به گزارش بلاغ، امروزه امر ورزش از عوامل ایجاد سلامت روانی، ارامش و امنیت در جوامع به حساب می آید و رشته های مختلف ورزشی به عنوان علومی شامل تکنیک های تخصصی، علوم روان شناختی، جامعه شناختی و معنوی به حساب می آیند.

اساسا دولت ها برای هزینه کردن در امر ترویج و آموزش ورزش از هیچ کوششی دریغ نمی کنند چه در عرصه همگانی و چه در عرصه قهرمانی که این دو تضمین کننده سلامت افراد جامعه و مایه غرور ملی است.

اما متاسفانه جدای از برخی سیاست های کلانِ نادرست در ورزش کشور، در شهر رامسر وضعیت فرق می‌کند.

در ورزش رامسر شاهد انحصار در رشته های مختلف ورزشی و فرصت سوزی و ظرفیت سوزی هستیم.

عده ای امر مدیریت ورزش را با مسئولیت های سیاسی و شهری خود مخلوط کرده اند و راه را برای ظهور و بروز استعداد های جدید می بندند که این خود،ظلم به ورزش و ورزشکاران است.

مسئولیت های شهرستانی و غیر ورزشی نباید مایه ی ظلم و عامل ایجاد فشار بر دلسوزان ورزش باشد بلکه باید مسیر خدمت‌رسانی را سهل و آسان گرداند.

انحصار طلبی و قدرت‌نمایی با ورزش همچون سم مهلکی است که بر سر جوانان و نوجوانان شهر پاشیده می شود و آنان را پژمرده ساخته و دچار مرگ تدریجی می گرداند.

آیا مسئولین شهرستان که پست های ورزشی نیز دارند از میز خود فاصله گرفته و به گوشه کنار شهر سری زده اند؟

آیا به ترکیب سنی قهوه خانه ها و قلیان سراها توجهی دارند؟ و آیا می دانند سن مصرف مواد مخدر و دخانیات به زیر ۱۲ سال رسیده است؟

آیا چاره ای برای تعطیلی کلاس های ورزشی اندیشیده اند یا می‌خواهند با سیاسی بازی های خود و با اعمال قدرت و ایجاد نزاع‌های پوچ و انحصار طلبی در رشته ی ورزشی خود اندک ورزشکاران را نیز از سالن های ورزشی فراری دهند؟

متاسفانه این دسته از مدیران شهرستان به جای اینکه به فکر جوانان شهر باشند به فکر پست و مقام خود هستند.

و نه تنها با کج اندیشی‌های خود نوجوانان و جوانان را از ورزش دور می کنند بلکه معدود ورزش دوستان و حامیان و دلسوزان ورزش را نیز دلسرد کرده و فضای ورزش شهر را از رشد و توسعه دور می‌کنند.

انتظار می‌رود این دسته از مدیران برای اعتلای ورزش شهرستان شجاعانه راه را برای تحرک جوانان جویای نام و با انگیزه باز کنند و خود به وظایف محوله‌شان در ادارات مربوطه برسند.

انتهای پیام/