به گزارش بلاغ، رحلت پيامبر اكرم (ص) بي‌ترديد بزرگ‌ترين مصيبت بربشريت بود وعالم انساني با رحلت جانگداز آن حضرت چيزي را از  دست دادكه با مرگ هيچكس چنين مصيبتي اتفاق نخواهد افتاد. عمق اين حادثه غم‌انگيز ومصيبت فقدان پيامبر را كساني درك مي‌كنند كه بيشترين معرفت و شناخت را نسبت به شخصيت پيامبر داشته باشند وچه كسي به اندازه علي(ع) حقيقت و ابعاد شخصيت رسول خدا را مي‌شناسد؟.

لذا، هم‌اوست كه بار غم اين مصيبت بردل وجانش سنگيني كرده ودر توصيف رحلت غم انگيز مقتداي خويش مي فرمايد:«پدر ومادرم فداي تو اي رسول خدا، با مرگ تو رشته اي پاره شد كه در مرگ ديگران اينگونه قطع نشد، با مرگ تو رشته‌ي پيامبري گسست و نزول وحي واخبارآسماني قطع شد.

مصيبت تو، ديگر مصيبت ديدگان را به شكيبايي واداشت و همه را در غم تو يكسان عزادار نمود. اگر امر به شكيبايي و نهي از بي تابي نمي‌فرمودي، آنقدر اشك مي‌ريختم تاچشمه اشكم بخشكد و اين درد جانكاه هميشه در من مي‌ماند و اندوهم جاودانه مي‌شد و همه اينها در غم فراق تو ناچيزاست. چه بايدكرد كه زندگي را دوباره نمي‌توان بازگرداند و مرگ را نمي‌شود مانع شد. پدر و مادرم فداي تو، ما را در پيشگاه پروردگارت ياد كن و در خاطر خود نگه دار.»

شهادت سرداران ایثار و شهادت، آنانی که زندگی خود را وقف خدمت به اسلام و نظام اسلامی کرده و لحظه‌ای را در خدمت به مردم و انسان‌ها از کف نداده‌اند، هرچند بسیار تلخ و طاقت‌فرساست، اما در همه این از دست دادن‌ها آنچه که به انسان تسلای خاطر می‌دهد، همان فراز غمباره مولا امیرالمومنین علی علیه‌السلام در ماتم جانکاه نبی مکرم اسلام(ص) است.

قابل مقایسه نیست هیچ مصیبتی با غم بنیان‌سوز شهادت تاج مرصع خلقت، لیکن نگاه الهی امیرالمومنین علی علیه‌السلام بر از دست دادن‌ها، می‌تواند شهادت سردار پرکار و بی‌ادعا، پورقاسم، را قابل تحمل کند؛ ضمن آنکه اعتقاد مکتبی‌مان این است که با درگذشت از دنیا، زندگی اصلی جاودانه آغاز می‌شود و سردار پورقاسم‌ها وارد نشئه اصلی حیات ابدی شده و خوشا به سعادت‌شان که سعید زیستند و سعید رفتند و سعادتمند نیز محشور خواهند شد.

سردار رمضان پورقاسم در صفات: اخلاص، ایثار، شهادت‌طلبی، فرصت‌طلبی در خدمت به عموم بویژه محرومان، بی‌ادعایی، گمنامی، شتاب در عمل خیر و...، پیشتاز بود و اشتهاء سیری‌ناپذیر در پیگیری آرمان شهداء داشت. واقعاً نه در حرف که در عمل، خود را سرباز ولایت می‌دانست و دیده نشد که ذره‌ای در کارهای سترگ از خود نام و اثری باقی بگذاردو بدین جهت بود که بسیاری از دوستان اخیر او، هیچ از جایگاه سازمانی او در سپاه و جانبازی سال‌های ممتد حضورش در دفاع مقدس و شیمیایی بودن سردار بی‌اطلاع بودند.

صمیمی و ساده‌زیست بود و بشدت مدافع محرومان و نظرگاه‌های امامین انقلاب. مکرر با خنده‌ای توأم با حیاء از توصیه دوستانی که او را دلالت به استراحت و کاستن مسئولیت‌های پرزحمت می‌کردند، می‌گذشت و در صورت اصرار و پای‌فشاری توصیه‌کننده، آرام پاسخ می‌داد: وقت استراحت بسیار است، که به‌وقتش اتفاق خواهد افتاد.

برجستگی سردار رمضان پورقاسم در دقت انجام مسئولیت‌ها و وظائفی بود که به او محول می‌شد. دقت و وقت‌گذاریش فوق‌العاده بود و بدلیل اهتمام ویژه و اخلاص و توکلش بود که الحمدلله در تمام مسئولیت‌های 39 ساله خود، موفق و کم‌نظیر بود.

مرگ حق است و شهادت بسیار پرحلاوت و شیرین ؛ گواراباد شهادت بر سردار سرافراز رمضان پورقاسم؛ اما زود سفر ابدی خود را آغاز کرد. مازندران بسیار چشم امید بسته بود به بازگشت سردار، تا منشاء تحولات خجسته‌ای در تراز انقلاب اسلامی برای این استان ولایی باشد، و شاید خداوند خواسته قلبی سردار را اجابت فرمود تا بیش از این او در فراق یاران شهیدش غمگین نباشد. نام سردار رمضان پورقاسم جاودان و راهش پر رهرو باد.
محمداسماعیل امام‌زاده