ظلمت و ستمگری بر بشريت تسلط يافت و حاکمان و فراعنه بهعنوان طواغیت اعصار بر مردم خدایی میکردند، با اينکه کتب آسمانی و آئين ملکوتی هر از چند گاهی با ارسال رسل در بلاد مختلف و اقوام گوناگون متجلی بود، اما وعده الهی و نويد انبياء سلف خبر از آمدن پيامبر خاتم (ص) میداد که با آمدنش حجت بر انسانها تمام و بهانه از بشريت گرفته میشد.
27 رجب سال چهلم از عام الفيل نويد آمدن پيامبری میداد که آرزوی تمامی انبياء در زمين و روشنی بخش ملائکه در آسمانها بود.
شخصيت بیبديلی که در آسمان احمد و در زمين محمد (ص) است، برنامه زندگی الهی با آمدنش و نزول بزرگترين معجزه الهی يعنی قرآن تحقق پیدا کرد.
او آمد تا مکارم الاخلاق را به کمال و سرانجام برساند، او آمد تا بشريت رنگ الهی و ملکوتی بگيرند.
بعثت پيامبر خاتم (ص) نقطه عطفی در تاريخ آدميت است که با کلام وحی آغاز و با حکومت عدل به سر انجام میرسد؛ باشد که ظهور منجی عالم و عادل مطلق را درک کنيم.