به گزارش
بلاغ، اولین جلسه کارگروه راهبردی مدیریت پسماند مازندران با حضور معاون عمرانی استاندار، محمدی تاکامی مدیرکل دفتر امور شهری استانداری و سایر اعضای این کارگروه با محوریت ارائه گزارش آخرین وضعیت پسماند و کارخانههای شهرهای ساری و تنکابن از سوی شهرداران این شهرها برگزار شد.
تهدید زباله از جنگل و دریا به شهرها و روستاها رسیده است
فرزانه سرپرست شهرداری ساری در بخش اول این جلسه با بیان اینکه نابسامانیهای پسماند شهرهای مازندران مربوط به امروز و دیروز نیست؛ گفت: پسماند که در گذشته دریا، جنگل، مزارع کشاورزی و باغات ما را تهدید میکرد امروز تهدیدش به مردم شهرها و روستاهای مازندران رسیده است.
وی افزود: از سال 1385 تاکنون قریب به 13 سال است که استان را حجم تولید 3 هزار تنی زباله مورد تهدید قرار داده است و سوال اینجا است چرا که نیامدیم بیاییم دو کارخانه پسماند بزنیم؟ ما در حوزه بیمارستانی، کارخانجات، ادارات و تفکیک زباله چه کردیم و ساماندهی این مسئله نیازمند عزم ملی است.
هزینه سالانه 30 میلیاردی برای دفن زباله
در ادامه معیل معاون خدمات شهری شهرداری ساری در ارتباط با جمعآوری و حمل زباله در مرکز استان گفت: دفن زباله ساری با طی مسیر 130 کیلومتری در منطقه پشتکوه و با صرف هزینه سالانه 30 میلیارد تومانی در حال انجام است که هزینه سنگینی را بر شهرداری تحمیل میکند و روز به روز نیز در حال افزایش است.
وی افزود: روزانه 30 تا 50 تن شیرابه در مرکز استان تولید میشود که این مسئله میطلبد تا با فرهنگ سازی تفکیک زباله از مبدا به سمت کاهش تولید پسماند با رویکرد کاهش تولید شیرابه حرکت کنیم.
معاون خدمات شهری شهرداری مرکز استان خاطرنشان کرد: طی سالیان اخیر به دلیل اینکه دانش لازم را در حوزه پسماند نداشتیم با آزمون و خطای عناصر متعددی روبرو بودیم تا ببینیم کار به کجا میرسد و در نهایت شهرداری با عدم موفقیت و حصول نتیجه، زیر سوال میرود.
معیل بیان کرد: متاسفانه طرح جامع شهرستانی پسماند در اختیار شهرداریها قرار نگرفته است و لذا وظایف دستگاهها در حوزههای گوناگون مشخص نیست.
وی با بیان اینکه در حال حاضر در یکی از لاگونها فقط 10 هزار مترمکعب شیرابه داریم که با هر بار بارندگی بر میزان آن افزوده میشود؛ گفت: باید تبعات اجتماعی را بر تبعات زیست محیطی و هزینههای هنگفت آن اضافه کرد.
معاون خدمات شهری شهرداری مرکز استان تصریح کرد: با بیان اینکه شهرداریها دارای دانش تخصصی نیستند لذا ما یک مسیری را طی میکنیم بعد میبینیم به نتیجه منتج نمیشود و هزینه هنگفتی را روی دست ما میگذارد.
معیل با بیان اینکه تاکنون در خصوص ساماندهی شیرابهها و پسماند نزدیک به 15 میلیارد تومان هزینه صرف شده است؛ گفت: نزدیک به 450 روستای نزدیک به شهر داریم که هر روستا دارای مسائل خاص به خود است که در نهایت شهرداری را با چالشهای متعددی مواجه میکند.
محمدی تاکامی مدیرکل دفتر امور شهری و شوراها استانداری مازندران نیز در ادامه سخنان این نماینده شهرداری ساری اضافه کرد: طی یکسال اخیر، شهرداری ساری برای حل معضل شیرابه، مسیرهای مختلفی را طی کرد و مورد آزمون و خطا قرار داد اما باید بدانیم شیرابه معطل تصمیم مسئولان نمیماند و این منجر به تشکیل یه حوضچه زباله با وسعت 10 هزار متر مکعبی شدیم که ما را با چالش مواجه کرده است.
وی در خصوص طرح پسماند گفت: طی سالیان قبل، طرح جامع پسماند استانی با رویکرد وظایف ناحیهها ترسیم شد اما طرح جامع تفصیلی استانی با وظیفهمندی دستگاههای شهرستانی انجام نشد و امیدواریم شهر ساری به عنوان پایلوت استانی طی فرصت یک ماهه این طرح را با جلسات فشرده با فرمانداری تنظیم تا بتوانیم آن را به سایر شهرهای استان تعمیم بدهیم.
