به گزارش
بلاغ، سالها هرچه که نو و کهنه شوند، نام و یادهای نشاطبخش هیچگاه کهنه نمیشوند و در رأس این یادهای حیاتبخش نام شهداء قرار دارند. آنانی که در عنفوان جوانی و در اوج درک و معرفت و بصیرت با چشمانی باز و با ارادهای راسخ و پولادین راهی را برگزیدند تا با سوختن خویش، راه را بر آیندگان روشن نمایند و رسم عاشقی و جانبازی را به نسلهای بعد خود آموزش دهند.
بدین جهت، در آغازین روزهای سال 96، اسلاید بلاغ را مزین و متبرک میکنیم به موضوع شهادت و شهداء.
شهید واژهای ارزشمند است که اگر بخواهیم به عمق واژهای آن بنگریم شاید هیچگاه نتوانیم آن را درک کنیم. کسانی که دل از تعلقات دنیایی بریدند، دست از زندگی و لذائذ آن بریدند و با معبود جهان عهدی بستند عاشقانه و ماندگار.
** جایگاه شهید در پرتو آیات و احادیث شهید در فرهنگ اسلامی از جایگاهی رفیعی برخوردار است و این فهم قرآنی درست بود که باعث نشر اسلام در بلای مختلف شد. همانطور که خداوند متعال در سوره آلعمران، آیه 157، میفرمایند: « و اگر در راه خدا كشته شويد يا بميريد، مغفرت و مرحمتي ( كه شما را در برميگيرد ) بهتر از چيزهائي است كه ( آنان در طول عمر ) جمعآوري ميكنند. »
امام صادق(ع) از پدران بزرگوارش نقل میکند تا میرسد به پیغمبر اکرم که پیغمبر(ص) فرمود: روز قیامت سه دسته از مردم مورد توجه و تقرب خداوند متعال هستند و شفاعت آنها دربارهی دیگران پذیرفته خواهد شد و آن سه دسته عبارتند از: انبیاء، علماء و شهدا. (سفینهالبحار، جلد اول، ماده شهد)
** پاداش عمل شهید کسانی که در راه خدا کشته شدند، خداوند هرگز اعمالشان را ضایع نمیگرداند و آنها را به سعادت هدایت میکند و امورشان را اصلاح مینماید و به بهشتی که قبلاً مقامات آن را به آنها شناسانده است، واردشان میسازد و همواره در آیات مختلف قرآن آمده است که " کسی که در راه خدا جهاد کند، و در راه خدا شهید گردد، یا پیروز شود، پاداش بزرگی به او عطا خواهیم کرد."
** تداوم راه شهدا نمود عملی بزرگداشت مقام شهید است یک کارشناس دینی طی گفتوگویی اظهار کرد: شهدا با شهادتشان به مقامی رسیدهاند که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه به قلب کسی خطور کرده. بلکه شهدا به مقام “عندربهم یرزقون” رسیده اند.
وی خاطرنشان کرد: فرهنگ ایثار و شهادت، همان فرهنگ عاشورایی و اهل بیت(ع) است که اسلام و قرآن کریم برای حفظ عزت اسلام و مسلمین برآن تاکید بسیار داشته است.
حجتالاسلام محمد موسوی خاطرنشان کرد: شهدا رفتند تا اسلام بماند، شهادت نام آنان را جاودانه ساخته و امروز همه ملت خود را مدیون ایثار و از خود گذشتگی شهدا می دانند.
وی با بیان اینکه تداوم راه شهدا یکی از نمودهای عملی بزرگداشت مقام شهید و شهادت است، گفت: شهدا حق حیات بر گردن ملت ایران دارند، زیرا از خودگذشتگی و جانفشانیهای آنها بود که امروز کشور ایران در اوج اقتدار و امنیت به سر میبرد.
این کارشناس مسائل مذهبی ترویج اسلام ناب محمدی را استمرار راه شهیدان بیان کرد و افزود: اکنون که بیشتر رسانههای جهانی بر علیه جمهوری اسلامی است، نشاندادن راه شهدا و دلایل جانفشانی این بزرگواران بر همهی آحاد جامعه واجب است.
موسوی بر ضرورت حفظ حرمت و عزت خانوادههای معظم شهدا تاکید و تصریح کرد: خانوادههای شهدا مایه عزت و سرافرازی جامعه اسلامی و از سرمایههای نظامی اسلامی هستند که دیدار، تکریم و الگوگیری از این اسوههای صبر و ایثار در راستای احیای فرهنگ ایثار و شهادت ضروری است.
وی در پایان یادآور شد: لازم است برنامههایی که در راستای تجلیل و ارجگذاری مقام والای شهدا برگزار میشود در خور شأن نام این عزیزان باشد.
** زندهنگهداشتن خون شهید، از خود شهادت کمتر نیست اما اینکه ما چقدر حق شهدا را ادا کردیم؟ شهدایی که آسایش امروزمان را مدیون جانفشانی آنها هستیم، مهم است. چند روز پیش وصیت زیبایی از شهیدی بزرگوار " علیرضا اَحدی دانش" خواندم و شاید نوشتن آن خالی از لطف نباشد. «شهید عزادار نمىخواهد، شهید رَهرو میخواهد. برادرم! شما هم با قلم و قدم و زبانتان پشتیبان انقلاب و امام عزیز باشید. آنان که پیرو خط سرخ امام خمینى(ره) نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند، بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند.در زندهبودنمان که نتوانستیم در شأن اثرى بگذاریم، شاید در مرگمان فرجى باشد و بر وجدان بىانصافشان اثر گذارد.»
اگر بخواهیم این جملات را واکاوی کنیم درونش دنیایی از حرف نهفته است، اینکه ما واقعاً چقدر رهرو راه آنها بودیم، سوالی سخت است که انسان را به فکر وامیدارد، باید قبول کنیم متاسفانه شهدا از زندگی خیلی از ماها کنار رفتهاند، کودکانمان در بزرگسالی درکی از شهدا ندارند و رفته رفته شهدا به ورطه فراموشی سپرده میشوند. باید گفت با گرفتن یادواره آنهم در زمانهای خاص نمیتوان شهید و جنگ را به نسل جدید شناساند باید برنامهای جامع و دقیق باشد تا شهدا حضورشان پررنگتر باشد. متاسفانه شناساندن شهدا منوطشده به بنر و یا یادوارهگرفتن اما از عمل خبری نیست.
بعد از شهدا، در حق پدران و مادران شهدا آنطور که باید حقی اَدا نشده است. مادرانی که سالهاست چشم انتظار برگشت فرزندشان هستند و پدرانی که جگرسوختهای دارند و چشمانی اشکبار. چقدر خوب میشد اگر هرکدام از ما برحسب وظیفهای اندک به دیدار مادر و پدران شهدا برویم تا آنها بدانند ما آنها و فرزندانشان را فراموش نکردهایم. باور کنیم آنها منتظر دیدن ما هستند.
بد نیست یادمان باشد، امروز اگر کوچه و خیابانهای ما مزین به نام شهدا شدهاند، این زینت شهر است اگر یادواره برگزار میکنیم، نتیجه و بازخورد آن به جامعه است، اگر عکس شهدا را قاب میگیریم و به در و دیوار شهر نصب میکنیم برای بالابردن هویت شهر است.
و در پایان جا دارد به این سخن رهبرمعظم انقلاب اشاره کرد که فرمودند: گاهی رنج و زحمتِ زندهنگهداشتن خون شهید، از خود شهادت کمتر نیست.