به گزارش بلاغ، با نزدیک شدن به انتخابات سرنوشتساز مجلس شورای اسلامی، که در تعیین انتخابات ریاست جمهوری دو سال دیگر نقس مهمی دارد، بیلان کاری مسئولان در حال چاق و چله شدن است و برخی از وزارتخانهها بگونهای برنامهریزی کردهاند که تا انتخابات دوم اسفند سالجاری هر هفته چند پروژه آن وزارتخانه در شهرستانهای مختلف کشور به بهرهبرداری برسد و یا کلنگ بخورد و اگر این و آن نشد، حداقل پروژههای سالها معطلمانده، شروع به تکمیل و رفع نواقص شوند.
واقعاً انتخابات چقدر پر برکت است که اینگونه مسئولان را به تحرک وا داشته و برخورد آنها با مردم را تغییر داده و مهربانشان ساخته است!.
تنها دولتمردان با مردم نیست که مهربان شده و به دیدارشان در استانها و شهرها میروند و حتی استانداران نیز به ملاقات مردم در شهرستانها و نمازهای جمعه میروند، که برخوردشان با خبرنگاران و اصحاب رسانه نیز بسیار خوب و صمیمی شده و در معرفیشان به بانکها جهت استفاده از تسهیلات و یا اعطای هدایا به آنها مضایقه نمیکنند.
این تنها مسئولان نیستند که در دولت تغییر کرده و این روزها حرفهای قشنگ میزنند و وعدههای گشایش و به نتیجه نشستن 6 سال تلاش دولت و رئیس جمهور را با خوشرویی و زبان نرم و ملایم میدهند، که کاندیداها هم مثل همیشه ایام انتخابات، فوقالعاده مردمی شده و آنچنان در غم و شادی تک تک خانوادهها مشارکت و همراهی میکنند که گویی عضوی فعال از این خانوادهها هستند.
این روزها چنان از حقوق مردم و ولینعمت بودن مردم سخن گفته میشود که انسان فکر میکند دیگر در رجوع به ادارات مخصوصاً شهرداریها، رعیت نیست و گوش شیطان کر، "ارباب رجوع" هست!. هرچند به اسم گفته میشود "ارباب رجوع" که ما همواره در مراجعه به ادارات و نوع برخوردی که با ما میشود، خود را کمترین رعیت میپنداریم.
از نعمات انتخابات در کشورمان میتوان به آفتابی شدن دارائیها و اعتبارات از سوی دولت برای ایجاد گشایش اشاره کرد که برای سبد کالا و تخصیص به پروژهها و ...، اختصاص مییابد که اگر انتخابات نبود، چه بسا این گشایشهای معجزهگونه هم نبود؛ چراکه دولت از کمبود اعتبارات و خالی بودن خزانه همیشه میگفت که نوید داده بود برجام میتواند خزانه را پر و پیمان از پول کند که همه امیدهای رئیسجمهور همچنان به برجامها گره خورده تا با تلاشهای ایشان شاید دل سخت امریکا به رحم آید و به رئیس جمهور ما ترحمی کند تا حداقل یک آرزوی آقای روحانی در طول دو دوره ریاست جمهوری برای خدمت به مردم ایران برآورده بهخیر شود که از قرائن آشکار پیداست ایشان به مرادشان نخواهند رسید چون امریکا خواهان تسلیم کل ایران و پذیرش دریوزگی و بردهگی انقلاب اسلامی است و رئیس جمهور ایران چنین اختیاری ندارد تا نظر امریکا را تامین کند.
اگر بخواهیم از آرزوهایمان در برگزاری انتخابات در هر سال و آنهم چند بار در یکسال فاصله واقعبینانه بگیریم و قوانین کشورمان را بدانیم که به مسئولانمان چنین اجازهای را نمیدهد و ما انتظارمان از دولت را محدود به همان انتخاباتهایی کنیم که در قانون آمده، باید روی دوم سکه انتخابات را که جولان ثروت و قدرت پول است را هم خوب ببینیم تا چندان به آن آروزی انتخاباتزدگی دل خوش نکنیم و به نقطه مقابل آن برسیم و این را آرزو کنیم که ایکاش انتخابات در کشور نمیبود تا این همه پول و ثروت برتری خودشان را به رخ ما نمیکشیدند و سرمایهسالاران ثابت نمیکردند که هر که را اراده کنند میتوانند در هر جای این مملکت از طریق انتخابات بنشانند و مجلس را عرصه حاکمیت و اشرافیت خود قرار دهند.
البته برگزاری انتخابات برای کشف افراد خدوم و صاحب صلاحیت از آرزوهای بزرگ ما است که برای تحقق آن باید روشهایی را قانونی کرد تا پول اینهمه تاثیر اساسی و سرنوشتساز در انتخابات نداشته باشد. وقتی میشنویم و میبینیم که برای قرار گرفتن در لیست یک جناح، باید 4 میلیارد تومان پول داد و برای ادامه کار نیز 13 تا 18 میلیارد تومان هم هزینه تبلیغات و خرید رأی کرد، طبیعی است که هیچ نیروی انقلابی و خادم ملت به خود اجازه ظهور و بروز را ندهد، و این از آرزوهای بزرگ من و من نوعی است تا این پدیده شوم در انتخاباتهای ایران رخت بر بندد و به فرزندان و جوانان شایسته این سرزمین امکان حضور در ارکان تصمیمسازی و پستهای کلیدی داده شود.
در هر صورت این روزها تا روز دوم اسفند امسال، که انتخابات برگزار میشود، مردم حداقل از نظر ظاهری هم که شده، مورد احترام و اکرام کاندیداها و مسئولان و حامیان این کاندیداها قرار خواهند داشت.
محمداسماعیل امامزاده