ضرورت تنظیم طرح جامع پسماند به صورت شهرستانی
رازجویان معاون عمرانی استاندار مازندران نیز با بیان اینکه به نظر میرسد در طرح جامع پسماند استانی تنها به کلیات اشاره شده و ریز موارد و وظایف دستگاهها در آن دیده نشده است؛ گفت: باید هر شهرستانی با توجه به ظرفیت، موقعیت جغرافیایی، حجم زباله تولیدی و موارد موجود، طرح جامع شهرستانی خود را تهیه کند و در این برش شهرستانی بتوانیم یکی تا دو شهر مجاورش را به آن لینک دهیم.
وی افزود: میتوانیم با کاهش تعداد دفعات جمعآوری زباله طی هفته و تقلیل آن مثلا به 3 روز، خود تولیدکننده زباله را در مدیریت تولید زباله و شیرابه که با توجه به بو و مشکلات ناشی از تولید آن، وی را با مشکل مواجه میکند، در کاهش تولید زباله و شیرابه گام برداریم و اینگونه با مدیریت در صرف هزینهها به کاهش این هزینهها حرکت کنیم.
اتمام کارخانه زباله سوز ساری 69 میلیارد تومان اعتبار میخواهدمحمدی یکی از کارشناسان شهرداری ساری نیز در ادامه به ارائه گزارشی از آخرین وضعیت کارخانه زباله سوز ساری پرداخت و اعلام کرد: نیروگاه 450 تنی زباله سوز ساری با عقد قرارداد در تاریخ چهاردهم مرداد سال 91 با شرکت تدبیر توسعه سلامت آغاز به کار کرد که توانست در 17 مرداد 95 مجوز زیست محیطی را نیز کسب کند.
وی افزود: مبلغ ارزی کل سهم قرارداد 30 میلیون دلار بود که سهم شهرداری و دولت 19 هزار دلار از کل قرارداد بوده است.
نماینده شهرداری ساری حاضر در این جلسه ادامه داد: تاکنون 60 درصد از تجهیزات وارد شهر ساری شده است و در انبارهای شهرک صنعتی در حال نگهداری است.
این کارشناس بیان کرد: متاسفانه زمینی که شورای تامین در سال 91 در اختیار ما قرار داده بود، در شهرک صنعتی و به صورت لجنزار بود که نیاز به تحکیم بستر داشت که شهرداری مجبور شد با صرف هزینه 4 میلیارد تومان نسبت به تحکیم سازی بستر که سهم 12 درصدی از کل پیشرفت فیزیکی را داشت انجام و به طرف قرارداد جهت انجام پروژه تحویل دهد.
محمدی خاطرنشان کرد: 60 درصد تجهیزات سهم دولت و 40 درصد باقیمانده سهم شرکت طرف قرارداد بود که مقرر شد تا بازپرداخت آن با بهرهبرداری این شرکت طی 7 سال جبران شود.
وی اضافه کرد: تاکنون این پروژه 41 درصد پیشرفت فیزیکی، 57 درصد در ساخت کوره، ساختمان بویلرها 84 درصد و در بخش ابنیه نیز 52 درصد پیشرفت داشته است و عملیات نصب تجهیزات نیز از اواخر سال گذشته آغاز شده است.
نماینده شهرداری ساری حاضر در این جلسه گفت: برای نصب مابقی تجهیزات در راستای ادامه پروژه به حدود 19 میلیارد تومان جهت اتمام ساختمان، 18 میلیارد تومان جهت آب رسانی و مواردی از این دست نیازمندیم که در نهایت حدود 4 میلیون دلار ارزی و 69 میلیارد تومان اعتبار نیازمندیم تا کار را به فرجام برسانیم.
به گفته وی، اجرای عملیات تحکیم بستر، اخذ مجوز محیط زیست، عدم تامین منابع مالی، تحمیل هزینههای مضاعف، عدم چشم انداز مطمئن، عدم پایبندی پیمانکار نسبت به زمان بندی اجرای پروژه و قطع همکاری با پیمانکار، از دلایل عمده تأخیر در اجرای این پروژه بوده است.
انتقاد از عدم همکاری شهرداران و بخشداران تنکابن
زرودی شهردار تنکابن نیز در بخش پایانی این جلسه به ارائه گزارش از آخرین وضعیت کارخانه کمپوست شهر خود پرداخت و گفت: تنکابن مشتمل بر 3 شهر و 4 بخش است که شهرداری تنکابن در پایینترین سطح همکاری از سوی شهرداران و بخشداران قرار دارد.
وی افزود: شهرداریها و بخشداران هیچ گونه تعهد و الزامی نسبت به پرداخت حق السهم خود ندارند و شهرداری تنکابن به تنهایی در حال پیشبرد امور است که حجم سنگینی از کار و هزینههای مالی را بر دوش ما قرار داده است.
