مسلمان باشیم و ایرانی و مازندرانی، آنگاه بنالیم از الگوی زندگی؟!!

به گزارش خبرنگار بلاغ، سوم جمادی‌الثانی، که مصادف است باشهادت دخت گرامی پیامبر اعظم(ص) به روایت 95روز پس از ارتحال جانسوز آن نبی رحمت، از آن روی حائز اهمیت برای مسلمانان و پیروان اهلبیت علیهم‌السلام است که فرصتی را بوجود می‌آورد تا مسلمانان پیرامون داشته‌های سرمایه‌ای خود در هویت‌یابی و الگوگیری بازاندیشی کنند و درس‌های سعادت‌بخش از آن نمونه بی‌همتا برای خوب و شرافتمندانه زیستن و ایجاد خانواده‌ای صمیمی و مبتنی بر ارزش‎‌های انسانی و اسلامی بگیرند.

گنج پنهان و فقر ما
به تحقیق باید گفت که هیچ مدلی در تاریخ برای یک خانواده‌ای که آحاد اعضای آن دارای بالاترین رکوردهای معرفت، صداقت، پاکی، صمیمیت، راستی، درستی، صفا، وفا و پایمردی در مسیر حق و حقیقت بمانند خاندان پیامبر خاتم محمد مصطفی(ص) باشد، نمی‌توان سراغ آورد تا با الگوگیری از آنان بتوان به بهترین شکل زندگی کرد و جهانی گلستان‌گونه ساخت.

این از بزرگ‌ترین جفا به بشریت است که امکان شناخت و آگاهی آنان نسبت به این خاندان فراهم نشود چرا که خاندان حضرت محمد(ص) از ناب‌ترین ذخایر بشری برای نمونه‌گیری و پیروی هستند.

گمشده امروز جهانیان، برخورداری از یک خانواده خوب و قابل اطمینان در رعایت نکات اخلاقی و نوع ارتباط صمیمانه توام با صفا و وفاست که همه ارزش‌های فردی و اجتماعی را می‌توانند در خاندان رسول‌الله(ص)  بیابند.

بزرگ‌ترین و زیباترین تابلو

در تابلوی قاب‌شده پیامبر، نام و تصویر زندگی خانواده‌ای را می‌بینیم که آخرین رسول خداوند عمیقاً به آن خانواده دلبسته و وابسته است. این خانواده با محوریت یک زن و یک مرد که "علی" و "فاطمه" نام دارند، تشکیل شده و اندکی دقت در نوع تربیت و روابط اعضای این خانواده، هر ناظر را به تحسین و تمجید وا می‌دارد، چرا که ذلال‌ترین اخلاص و ارادت و صداقت کامل بر این خانواده حاکم است.

حجت‌الاسلام ساداتی در معرفی حضرت فاطمه(س) می‌گوید: فاطمه(س( دارای چندین لقب است: زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و.... که در بین آنها، لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است و گاه با نام او همراه می‌آید (فاطمه زهرا) و یا به صورت ترکیب عربی (فاطمة الزهراء( زهرا که در تداول بیشتر به جای نام او به کار می‌رود، در لغت به معنای درخشنده، روشن است، بنا بر روایتی نام وی در آسمان‎ها منصوره است.

فاطمه(س) دارای چند کنیه است که معروفترین آنها ام ابیها، ام الائمه، ام الحسن، ام الحسین و ام المحسن می‌باشد.

