دانشگاه علوم پزشکی مازندران را به‌دلیل ضعف در مدیریت بیمارستان‌های زیرنظر می‌توان بعنوان بی‌خیال‌ترین دانشگاه علوم پزشکی ایران نام گذاری کرد.
مازندران و بی خیال‌ترین دانشگاه علوم پزشکی ایران!
عدم مدیریت درست در بیمارستان رازی قائمشهر و دردسرهای مراجعان و بیماران
تاریخ انتشارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۵ - ۲۳:۰۸
کد مطلب : ۲۴۱۱۳۸
۰
به گزارش بلاغ، بیمارستان رازی شهرستان قائمشهر که چند ماه قبل بود بدلیل نقص فنی آسانسور حمل بیماران و سقوط آسانسور جان یک بیمار را گرفت، و با مشکلات زیادی روبه‌رو است همچنان به اوضاع نابه‌سامان خود ادامه میدهد.
پس از تغییر مدیریت بیمارستان رازی در ماه اخیر همچنان هیچ تغییری در اوضاع اسفناک این بیمارستان رخ نداده و همچنان بیماران این بیمارستان از نبود امکانات و مدیریت در این بیمارستان ناراضی هستند.
بیمارستان رازی بعنوان یکی از بیمارستان‌های زیرنظر علوم پزشکی استان مازندران و وزارت بهداشت و درمان است و همچنین بعنوان بیمارستان پایلوت عفونی استان نیز معرفی شده است، اما چه سود که تنها نام را یدک می‌کشد و از داشتن امکانات محروم است.
به گفته‌ی مسئولان شهری و استانی تا زمانی که ساختمان بیمارستان ساخته نشود و مسئولان به آن رسیدگی و نگاه ویژه نداشته باشند، این روال همچنان ادامه خواهد داشت.
چندی پیش بود که خبری تعجب‌آور به گوش مردم رسید و آن اینکه فاضلاب بیمارستان رازی وارد جوی شهری می‌شود و بوی تعفن آن مردم را اذیت می‌کند، که توسط ماموران شهرداری از ادامه این امر جلوگیری شد و نگذاشتند فاضلاب بیمارستانی به جوی شهری ریخته شود.
خبرهای زیاد دیگری از بیمارستان رازی تاکنون به بیرون درز پیدا کرد که علاوه بر بیماران، حتی پرستاران این بیمارستان نیز با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند که عدم مدیریت صحیح در این بیمارستان، عامل بروز بسیاری نارسائی‌هاست که بدان دلیل بیمارستان یادشده دارای حال خوشی نیست.
مطلب ذیل توسط یکی از خانواده‌های شهدا به دست خبرنگارمان رسید که وضعیت غم‌انگیزی را از وضعیت دو بیمارستان مازندران بیان می‌کند، متن نامه را در زیر خواهید خواند:
*بسم رب الشهدا و الصدیقین*
دردنامه‌ای از روزهای زجرآوری که بر مادر مظلوم شهید مازندرانی می‌گذرد...
بنیانگذار کبیر انقلاب(ره)! آیا شهدا، مادر هم دارند؟!!
جناب آقای دکتر قاضی زاده هاشمی! وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
جناب حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهیدی، معاون محترم رییس جمهور و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران
تا شهیدان زنده اند،مادران شهید هم زنده‌اند!
با سلام و احترام و با دلي پر خون و قلبي شكسته چند كلمه‌اي خدمت‌تان مي‌نويسم تا هم آن جنابان و هم مردم عزیز انقلابی و شهیدپرور ایران اسلامی، در جريان دردآورترین صحنه‌هایی که بر مادری دلسوخته و مظلوم می‌گذرد، قرار بگیرند و بدانند که در کشوری که مزین به نام مبارک حضرت ولی عصر(روحی له الفدا) و پرچم آن آغشته به خون بیش از 200هزار شهید والامقام است، مادری مظلوم قائمشهری، که در خانواده خویش 5 شهید را تقدیم انقلاب عظیم‌الشان کرده‌اند، چه رفتار تاسف‌بار و خجالت‌آوری را روا داشته‌اند!
