به گزارش
بلاغ، تکرار همیشه ملالآور نیست و گاهی نیز ضروری و نشاطآور. سالی که جای خود را به سال جدید میدهد. چهار فصل هر سال، که خوشنشینی را با سپردن جای خود به چهارفصل سال دیگر میسپارند.
روبه سوی خداوند بودن و ستایش لحظه به لحظه او، کارهای خوب را مکرر انجام دادن، کارکردن هر روز و تلاش هر ساعت، با عزیزان گپ و گفت داشتن، دوری همیشگی از بدیها و بدها، جنگیدن با زشتیها و زشتکاران، شرط
بلاغ گفتن و برحذر داشتن، امر بهمعروف کردن و نهی از منکر گفتن و بالاخره دهها و صدها مورد این چنینی خواست و نیاز انسانها در زندگی فردی و سعادت اجتماعیشان است.
اگر بطور دائم از نعمت پیروزی انقلاب اسلامی ایران بگوئیم که سرآغاز امید مستضعفان و سربلندی مسلمانان و به درخشش درآمدن خورشید اسلام ناب محمدی(ص) و افول گردنکشان و طاغوتیان بود و برای این نعمت عظما خداوند بزرگ را شکر گزاریم و با هم برای حفظ این امانت بزرگ شهدائ تجدید پیمان کنیم، اقدامی مبارک و کاملاً رواست.
اگر در ذیل این نعمت بیهمتا، که دین و دنیای ما ایرانیان را در پرتو اسلام اهلبیتی تضمین کرده است، تصمیم بگیریم که با هم باشیم علیه اغیار و مراقبت کنیم تا عواملشان در صفوف ما نفوذ نکنند و انسجاممان را برهم نزنند، کاری در راستای "معروف" انجام دادهایم؛ و اگر در مازندران بخواهیم از همه توانائیهایمان برای استقلال و سربلندی نظام مقدسمان بهره گیریم و از مسئولانمان درخواست کنیم تا بدور از حاشیهها فقط به رفع کاستیهای تولید در جهت افزایش کارآمدیها بپردازند، تلاشی در راستای صلاح و صواب دنیا و آخرت خود و جامعهمان کردهایم.
اگر همچون همه مردم متدین و بیدارمان معتقدیم که مسئولان باید به مانند یک سرباز، حرفشنوی رهبر معظم و عالیقدرمان، که نعمتی است به بزرگی انقلاب اسلامی، باشند و لحظهای از پرداختن به حل مشکلات جامعه غفلت نکنند، انتظاری معقول و منطقی را تولید کردهایم.
اگر میگوئیم مازندران علوی مسلک با ثروتی غنی در آب و هوا و خاک و طبیعت میتواند انبار غذایی و تامینکننده نیازهای کشور در عرصههای مختلف باشد و باید کل ظرفیت استان به پای رفع حوائج کشور آورده شود، حرف درست و دلگویه مازنیهای عزیز است که لازمالاجراء به نظر میرسد.
همه مازندرانیها و
بلاغخوانها حق دارند وقتی صحنههای دلخراش تبدیل اراضی مستعد کشاورزی و شالیکاری به کاربریهای غیرمولد و از حیض انتفاع خارج شدن این زمینهای بیمانند را میبینند، ناراحت و نگران و منتقد نسبت به کمتوجهی مسئولان به این موضوع اساسی شوند، هرچند که برای چارهاندیشی ان باید مسئولان به آسیبشناسی و راه حل میان مدت و کوتاه مدت متوسل گردند.
این انسجامی که میتواند بین مدیران، نمایندگان، ائمه جمعه، مسئولان مازندرانی مقیم پایتخت و شاعل در مصادر وزارتخانهها و شخصیتهای علمی، سیاسی و...، استان وجود داشته باشد و در سایه آن به اجرایی شدن سند توسعه همه جانبه استان مازندران کمکهای اساسی شود، آرزوی هر مازندرانی است که تحقق آن را باید از وظائف الهی و دینی خود بدانیم و همه تواناییها و داشتههای خود را مصروف آن کنیم.
تولید کالای داخلی، که به مصرف داخلی منجر شود، از مصادیق امروز وحدت و انسجام ملی است که میتواند راهگشای بسیاری از مشکلات اقتصادی و در رأس آنها تولید و اشتغال شود. به نتیجه رسیدن این راهبرد مستلزم افزایش کیفیت کالای ایرانی است، که در بسیاری از زمینهها، محصول ایرانی به لحاظ کیفیت برابری میکند با مشابه خارجی خود و در بسیاری از موارد نیز برتر از نوع خارجی میباشد.
در این نامگذاری سال، مسئولان وظیفه تهیه نیازهای دستگاههای تابعه خود از تولید داخلی دارند و مسئولان نظارتی نیز، وظیفه تلاش برای افزایش کیفی تولیدات داخلی را دارند. وظیفه هر فرد ایرانی هم، مصرف کالاهای داخلی است تا از این رهگذر هم چرخ تولید و اشتغال بچرخد و هم تولیدکننده داخلی بر کیفیت کالای تولیدی خود بیافزاید.
در آغاز سال بیائید همه با هم همقسم شویم تا در جهت کیفیسازی و مصرف کالاهای ساخت داخل بکوشیم و هیچ تحت تاثیر باور تحمیلی قبلی، که تولید داخل را تحقیر و تضعیف میکرد تا چرخ مراد باندهای مافیای واردات بخوبی بر محور جهل عمومی بگردد، قرار نگیریم.
فکر کنیم در پایان سال 97 قرار داریم و میخواهیم عملکرد خود در حوزه نامگذاری امسال را ارزیابی کنیم. باید به خود چه نمرهای بدهیم؟. از حال به فکر پایان اسفند 97 و جمعبندی عملکرد خود باشیم. آیا در قبال شهداء سرفراز و روسفید خواهیم بود یا سرافکنده و خجل؟!.