به گزارش
بلاغ، "و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رئوف بالعباد"
حاج حسن شایانفر در بازار کار می کرد اما پس از انقلاب بر اساس تکلیف، پای در عرصه روشنگری فرهنگی و دشمن شناسی گذاشت. بازار را دیده بود و حساب و کتاب به غایت سرش می شد اما هرگز بر سر سفره انقلاب کاسبی نکرد. اهل حساب و کتاب بود و به همین دلیل حیات طیبه را برگزید ؛ همان که امیر مومنان در توصیفش فرمود "هی القناعه". قرآن می فرماید صالحان را به زندگی پاکیزه زنده می داریم؛ "من عمل صالحا من ذکر او انثی و هو مومن فلنحیینه حیات طیبه". یعنی به مرتبه انتخاب "قناعت و رضایت به حلال اندک دنیا" می رسانیم ... و حاج حسن شایانفر قانع بود به اختیار، هر چند که فرصت های فراوان داشت برای تدارک زندگی اشرافی.
او فرهنگ شناس و سخنور و مجاهد فرهنگی بود اما نه از جنس روشنفکران برج عاج نشین و بی خبر از رنج های مردم. جریان های فرهنگی و سیاسی را عمیقا می شناخت اما همین، او را از جامعه و مردم غافل نمی کرد. هر قدر در مقابل پایمال کنندگان حقوق الهی و مردم ، سرسخت و نفوذناپذیر می نمود، در قبال مردم و رنج ها و غصه های آنها بسیار رقیق بود. با مفسدان اقتصادی وغارتگران بیت المال همان قدر سر ستیز داشت که با مفسدان فرهنگی و سیاسی. دافعه ها و جاذبه هایی داشت سخت نیرومند. و همین برای او دوستانی ارادتمند و دشمنانی کینه توز فراهم کرد. حتی با دوستان نیز مجامله نمی کرد و آنجا که باید، صریح و صادقانه زبان به انتقاد و اعتراض می گشود.
او سردار گمنام میدان مجاهدت فرهنگی بود که هرچند به اختیار، گمنام ماند اما به برکت خدمت خالصانه، بسیاری در میان نسل دوم و سوم انقلاب ، تربیت یافته و شیفته او هستند. کیهان را مرکز دنیا می دانست اما نه از جنس تعصب. چنان بلد همت بود که دوستانش به شوخی می گفتند جهان وطنی رفتار می کند. تا توانست کادر سازی کرد و همرزمان فرهنگی را به هم ارتباط داد. کار مهم او "تبیین و روشنگری " بود همان که رهبر معظم انقلاب ، ضرورت روزگار فتنه و جهاد کبیر در مقابل جبهه استکبار دانستند.
6 سال رنج بیماری سخت و طاقت فرسا را به جان خرید اما در تمام این دوره سخت، دست از مسئولیت نکشید. منتظر لبیک به دعوت حضرت حق عظم شانه در آستانه اربعین بود و به خانواده سپرد تشییع و تدفین او را به فردای اربعین موکول کنند تا لطمه ای به عزاداری مردم در اربعین شهادت سالار شهیدان(ع) نخورد. در واپسین لحظات عمر گفته بود مگر نمی بینید حضرت اباالفضل (ع) آمده؟! ... عاش سعیدا و مات حمیدا. ان شاء الله مهمان همان شهدای والا مقامی باشد که یکایک پژوهش ها و کتاب های منتشره خود را تقدیم شان کرد.
گلچین جریان شناسی سیاسی در کتاب های نیمه پنهان، هدیه ای به نسل سوم انقلاب
باقیاتُ الصالحات حاج حسن شایانفر
9دی- نسل سوم انقلاب اسلامی شاید حاج حسن شایانفر را به عنوان مدیر مرکز پژوهشهای موسسه کیهان و از سیاستگذاران موسسه کیهان بشناسد، اما خدمت بزرگتر مرحوم حسن شایانفر انتشار مجموعه کتابهایی بود که به حکم هدایتگر و مرشد جریان انقلابی عمل میکرد. عنوان مشترک این مجموعه کتابها، «نیمه پنهان» نام گرفته بود.