مرکز مازندران و بیمارستان امیرمازندرانی!
قریب به سه هفته پیش، مادر دلسوخته شهید حمیدرضا بازیار، حاجیه خانم پورحسینی، را برای طی مراحل درمانی و بررسی‌های بیشتر با پای خویش به بیمارستان امیرمازندرانی آوردیم. پزشک معالج به هیچ عنوان جوابگو نبود! مریضی که بیش از 8 سال بعد از سکته در منزل تحت مراقبت بود یکبار هم دچار زخم بستر نشده بود، در این یک هفته دچار شد و شدت بیماری تنفسی این مادر را به جایی رساندند که در آی سی یو و بعد در سی سی یو بستری کردند و در ناباورانه‌ترین حرکت، شبانه گفتند که بیمارتان بهبود یافته و او را ببرید! در حالی که پیرزن در تب می‌سوخت و حال عمومی وی اصلا مساعد نبود و رو به وخامت گذارده بود! علی رغم اصرار بر دیدن پزشک معالج، از وی خبری نبود و همان شب مادر مظلوم شهید را مرخص کردند!
اینجا قائمشهر است! شهر سرداران شهید!
شهری که در بیمارستان رازی آن، بیماران به شکل دردآور عذاب می‌شوند!
بعد از مرخص شدن از ساری، درحالی که همه همراهان در شگفت از حال نامساعد مادر و مرخص کردنش از بیمارستان امیرمازندرانی ساری بودند، مادر را به منزلش در قائمشهر بازگرداندیم. همان روز حال مادر به وخامت رفت! قند مادر تا 42 افت کرد! در تب می سوخت! 115 را خبر کردیم! جسم نیمه جان و رنجور مادرشهیدمان را به بیمارستان دولتی رازی قائمشهر منتقل کردند!
در اتاقی بسیار بهم ریخته و با وضعیتی بسیار دور از انتظار بستری شد! علی‌رغم تب بالا، هیچ گونه آنتی بیوتیک تزریق نکردند! بعد از سه روز! سه کپسول اکسیژن را همزمان به وی وصل کردند درحالی که هرکدام خرابی خاص خودش را داشت! یا شیر آن خراب بود یا اکسیژن نداشت! چهارمین کپسول هم خراب از آب درامد که تعمیرکار آمد تا بالای سر بیماری که بشدت به اکسیژن نیاز داشت، کپسول را تعمیر کند!!!
بیمارستان رازی! پایلوت تاسف‌بار بیماری‌های عفونی مازندران!
زخم بستر پیرزن مظلوم بدتر شد! تب مادر بیشتر و بیشتر شد و در تب می‌سوخت! عفونت مادر از ریه‌ها به کلیه‌ها و ... رسید، ولی کسی به داد ما نرسید! رییس بیمارستان مشغول تودیع و معارفه بود، وقتی برای بیماران نداشت! پرستاران ناتوان و در مانده! حتی آمبولانس هم برای ما تهیه نکردند که مادر دلسوخته شهید را با بدن نیمه جان به تهران منتقل کنیم!
ای کاش مسئولان قائمشهر، نمایندگان شهر و دیگران، کمی هم به فکر دل‌های شکسته خانواده‌های شهید و بیماران و بیمارستان‌های‌بیمار این شهر بودند!
انتقال مادر به بیمارستان ایرانشهر تهران و لحظات سختی که اکنون درآن قرار داریم!
با هزینه و رضایت شخصی، مادرشهیدمان را با آمبولانس به بیمارستان ایرانشهر تهران منتقل کردیم! پرسنل بیمارستان و پزشکان پرتلاش آن بیمارستان همگی اذعان دارند که جای تاسف است که در مازندران و بیمارستان رازی، که پایلوت عفونی مازندران است، کار را به جایی رساندند که عفونت به تمام نقاط داخلی این پیرزن مظلوم رسید! رییس پرتلاش بیمارستان ایرانشهر و تمام پزشکان به بالین این مادر شهید آمدند و پیگیر امور هستند! تا این لحظه از نگارش این نامه حال مادر بسیار وخیم و در بیهوشی کامل به سر می برد!
