به گزارش
بلاغ، هوشنگ امیر احمدی را می شناسید. رئیس شورای روابط ایران و امریکا. همانی که برقراری روابط ایران و امریکا را عشق خود میداند و به همین دلیل معروف شده به دلال رابطه ایران و آمریکا. هر قدر تلاش میکند نمیشود چون هربار که مردم در 22 بهمن یا روز قدس به خیابانها میآیند و میگویند مرگ بر آمریکا ، همه رشتههایش پنبه میشود. البته شاید او در کارش به اندازه کافی ظرافت ندارد. شیطان بزرگ به قدری خصومت نشان داده است که از یادها نمیرود. ترور، جنگ و اینک شبیخون فرهنگی همهاش کار امریکاست تا براندازی محقق شود که تاکنون نشده است، به نظر میرسد تغییر راهبرد دادهاند یعنی دیگر به دنبال براندازی نیستند، چون نمیتوانند، چون ملت نمیگذارند و رسما اعلام کردهاند در نامه اوباما به رهبر معظم انقلاب. یعنی به این نتیجه رسیدهاند که جمهوری اسلامی بماند ولی بدون آرمانهایش، ارزشهایش و اصولش در یک کلام بدون هویتش.
برنامه جدید هویتزدایی از نظام است تا جمهوری اسلامی چونان کالبدی فاقد روح انقلاب اسلامی به یک حکومت عرفی بدل شود و دیگر فریادگر توحید در جهان مادی نباشد. از این رو به دنبال نفوذ به ایران اسلامیاند به تعبیر پیر برنای انقلاب، نفوذ فرهنگی و سیاسی. یک عده آدمهای بی خیال و سهل اندیش هم در زمینشان بازی میکنند. یک عده هم هستند که مدام خاطره میگویند، برخی نیز که پایشان به ینگه دنیا باز میشود به امریکاییها میگویند هوای ما را داشته باشید تا مردم ما را بازنشسته نکنند.
با همین نگاه وادادگی است که توان دفاعی کشور را به سخره میگیرند و بذر تردید و یاس در دل مردم میافشانند. میگویند تا کی میخواهید انقلابی باشید، انقلاب تمام شد. حتی به دنبال دگرگونی ادبیات انقلاب اسلامی هم رفتند به ما یاد دادند نگوییم استکبار جهانی بگوییم قدرتهای جهانی، نگوییم مستضعفین بگوییم اقشار آسیبپذیر و ... . نفهمیدند انقلاب یک حقیقت ماندگار و حقیقت دائمی است الان هم میگویند تا کی میخواهید بگویید مرگ بر آمریکا؛ ما باید از خیلی وقت پیش مسائلمان را با آمریکا حل میکردیم . یکی نیست بگوید اگر مسائل ما با آمریکا حل شدنی بود چرا انقلاب کردیم چرا چند صد هزار شهید دادیم.
میگویند عصر ارتباطات است خواهی نخواهی در جامعه جهانی حل میشوی . البته رویشان نمیشود بگویند فرهنگ منحط غربی میگویند جامعه جهانی. میگویند خانه مان را بفروشیم خانه قدیمی و زیبایمان را و به دهکده جهانی کوچ کنیم و مستاجر شویم، آنهم مستاجر کدخدا. البته در این میان باید مراقب غضنفرهای وطنی هم بود. راستی شنیدهاید در سازمان ملل با اوباما دست دادهاند، البته کاملا اتفاقی. ولی نمیدانیم که بعد از آن انگشتهایشان را شمردهاند یا نه. ظریفی میگفت ایرانیها در طول 36 سال اخیر که به سازمان ملل رفتهاند با امریکاییها دست ندادهاند چطور میشود یهویی رییس جمهور امریکا سرراه سبز میشود و لبخندزنان دستش را میفشارند. نمیدانیم لحظهای که به اوباما لبخند میزدند چهره رنجور بیماران صعبالعلاجی که بر اثر تحریمهای دارویی مهد حقوق بشر دنیا با مرگ دست و پنجه نرم میکنند را به خاطر داشتند یا نه . 298 مرد و زن و کودک بیگناه ایرانی را به یاد داشتند که اتفاقی هدف موشک ناو آمریکایی قرار گرفتند. به یاد آوردند 17 هزار شهید ترور را که منافقین با حمایت امریکاییها انجام دادند.
میگویند گذشته را فراموش کنید و به آمریکا اعتماد کنید. یکبار به امریکا اعتماد کردیم در واقعه ملی شدن صنعت نفت، بیست و پنج سال چوبش را خوردیم ثروت ملیمان به تاراج رفت جوانان بی گناهمان را کشتند و مستانه از ما حق توحش گرفتند، بس نبود. امروز نیز اظهارات رئیسجمهور آمریکا در دو نامه به رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه قصد براندازیِ جمهوری اسلامی را ندارد، خیلی زود با طرفداریاش از فتنههای داخلی و کمک مالی به معارضان جمهوری اسلامی، خلاف واقع از آب درآمد و تهدیدهای صریح وی به حملهی نظامی و حتّی هستهای پرده از نیّت واقعی سران آمریکا برداشت.
بیشتر از زمانی شروع شد که کلید حل مشکلات کشور را در عرصه سیاست خارجی یافتند و مدام به تجار و مردم وعده دادند چند ماه صبر کنید کویت میشود. اوایل میگفتند دچار رکود تورمی هستیم بعد گفتند تورم را مهار کردیم حالا میگویند دچار رکود غیر تورمی هستیم. امروز هم روزنامهها و سایتهایشان پر شده است از خبرهای ورود دهها میلیارد دلار سرمایه خارجی. گرچه تاکنون در عرصه عمل اتفاقی نیفتاده. میپرسیم چرا تا به حال نمیآمدند؟ میگویند آمریکا نمیگذاشته، میگوییم اگر آمریکا بار دیگر نگذارد چه؟، میگویند خوب باید تعامل کرد. تعامل یعنی اینکه حرفشان را گوش کرد، اگر اینطور است چرا به جای چشم داشتن به دست بیگانگان، بر توان داخل تکیه نمیکنید؟ مگر جوانان ما که اتم را شکافتهاند و ماهواره به فضا فرستادهاند و موشک دوربرد ساختهاند چه کم دارند؟ چرا به همت جامعه اسلامی که همان اقتصاد مقاومتی است باور ندارید؟ چرا به عُروَةِ الوُثقی پناه نمیبرید آنچنان که خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: فَمَن یَکفُر بِالطّاغوتِ وَ یُؤمِن بِاللهِ فَقَدِ استَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقی یعنی ایمان بالله داشته باشید و کفر به طاغوت. به هر روی پروسه نفوذ برای هر دو سوی ماجرا ماموریتی است بسیار دشوار، پیچیده، حساس و البته ظریف.