وقتی رسانه ای یا روزنامه ای بدون هیچ سندی و بدون وجود داشتن حتی یک شائبه، دروغ محض را منتشر می کند، نمی توانیم ساده لوحانه بگوییم که این یک اشتباه حرفه ای بوده است.
۰
بلاغ- «محمدصادق کوشکی» در شماره امروز روزنامه «حمایت» نوشت:
زندگی در یک جامعه دینی به منظور رسیدن به سعادت جز از طریق آگاهی ممکن نیست و انسان ها از روش های مختلفی به آگاهی دست پیدا می کنند. یکی از روش های با سابقه و هنوز کارآمد، بحث رسانه های جمعی و از جمله آنها مطبوعات است. یکی از ابزارهای متنوعی که انسان برای نیل به آگاهی به آن نیازمند است، رسانه هایی هستند که اولاً آگاهی بخش و ثانیاً صادق باشند که بتوان از آنها، آگاهی ها و اطلاعات مورد نیاز را به دست آورد. طبیعتاً در جامعه اسلامی- ایرانی، ما نیازمند رسانه ها و مطبوعاتی با این دو ویژگی یعنی آگاهی بخشی و صداقت هستیم. بدیهی است متولیان چنین رسانه هایی باید به دیانت، به نظام و به انقلاب پایبند بوده و به دنبال انجام وظیفه خود باشند نه تحریک احساسات و بهره برداری از عواطف مردم و نه تلاش برای مقابله با دین، احکام الهی، نظام دینی و زمینه سازی برای بازگشت تفکرات الحادی و تفکرات لیبرال به جامعه. اگر رسانه ای علیه آبرو و حیثیت شهروند، موسسه و یا اداره ای دولتی اقدام به نشر اکاذیب یا تشویش اذهان عمومی بنماید، شاکی خصوصی شکایتی تنظیم و با رسانه هتاک برخورد می کند تا فرایند قضایی آن طی شده و به مجازات منتهی گردد. اخیرا، عده ای با وقاحت و بی شرمی به احکام الهی و به کسانی که مجری حکم الهی هستند تهمت می زنند، دروغ بیّن و آشکار را منتشر می کنند، موجب تخریب مفهوم امر به معروف و نهی از منکر در جامعه می شوند، باعث وارد شدن لطمه به جایگاه آمران به معروف و ناهیان از منکر می شوند و یک جرم وحشتناک اجتماعی را به یک واجب الهی و مومنانی که این واجب الهی را اجرا می کنند، نسبت می دهند. این بدترین نوع توهین، زشت ترین شکل افترا و بدنام ترین روش نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی است. بدون تردید وظیفه دادستان این است که برای دفاع از اسلامیت نظام، برای پشتیبانی از احکام الهی و برای حمایت از مومنان وارد عمل شود. رسانه هایی که علاوه بر نداشتن دین، آزاد مرد و جوانمرد هم نیستند، اصول حرفه ای را زیر پا می گذارند، شرافت قلم را لگد مال نموده و بدیهیات حرفه خبرنگاری را نادیده می گیرند، کینه توزانه شایعه ای را در جامعه گسترش می دهند که عواقب نشر آن تا سال های سال باقی خواهد ماند. این رسانه ها ناجوانمردانه کاری کرده اند که اسیدپاشی مترادف با نهی از منکر و ناهی آن شده است. بزرگترین ظلمی که می توان در حق دین خدا و در حق این فریضه الهی انجام داد، توسط این جماعت صورت گرفته است.
