ما و ناپاکی‌ها

به گزارش بلاغ،  روز هوای پاک هر سال می‌آید و می‌رود. همه می‌گویند نباید یک‌روز برای هوای پاک تلاش کرد، بلکه همه روزها باید به هوای پاک تعلق گیرد، هرچند تلاش‌های عملی همه‌، خلاف گفته‌‌های‌شان را تائید می‌کند.
 
هیچ‌کسی را نمی‌توان یافت که از عوارض به‌شدت منفی تخریب هوای پاک بی‌اطلاع باشد؛ بدین جهت است که نباید بر عوارض مخرب و ناگوار آلودگی‌ها و بروز بیماری‌ها و افزایش مرگ و میرها متعجب شد. این عموم مائیم که با نقض قواعد طبیعی، حقوق خود را نادیده گرفته و مشکلات مصیبت‌بار را بر خود تحمیل می‌کنیم. بنابراین، هیچگاه غیر از خود، دیگران را متهم و مخاطب قرار نمی‎‌دهیم.
 
وضع ایران‌مان در آب و هوا چنین است که این روزها در شهرهای بزرگ و تعطیلی مدارس و مختل‌شدن زندگی مردم شاهدیم. آنانی که قدری عمیق‌تر و گسترده‌تر اوضاع را می‌بینند و رصد می‌کنند، شرائط اخلاقی و سجایای انسانی مردمان‌مان را بهتر از هوای ناپاک نمی‌دانند و برمبنای واقعیت‌ها، معتقدند که پیامدها و عوارض زیرپا گذاردن بسیاری از ارزش‌ها، مصائب خطرناک‌تر از هوای ناپاک را برای مردم ایران رقم خواهد زد.
 
این‌که دیده می‌شود بروز عوارضی همچون: حوادث خونین در سیل و زلزله، مرگ‌های زودهنگام، گسسته‌شدن روابط خانوادگی و اجتماعی، و...، فراتر از دلائل قابل توجیه مادی، گواه بر وجود ریرگردهای غیراخلاقی در فضای فرهنگی جامعه است.
 
با استناد به دهها و صدها مصداق از ناهنجاری‌های رفتاری در حوزه‌های فردی و اجتماعی؛ از اقتصاد گرفته تا سیاست، می‌توان یقین حاصل کرد که هوای معنوی و اخلاقی جامعه، بغایت ناپاک است و برای آن باید فکری جدی کرد.
 
پیکره فرهنگی کشور دارای حال خوشی نیست. از دولت گرفته تا مجلس و حنی قوه قضائیه نیازمند اندیشه برای اصلاح فضای تنفس فرهنگی و ارزشی خود حول محور انقلاب اسلامی و میزان پایبندی به ارزش‌های خون جوانان شهید کوی و برزن‌های این کشورند.
 
اگر با آلودگی هوا، اورژانس و بیمارستان‌ها به داد بیماران هوای آلوده می‌رسند، چه مراکز ی را می‌توان برای زخم‌خوردگان و قربانیان ناپاکی هوای فرهنگی کشور آدرس و نشانی داد؟.
 
لطفاً ابتداء به کمک مسئولان آسیب‌دیده از آلودگی‌های فرهنگی و اعتقادی بشتابید و در بخش مراقبت‌های ویژه آنها را ریکاوری کنید، که در صورت بهبود آنان، مردم نیز بتدریج در مسیر درمان قرار خواهند گرفت.