وی در ادامه می‌افزاید: فاطمه (س)، در خانه پدرش رسول خدا(ص) و تحت تعلیم و تربیت دینی وی پرورش یافت. دوره کودکی او -که دوره نضج گرفتن اسلام و محدودیت‌های ایجاد شده مشرکان بر مسلمانان است- دوره سراسر آزمایش و شکنجه برای مسلمانان است. در این دوره، محاصره اقتصادی و اجتماعی در درّه خشک و سوزان شعب ابی طالب اتفاق افتاد که با گرسنگی و تشنگی و رنج همراه بود. مرگ عزیزان فاطمه (س) نیز در این دوره بود: مادرش خدیجه(س) و همچنین عموی `پیامبر(ص)، ابوطالب، به عنوان اصلی‌ترین حامی پیامبر (ص) در سال دهم (عام الحزن( رخ داد. در همین دوره بود که به دلیل حمایت‌های فاطمه (س) از پدرش و دلجویی‌هایش از وی، پیامبر (ص) به وی لقب "ام ابیها" داد که نشان از مقام و منزلت وی نزد پیامبر (ص) دارد.

این کارشناس دینی زندگی ساده اما مالامال از عشق و پاکی را از ویژگی‌های حضرت زهرا(س) دانست و گفت: با محوریت این بانوی نمونه، کانونی شکل گرفت که در تربیت فرزندان و رضایتمندی همسر در تاریخ بی‌نظیر است.

قناعت و ساده‌زیستی

فاطمه (س) در پوشاک و خوراک به حداقل قناعت می‌کرد و بر خود سخت می‌گرفت و کارهای خانه را نیز به عهده دیگری نمی‌گذاشت، از کشیدن آب تا روفتن خانه، دستاس کردن ذرت یا گندم، نگاهداری کودک، همه را خود به عهده می‌گرفت.‌ گاه با یکدست دستاس می‌کرد و با دست دیگری طفلش را می‌خواباند.

ابن سعد به سند خود از امام علی (ع) روایت کند: روزی که زهرا را به زنی گرفتم فرش ما پوست گوسفندی بود که شب بر آن می‌خوابیدیم و روز شتر آبکش خود را بر آن علف می‌‏خوراندیم و جز این شتر خدمتگزاری نداشتیم.

خانه‌داری

علی(ع) به مردی از بنی سعد می‌گوید: می‌خواهی داستانی از خود و فاطمه را برای تو بگویم: فاطمه محبوب‏ترین کس در دیده پدر خود بود. او در خانه من چندان با مشک آب کشید، که بند مشک در سینه وی جای گذاشت و چندان دستاس کرد که کف دست او پینه بست و چندان خانه را روفت که جامه ‏اش رنگ خاک گرفت.

فاطمه(س) در زندگی مشترک با علی(ع) کارهای داخل خانه و تهیه غذا و نان را به عهده گرفته بود و علی(ع) کارهای خارج از منزل و آوردن مواد سوختی و ضروریات زندگی را به عهده داشت.

همسرداری

در روایات آمده است که پیامبر(ص) به خانه فاطمه(س) و علی(ع) آمده و آنها را مورد محبت و ملاطفت بسیار قرار داد و از فاطمه(س) پرسید: شوهرت را چگونه یافتی؟ فاطمه(س) پاسخ داد: بهترین شوهر است.... سپس سفارش فاطمه(س) را به علی(ع) و سفارش علی(ع)را به فاطمه(س) کرد. علی(ع) فرمود: به خدا سوگند از آن روز به بعد تا فاطمه(س) زنده بود، کاری نکردم که او را به خشم آورد و بر هیچ کاری او را مجبور ننمودم، و او نیز هیچگاه مرا به خشم نیاورده و در هیچ کاری نافرمانی مرا نکرد و به راستی هر وقت به او نظر می‌کردم غم و اندوهم برطرف می‌شد.

رابطه با پدر

پس از جنگ احد به زهرا(س) خبرمی‌دهند که پدرش در جنگ آسیب دیده است؛ سنگی به چهره او رسیده و چهره‏‌اش را خونین ساخته است. او با دسته‏‌ای از زنان برمی‌‏خیزد؛ آب و خوردنی بر پشت‏ خود برمی‌‏دارند، به رزمگاه می‌روند. زنان، مجروحان را آب می‌‏دهند و زخم‏‌های آنها را می‌‏بندند و فاطمه جراحت پدر را شست و شو می‌دهد، خون بند نمی‌‏آید. پاره بوریائی را می‌‏سوزاند و خاکستر آن را بر زخم می‌‏نهد. تا جریان خون قطع شود. در این جنگ، حمزه عموی پیامبر(ص) و بیش از ۷۰ تن از مسلمانان شهید شدند. پس از این واقعه، طبق نوشته واقدی، فاطمه (ع) هر دو یا سه روز خود را به قبرستان احد می‌رساند و بر مزار شهیدان می‌‏گریست و آنان را دعا می‌کرد.