می توان به صراحت گفت که جنایت و جرم بسیار بزرگی محقق شده و مرتکبین آن نمی توانند ادعا کنند که به اشتباه و از سر غفلت اینگونه عمل نموده اند. وقتی رسانه ای یا روزنامه ای بدون هیچ سندی و بدون وجود داشتن حتی یک شائبه، دروغ محض را منتشر می کند، نمی توانیم ساده لوحانه بگوییم که این یک اشتباه حرفه ای بوده . بعید نیست، سرنخ این وقایع به دشمنان نظام و دولت های بیگانه برسد. البته باید تا به نتیجه رسیدن تحقیقات قضایی منتظر بود تا این معمّا حل شود. اما از ظاهر امر پیداست که جرم دروغ پراکنی با تمام خصوصیات محقق شده، یعنی نیت مجرمانه وجود داشته و با کمال تاسف به شکل تخریب کننده ای در جامعه موثر واقع شده است. براساس قانون مجازات هر کس به قصد ضرر زدن به دیگران یا تشویش اذهان عمومی اقدام به بیان اکاذیب کند مجرم محسوب می‌شود. نشر اکاذیب از جرایم مطلق است و تحقق آن موکول به وقوع نتیجه ضرر یا تشویش نیست. در اظهار اکاذیب اعمال معینی به شخص یا اشخاص نسبت داده نمی‌شود بلکه اخبار یا مطالب بی‌اساس به‌طور کلی اظهار می‌شود. عناوین نشر اکاذیب یا اشاعه اکاذیب شامل هر دو مصداق اعمال مجرمانه جرم یعنی اظهار اکاذیب و جرمِ انتسابِ اعمالِ خلاف حقیقت به دیگران است. با توجه به نگاه ویژه ای که دین مبین اسلام و قانونگذار به مساله جلوگیری از اشاعه اکاذیب دارد، لذا شایسته است که مدیران رسانه ای نسبت به رعایت مواردی که عنوان مجرمانه دارد، توجه ویژه ای داشته باشند و به وظیفه رسانه ای خود، آنگونه که از یک رسانه اسلامی و انقلابی انتظار می رود، عمل نمایند. بی مناسبت نیست که سخنان بنیانگذار جمهوری اسلامی را که سال ۵۸ خطاب به خبرنگاران فرموده اند دوباره مرور کنیم: «نقش مطبوعات در کشورها منعکس کردن آرمانهاى ملت است. مطبوعات باید مثل معلمینى باشند که مملکت را و جوانان را تربیت مىکنند و آرمان ملت را منعکس مىکنند. اگر در مطبوعات بخواهند باز به پشتیبانى از جنایتکاران و خیانتکاران چیزى بنویسند، این مطبوعات ما نیست، این خیانت است. باید مطبوعات آن چه که ملت مىخواهند بنویسند، نه آن چه که برخلاف مسیر ملت است مع الاسف در بعضى از مطبوعات چیزهایى که برخلاف مسیر ملت است و برخلاف آمال جامعه ملت است منعکس مىشود و من امیدوارم که مطبوعات را خود صاحبان مطبوعات اصلاح کنند.»/آ
زندگی در یک جامعه دینی به منظور رسیدن به سعادت جز از طریق آگاهی ممکن نیست و انسان ها از روش های مختلفی به آگاهی دست پیدا می کنند. یکی از روش های با سابقه و هنوز کارآمد، بحث رسانه های جمعی و از جمله آنها مطبوعات است. یکی از ابزارهای متنوعی که انسان برای نیل به آگاهی به آن نیازمند است، رسانه هایی هستند که اولاً آگاهی بخش و ثانیاً صادق باشند که بتوان از آنها، آگاهی ها و اطلاعات مورد نیاز را به دست آورد. طبیعتاً در جامعه اسلامی- ایرانی، ما نیازمند رسانه ها و مطبوعاتی با این دو ویژگی یعنی آگاهی بخشی و صداقت هستیم. بدیهی است متولیان چنین رسانه هایی باید به دیانت، به نظام و به انقلاب پایبند بوده و به دنبال انجام وظیفه خود باشند نه تحریک احساسات و بهره برداری از عواطف مردم و نه تلاش برای مقابله با دین، احکام الهی، نظام دینی و زمینه سازی برای بازگشت تفکرات الحادی و تفکرات لیبرال به جامعه. اگر رسانه ای علیه آبرو و حیثیت شهروند، موسسه و یا اداره ای دولتی اقدام به نشر اکاذیب یا تشویش اذهان عمومی بنماید، شاکی خصوصی شکایتی تنظیم و با رسانه هتاک برخورد می کند تا فرایند قضایی آن طی شده و به مجازات منتهی گردد. اخیرا، عده ای با وقاحت و بی شرمی به احکام الهی و به کسانی که مجری حکم الهی هستند تهمت می زنند، دروغ بیّن و آشکار را منتشر می کنند، موجب تخریب مفهوم امر به معروف و نهی از منکر در جامعه می شوند، باعث وارد شدن لطمه به جایگاه آمران به معروف و ناهیان از منکر می شوند و یک جرم وحشتناک اجتماعی را به یک واجب الهی و مومنانی که این واجب الهی را اجرا می کنند، نسبت می دهند. این بدترین نوع توهین، زشت ترین شکل افترا و بدنام ترین روش نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی است. بدون تردید وظیفه دادستان این است که برای دفاع از اسلامیت نظام، برای پشتیبانی از احکام الهی و برای حمایت از مومنان وارد عمل شود. رسانه هایی که علاوه بر نداشتن دین، آزاد مرد و جوانمرد هم نیستند، اصول حرفه ای را زیر پا می گذارند، شرافت قلم را لگد مال نموده و بدیهیات حرفه خبرنگاری را نادیده می گیرند، کینه توزانه شایعه ای را در جامعه گسترش می دهند که عواقب نشر آن تا سال های سال باقی خواهد ماند. این رسانه ها ناجوانمردانه کاری کرده اند که اسیدپاشی مترادف با نهی از منکر و ناهی آن شده است. بزرگترین ظلمی که می توان در حق دین خدا و در حق این فریضه الهی انجام داد، توسط این جماعت صورت گرفته است.