مجموعه کتابهایی که از سوی دفتر پژوهشهای موسسه کیهان به چاپ رسیده است و به جریانشناسی سیاسی و نقد ایدئولوژیک گروههای سیاسی معاصر و خاستگاههای فکریشان میپردازد. بررسی تحلیلی تاریخ معاصر ایران هم از مسائل مورد توجه مجموعه نیمه پنهان بود. این کتابها موضوعاتی همچون جریانات روشنفکری و اصلاحطلب، رجال دوره پهلوی، سازمان منافقین، بهاییت، حزب خلق مسلمان، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، حزب کارگزاران و... را مورد نقد و بررسی قرار میدهد و البته در این مسیر از گزند مخالفین و معاندین هم در امان نمانده است.در اینجا تنها 5 کتاب از این مجموعه ارزشمند را به عنوان مشت نمونه خروار معرفی می کنیم.
راز قطعنامه
کتاب «راز قطعنامه»، جلد چهل و هشتم از مجموعه نیمه پنهان، یکی از چالشبرانگیزترین کتابهایی است که از سوی دفتر پژوهش های مؤسسه کیهان به تاریخپژوهان و عموم علاقهمندان هدیه شده است؛ زیرا چاپ پاورقی آن در روزنامه کیهان از یک سو با اعتراض برخی از مدیران دخیل در پذیرش قطعنامه 598 و از سویی دیگر با استقبال و حمایت گسترده مردم همراه بود. این کتاب به قلم کامران غضنفری است.
ارتش سری روشنفکران
کتاب «ارتش سری روشنفکران» جلد چهل و پنجم از سری کتابهای نیمه پنهان است که زیر نظر حسن شایانفر به چاپ میرسید و پاورقی آن از دی 1390 تا فروردین 1391 در روزنامه کیهان منتشر میشد. پیام فضلینژاد، نویسنده این اثر، بیشتر به روایت تاریخ اندیشه سیاسی در ایران معاصر و نسبت علوم انسانی و مترجمان سکولار با براندازی نرم میپردازد. او در ضمن یک روایت تاریخی، مفاهیمی مانند «فروپاشی ایدئولوژیک» و «جاسوسی آکادمیک» را شرح میدهد. جدیدترین اسناد جاسوسی فیلسوفان یهودی مانند آیزیا برلین، هانا آرنت، کارل پوپر، لشک کولاکوفسکی، هربرت مارکوزه یا متفکرانی مانند برتراند راسل، جان دیویی و ریچارد رورتی برای سرویسهای جاسوسی غرب در این کتاب ارائه شده است. مترجمان سکولار از عزتالله فولادوند تا محسن ثلاثی یا ناشران وابسته مانند همایون صنعتیزاده و احسان یارشاطر از دیگر سوژههای نویسنده هستند؛ و پیوندهای این فیلسوفان یهودی و مترجمان سکولار با چهرههای «روشنفکری دینی» مانند عبدالکریم سروش و سیدمحمد خاتمی و مصطفی ملکیان شرح داده شده است.
«ارتش سری روشنفکران» براساس یک متدولوژی تاریخنگاری تازه در زمینه «تاریخ سری» و پیوند آن با «تاریخ اندیشهها» نوشته شده و روایت ناگفتههایی از تاریخ سیاسی معاصر ایران و نیمه پنهان کارگزاران «فتنه سبز» و علوم انسانی سکولار است. این کتاب ضمن بازخوانی سیاستهای سرمایهداری در دولتهای سازندگی و اصلاحات، به نیمه پنهان زندگی و حرفه عوامل سرویسهای جاسوسی غرب در حوزه علوم انسانی، مطبوعات، ترجمه، نشر و کتاب و... میپردازد و کوشیده است تا به این موضوع از زاویه بحثهایی که رهبر معظم انقلاب پس از فتنه سال 1388 در حوزه علوم انسانی غربی ارائه دادند، وارد شود.