شهردار تنکابن خاطرنشان کرد: نزدیک به یک سال طرح تفکیک زباله از مبدا به بخش خصوصی واگذار شده است و تاکنون 5 کانکس جمع آوری زباله خشک در تنکابن جانمایی شده است و تا پایان سال نیز 3 نقطه دیگر افتتاح خواهد شد.
زرودی متذکر شد: پروژه کارخانه کمپوست تنکابن با پیشرفت 24 درصدی که داشت، پس از انتصاب بنده در سال 96 به ما سپرده شد، که اکنون به پیشرفت بسیار مطلوبی رسیده است.
وی اعلام کرد: چالش جدی ما خرید دستگاه وینگوترنر بود که در پی افزایش نرخ ارز و تحریم امریکا به وجود آمده بود؛ که با پشت سر گذاشتن مشکلات فراوان، ثبت سفارش انجام شد، بحث اختلاف ارزی حل شد و 7 میلیارد تومان هم از دفتر مقام معظم رهبری هم برای تسویه شیرابه و هم برای اتمام کارخانه به تنکابن مجددا اختصاص پیدا کرد.
شهردار تنکابن با اعلام اینکه ثبت قرارداد با شرکت آلمانی جهت ساخت دستگاه ترنر در بهمن ماه انجام شد؛ گفت: ساخت این دستگاه 18 ماه زمان لازم داشت که پایان این ماه، ساخت این دستگاه تمام است و از ابتدای سال 98 تا به امروز، 5 نامه از شرکت طرف قرارداد داشتیم که 50 درصد باقیمانده قرارداد را از ما مطالبه کرده است و عنوان کرده است در صورت پرداخت مبلغ، این دستگاه را به سایر متقاضیان واگذار خواهد کرد.
زرودی با بیان اینکه واقعا شهرداری تنکابن توانایی پرداخت هزینه 3 میلیارد تومانی باقیمانده این قراداد را برای تحویل این دستگاه ندارد، گفت: تحویل این دستگاه در پایان خرداد ماه خواهد بود که یک ماه ترانسفر این دستگاه طول خواهد کشید که ناچار به فکر اخذ وام هستیم که با توجه به بضاعت شهرداری ما را با مشکل مواجه خواهد کرد.
وی افزود: کار کارخانه کمپوست تنکابن تمام شده است و ما تنها متتظر ورود دستگاه ترنر هستیم تا پروژه به اتمام برسد.
شهردار تنکابن بیان کرد: کلیه تامین اعتبار کارخانه کمپوست و شیرابه تنکابن از محل دفتر مقام معظم رهبری بوده است.
آلودگی زباله از غرب تا شرق مازندران، از سواحل تا جنگلهای مازندران را در بر گرفته است و تمامی شهرهای استان را در چالش دفن و دپوی زباله زمینگیر کرده است.
متأسفانه استان مازندران همواره با ظرفیت استانی در حال ارائه خدمات ملی در حوزههای گوناگون است، امری مغفول در نگاه مسئولان کشوری، که باید با تحقق بودجههای ملی، مدیریت و حمایت شود و این نامهربانی، موجب تحمیل هزینههای هنگفت و اجحاف فراوان از سطوح بالای مدیریتی استان گرفته تا کف جامعه یعنی مردم شده است.
بر اساس آمارهای رسمی، مازندرانیها روزانه بیش از 3 هزار تن زباله تولید میکنند و این میزان با احتساب زباله تولیدی گردشگران در برخی از فصول سال به دو برابر هم میرسد که از این میزان، یکهزار و 700 تن مربوط به شهرها و مابقی آن نیز زبالههای روستایی است.
گفتنی است برای حل این معضل، 28 مرکز دفن زباله در استان مازندران وجود دارد که بنا است 9 ناحیه در محدوده این 28 نقطه، با ساخت کارخانههای زباله سوز و تسویه شیرابه به شهرهای مجاور خود، خدمات دهند.
شایان ذکر است در این راستا از سال 1390 تاکنون، حدود 187 میلیارد تومان در مازندران هزینه شده است اما تاکنون هیچ یک از این پروژهها به اتمام نرسیدهاند و در پیشرفت 30 تا 90 درصدی درجا زدهاند.
باید متذکر شویم که وضعیت دفن و انباشت زباله در تمامی این مراکز به نقطه بحرانی رسیده است و مازندران پس از صرف میلیاردها تومان هزینه و گذشت سالها از آغاز اجرای این پروژهها، همچنان از داشتن حتی یک کارخانه زباله سوز در استان، محروم مانده است و این آب و خاک و جنگل و کوه و دریا است که با این دست روی دست گذاشتنها و مصوبات کاغذی، هر روز، حیاتش به ممات نزدیکتر میشود!
انتهای پیام/