به گزارش
بلاغ، حسین حاجیلو درباره 7 خطای راهبردی دولت در پیگیری FATF گفت: در مدت تقریبا سه سالی که از شروع این پرونده میگذرد، دولت خطاهای راهبردی را مرتکب شده است که اگر هرکدام از آنها رخ نداده بود، وضعیت این پرونده در حال حاضر متفاوت و کمی بهتر از وضع کنونی بود.
وی تأکید کرد: اولین خطای راهبردی دولت، عدم تشخیص درست علت مشکل روابط بانکی بود. علت اصلی عدم همکاری بانکهای بزرگ خارجی با ایران باقی ماندن ساختار تحریمهای ثانویه بانکی نسل دوم بود و نه پایین بودن استانداردهای شفافیت در ایران.
کارشناس مسائل تحریم و دیپلماسی اقتصادی افزود: خطای راهبردی دوم دولت عدم درک صحیح از نسبت استانداردها و ماموریت FATF با تحریمهای اقتصادی آمریکا خصوصا تحریمهای بانکی بود. تصمیمسازان و تصمیمگیران درون دولت، علیرغم وجود نسبتهای بسیار روشن میان استانداردها و ماموریت FATF با تحریمهای اقتصادی آمریکا که به یک ابزار راهبردی برای این کشور در سالهای اخیر تبدیل شده است، این نسبت را ندیده و فهم نکرده و این دو را پدیدههای مستقل ارزیابی میکردند. در نتیجه، با سرعت به سمت اجرا و پیادهسازی موارد برنامه اقدام روی آوردند.
حاجیلو ادامه داد: سومین خطای دولت، مذاکره ضعیف با کمیته ICRG دبیرخانه FATF بود.
وی درباره خطای بعدی دولت گفت: تصور عمومی دولت در ابتدای شروع تعامل با FATF این بود که نیازی نیست تمامی اقدامات مشخص شده در برنامه اقدام به طور کامل توسط ایران اجرا شود. گذر زمان و مشخص شدن جدیت FATF در مطالبه از ایران برای اجرای کامل برنامه اقدام، دولتمردان را در مسیری غیرقابل بازگشت قرار داد.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: خطای راهبردی بعدی دولت، عدم مهندسی کلان برای اجرای برنامه اقدام بود. از همان ابتدا مشخص بود مواردی در برنامه اقدام وجود دارد که به هیچ وجه از سوی ایران اجرا نخواهد شد، این موارد بیشتر از پیوستن به دو کنوانسیون بینالمللی هستند. لذا انتظار این بود که دولت به گونهای مهندسی میکرد تا کمترین هزینه سیاسی را در داخل برای اجرای برنامه اقدام بپردازد.
حاجیلو افزود: دولت از همان ابتدا تصور کرد که منتقدان اجرای برنامه اقدام FATF متعلق به یک جریان سیاسی خاص بوده و مسئله آنها واقعی نیست بلکه به دنبال تضعیف دولت هستند. این تصور سبب شد که دولت به جای افزایش دقت در شناخت مسئله و یافتن راههای برون رفت از وضعیتی که برای خود ایجاد کرده بود، به رفتارهای سیاسی در مواجهه با جامعه نخبگانی روی آورد.
وی عنوان کرد: دولت مشکلات فعلی ایجاد شده را به وضعیت ایران در FATF مرتبط میداند، با آنکه وضعیت ایران در FATF در سه سال گذشته تغییری نکرده است و نمیتواند عامل بروز مشکلات فعلی باشد. اما بسیار روشن است که مشکلات ایجاد شده ناشی از بازگشت تحریمهایی است که طبق برجام از سوی آمریکا موقتا اجرایش متوقف شده بود.
پیشنهادی برای ادامه مسیردولت باید یک دوره مذاکره جدی را با FATF آغاز کند. هدف این مذاکره باید بازنگری و اصلاح برنامه اقدام ایران باشد. این مذاکره باید مبتنی بر این فهم پایهای باشد که اجرای برخی از اقدامات برنامه اقدام تکمیلکننده تحریمهای ظالمانه آمریکاست و ایران آنها را خلاف منافع ملی تشخیص داده و از اجرای آنها خودداری میکند.
بر این اساس مذاکرات جدید برای اصلاح برنامه اقدام باید صورت گیرد و این اصلاحات شامل حذف مواردی است که ایران اجرای آنها را تکمیلکننده تحریمهای آمریکا تلقی میکند. خصوصا زمانی که رئیسفعلی FATF صریحا اظهاراتی درباره سواستفاده آمریکا از رژیمهای مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم در راستای تکمیل تحریمهای خود بیان میکند.
این راهبرد زمان کافی برای ایران جهت باقی ماندن در حالت تعلیق بدون اجرای بیشتر مطالبات FATF را مهیا میکند که برای ایران مطلوب است.