مازندران و بی‌خیال‌ترین دانشگاه علوم پزشکی ایران!
جناب آقای وزیر! چطور می‌شود که در بیخ گوش دانشگاه علوم پزشکی استان مازندران، بیمارستان‌ها و پزشکان و پرستاران هرگونه رفتار بدون احساس مسئولیتی را روا دارند و رییس و معاونین دانشگاه علوم پزشکی استان در جریان نباشند؟ چطور می‌شود بیمارستان امیرمازندرانی ساری و با بی‌مسئولیتی تمام در مرکز مازندران یکه تازی کنند و بی‌حرمتی به بیماران و همراهان نمایند و کسی با خبر نباشد؟ چطور می‌شود که بیمارستان تاسف‌بار رازی قائمشهر، پایلوت بیماری‌های عفونی مازندران باشد و از پس یک عفونت ریه بر نیاید و یک دستگاه اکسیژن هم نداشته باشد و پزشک عفونی بر سر بیمار نیاید؟
آیا این شهدا مادر هم دارند؟!
از یاران نزدیک امام(ره) شنیده‌ام که در دیدار خصوصی با خانواده شهدا با امام راحل، در حالی که مادران شهدا عکس فرزندان خود را در دست داشتند، حضرت امام(ره) پرسیدند: این شهدا مادر هم دارند؟
و مادران شهدا به امام معرفی شدند. ایشان دست روی سینه گذاشتند و خطاب به مادران شهدا فرمودند: مادران! در روز قیامت شفاعت از ما یادتان نرود!
جناب آقای دکترقاضی زاده هاشمی عزیز! جناب حاج آقا شهیدی عزیز!
شهدای عزیز و امام عظیم الشان، حاضر و ناظر بر عملکرد همه هستند!
فردای قیامت، در مقابل صف با عظمت شهدا چه برای گفتن داریم؟
به داد مظلومیت این مادر شهید برسید که یقیناً فردا دیر است!
والعاقبة للمتقین
برادرشهیدحمیدرضا بازیار
امیدوارم این مطلب به گوش مسئولان کشوری برسد و به حال این معضل بزرگ، که اکثریت مردم به آن نیاز دارند، فکری برای حل مشکلات بیمارستان‌های مازندران بشود.
پس از تغییر مدیریت بیمارستان رازی در ماه اخیر همچنان هیچ تغییری در اوضاع اسفناک این بیمارستان رخ نداده و همچنان بیماران این بیمارستان از نبود امکانات و مدیریت در این بیمارستان ناراضی هستند.
بیمارستان رازی بعنوان یکی از بیمارستان‌های زیرنظر علوم پزشکی استان مازندران و وزارت بهداشت و درمان است و همچنین بعنوان بیمارستان پایلوت عفونی استان نیز معرفی شده است، اما چه سود که تنها نام را یدک می‌کشد و از داشتن امکانات محروم است.
به گفته‌ی مسئولان شهری و استانی تا زمانی که ساختمان بیمارستان ساخته نشود و مسئولان به آن رسیدگی و نگاه ویژه نداشته باشند، این روال همچنان ادامه خواهد داشت.
چندی پیش بود که خبری تعجب‌آور به گوش مردم رسید و آن اینکه فاضلاب بیمارستان رازی وارد جوی شهری می‌شود و بوی تعفن آن مردم را اذیت می‌کند، که توسط ماموران شهرداری از ادامه این امر جلوگیری شد و نگذاشتند فاضلاب بیمارستانی به جوی شهری ریخته شود.
خبرهای زیاد دیگری از بیمارستان رازی تاکنون به بیرون درز پیدا کرد که علاوه بر بیماران، حتی پرستاران این بیمارستان نیز با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند که عدم مدیریت صحیح در این بیمارستان، عامل بروز بسیاری نارسائی‌هاست که بدان دلیل بیمارستان یادشده دارای حال خوشی نیست.