می توان به صراحت گفت که جنایت و جرم بسیار بزرگی محقق شده و مرتکبین آن نمی توانند ادعا کنند که به اشتباه و از سر غفلت اینگونه عمل نموده اند. وقتی رسانه ای یا روزنامه ای بدون هیچ سندی و بدون وجود داشتن حتی یک شائبه، دروغ محض را منتشر می کند، نمی توانیم ساده لوحانه بگوییم که این یک اشتباه حرفه ای بوده . بعید نیست، سرنخ این وقایع به دشمنان نظام و دولت های بیگانه برسد. البته باید تا به نتیجه رسیدن تحقیقات قضایی منتظر بود تا این معمّا حل شود. اما از ظاهر امر پیداست که جرم دروغ پراکنی با تمام خصوصیات محقق شده، یعنی نیت مجرمانه وجود داشته و با کمال تاسف به شکل تخریب کننده ای در جامعه موثر واقع شده است. براساس قانون مجازات هر کس به قصد ضرر زدن به دیگران یا تشویش اذهان عمومی اقدام به بیان اکاذیب کند مجرم محسوب می‌شود. نشر اکاذیب از جرایم مطلق است و تحقق آن موکول به وقوع نتیجه ضرر یا تشویش نیست. در اظهار اکاذیب اعمال معینی به شخص یا اشخاص نسبت داده نمی‌شود بلکه اخبار یا مطالب بی‌اساس به‌طور کلی اظهار می‌شود. عناوین نشر اکاذیب یا اشاعه اکاذیب شامل هر دو مصداق اعمال مجرمانه جرم یعنی اظهار اکاذیب و جرمِ انتسابِ اعمالِ خلاف حقیقت به دیگران است. با توجه به نگاه ویژه ای که دین مبین اسلام و قانونگذار به مساله جلوگیری از اشاعه اکاذیب دارد، لذا شایسته است که مدیران رسانه ای نسبت به رعایت مواردی که عنوان مجرمانه دارد، توجه ویژه ای داشته باشند و به وظیفه رسانه ای خود، آنگونه که از یک رسانه اسلامی و انقلابی انتظار می رود، عمل نمایند. بی مناسبت نیست که سخنان بنیانگذار جمهوری اسلامی را که سال ۵۸ خطاب به خبرنگاران فرموده اند دوباره مرور کنیم: «نقش مطبوعات در کشورها منعکس کردن آرمانهاى ملت است. مطبوعات باید مثل معلمینى باشند که مملکت را و جوانان را تربیت مىکنند و آرمان ملت را منعکس مىکنند. اگر در مطبوعات بخواهند باز به پشتیبانى از جنایتکاران و خیانتکاران چیزى بنویسند، این مطبوعات ما نیست، این خیانت است. باید مطبوعات آن چه که ملت مىخواهند بنویسند، نه آن چه که برخلاف مسیر ملت است مع الاسف در بعضى از مطبوعات چیزهایى که برخلاف مسیر ملت است و برخلاف آمال جامعه ملت است منعکس مىشود و من امیدوارم که مطبوعات را خود صاحبان مطبوعات اصلاح کنند.»/آ
پربيننده ترين
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۰۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۶:۴۹
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳
يکشنبه ۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