شوالیههای ناتوی فرهنگی
کتاب «شوالیههای ناتوی فرهنگی» که جلد سیام از مجموعه کتابهای نیمه پنهان است در هفت فصل به قلم پیام فضلی نژاد تحریر شده و برای نخستین بار، ریشههای کودتای موسوم به «انقلاب مخملی» را در ایران ارزیابی و تحلیل میکند و به تبیین نظری و عملی پروژه ناتوی فرهنگی میپردازد. در نگارش این اثر از 300 منبع تحقیقاتی و سند استفاده شده است. همچنین این کتاب حاوی هشتاد عکس و کلیشه سند است و بسیاری از این تصاویر و اسناد برای اولین بار منتشر میشود و گویای هویت پنهان کارگزاران کودتای مخملی در ایران است.
خواننده در فصلهای مختلف کتاب «شوالیههای ناتوی فرهنگی» به محافل پیدا و پنهان این جبهه میرود و تاریکخانهها و سایهروشنهای آن را وامیکاود، از چگونگی رابطه برخی از محافل و احزاب جبهه موسوم به اصلاحات با سرویسهای اطلاعاتی دشمن باخبر میشود و نقش شماری از روزنامهها را به عنوان پایگاه تبلیغاتی دشمن درمییابد.
چریکهای پشیمان
جلد شانزدهم از مجموعه نیمه پنهان تحت عنوان «چریکهای پشیمان» به نقد و بررسی عملکرد و دیدگاههای «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی» اختصاص دارد. در این کتاب ابتدا پیشینه و سیر تحولات سازمان بازگو میشود که شامل سه فصل است. فصل نخست درباره هفت گروه چریکی کوچک است که قبل از انقلاب اسلامی، با ائتلاف با یکدیگر سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را تشکیل دادند. در فصل دوم سیر تحولات سازمان مجاهدین بعد از انقلاب اسلامی روایت میشود. فصل سوم از بخش نخست شامل زندگینامه شش تن از اعضای اصلی کنونی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی یعنی بهزاد نبوی، محمد سلامتی، مصطفی تاجزاده، هاشم آغاجری، محسن آرمین و سعید حجاریان است.
در بخش دوم دیدگاههای سازمان مجاهدین درباره نظام اقتصادی، مجلس شورای اسلامی، ولایت فقیه، سیاست خارجی، نهضت آزادی، افکار عمومی، نظام سیاسی و رویدادهای مهم نقد شده است. در صفحات پایانی هم تعدادی سند مربوط به این سازمان به طبع رسیده است.
متهم ردیف اول
دادگاه حسین شریعتمدری را میتوان یکی از جنجالیترین و در عین حال استثناییترین محاکمات قضایی دهه هشتاد دانست؛ دادگاهی که تحقیقات مقدماتی آن از تیرماه 1388 و همزمان با شروع فتنه سبز در دادسرای ویژه کارکنان دولت کلید خورد و دو ماه بعد و در اوج روزهای فتنه، بخشی از پرونده روزنامه کیهان شامل 40 شکایت برای رسیدگی به دو شعبه متفاوت دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد. درست در همین زمان، سران فتنه نیز علیه مدیرمسئول کیهان به میدان آمدند و در حالی که به اغتشاشات خیابانی دامن می زدند، به جمع شاکیان شریعتمداری پیوستند! کتاب «متهم ردیف اول» به شرح و بررسی این دادگاه می پردازد. در جریان جلسات طولانی و علنی آن دادگاه، شریعتمداری مطالب تکاندهندهای همراه با اسناد و تصاویر از پیوند و همکاری ضدانقلابیون داخل و خارج و حمایت قدرتهای بیگانه از آنها ارائه کرد که برخی از این اسناد پیش از آن در هیچ دادگاهی منتشر نشده بود. این کتاب با توصیف و گزارش لحظه به لحظه دادگاه و با نشر متن توهینها و پرخاشهای پیدرپی وکلای مدافع برخی از شاکیان، نشان داده که ادب و اخلاق برای آنها، ابزاریست برای رسیدن به اهداف و اغراض خاص سیاسی!