مطلب ذیل توسط یکی از خانواده‌های شهدا به دست خبرنگارمان رسید که وضعیت غم‌انگیزی را از وضعیت دو بیمارستان مازندران بیان می‌کند، متن نامه را در زیر خواهید خواند:
*بسم رب الشهدا و الصدیقین*
دردنامه‌ای از روزهای زجرآوری که بر مادر مظلوم شهید مازندرانی می‌گذرد...
بنیانگذار کبیر انقلاب(ره)! آیا شهدا، مادر هم دارند؟!!
جناب آقای دکتر قاضی زاده هاشمی! وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
جناب حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهیدی، معاون محترم رییس جمهور و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران
تا شهیدان زنده اند،مادران شهید هم زنده‌اند!
با سلام و احترام و با دلي پر خون و قلبي شكسته چند كلمه‌اي خدمت‌تان مي‌نويسم تا هم آن جنابان و هم مردم عزیز انقلابی و شهیدپرور ایران اسلامی، در جريان دردآورترین صحنه‌هایی که بر مادری دلسوخته و مظلوم می‌گذرد، قرار بگیرند و بدانند که در کشوری که مزین به نام مبارک حضرت ولی عصر(روحی له الفدا) و پرچم آن آغشته به خون بیش از 200هزار شهید والامقام است، مادری مظلوم قائمشهری، که در خانواده خویش 5 شهید را تقدیم انقلاب عظیم‌الشان کرده‌اند، چه رفتار تاسف‌بار و خجالت‌آوری را روا داشته‌اند!
مرکز مازندران و بیمارستان امیرمازندرانی!
قریب به سه هفته پیش، مادر دلسوخته شهید حمیدرضا بازیار، حاجیه خانم پورحسینی، را برای طی مراحل درمانی و بررسی‌های بیشتر با پای خویش به بیمارستان امیرمازندرانی آوردیم. پزشک معالج به هیچ عنوان جوابگو نبود! مریضی که بیش از 8 سال بعد از سکته در منزل تحت مراقبت بود یکبار هم دچار زخم بستر نشده بود، در این یک هفته دچار شد و شدت بیماری تنفسی این مادر را به جایی رساندند که در آی سی یو و بعد در سی سی یو بستری کردند و در ناباورانه‌ترین حرکت، شبانه گفتند که بیمارتان بهبود یافته و او را ببرید! در حالی که پیرزن در تب می‌سوخت و حال عمومی وی اصلا مساعد نبود و رو به وخامت گذارده بود! علی رغم اصرار بر دیدن پزشک معالج، از وی خبری نبود و همان شب مادر مظلوم شهید را مرخص کردند!
اینجا قائمشهر است! شهر سرداران شهید!
شهری که در بیمارستان رازی آن، بیماران به شکل دردآور عذاب می‌شوند!
بعد از مرخص شدن از ساری، درحالی که همه همراهان در شگفت از حال نامساعد مادر و مرخص کردنش از بیمارستان امیرمازندرانی ساری بودند، مادر را به منزلش در قائمشهر بازگرداندیم. همان روز حال مادر به وخامت رفت! قند مادر تا 42 افت کرد! در تب می سوخت! 115 را خبر کردیم! جسم نیمه جان و رنجور مادرشهیدمان را به بیمارستان دولتی رازی قائمشهر منتقل کردند!
در اتاقی بسیار بهم ریخته و با وضعیتی بسیار دور از انتظار بستری شد! علی‌رغم تب بالا، هیچ گونه آنتی بیوتیک تزریق نکردند! بعد از سه روز! سه کپسول اکسیژن را همزمان به وی وصل کردند درحالی که هرکدام خرابی خاص خودش را داشت! یا شیر آن خراب بود یا اکسیژن نداشت! چهارمین کپسول هم خراب از آب درامد که تعمیرکار آمد تا بالای سر بیماری که بشدت به اکسیژن نیاز داشت، کپسول را تعمیر کند!!!
بیمارستان رازی! پایلوت تاسف‌بار بیماری‌های عفونی مازندران!