عبادت

امام صادق(ع) از پدران خویش از حسن بن علی)ع) روایت می‌کند:
مادرم شب‌های جمعه را تا بامداد در محراب عبادت می‌‏ایستاد.
حسن بصری از بزرگان اهل سنت می‌گوید: "در این امت، عابدتر از فاطمه(س) نیامده است، آنقدر به نماز و عبادت ایستاد که پاهایش ورم کرد.

تسبیح‏‌هائی که بنام تسبیحات حضرت زهرا(س) شهرت یافته و در کتاب‏‌های معتبر شیعه و سنی و دیگر اسناد روایت ‏شده نزد همه معروف است. آنان که خود را ملزم به سنت می‌دانند، این تسبیح‏‌ها را پس از هر نماز می‌خوانند: «سی و چهار بار الله اکبر، سی و سه بار سبحان الله و سی و سه بار الحمد لله‏».
نیز سید بن طاووس در اقبال دعاهائی از او روایت کرده است که پس از نمازهای ظهر، عصر، مغرب، عشا و نماز بامداد به طور مرتب می‌خوانده است. همچنین دعاهای دیگری نیز از او نقل شده است که در مورد پاره‏‌ای گرفتاری‏‌ها خوانده می‌‏شود. کسانی که خود را موظف به خواندن ادعیه و ادای مستحبات می‌‏دانند، بدین دعاها آشنائی دارند.

از خود گذشتگی

از امام حسن بن علی نقل شده است که: مادرم شب‌های جمعه را تا بامداد در محراب عبادت می‌‏ایستاد و چون دست ‏به دعا برمی‌داشت مردان و زنان با ایمان را دعا می‌‏کرد، اما درباره خود چیزی نمی‌‏گفت. روزی بدو گفتم: مادر! چرا برای خود نیز مانند دیگران دعای خیر نمی‌کنی؟ گفت:
فرزندم همسایه، مقدم است.
نیز نقل شده است که فاطمه در شب عروسی خود وقتی با تقاضای زنی مستمند روبه‌رو شد، پیراهن نو خود را به او داد و خود به لباسی مستعمل اکتفا کرد.

جام جم ما و تمنای از دیگران؟!

دکتر حلیمی استاد دانشگاه مازندران، حضرت زهراء(س) را امروزه مظلوم‌ترین و ناشناخته‌ترین بانوی بشریت می‌داند و اظهار می‌دارد: اگر جهانیان بویژه بانوان نسبت به این بانوی بی‌نظیر تاریخ کوچک‌ترین شناخت و معرفت کسب کنند، بهترین الگوی خود را از این بانوی بانوان تاریخ خواهند گرفت و آنگاه است که جهان آماده نمایش عفاف و پاکدامنی و شکل‌گیری خانواده‌هایی مبتنی بر معنویت و سعادت و جامعه‌ای عاری از زشتی و ظلم خواهد بود.

وی در پایان گفت: به مصداق: سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد، آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد؛ مسلمانان بویژه ما شیعیان با داشتن الگوی شایسته و گرانقدری چون حضرت فاطمه(س)، نباید بهیچوجه در انتقال الگو به جهان به‌خصوص دنیای تشنه غرب کوچک‌ترین درنگ و تردیدی نمائیم که در این صورت، علاوه بر جفای بزرگ به بشریت، خود نیز دچار انحرافات و انحطاطات فلاکت‌بار خواهیم شد که علائم آن بتدریج در حال بروز است.