهایی نظیر آن‌چه تا پیش گفته شده است، می‌توان به چنین هدف سترگی دست یافت... موضوع بر سر آن است که خروج برخی اعضای لیست امید، ناکارآمدی برخی دیگر، بی‌توجهی تعدادی از نمایندگان با عنوان اصلاح‌طلبی نسبت به امور جاری کشور و مهم‌تر از همه طرح نام بعضی از آنها در فسادهای اقتصادی ریز و درشت، موجب شده اعتماد بدنه اجتماعی از این جریان سیاسی هم ـ همچون رقیبش ـ سلب شود. لذا ضروری است که اصلاح‌طلبان ـ علیرغم وجود همه تنگناها و محدودیت‌ها ـ نسبت به پالایش درون‌جناحی اقدامی اساسی را به انجام رسانند.»
شایان ذکر است که مدعیان اصلاحات خود معترفند که کارنامه عملکردشان سیاه بوده و مردم نیز دیگر به وعده‌های آنان اعتنا و اعتمادی ندارند. از اینروست که حرف از پالایش درون جناحی و پاکسازی و بازسازی می‌زنند.

رفتار رئيس قوه قضاييه نشانه پيشرفت مدني است
روزنامه اعتماد در گزارشی به نقل از سعید لیلاز ، فعال اصلاح‌طلب و اقتصاددان حامی دولت نوشت:« در حال حاضر ميزان عمق و ژرفاي پيشرفت جامعه مدني در ايران با 15 سال پيش اصلا قابل مقايسه نيست. نمونه آن رفتار رييس جديد قوه قضاييه است كه بسيار مدني است. مجبور نيستيم به ماجرا جناحي بنگريم. ايشان در اعلام موضعي گفته بود، من از هيچ روزنامه‌نگاري شكايت نمي‌كنم».
این اظهارات عضو شورای مرکزی حزب اصلاح‌طلب کارگزاران در حالی است که جریان مدعی اصلاحات در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری 96 و در راستای رقیب هراسی از هیچ دروغ و تهمت و تخریبی علیه سید ابراهیم رئیسی فروگذار نکردند. نکته قابل تاسف‌تر اینکه رئیس‌جمهور مدعی آزادی بیان و ناقل جمله معروف « از قلم شکسته و دهان بسته کاری ساخته است؟ نشکنیم قلم‌ها را به بهانه‌های واهی، نبندیم دهان‌ها را با بهانه‌های غیراساسی،» نیز که بیشترین تهمت‌ها و ادعا‌های بی‌اساس و دروغ را به وی نسبت داده بود پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری رکورد بی‌سابقه‌ای از مقابله با آزادی بیان و انتقاد و ایجاد فضای امنیتی در دولت خود را به ثبت رساند.

فراکسیون امید اصلاح‌طلب نیستند!!
هر چه به انتخابات مجلس نزدیک‌تر می‌شویم حرف‌های عجیب تری به گوش می‌رسد که بیانگر استیصال و چاره جویی طیف موسوم به اصلاح‌طلب برای فرار از پاسخگویی است.
روزنامه شرق در سرمقاله روز گذشته خود نوشته است: «اشکال مجلس دهم این بود که از ترس گله‌مندشدن انتخاب‌شدگان، به مردم اعلام نشد که اکثر اعضای فهرست‌ها، نیروی کادر اصلاح‌طلبان و تضمین‌کننده اجرای برنامه‌های اصلاحی نیستند؛ بلکه از بین افرادی که تأیید صلاحیت شدند، افراد نزدیک‌تر به مشی اصلاح‌طلبی در فهرست‌ها قرار گرفتند. انتخاب نام لیست امید نیز یک‌اشتباه محاسباتی بود. این مسئله توقع‌برانگیز بود و مطالبات را دامن زد.»
سپس نویسنده تلویحا تاکید می‌کند که طیف موسوم به اصلاح‌طلب نمی‌تواند مسئولیت عملکرد فراکسیون امید را بپذیرد: «اصلاح‌طلبان برای حوزه‌های انتخابیه سراسر کشور، احتمالا پیشنهاد کاندیدا از بین داوطلبان باقی‌مانده را خواهند داشت اما حتما باید به مردم گفته شود جریان اصلاحات نمی‌تواند مسئولیت عمل افرادی را که نیروی کادر جریان اصلاح‌طلبی نیستند، بپذیرد و صرفا بهترین امکان انتخاب در هر حوزه انتخابیه به مردم اطلاع‌رسانی می‌شود.»
نکته جالب توجه آن است که نگارنده سرمقاله پس از این همه ترورشخصیت علیه نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس دهم (فراکسیون امید) که آنها را بیرون از دایره احزاب خود عنوان کرده و می‌گوید مسئولیت آنها را نیز نباید پذیرفت در ادامه مدعی می‌شود: «حجم تخریب به‌ویژه از سوی جریان برانداز و خارج‌نشین، بسیار بالا بوده است. محافل داخلی و صداوسیما هم بر شدت عمل خود افزوده‌اند.»

اخیراً محمدعلی وکیلی در دو مصاحبه تاکید کرده بود که فراکسیون امید مجلس دهم از همان ابتدای تشکیل توسط افرادی و جریانی در طیف موسوم به اصلاح‌طلب بمباران یاس شدند که نمونه‌ای از آن را در سطرهای بالا خواندیم. اما عجیب آنکه نویسنده در مظلوم‌نمایی مدعی شده طیف رقیب و براندازان به این کار پرداخته اند!
دیگر اینکه اگر این لیست واقعا چنین بوده چرا از همان ابتدا گفته نشد؟ چرا نویسنده همین یادداشت که امروز نگران از عملکرد ضعیف هم طیف‌های خود در نزدیکی انتخابات به تکاپو افتاده همان آغاز مجلس دهم این را ننوشت و نگفت؟!
همچنین کیست که نداند وقتی استیضاحی می‌خواست مطرح شود یا طرحی رد یا تصویب گردد یک پیغام از بیرون مجلس برای فراکسیون امید کافی بود تا همه چیز بر همان طریق مورد خواست آنها قرار گیرد. انتظار عبث این طیف این است که یک نماینده هر کاری دلش خواست انجام دهد و دوباره در دوره بعد انتخاب شود.