زخم بستر پیرزن مظلوم بدتر شد! تب مادر بیشتر و بیشتر شد و در تب می‌سوخت! عفونت مادر از ریه‌ها به کلیه‌ها و ... رسید، ولی کسی به داد ما نرسید! رییس بیمارستان مشغول تودیع و معارفه بود، وقتی برای بیماران نداشت! پرستاران ناتوان و در مانده! حتی آمبولانس هم برای ما تهیه نکردند که مادر دلسوخته شهید را با بدن نیمه جان به تهران منتقل کنیم!
ای کاش مسئولان قائمشهر، نمایندگان شهر و دیگران، کمی هم به فکر دل‌های شکسته خانواده‌های شهید و بیماران و بیمارستان‌های‌بیمار این شهر بودند!
انتقال مادر به بیمارستان ایرانشهر تهران و لحظات سختی که اکنون درآن قرار داریم!
با هزینه و رضایت شخصی، مادرشهیدمان را با آمبولانس به بیمارستان ایرانشهر تهران منتقل کردیم! پرسنل بیمارستان و پزشکان پرتلاش آن بیمارستان همگی اذعان دارند که جای تاسف است که در مازندران و بیمارستان رازی، که پایلوت عفونی مازندران است، کار را به جایی رساندند که عفونت به تمام نقاط داخلی این پیرزن مظلوم رسید! رییس پرتلاش بیمارستان ایرانشهر و تمام پزشکان به بالین این مادر شهید آمدند و پیگیر امور هستند! تا این لحظه از نگارش این نامه حال مادر بسیار وخیم و در بیهوشی کامل به سر می برد!
مازندران و بی‌خیال‌ترین دانشگاه علوم پزشکی ایران!
جناب آقای وزیر! چطور می‌شود که در بیخ گوش دانشگاه علوم پزشکی استان مازندران، بیمارستان‌ها و پزشکان و پرستاران هرگونه رفتار بدون احساس مسئولیتی را روا دارند و رییس و معاونین دانشگاه علوم پزشکی استان در جریان نباشند؟ چطور می‌شود بیمارستان امیرمازندرانی ساری و با بی‌مسئولیتی تمام در مرکز مازندران یکه تازی کنند و بی‌حرمتی به بیماران و همراهان نمایند و کسی با خبر نباشد؟ چطور می‌شود که بیمارستان تاسف‌بار رازی قائمشهر، پایلوت بیماری‌های عفونی مازندران باشد و از پس یک عفونت ریه بر نیاید و یک دستگاه اکسیژن هم نداشته باشد و پزشک عفونی بر سر بیمار نیاید؟
آیا این شهدا مادر هم دارند؟!
از یاران نزدیک امام(ره) شنیده‌ام که در دیدار خصوصی با خانواده شهدا با امام راحل، در حالی که مادران شهدا عکس فرزندان خود را در دست داشتند، حضرت امام(ره) پرسیدند: این شهدا مادر هم دارند؟
و مادران شهدا به امام معرفی شدند. ایشان دست روی سینه گذاشتند و خطاب به مادران شهدا فرمودند: مادران! در روز قیامت شفاعت از ما یادتان نرود!
جناب آقای دکترقاضی زاده هاشمی عزیز! جناب حاج آقا شهیدی عزیز!
شهدای عزیز و امام عظیم الشان، حاضر و ناظر بر عملکرد همه هستند!
فردای قیامت، در مقابل صف با عظمت شهدا چه برای گفتن داریم؟
به داد مظلومیت این مادر شهید برسید که یقیناً فردا دیر است!
والعاقبة للمتقین
برادرشهیدحمیدرضا بازیار
امیدوارم این مطلب به گوش مسئولان کشوری برسد و به حال این معضل بزرگ، که اکثریت مردم به آن نیاز دارند، فکری برای حل مشکلات بیمارستان‌های مازندران بشود.
منبع : قائم‌آنلاین
پربيننده ترين
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۰۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۶:۴۹
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳
يکشنبه ۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